Μ Ε Τ Ω Ν Π Α Ι Δ Ι Ω Ν Τ Α Μ Α Τ Ι Α

ΜΕ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ:

Το Ουράνιο Τόξο 

*************************************

Παραμονή του πολύπαθου Πάσχα, 4/19/2020

Το ωραιότερο δώρο της αθωότητας:

    Το Ουράνιο Τόξο, του Ανδρεάκη μας.

(κάποια αστεία του  στιγμή, μετά από τον γυρισμό από το "..σκούλ ")

*********************************************************************************

Στο τέλος του Μάρτη, 

...ίσα-ίσα που έγινε τριών χρονών! 

**************************************

 Μετά από μια νεροποντή που θαύμαζε πίσω από το παράθυρο του σαλονιού τους,

ο μικρός Ανδρέας

είδε το πιο όμορφο κι ελπιδοφόρο μήνυμα 

της Φύσης,

το ουράνιο τόξο!

Φώναξε την μαμά του για να της δείξει το πρωτοφανές για κείνον θέαμα,  και μετά έτρεξε να ...τελειώσει τον " πίνακα του"

που είχε στριμώξει στο συρτάρι με άλλα προσωπικά του αντικείμενα...

Συμπλήρωσε κι άλλα χρώματα, κι ενθουσιασμένος,

ζήτησε από την μαμά του να το δώσει δώρο στην "Γιαγιά του, " για το "Ήστερ"=

(για το Πάσχα!)

Έτσι κι έγινε!

Την Παραμονή, 

στο πάνω σκαλί της πρόσοψης του σπιτιού μας, μαζί με τα άλλα δώρα που τους περίμεναν, από μας,

... προστέθηκαν κι εκείνα που μας έφεραν με λαμπερά χαμόγελα... 

Η ζωγραφική του, ενισχυμένη με μια καθαρή πετρούλα για να μη την "πάρη ο αέρας"

κουνούσε τα ...φτερά της, πρώτη 

και καλύτερη!

Τα δάκρυα της χαράς ήταν ασταμάτητα κι από τις δυο μεριές, αφού οι αγκαλιές και τα φιλιά είναι απαγορευμένα...

"Καλό Πάσχα" 

Γιαγιά Υιώτα, και Παππού Τζίμη!

"Καλή Ανάσταση", Αγαπημένοι μου. 

Σταυρώσαμε τα χέρια πάνω από την καρδιά, στείλαμε τα φιλιά απανωτά, 

σφίξαμε τα χείλη να μη ξεφύγουν οι λέξεις που δεν είναι ικανές να περιγράψουν τον πόνο, τον φόβο, και την αγανάκτηση, 

ενώ τα πόδια δεν ξεκολούσαν ούτε μισό βήμα να πλησιάσουμε τα παιδιά 

όπου τα μάτια τους έλεγαν θεώρατα "ΓΙΑΤΙ!" 

Ας όψονται οι υπάνθρωποι εγκληματίες

που βάλθηκαν να αλλάξουν τον κόσμο!

Πάντα με την Αγάπη

Υιώτα