Σχέδιό μου, με ζωντανά λουλούδια.
Τα κογχυλάκια είναι από την ακρογιαλιά
των Βαλιμητίκων, Αιγίου, Αχαϊας,
μετά το παλιρροϊκό κύμα και τον καταστρεπτικό σεισμό της 15ης Ιουνίου, 1995.
***
(Το ποίημα:1991, από την συλλογή:
"Οι Φωλιές του Ήλιου" ,
σελίδα 30)
"...σώμα εσμέν, άπαντες έν..."
Ι. Χρυσόστομος
Μ' ένα κερί απέριττο
για τις ψυχές που πέταξαν,
μ' ένα φιλί για τους θνητούς στην ώρα της Αγάπης,
ψηλά τα μάτια ας στρέψουμε
στη θεϊκή Του κλήση!
Καρποί μιας γης πολύπαθης, παιδιά Τόξου Ουράνιου,
Ανάσταση ας φέρουμε στο όνειρο του κόσμου,
πριν μόνο ένα μνημόσυνο
όλη η ζωή κυλήσει...
Θερμά τα χέρια ας δώσουμε!
Πίστη η Ελπίδα ας γίνει!
Να λαμπρυνθεί το πνεύμα μας
με την αδελφοσύνη.
Το πιο όμορφο αίσθημα στον κόσμο και νάναι τόσο ακατόρθωτο!
Με τις Ευχές μου, του Δημήτρη μου,
και όλης της λοιπής Οικογένειάς μου!
Δική σας,
Υιώτα
22 σχόλια:
Τις καλυτερες ευχες μου και στους δυο σας. Καλη Ανασταση Υιωτα μου.
Καλή Ανάσταση και στους Βουλευτές της πατρίδας αγαπητή μου Γιώτα με τα πανέμορφα λουλούδια σου. Τους Βουλευτές που πέρασαν στην ιστορία με την απόφασή τους την περασμένη Τρίτη 7 Απριλίου καθώς απέρριψαν την πρόταση της Κυβέρνησης να δοθεί ψήφος στους ομογενείς απανταχού γης.
Εμείς ας ελπίσουμε ότι δεν θα επαναληφθεί τέτοια γκάφα και σύντομα θα προστρέξουν να διορθώσουν το λάθος τους... παρ' όλο που διατηρούμε συγκρατημένη αισιοδοξία.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ
Ιάκωβος
Kαλή Ανάσταση, Υιώτα σε σένα, στον Δημήτρη σου και όλη την οικογένειά σου με υγεία πάντα αγαπημένοι
Καλή Ανάσταση, Αγαπητοί Γιώτα, Δημήτρη,
Χριστός Ανέστη!!!!!!!!!!
και μην ξεχάσουμε το "Δεύτε λάβετε φως"!!!!!!!!! το φιλι της αγάπης της αλήθειας, της αδελφοσύνης.
χαιρετώ
Γαβριήλ
Δέσποινά μου,
Φωτεινή μου,
Ιάκωβε,
Γαβρίλη,
Ευχαριστώ για τις ευχές σας!
Είθε να έχει μια αληθινή ανάταση
η Καρδιά και η Ψυχή μας.
Καλή Ανάσταση, σε ΟΛΟΥΣ
Υιώτα
ΝΥ
Μου αρέσει κάθε που επισκέπτομαι την Αστοριανή περισσεύουν τα χρώματα των ανθέων και οι ευωδιές από τις αναρτήσεις της. Ειδικά τώρα μες στην Πασχαλιά.Η ομορφιά ψυχής φαίνεται πως ξεχειλίζει και φανερώνεται. Με το καλό και η Ανάσταση του Κυρίου.
«Οι εκκλησίες ξεχειλίζουν» διαβάζω τα λόγια της μεγάλης μας ποιήτριας Κικής Δημουλά. «Στην κοπιώδη πορεία του “δεηθώμεν” / τα μεγάλα κεριά προχωρούν,/ τα κεριά της δραχμής μένουν πίσω. / Τα μικρά κεριά κουράζονται εύκολα, / λυγίζουν και διεκτραγωδούν / το αντίτιμο τους».
Σ’ εκείνες τις εκκλησίες ταξιδεύει ο νους, όπου όλα ήταν λυπημένα κι όλα έλαμπαν! Όπου τα καντήλια έκαιγαν με λάδι, τα ταπεινά κεριά της «δραχμής» δεν είχαν σχέση με τις διακοσμητικές λαμπάδες του σήμερα και το λιβάνι… μοσχομύριζε! Εκεί στην εκκλησιά της ενορίας μας, που φάνταζε στα μάτια μας τόσο επιβλητική, πηγαίναμε αναζητώντας… λίγο φως. Η αίσθηση του δράματος και του πένθους συνυπήρχαν ταυτόχρονα με το συναίσθημα αγαλλίασης στην προσμονή της προεξέχουσας, μοναδικής γιορτής. Του Πάσχα!
(Μικρό απόσπασμα από το αυριανό μου άρθρο στο ΕΜΠΡΟΣ)
Σας εύχομαι αρώματα απο πασχαλιές, τσουρέκια και μοσχολίβανο, μελωδίες ψυχής και Αναστάσιμα συναισθήματα.
Καλό Πάσχα...
Περιμένουμε το άρθρο σου αυτό για να μας μεταφέρει σε αυτά που χάθηκαν μάλλον σε αυτά που ΄χασαμε εμείς οι του έξωτερικού διαμένοντες, νοσταλγομανείς
Χαιρετώσε Στρατο
Γαβριήλ
Πολύ μου άρεσε αυτό το "νοσταλγομανείς". Ωραία λέξη την κρατώ.
Νοσταλγομανείς και με ευαισθησίες (όλοι σας)αφού από ότι φαίνεται είστε δεκτικοί στις προσλαμβάνουσες και τις αποδίδετε ως αντίδωρο μέσα από την τέχνη του λόγου σας στους υπόλοιπους.
Καλο Πασχα και Καλη Ανασταση Υιωτα σε σενα και στην οικογενεια σου. Ναστε παντα καλα!
....και κοχυλακια απο τα Βαλιμητικα και τις ακρογιαλιες...μας.. με συγκινησες!!!
Καλό Πάσχα Αστοριανή. Είμαι φιλη του Αλεφ και της Ιουστίνης και του Δεσποινάριου...Νασαι καλά, πάντα και να προχωράς...
Ας προσπαθήσουμε να ετοιμαστούμε γιά την ΑΝΑΣΤΑΣΗ κάτω από τους κρουνούς της ΑΓΑΠΗΣ
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Αστοριανη μου ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ να εισαι καλα .Φιλια Ελευθερια
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε σένα και σ΄αυτούς που αγαπάς...
Να περάσετε πολύ - πολύ όμορφα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!
Ακόμη θερμότερες ευχές εκεί όπου ο πόνος νομίζει ότι κυβερνάει τη Ζωή για πάντα...
Μια Ανάταση χρειαζόμαστε όλοι μας!
-Μαριάνθη μου, με την ευαίσθητη ψυχή,
-Όρφια, αδελφή του...Ορφέα, με τις ευωδιές των ακρογιαλιών μας...
-Ρίτσα μας, φίλη των αγαπημένων μας
κοριτσιών, και φίλη μου,
-Ελευθερία μου, ροδόχρωμη, δυναμική,
-Εβα μου, με την παιδική ψυχή,
Τόσο Καλόδεχτες οι Ευχές σας.
Αντεύχομαι, ό,τι καλύτερο, σε όλους εσας και σ' όλον τον κόσμο!
ΥΓ.¨
...τους φίλτατους φίλους, θα συνεχίσω,
με αγάπη,
Υιώτα,
ΝΥ
Γαβρίλη μου, τα ...είπαμε! αλλά για το φιλί της... Αγάπης, θα δώσω δύο του Δημήτρη, αφού είσαι μακριά...
Υιώτα
Στράτο μου/μας...
Σου άφησα ένα...καρδιακό μήνυμα στο "τζι-μέιλ σου"...
Το άρθρο σου στο Εμπρός, από τα πλέον νοσταλγικά σου! ...και μετά μου λες ότι δεν είσαι ποιητής!
Είθε να ήταν όλοι με την ευαισθησία σου!
Μα, τί λέω!
Είναι δυνατόν, τώρα που είσαι και "χαζο-διπλο-παππούς"!!!
Βάλε κι ένα ολοκόκκινο αβγό, κι ένα τοσοδούλι κουνελάκι, στο πλάϊ της "ανοιξιάτικης" εγγονούλας σου!
ΥΓ.
Όμορφα δοσμένο το " τα μικρά κεριά κουράζονται εύκολα, και λυγίζουν...."
να μου... επιτρέψει μόνο για εδώ να γράψω:
"... να γίνουμε μεγάλα, δυνατά ανθεκτικά κεριά..." κι ας μην έχουμε το ακριβό αντίτιμο πλάϊ μας να μας... διαφημίζει...
Προτιμώ μια ζεστή καρδιά και μια γεμάτη αγκαλιά...
Με την αγάπη μας, στον Αλέξανδρο και όλη την υπόλοιπη οικογένειά σου,
Υιώτα-Δημήτρης, Ν.Υ.
...όσο για σένα, Σπύρο, φίλε καρδιακέ από το Τέννεσσί και... κάτω απ' τ' αυλάκι (Ισθμό Κορίνθου εννοώ),
θα σου αφιερώσω ένα "ευκολοχώνευτο-ποίημα" για την αφήγησή σου,
στου Φαίδωνα,
όπου αναφέρεσαι ότι
σαν καλεσμένος, στο Κεντάκυ, πήγατε στο κυνήγι, με τόξο και βέλη... να κυριέψετε τα... ζωντανά του δάσους!!!
Παρ' ότι είμαι Τοξότης(!) ανατριχιάζω στην ιδέα,...,
γι' αυτό:
"Το ελαφάκι, κι ...ο Σπύρος, κυνηγός στο Κεντάκυ!
Ζωσμένος
με το τόξο και με βέλη
σαν Έρωτας στο δάσος, ο ποιητής!
Σε κάθε κίνηση των θάμνων τρέμει
μην είν' ο στόχος το ελαφάκι της αυγής...
-Αδύνατον, ψιθύρισε ο...έρως!
Δεν γίνεται να... γίνω Ηρακλής!
Τα μάτια απ' το μικρό το ελαφάκι
πώς θ' αντικρύσω, 'κει στο δείπνο της Γιορτής!
Κι, ως έτοιμη να πάω ν' αγοράσω
μπριζόλες απ' αρνάκι Πασχαλιάς,
είπα: Το φετεινό τραπέζι ας έχει άλλα
παραδοσιακά φαγιά της λιχουδιάς!
Στα μάτια μου, τα μάτια ενός φίλου,
ζωγράφισαν εικόνες τραγικές!
Αλήθεια! πόσο άγριοι έχουμε γίνει
και πού μας πάνε οι συνήθεις του Χτες!..."
Με την ...πασχαλιάτικη αγάπη μας,
κυρίως στις Σοφίες σου, και στον συνονόματο διάδοχο... των Δαρσινών!
Υιώτα-Δημήτρης
και οικογένεια,
ΝΥ
Υιώτα, Δημήτρης,
Γιώτα
Είναι ενα πανέμορφο δροσερό ποίημα.Το τόξο σου χτύπησε... κέντρον,κι όταν λέω κέντρον εννοώ της καρδιάς και του χεριού ,που είναι η συνέχεια της καρδιάς .
ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ
ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΣΟΥ
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
καλή ανάσταση!
η αγάπη του Χριστού να φουντώνει αγάπη στις καρδιές όλων μας!
να είστε όλοι καλά και χρόνια πολλά!
Kalh Anastash, kalh mou!
O,ti epi8ymeite!
Yiwta
Δημοσίευση σχολίου