(Φωτο-σύνθεση Υιώτας.2021)
Ύπνος ανάλγητος
Με το φεγγάρι παραμάσχαλα κι ένα ζευγάρι άπτερα σανδάλια, ανηφορίζω στου ουρανού τα σύννεφα
να συναντήσω το ξεκίνημα της νύχτας.
Δίχως ανάσα κι η καρδιά.
Το στοργικό κρεββάτι, κρύα αγκαλιά, ανέραστη.
Ο ύπνος, εχθρός ανάλγητος στις θύμησες.
Πέτρα ασήκωτη η φυγή. Οι δρόμοι έκλεισαν.
Ο ωκεανός τόσο κοντά και τόσο μακριά μου.
Η όχθη αδιαπέραστη.
(Φωτο. από τον πλάτανο που ξεράθηκε, 2016)
Χρώματα οδηγούνε μια ταραγμένη άνοιξη.
Η νιότη, αδιάκριτα ζει τον δικό της κώδικα.
Λιθοβολεί τον ήλιο.
Αιμορραγούν τα οράματα.
Φθονώ την άγνοια της.
Σφίγγει ο πόνος στην ψυχή.
Στεγνώσανε τα μάτια.
Άνυδροι δρόμοι οι ποταμοί.
Τα όρη, μαραμένα. Στέρφη η πηγή.
Βογγάει η Γη.
Τρελό χαρτί στην δίνη του αγέρα.
Φέρτε μου λυγερόκορμες, άλικες παπαρούνες.
Να είναι το όπιο πολύ. Να λιγοστέψει η θλίψη.
*****************************************
Φίλες και Φίλοι μου,
Σας φιλώ πάντα με Αγάπη.
Υιώτα
2 σχόλια:
Ύπνος ανάλγητος
Με το φεγγάρι παραμάσχαλα κι ένα ζευγάρι άπτερα σανδάλια, ανηφορίζω στου ουρανού τα σύννεφα
να συναντήσω το ξεκίνημα της νύχτας.
Δίχως ανάσα διάβηκε η μέρα μου.
Δίχως ανάσα κι η καρδιά.
Το στοργικό κρεββάτι, κρύα αγκαλιά, ανέραστη.
Ο ύπνος, εχθρός ανάλγητος στις θύμησες.
Πέτρα ασήκωτη η φυγή. Οι δρόμοι έκλεισαν.
Ο ωκεανός τόσο κοντά και τόσο μακριά μου.
Η όχθη αδιαπέραστη.
Χρώματα οδηγούνε μια ταραγμένη άνοιξη.
Τα όνειρα ασυνόδευτα. Αδόκιμες οι ώρες.
Η νιότη, αδιάκριτα ζει τον δικό της κώδικα.
Λιθοβολεί τον ήλιο. Αιμορραγούν τα οράματα.
Φθονώ την άγνοια της. Σφίγγει ο πόνος στην ψυχή.
Στεγνώσανε τα μάτια.
Άνυδροι δρόμοι οι ποταμοί.
Τα όρη, μαραμένα. Στέρφη η πηγή.
Βογγάει η Γη.
Κι ο λογισμός;
Τρελό χαρτί στην δίνη του αγέρα.
Φέρτε μου λυγερόκορμες, άλικες παπαρούνες.
Να είναι το όπιο πολύ. Να λιγοστέψει η θλίψη.
*****************************************
Φίλες και Φίλοι μου,
Σας φιλώ πάντα με Αγάπη.
Υιώτα See less
Comments
Var Par
Reply1d
Ελισάβετ Κυριακού
Σύντομα θα έρθει η άνοιξη με της παπαρούνες κι ολα τα καλά μεχρι τότε υπομονή, φίλη αγαπημένη!
Reply1d
Άρης Άλμπης
Η πλημμυρίδα και η άμπωτη, οι φάσεις τής παλίρροιας.
Έτσι και η θλίψη. Φουσκώνει και απειλεί, όμως αργά ή γρήγορα ακολουθεί η άμπωτη.
Γραμμένοι στην πλημμυρίδα τής θλίψης αυτοί οι πονεμένοι, αλλά υπέροχα λεπταίσθητοι στίχοι, μαρτυρούν μια δύσκολη νύχτα… See more
Reply1d
Katerina Pitta
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!!!👏👏👏👏👏👏👏👏👏❤❤❤
Reply1d
Yiota Spanou Stratis
Αγαπημένοι μου: Παντελή Χ., Μαρία Καννελ.,Ιωάννα Λ., Αναστασια Ν., Ελένη Φλ., Κατερίνα Π., Λένα Μον.,Χριστίνα Φασ., Άρη Α., Έλισάβετ Κ., Χριστίνα Παν., Μαρελντ., Βαρ Παρ., κι όσους ακόμη δεν έδειξε το "Φέις" ΧΙΛΙΑ τόσα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" Μια μικρή δημιουργία μου κι από τον κήπο της συλλογής μου, για ένα φιλικό χαμόγελο, που ΟΛΟΙ μας το έχουμε ανάγκη. Να είστε όλοι καλά. Από Νέα Υόρκη, "αστοριανή"
May be an image of flower
Reply57m
Ελισάβετ Κυριακού
Yiota Spanou Stratis Χαμόγελο? Με πολύ χαρά ευχαριστούμε που μας το χάρισες.
Reply31m
Χρόνο συντροφιάς χρειάζεσαι να σου φέρουμε, ως να επουλώσει η πληγή, Γιώτα μου.
Κάνε ένα κουράϊ (κουράγιο), πολλά κουράϊα ακόμα, είναι νωρίς.
Φιλώ σε, στο μέτωπο και σου χαϊδεύω αοράτως τα μαλλιά.
Δημοσίευση σχολίου