...κι ήρθε ο Μάης, βιαστικός, κι ανήλιαγος... τ' ασθενικά του 'λιοχαμόγελα, μικρές χαρές για τους κοκκινολαίμηδες που ετοιμάζουν φωλιές πίσω, στα πυκνά κλαδιά...Ζεστο-τυλιγμένα τα μικρά παιδιά ρώτησαν:
" - πώς είναι ο Μάης στην Ελλάδα, μαμά;
-Ω! γεμάτος ανθούς, πνιγμένος στα χρώματα! λιβάδια, δέντρα, αυλές..., όλα εκεί μοσχοβολούν...
- και, γιατί δεν πάμε εκεί να ζήσουμε; (...!!!)
- αχ! δεν είναι εύκολο!...
-...επειδή δεν έχουμε λιβάδια, δέντρα, αυλές; ...
-... επειδή το όνειρο διαλύεται μόλις ξυπνήσουμε, παιδιά μου...
- μα, εμείς περπατάμε τώρα! Δεν κοιμώμαστε!
-... άλλοι μας "έπιασαν στον ύπνο", παιδιά μου..., πάμε να σας δείξω τα δικά μας λουλούδια στον μικρό κήπο μας... έχει αρκετά ίδια... θα σας εξηγήσω εκεί, να πάρετε μια ιδέα...
- μέχρι εκεί πάει το όνειρο, μαμά;...!!!
-... αρκεί να υπάρχει ένας μικρός κήπος, μάτια μου, από κεί Ανθίζει το όνειρο...
αλλού, δεν υπάρχει ούτε κήπος... "
Αναστέναξαν τα μικρά παιδιά. Υγράνθηκαν τα μάτια της μάνας. Ο κρύος αέρας, ευγενικά της τα στέγνωσε πριν τα δουν τα μικρά κι αρχίσουν νέες ερωτήσεις...
Ο ήλιος, φάνηκε για λίγο, έσπευσε να φωτίσει το κίτρινο κλαδάκι της φορσύθιας,
γέμισε με όση λάμψη μπορούσε τους λαιμούς των υακίνθων, και μαζί με τον αέρα, άρχισε να παίζει με τα παιδιά που βάλθηκαν να μαζεύουν διάφορα πρωτόβγαλτα μαγιολούλουδα για το στεφανάκι της Πρωτομαγιάς...Χαρούμενη, αθώα, γεμάτη ελπίδες η επαφή των παιδιών με την Άνοιξη!
Εγκληματικό να τους στερείς την αγάπη για το ένειρο!
Βάναυσο, να τα προσγειώνεις για το ζοφερό "αύριο" όπου άλλοι, ασύδοτοι προγραμματίζουν γι' αυτά! Στην τρυφερή ηλικία, λίγα "λευκά ψέμματα" είναι απαραίτητα. Όπως το νερό στα φυτώρια, όπως το τραγούδι στις πυραλλίδες... όπως...
η ελπίδα ότι δεν χάθηκαν όλα, ακόμη και σε μας!Καλή Πρωτομαγιά,
Καλό Μήνα σε όλους!
Πάντα με τ' όνειρο και την Αγάπη,
Υιώτα
18 σχόλια:
Τώρα δάκρυσαν και τα δικά μου μάτια για όλες τις Πρωτομαγιές που πέρασαν και έφυγαν χωριστά...
Ως όψονται οι αίτιοι και ας κουβαλούν στη μνήμη τους τον πόνο των ξενιτεμένων Ελλήνων.
Καινούργιοι μας εμφανίστηκαν τώρα Γιώτα μου και πάλι το ίδιο κακό έργο θα παιχτεί...
Για εμάς εδώ ξημέρωσε η Πρωτομαγιά...μα έγινε βροχερή κι'αυτή! Λες και σ'άκουσε...
Για όσες Πρωτομαγιές έζησε εκεί στη ΝΥ και δεν πρόφτασε να γυρίσει...
Λίγες μέρες μετά τη σύνταξη.. έφυγε..
Η φτώχεια τον πήρε απ' το νησί του..
τα λουλούδια στην αυλή της μάνας δεν μύρισαν από τότε...
Καλό μήνα Γιώτα!
Μέσα απ' την ψυχή μου...καλό μήνα!...
Κι αν δε σε γνωρίζω...
σα να σε ξέρω χρόνια νιώθω!...
καλό μήνα αγαπητή μου Υιώτα,
καλή Πρωτομαγιά, αν κι εδώ δεν Υπάρχει αυτή η παράδοση,
¨εστω όμως κοιτάζοντας τον κήπο φτιάχνουμε ένα στεφάνι νοηματικώς και θυμόμαστε τα τότε...
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!
ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ.
Καλά που το αντέγραψα! Μου τό 'φαγε! Με πέταξε έξω και ξαναμπήκα!
Κολοκύθια! Δεν έμεινε στη μνήμη του κόπυ, αφού το έκλεισα!
Έλεγα, Καλό μήνα, Γιώτα μου! Έχεις τρόπο να μας συγκινείς, πάντα!
Δεν ξαναγράφω ότι έγραφα πριν.
Ο θαυμασμός μου είναι σταθερός και τον ξέρεις!
Πάμε δοκιμή.
Χαρήκαμε! Αυτό ήρθε!
Στίγμα αγάπης, μόνο, Γιώτα μου!
καλο μηνα γλυκια μοΥ!
Καλό μήνα, Υιώτα, Δημήτρη και λοιπή οικογένεια!
Πόσο απαραίτητα, αλήθεια, είναι τα «λευκά ψέματα» για τις αθώες καρδούλες των παιδιών…
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ,
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ "ΚΟΜΠΙΟΎΤΕΡ"
ΔΕΝ ΔΕΧΤΗΚΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!
"ανίκανοι να...δεχτουμε το κείμενό σας...!!!"
έγραψε,
και το εξαφάνισε!
Όλες οι προσφατες αναμνήσεις,
όλη η αγανάκτηση
για το ΘΑΝΑΤΟ του ενός... που καλοπερνούσε στη σπιταρόνα του με τη γυναικούλα του, σε μια πολυ-βουη πολιτεία...
δεν είναι χαρά!
Ότι κι αν έγραψα πριν, έμεινε στον αέρα...
όπως μένουν και τα λόγια όλων εκείνων που μας...διοικούν!
Δεν πειράζει!
Τα μάτια του μωρού που αναζητούν παγκόσμια ειρήνη
μέσα από το ήρεμο σπιτικό τους,
εκείνα τα χειλάκια που αγωνίζονται να σχηματίσουν μια λέξη 'η μια κραυγή...
εκείνα και τόσων άλλων μωρά...
εκείνα με πληγώνουν
και ψάχνω
στην κοντινή μου επαφή με τη φύση
να ΜΗ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ!!!
Κάρυ μου,
Αντιγόνη μου,
Ευαγγελία,
Γαβρίλη,
Μαριάνθη,
Κατερίνα,
"εκφράσου"
Στρατο μας,
φίλες και φίλοι ιδιαίτερα αγαπημένοι,
αυτή τη στιγμή
δεν θα συνεχίσω...
ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ!
Ξενυχτήσαμε για νέα που δεν χαροποιούν, παρά τρομάζουν...
Θα τα ξαναπούμε,
πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
ΥΓ.:
.... έχει, λέει, εκπαιδεύσει 350 παιδιά των 12 χρόνων
να συνεχίζουν το έργο του!
να αυτο πυρπολούνται, να σκοτώνουν,
για να πάνε στον δικό τους παράδεισο!!!
Όλοι άγιοι!
ζώντες και μη!!!
κι είπα να σταματήσω!
Σας φιλώ,
Υιώτα
Υώτα μου,
Σου εύχομαι ένα λουλουδιασμένο μήνα γεμάτο χαρές κι ελπίδες.
Είθε, Ρεγγίνα μου!
Για όλους, για όλο τον κόσμο, στους ταραγμένους καιρούς μας!
Χάρηκα που με θυμήθηκες! στείλε μας μια άγρια, αγνή παπαρούνα από το πεντάμορφο νησί σας....
Φιλάκια,
Υιώτα
εγκληματικό να στερείς την αθωότητα!!!
ας βάλουμε τα δυνατά μας
την αγάπη μου
Γιώτα μου, φιλάκια σε όλους σας!
Μέγγυ μου,
αν ήταν δυνατό να απλωθεί η Αγάπη σ' όλο το κόσμο...
φαντάζεσαι πόση ηρεμία θα υπήρχε;
Σε φιλώ, καλή μου,
Υιώτα
(από μια τρελή, κρυα, βροχερή Νέα Υόρκη...)
Κατερίνα μου,
βιαστική μα πιστή κι αγαπημένη Φίλη,
κι από δω σου στέλνουμε φιλιά,
κι ας είναι μια "χάλια" μέρα του Μάη...
(μπορεί να ήταν και χειρότερα, βέβαια...)
συνεχίζω τη...σπορά
και το φύτεμα,
να δούμε πώς θα συνεχίσουν...
Με την αγάπη μας, σε όλους,
Υιώτα-Δημήτρης
Χρονια ΠΟλλα και Ειρηνικα για ολες τις μανουλες και τα παιδια του ταραγμενου κοσμου μας! Ειθε η Ανασταση να φωτισει τους ηγετες ολου του κοσμου ( μικρους και μεγαλους , πλανηταρχες ή μη να κυβερνουν εχοντας το νου τους και στην καρδια πανω απο ολα την αγαπη και εκτιμηση για τον Ανθρωπο και οχι στις τσεπες και τα οικονομικα , πολιτικα ή οικονομικα συμφεροντα!
Σου στελνω τα φιλια μου και την αγαπη μου μακρινη διαδυκτιακη μου φιληκι ελπιζω οταν καποτε ελθεις στην πατριδα να συναντουμε και απο κοντα.
Με εκτιμηση
Λιακαδα
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=tMUblw3d3wM&w=480&h=390]
Δημοσίευση σχολίου