21 Ιαν 2016

...περιμένοντας τον Χιονάνθρωπο...

(σχέδιο του εγγονού μας, 10 του Γενάρη... . Βλέπετε ανάποδα το ονοματάκι του: 
Πίτερ-Τζέιμς... γιατί δεν ...είχε χώρο!!!)
Μας γέλασε πάλι, την περασμένη εβδομάδα, η επίσκεψη του Χιονιά, άδικα τον περιμέναμε Χριστούγεννα και  Πρωτοχρονιά... 
στο "μακρονήσι μας" το αγαπημένο... 
Κάτω από το συννεφιασμένο πρόσωπο 
της πανσελήνου, ετοιμαζόμαστε παντιοτρόπως,
για τον ερχομό του...
Αυτό, βέβαια, δεν μας εμπόδισε να συναντιώμαστε στο κοντινό σπίτι του εγγονού μας 
και μεταξύ άλλων να κάνουμε σχέδια και να ζωγραφίζουμε...

(Το σχέδιο, ¨κολάζ¨, είναι της γιαγιάς.) 
-Μοιάζει με...καρχαρία (γνωμάτευσε ο εγγονός) που ετοιμάζεται να φάει την Νέα Υόρκη... 
- Κι εμείς ανήκουμε στην Νέα Υόρκη, διόρθωσε η μαμά του... δηλαδή στον νομό Νέας Υόρκης... 
-η μαμά, όλα τα ξέρει, συμπληρώνει ο εγγονός μας, γιατί 
είναι δασκάλα... 
-Αυτές μας ...έφαγαν... συμπλήρωσε 
ο "κατοχικά αδικημένος" παππούς...

****  Το σπίτι τους είναι κάτω από την λέξη NASSAU, στην καρδιά του Γουέστμπερυ.
***************************************************************************

Το μωρό της τελευταίας εβδομάδας του Μάρτη, του 2011, μεγάλωσε αρκετά, παρακολουθεί ¨προνήπιο¨, ψήλωσε, και 
είναι ήδη πολύξερος...!!!


Υπεραγαπάει την γιαγιά του, παραβλέπει τις νουθεσίες της, 
της εμπιστεύεται ανώδυνα μυστικά (!!!) -όπως "πονηρές" λέξεις... βροντερούς ήχους... και υπονοούμενα...
και με το ...κλείσιμο του ματιού υπογράφει την αναβολή δωροδοκίας με καραμέλες, μαστίχες κ.λ.π. για άλλες 
πιο προσιτές ώρες...

 Το σπουδαιότερο, 
θεωρεί την γιαγιά του "όμορφη",
δεν βλέπει τα κουρασμένα μάτια της... τα βαμμένα μαλιά της, τις κλειδώσεις που θέλουν λάδωμα...

Το θηριάκι μας, ξέρει πώς να ελίσσεται για να "περάσει" το δικό του και να είναι το επίκεντρο της προσοχής... 
είτε στο σχολείο, είτε στο σπίτι...
************************
Κι ενώ ο κόσμος καίγεται 
και ο νους πλέον σαστίζει...
διότι η ζωή γενικά, γίνεται λιγότερο ελπιδοφόρα,
περισσότερο ασταθής, κι αβέβαιη, εμείς,
προσπαθούμε να ρίχνουμε φόβους και πάθη
πίσω από την πλάτη, 
να μη βλέπουμε, να μην ακούμε, να μην σκεπτόμαστε 
τόσο πολύ...
να ζούμε, δίχως να απολαμβάνουμε το Θείο Δώρο της φύσης:
την ίδια την ΖΩΗ, σε όλες της τις αποχρώσεις...

(Φωτο-Σύνθεση της Υιώτας. Στην ακτή της Αρχαίας Ελίκης. Πρωτοχρονιά, 2016!)

Με αυτά τα ¨λίγα¨ σας χαιρετώ 
Φίλες και Φίλοι μου,
περιμένοντας απόψε τον Άγριο Χιονιά και 
όλα του τα παρατράγουδα...
Να είστε όλοι καλά,
Υιώτα







18 σχόλια:

pylaros είπε...

να τον χαιρόσαστε, τον εγγονό σας,
θαυμάσια όλα, αλλά εμένα μου άρεσε αυτό: (ο "κατοχικά αδικημένος" παππούς...)

χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

...ναι, Γαβρίλη μου...
τότε που με τον πόλεμο η ζωή ήταν όπως τώρα με τους πρόσφυγες,,, έχει τόσες ιστορίες να λέει...

Το κομπ. κάπως διορθώθηκε τώρα... τα άλλα τα είπαμε.
Φιλιά,
Υιώτα

Frezia είπε...

Φλέβα καλλιτέχνη βλέπω στο εγγονάκι,
τα διάφορα σχήματα τον εμπνέουν
άλωστε ποιόν θα έμοιαζε?
Φυσικά θα του καλλιεργήσετε αυτό το χάρισμα!
Φιλάκι στον...καλλιτέχνη μαθητή και στη γιαγιά του!

Υ.Γ. εχουμε σήμερα ένα λαμπερό ήλιο αλλά με δόντια που λέμε!

akrat είπε...

αυτά είναι τα ΘΑΥΜΑΤΑ να παρακολουθείς τα κούτσικα ΜΑΓΕΙΑ

nikol είπε...

Είναι αυτά τα μικρά μέχρι χθες μωρά καλή μου φίλη που μας κάνουν και κοιτάμε κατάματα τη ζωή χωρίς να παραβλέπουμε την απέραντη ευτυχία που μας κατακλύζει !!!
Είναι τα υπέροχα μικρά μας πλάσματα !!!
Τα φιθλιά μου

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...



Να τον χαιρόσαστε και να τον καμαρώνεται γιαγιά και παππού.
Να σας κάνει ευτυχισμένους.
Διδάξτε του ό,τι αξίζει και, προπαντός, να αγαπά την ζωή.
Τα φιλιά μου και της Μαριάννας επίσης..

Αστοριανή είπε...

ΦΡΕΖΙΑ μου,

...κάπως μας ξεγελάει ο Ηλιος..... μα δεν είναι να τον εμπιστεύεσαι.
Χάρηκα που τα λέμε, έστω και ...μεταμεσονύχτια!

Φιλιά και στα ανηψάκια σου,

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

ΑΚΡΑΤ!!!
Ευχαριστώ!!!

ΕΙΝΑΙ να μας μαγεύουν...

Χαιρετισμούς,

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Είναι τα υπέροχα μικρά μας πλάσματα !!! ΝΙΚΟΛ


Νικόλ μου!!!!!!!!!!
Εξι λεξούλες
και γράφεις ...ιστορίες!

Φιλιά,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Διδάξτε του ό,τι αξίζει και, προπαντός, να αγαπά την ζωή. ΣΠ


Μαριάνα και Στρατή μου,

Ευχαριστώ σας.

Όλοι, γύρω-γύρω... αυτό προσπαθούμε,
μόνο μη καταλάβει την τρέλα μας
και...πάψει να μας...μιλάει!!!

Καμαρώνουμε σαν... γύφτικα (!!!) σκεπάρνια. Άλλωστε, εσείς τα ζείτε. 4, 'ηδη!!!

Φιλιά,

Υιώτα

Paraskevi Lamprini M. είπε...

υπέροχη φίλη... τι όμορφο κείμενο, γλυκό, ωραίο... σαν τον μικρούλι!!
Α, να μεγαλώσει να γίνει σωστός άνθρωπος..να τον χαίρεστε!!
Η ζωγραφιά του...δηλώνει ΤΑΛΕΝΤΟ...

Τέλειες οι φώτο σου... και καλά να είστε!!! Φιλιά στον μικρό!!!!!!!!!!!!!

μάκια σε σένα... και Χαιρετίσματα!!! ΠΟΛΛΑ!

Μαριάνθη είπε...

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!!!
Ε!!! ΗΡΘΑΝ ΠΙΑ ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!

Αστοριανή είπε...

Γεια σου, Λαμπρίτσα μου!
Πάντα τακαταφέρνεις να επισκευτείς και να αφήσεις την καλημέρα σου!
Ανθισμένη καρδιά, σε ευχαριστώ!

φιλιά στην μαμά σου,
Υιώτα και Δημ'ητρης

Αστοριανή είπε...

Α!...
Είδες ότι -έχοντας και το ίδιο ...όνομα- κι ο δικός μας Παναγιωτάκης έχει παρόμοιες προτιμήσεις;;;

Να τα χαίρεστε κι εσείς,
Μαριάνθη μου,

αυτά είναι το μέλλον.
Αρκεί να φροντίσουμε σκληρότερα, εμείς...

Φιλιά στον Νικόλα σου, αγκαλιές στα μικρά σας,
Υιώτα και Δημήτρης

Dennis Kontarinis είπε...

Υπέροχος ο εγγονός και τον θαυμάζω που από τώρα ασκεί κριτικές στις γυναίκες.
Μπράβο θάρρος!!!
Να σας ζήσει και να τον χαίρεστε.

Αστοριανή είπε...

Ντένη,
...είναι πράγματι
σαν τον ...παππού του!

Φιλιά,
Υιώτα

magda είπε...

Υιώτα μου αγαπημένη,
Είναι πάντα μια απέραντη ευχαρίστηση, να διαβάζω τα γλαφυρά σου κείμενα! Εκεί βρίσκω συναίσθημα, χιούμορ, αλήθεια, σοφία!
Και φυσικά καλλιτεχνία!
Και με χαρά μου διαπιστώνω ότι ο κούκλος σας, κληρονόμησε πολλές αρετές από σένα!
Σας στέλνω την αγάπη μου και τα φιλιά μου!
Με αγάπη

Αστοριανή είπε...

...θάθελα να δω κι από τα δικά σας, σίγουρα κάτι όμορφο θα φτιάχνουν... αφού τα μήλα... κάτω από την μηλιά/παπού και γιαγια...πέφτουν!!!!

Μάγδα μου, η ιστοσελίδα σου "ΜΑΓΔΑ" και αυτή την φορά ΥΠΕΡΟΧΗ!!!!!!!!!!

Ευχαριστώ θερμά, ζεστές αγκαλιές,
κι εκεί
κι από δω...
Υιώτα