ΜΑΝΑ - ΘΑΛΑΣΣΑ ...

                                  ( Η ματωμένη καρδιά σου, αναζητώντας την ΘΑΛΑΣΣΑ σου.)

                                                      (Φωτο-σύνθεση Γιώτας, 10/26/21) 

  Ξημερώνει Γιορτή Μεγάλη. 

Κι εσύ, ΠΟΥ είσαι;

                                   ****

ΜΑΝΑ-ΘΑΛΑΣΣΑ

Άγριο θηρίο η Θάλασσα!

Ελλοχεύει αόρατη στο ευαίσθητο Είναι μας.

Μας γοητεύει. Μας εξυψώνει. Μας καταποντίζει. 

Μας διαγράφει.  Μας ακρωτηριάζει.

Μας διαλύει.  Μας εξαφανίζει. 

Ταξιδεύοντας, με το νου, ή με το σώμα, 

Της ανήκουμε.

Ακαταχώρητο το πότε μας ξέρασε, 

γυμνό, ασχημάτιστο έμβρυο, 

σε ξηρά ακαταχώριστη.

Κι εμείς,

ΠΩΣ ορθοβατήσαμε, κι ακόμη ψάχνουμε

τί ένδυμα θα φορέσουμε

στο προσωρινό μας σαρκίο, 

πετώντας ψηλά, στο Άγνωστο,

πριν επιστρέψουμε με την βροχή,

στα κατάμαυρα βάθη της ...

Ύστατος προορισμός. Ανεπίστρεπτος.

****

Κι εσύ, που δεσμεύεις το είναι μου,

πώς και πότε θα ταξιδέψεις μαζί μου,

να συμπλεύσουμε αγκαλιά

τον Αχέροντα? 

(Άμπωτις. 2018.  Την επανέφερε μετά από δύο χρόνια, το "Φέις", 

την περασμένη εβδομάδα. Φωτο-σύνθεση Υιώτας.)