24 Φεβ 2018

Της Ν ύ χ τ α ς τα π λ ε ο ύ μ ε ν α ...




(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2018)

Καλή Σαρακοστή, Φίλοι μου!
Με ...ένα από τα ονειρικά καράβια μου, ταξιδεύω στις γειτονιές σας!

Γνωστός ο τρόπος, ομολογώ, 
αν και ο ... θαλασσόδρομος, ποτέ δεν είναι σταθερός...
Δίχως έμπειρο καπετάνιο, 
πάει όπου θέλει...

Ο νους, δεν χρειάζεται πυξίδα. 
Μόνο γερά πανιά.
Είτε επισκέπτεται τα τρυφερά φυτώρια, 
τα εγγόνια μας -που μένουν κοντά μας εννοώ, 
είτε να ανακαλύπτει άγνωστους, φανταστικούς τόπους στην πατρίδα... 
η περιπλάνηση αξίζει.
Είναι κάποιες φορές, όμως, που συναντιέται με κάποιες φωνές που αν και δίχως ήχο, χτυπούν τα παράθυρα 
της καρδιάς, αφήνοντας ένα "χνάρι"...

Η γνωστή σε όλους μας, Κατερίνα, το κυκλάμινο του βουνού, από το Βόλο,
ανακάλυψε στα παρα...μερισμένα βιβλία μου,
ένα γραμμένο "... με αίμα", το 2010!!!
Ευγενική κι ευαίσθητη
όπως όλοι οι "γραφιάδες"
το ευλόγησε κάτω από την ολάνθιστη αμυγδαλιά, 
το σκαρφάλωσε στην ματωμένη αζαλέα...
το πήγε στο τηλεφωνικό κέντρο... 
και το άφησε εκεί να επικοινωνήσει μαζί μου...

(φωτ. της Κατερίνας)
(φωτ. της Κατερίνας)
                                                       (Φωτ. της Κατερίνας)
(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2017)


Κατερίνα μου,
σου στέλνω ένα πιο γερό και φορτωμένο με καρδιακές ευχές κι ευχαριστήρια...
να σε συναντήσει γρήγορα...

Χαιρετώ όλους σας,
πάντα με την Αγάπη,

Υιώτα





16 σχόλια:

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...



Όμορφα γεφυρώνεις τις αποστάσεις, όμορφα ποιείς όσα ποιείς: σαν να κατέχεις μυστικά που οι πολλοί δεν ξέρουνε· γιατί πάντα θα είσαι μια καλόγνωμη νεράιδα, που σέβεται την σιωπή και κάνει μουσική την ομιλία. Σε φιλώ!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

...Δεν τα πρόλαβα τα δάκρυα, έφτασαν στα μάγουλα. Καυτά ήταν, πολύ, ίσως έφταιξε το τσιγάρο που δάγκωσαν απότομα τα χείλη.
Σας αγαπάω! είτε "ακούγομαι", είτε όχι.
Να είστε ΟΛΟΙ ΣΑΣ, ΚΑΛΑ!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

παρα...μερισμένα βιβλία μου

Μην το ξαναπείς! Ίσα- ίσα τα τίμησα, μαζί με άλλα και τα δώρισα στην Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζαγοράς, να "κινούνται" και να σε μάθουν κι άλλοι!

Αυτό είχε κρυφτεί μέσα σε διπλωμένη εφημερίδα. Κάποια στιγμή, θα το έβρισκα.
Μόνο εκείνα ξέρουν την στιγμή τους!

Τώρα μου έχει κρυφτεί της Λαμπρινής! Τα πάνω - κάτω αναποδογύρισα στις στοίβες, αδύνατον να το βρω!

Βλέπεις, Γιώτα μου, δεν έχω πια προσωπικούς χώρους. Προέχουν τα παιδιά. Η δική μου η ζωή μπορεί να περιοριστεί σε κιβώτια και στοίβες, μέχρι να αποκτήσουν δικά τους σπίτια και να πάρουν τα δικά τους ενθύμια.

Υγεία να έχουμε! Ίσως να έπρεπε κι έτσι, γιατί θα μονοπολούσε περισσότερο για θέμα η Κατερίνα στην σελίδα σου και δεν πρέπει.
Ήδη, ξεπεράσαμε τα όρια!

Η αζαλέα είναι πορτοκαλί! Όχι κόκκινη!
Φιλιά, τα ξαναλέμε!

Θεωρώ σωσμό ότι χαρίζω σε βιβλιοθήκες, να το ξέρεις!
Ειδικά, αν πας πολλές φορές κοντά στον άλλο κόσμο και γυρίζεις... φροντίζεις για τα αγαπημένα σου, εγκαίρως.
Αυτά, με αγάπη και δε θέλω να έχεις παράπονο! Ναι;

Να θυμ΄σαι πως ότι για μας είναι "ακριβό" φυλχτό ή ενθύμιο, δεν θα είναι το ίδιο και για τα παιδιά μας, όταν εμείς λέιψουμε...
Σκληρό, αλλά η ωμή αλήθεια.

Αστοριανή είπε...

"... θα είσαι μια καλόγνωμη νεράιδα, που σέβεται την σιωπή και κάνει μουσική την ομιλία. ... Στρατής Παρέλης

...κι ήρθε της μουχλιασμένης Κυριακής η ηλιαχτίδα,
κι ένιωσα λεύτερη γαλάζιας θάλασσας αλκυονίδα...

με μια μεγάλη αγκαλιά,

Καλή Σαρακοστή.
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

"...Δεν τα πρόλαβα τα δάκρυα, ... Κατερίνα "

...έσι κυλούν και τα δικά μου, και...
ποτέ μου δεν κάπνισα...
Πρόσεχε!

Πάντα με όλη την Αγάπη μας

Αστοριανή είπε...

"... Θεωρώ σωσμό ότι χαρίζω σε βιβλιοθήκες, να το ξέρεις! .... Κατερίνα "

Φίλη μας καλή κι αγαπημένη,

να ... σε πειράξω δίχως να δώσεις σημασία, προσπάθησα...

Χρόνια το ξέρω ότι δωρίζεις τα βιβλία στη Βιβλιοθήκη... πολλά, γιαυτό και σε έχουν επίσημα τιμήσει... όχι μόνο τα δικά μου...

Γράφεις:
"... όταν εμείς λέιψουμε...
Σκληρό, αλλά η ωμή αλήθεια. '"

Δυστυχώς, εδώ ΔΕΝ υπάρχει χώρος για να μείνουν, να σωθούν...
'αλλοι μεγαλύτεροι , σπουδαιότεροι, ατίμητοι τίτλοι... κι εγώ, τα κουβαλούσα -ακριβοπληρωμένα- μαζί μου σε κάποια επιστροφή...

οι ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΔΕΝ έχουν χώρο...

οι ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ αδιαφορούν...

"δική μας Βιβλιοθήκη,
πόσο μάλλον ΜΟΥΣΕΙΟ..._ το έχω γράψει πολλές φορές
ακόμη και παλαιά χειροτεχνήματα -τα οποία για μας ήταν πολύτιμα και είναι δυσεύρετα...

ΘΑ ΧΑΘΟΥΝ στα σκουπίδια του ΔΗΜΟΥ...

Κλαίω από τώρα τους ... πεθαμένους",

κι εμάς
που δεν μας έχουν δώσει
ημερομηνία "εξόδου"...

Ας είναι.

Η ανθρώπινη ματαιοδοξία,
η επιστήμη,
και η ψυχή
έχουν αποδημήσει προ πολλού...

Σας αγαπούμε, χαρά σημαντική το ότι συναντηθήκαμε πάνω από μια δεκαετία !!! και
δένουμε έναν ακόμη κύκλο στην καρδιά.

Κάλιο να μη προλαβαίνουμε τα δάκρυα
παρά να είμαστε "κλωτσοπεταγμένα λιθάρια... στην άκρη του δρόμου..."

ΑΥΤΑ μας δένουν, φίλη ξεχωριστή...
Να είμαστε όλοι καλά και προ παντός τα παιδιά μας.

Με την αγάπη μας,

Υιώτα

Κυκλαμίνα είπε...

Δηλώνω παρούσα, μα φεύγω... Πονάει το θέμα, δεν είναι για πρωί. Κρατάμε γερά, κι ότι μπορούμε, ΟΡΘΙΟ!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Να είσαι πάντα γερή και εμπνευσμένη.

Paraskevi Lamprini M. είπε...

μα τι όμορφες φώτο... από την Κατερίνα για το βιβλίο σου...

Αστέρι μου... αστοριανή μου, κι ΟΛΕΣ είναι για σένα...

πανέμορφη και συγκινητική ανάρτηση, ωραίες κι οι φώτο ΣΟΥ Αστοριανή μου.... Καλή Σαρακοστή με υγεία

καλές επιτυχίες νάχεις... παντού... φιλιά σε παιδιά και εγγόνια... (έχουμε γνωριστεί από το ίντερνετ και με τα παιδιά σου... και τα εγγόνια σου...)...

καληνύχτα, καλή μου φίλη...

magda είπε...

Πανέμορφες οι φωτογραφίες της Κατερίνας αγαπημένη μου Υιώτα και πολύ τρυφερές!
Όπως και ο πίνακας σου με την βαρκούλα που αρμενίζει μες την νύχτα...
Να είστε όλοι καλά, μεγάλοι και μικροί!
Πολλά φιλιά

Αστοριανή είπε...

" ... Πονάει το θέμα Κατερίνα."

Το ξέρω, και το κακό είναι ότι δεν διορθώνεται...

Σε φιλώ

Αστοριανή είπε...

...Να είσαι πάντα γερή και εμπνευσμένη. Ε. Ιχνηλάτης "

Αντεύχομαι,
Φίλε μου.

Σε ευχαριστώ.

Αστοριανή είπε...

...πανέμορφη και συγκινητική ανάρτηση Παρασκευή-Λ.Μ"

Λαμπρίτσα μου,
με το δικό σου #1 βιβλίο...

Ευχαριστώ.
Και
Η Κατερίνα μας, πάντα εμπνευσμένη. Μας προσέχει, αφιλοκερδώς.
Φιλιά και στην Μαμά σου.

Αστοριανή είπε...

... οι φωτογραφίες της Κατερίνας, αγαπημένη μου Υιώτα και πολύ τρυφερές!
Όπως και....... την βαρκούλα που αρμενίζει μες την νύχτα... Μάγδα "

Μάγδα μου γλυκειά
....
με τρελόκαιρο και τρελο-σχέδια... καλύπτω την Μεγάλη Απουσία
από την πατρίδα....................
Σε ευχαριστώ που συμπληρώνεις στα δικά σου ταξίδια, στο ΜΑΓΔΑ,
το φευγάτο όνειρο...

Καλή Σαρακοστή σας,
Φίλη μου

Κυκλαμίνα είπε...

Δεν ξέχασα ότι άφησα μια συζήτηση στη μέση, όμως... αφού ενημερώθηκες για τις καταστροφές του Πηλίου, απ' την πλημμύρα, σίγουρα θα με καταλάβεις, γιατί το συνεχίζω.
Να είμαστε ΚΑΛΑ!
Κι ότι αξίζει να μείνει, θα μείνει!

Frezia είπε...

Απίστευτο μου φαίνεται αγαπητή Γιώτα ότι πέρασαν οκτώ χρόνια
από την αποστολή του βιβλίου σου,'Γραμμένο με Αίμα"
Θυμάμαι μου είχες στείλει πέντε αντίτυπα και τα έδωσα στους
φίλους μας,Μαίρη Αθανασίου,Χριστόφορο Παπαχαραλάμπους,
Καρμέλα Αντιγόνη Σώρρου,και Σταύρος Μαράτος.
Καλά να είσαι να γράψεις και το επόμενο...Σε φιλώ.