20 Οκτ 2019

Τ Ο Α Ν Ε Π Ι Δ Ο Τ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α του Κ Υ Ν Α Ι Γ Ε Ι Ρ Ο Υ ( Μάχη της Σ Α Λ Α Μ Ι Ν Α Σ )




ΤΟ ΑΝΕΠΙΔΟΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΥ

(Νοητό Αφήγημα)



(Σχέδιο Υιώτας. Οκτ. 2015) 

                                                                                                                  
ΤΟ ΑΝΕΠΙΔΟΤΟ ΓΡΑΜΜΑ 
ΤΟΥ ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΥ

«…Φίλτατε αδελφέ, Αισχύλε,
Αυτήν την ώρα 
τολμώ να ασεβήσω στην αγάπη που 
σου έχω και στον θαυμασμό που με 
κατέχει για το θεϊκό σου πνεύμα 
με το 
να ψάχνω για λέξεις σωστές που να μη 
βαραίνουν σαν άψυχα κορμιά στο 
βάθος της θάλασσας που περιβάλλει
την αγαπημένη μας Σαλαμίνα.  
Με βασανίζει 
που δεν είχαμε χρόνο να υμνήσω την 
ανδρεία σου, όταν πολεμούσες σαν 
λιοντάρι τους Πέρσες, ούτε για τον 
τρόμο που πήρα σαν έπεσες κατάχαμα,
 πληγωμένος…  
Τόση ήταν η οργή που με κυρίευσε που 
ξέσπασα σ’ έναν αφηνιασμένο 
μακρυμάλλη τοξότη και 
τον ξάπλωσα αιμόφυρτο μόνο με δυο 
χτυπήματα! Ακόμη κι όταν τα μάτια του 
είχαν βασιλέψει, τα πόδια μου, 
ενεργώντας σαν να είχαν δικό τους 
νου, τον κλότσαγαν μέχρι που να γυρίσει ανάσκελα!  


 (Σχέδιο Υιώτας, 2015)
Τέτοια αγριάδα δεν είχα φανταστεί ποτέ
μου ότι κατοικούσε εντός μου, αγαπητέ μου αδελφέ, μα εκείνο το ρηθέν του «Μεγάλου Βασιλιά τους» ότι μας ζήτησε «γην και ύδωρ» 
πριν επιτεθούν, είχε καρφωθεί μέσα μου κι έτρωγε νυχθημερόν τα σωθικά μου.
Δεν ζητούσε «γην και ύδωρ» αδελφέ μου! 
Ζητούσε την πατρίδα μας και την 
θάλασσά μας! Όταν έκαναν «γέφυρα» 
τα πλοία τους για να περάσουν στην 
πολύτιμη γη μας, Αυτό εννοούσαν! 
Όταν ειρωνικά φοβέριζαν ότι τα βέλη 
τους θα σκοτεινιάσουν τον ήλιο μας, 
Αυτό εννοούσαν! Οι εντολές τους ήταν 
νόμος. Οι στρατηγοί τους αδίστακτοι!
(σχέδιο Υιώτας)
Η ψυχή μου και το αίμα μου βράζουν στην όψη της αδικίας 
κι όταν ο βρασμός είναι για την πατρίδα, τίποτα δεν τον μετριάζει!
Αδελφέ μου, εσύ, αναμειγνύεσαι με τα 
κοινά και τους νομοθέτες. 
Η ιστορία θα μνημονεύσει τα ονόματα και τα κατορθώματά τους. 
Μα η γη θέλει αίμα για να ποτιστεί, για να φυτρώσουν ήρωες! 
Η γη μας, θέλει τον ήλιο της καθαρό για να λάμψει, κι η θάλασσά μας θέλει τραγούδια των γλάρων πάνω από τα κατάρτια των πλοίων της 
για να μπορεί να μοιράζεται το χρώμα και τα χαμόγελα του ουρανού. 
 Αν δώσω το αίμα μου για την πατρίδα, 
είναι Ιερή η αιμοδοσία.   
Αν γκρεμίσω ένα εχθρικό πλοίο στην κοιλιά της θάλασσας, δεν θα είμαι μόνος μου! 
     Θα έχω την θεά Αθηνά και τον παμμέγιστο Δία να μ’ επιβλέπουν και να με καθοδηγούν…
(σχέδιο Υιώτας. 2015)

Αδελφέ μου Αισχύλε, εύχομαι να
μπορέσω να σου δώσω τούτη την 
έκρηξη της ψυχής μου, που με πνίγει.

Ανέκαθεν μ’ εντυπωσίαζε η λαμπρότητα
 του μυαλού σου μα και με δείλιαζε! 
Βάζω αυτήν την επιστολή κάτω από την 
ασπίδα, στο μέρος της καρδιάς και 
προσεύχομαι πρώτα για την Πατρίδα, 
μετά για τον πατέρα μας 
τον Ευφορίωνα και μετά για σένα. 
Εύχομαι οι θεοί να μου δωρίσουν έναν τιμημένο θάνατο…..»

…κι έτσι έγινε! 
Οι ουρανοί ήταν ανοιχτοί και η 
παράκληση του Κυναίγειρου 
εισακούσθηκε!
Φιλόπατρις, ήλιος φλεγόμενος, 
κυνήγησε με άλλους Αθηναίους τους 
Πέρσες στρατιώτες που πάσχιζαν να
μπουν στα αραγμένα πλοία τους για να 
διαφύγουν και να σωθούν από το κύμα 
της δίκης που τίποτα δεν το 
πισωγύριζε!


(σχέδιο Υιώτας)
Ο μύθος «λέει»  πως ο
Κυναίγειρος πρόσεξε ότι το 
κοντινό του πλοίο ανήκε στον 
στρατηγό Δάτι  
κι ότι το μυαλό του θόλωσε! 
Τα μάτια του έγιναν πελώρια, 
το κορμί  του ατσαλώθηκε, ίδιο κοφτερό διαμάντι πάνω σε γυαλί…
Ο Κυναίγειρος, άπλωσε 
το στιβαρό του χέρι να κρατήσει
 το Περσικό πλοίο που προσπαθούσε 
να ξεφύγει από τον θανατερό κλοιό…
 κι ένας, από ψηλά, του το έκοψε 
μ’ ένα τσεκούρι!
Τ’ αρπάζει το άλλο του χέρι, ο
 γενναίος Κυναίγειρος, η ίδια τύχη 
τον περίμενε!
Μόνον τα γερά του δόντια 
τού έμεναν να καθυστερήσει το 
εχθρικό πλοίο για να καταστραφεί…
(σχέδιο Υιώτας)

 Όμως, ο χαλκέντερος, 
ο παθιασμένος φιλόπατρις 
Κυναίγειρος, 
ακέφαλος πλέον, σπαρτάριζε στην αγκαλιά της θάλασσας, έχοντας το γράμμα που δεν αξιώθηκε να δώσει στον αδελφό του, ματωμένο να πλέει  δίπλα του…   

                             
                                 ΤΕΛΟΣ


(Σημείωση:
Αυτό είναι ένα 
νοητό αφήγημα 

 που έλαβε  διάκριση στο Διαγωνισμό; «Μάχη της Σαλαμίνας»

  από την Δημαρχεία Σαλαμίνας.
Υπεβλήθη με το ψευδώνυμο: «Θαλασσένια» )     


                                                            
    Φίλες και Φίλοι μου, 
με ένα ακόμη σχέδιό μου

σας εύχομαι Καλοτάξιδα όνειρα.

Ο Οκτώβριος έχει ακόμη πολλές μέρες Δόξας

κι ο ήλιος μας πολλές μέρες γλυκές.

Να είστε όλοι καλά,
Υιώτα



                                                                                    


 Υιώτα Στρατή
  915 Mirabelle Avenue, Westbury, NY, 11590, NY
  Τηλ. : 516-833-59 42 
«ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ»: (http://astoriani.blogspot.com )  


17 σχόλια:

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...





Μην με ρωτάς γιατί σε αγαπώ-σε αγαπώ γιατί μοσχοβολάς πατρίδα! Έτσι είναι εμένα η αδερφή μου!
Γι αυτό και καμαρώνω! Τα φιλιά μου!

Αστοριανή είπε...

Χαρά και τιμή μου,
να δέχεται την ψυχή μου αυτός που ζει και αναπνέει Ελλάδα. Με τις λέξεις να τον ξαγρυπνούν,
να τον οδηγούν, να τον μαγεύουν. Να μου ξυπνά τη γνώση που ποτέ δεν με άφησε νηστική και να με δυσκολεύει με τον ποιητικό του οίστρο...που συχνά-πυκνά θα επιθυμούσα να ήμουν κάπου εκεί, κοντά, να βλεπόμαστε και να ανταλλάζουμε ποιητικές απόψεις...

Στρατή μου, αγαπημένε αδελφέ του νου και της καρδιάς, θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή που συναντηθήκαμε!

Μια αγκαλιά μεγάλη -να χωρέσει όλους εκείνους που αγαπάς-
και μια ξεχωριστή ηλιαχτίδα
να ζεσταίνει τις ώρες της ατοκίας...

Χαιρετισμούς κι από τον Δημήτρη,
Πάντα με την αγάπη μου

Άρης Άλμπης είπε...

Ποιος θυμάται τον Κυναίγειρο;
Χρησιμότατη, στην εποχή που διανύουμε, αυτή η εμπνευσμένη ανάρτησή σου, αγαπητή μας Υιώτα.
«Όταν ο βρασμός είναι για την πατρίδα, τίποτα δεν τον μετριάζει»!
Είναι αναγκαίο να μιλήσουμε για πατριωτισμό. Να δούμε την πραγματικότητα και να εγερθούμε. Η κλεψύδρα μάς φωνάζει…

nikol είπε...

Από την άλλη άκρη της γης καλή μου φίλη με το υπέροχο αυτό αφήγημα μοσχομυρίζεις Ελλάδα , γεμάτη πατριωτισμό και θυσίες για την υπεράσπιση και την τιμή της πατρίδας !!
Να είσαι καλά για τα συναισθήματα που μου πρόσφερες!!
ΣΕ φιλώ

Αστοριανή είπε...

Ποιος θυμάται τον Κυναίγειρο; Α.Α.

Άρη μου,
...'ετσι "δούλεψε" εκείνη η στιγμή... έπρεπε να δώσω σάρκα και οστά. Και χάρηκα που διακρίθηκε στην Σαλαμίνα!
(Μόνο που όταν το αντέγραψα
εδώ, τυπώθηκε με ένα σωρό αλλαγές που δεν μπορούσα να τις δορθώσω. Μοιάζει σαν να διάλεξα τις γραμματοσειρές για ένα κάποιο λόγο... ας είναι, τουλάχιστον να υπάρχει..
Κι εγώ σας αγαπώ, είστε θαυμάσια οικογένεια!
Να είστε γεροί κι ευτυχισμένοι.

Αστοριανή είπε...

ΝΙΚΟΛ μου,
πολυτάλαντη Φίλη της Προσφοράς και της Αγάπης,

πάλι καλά που καταφέρνουμε να δίνουμε ένα "παρών" με τις τόσες υποχρεώσεις μας...

Χάρηκα που σε "έδεσα" για λίγο έστω από μακριά... στον γραφικό στόλο μου... Να είσαι καλά γλυκειά μου, φιλιά στις κορούλες σου.

Πάντα με την αγάπη μου

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα
μετά απο πολύ πολύ καιρό επανέρχομαι.Και ενώ ήρθα να σου πω πόσο λυπήθηκα γι αυτά που διάβασα στην ανάρτηση της Νικόλ,για το χαμό των αγαπημένων σου ανθρώπων,συγχρόνως σε συγχαίρω για την διάκριση που έλαβε το έργο σου!
Νάσαι πάντα γερή και δημιουργική,κοντά στους ανθρώπους που αγαπάς!
Επέμενε Ελληνικά!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
meterizi katerinas είπε...

"Θαλασσένια" μου, δικαίως τυγχάνουν "διακρίσεων" τα "νοητά" σου!
Υπερήφανη για σένα, τα ξαναείπαμε!
Να είσαι γερή, να "γράφεις" γενικώς (με όλους τους τρόπους - και οι συνθέσεις σου, είδος γραφής είναι) και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ στους αγαπημένους σου Δημήτρηδες!
Να τους χαίρεσαι, κι εκείνοι εσένα!
Φιλιά σε όλους σας!

Κυκλαμίνα είπε...

Γράψε και το 001 στο τηλ. για να μην ψαχνόμαστε.
Ωστόσο, απόψε είμαι αγκρρρ με τις κάρτες, κι ας το πάρει το ποτάμι, μην το κάνω ανάρτηση το θέμα. (Κι έχω τόσες δουλειές και μη μου μιλάς για μαστόρια!)
Πες ότι τα είπαμε και τηλεφωνικά.
Η φιλία και η αγάπη, δε θέλουν πάντα αποδείξεις.
ΞΑΝΑ: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

θαυμάσιά μου ποιήτρια, να χαίρεστε τους Δημήτρηδες!! Δεν ξέρω με το φεις αν είδες τις ευχές, Χρόνια πολλά στον κύριο Δημήτρη, να χαίρεστε και τον εγγονό!!! Με υγεία
καλές σου επιτυχίες!!!! φιλιά!!!!!!!!

Αστοριανή είπε...

Νάσαι πάντα γερή και δημιουργική,κοντά στους ανθρώπους που αγαπάς!
Επέμενε Ελληνικά! X.


Αντεύχομαι, Χαρά μου.
...επιμένω διότι δεν έχω άλλη εκλογή!!!

Σε συγχαίρω για τις δικές σου υπέροχες δημιουργίες.
Θα τα λέμε.

Σε φιλώ

Αστοριανή είπε...

Αγαπητό μου Μετερίζι,
ευχαριστώ θερμά για τα ζεστά σου λόγια.
Είθε όλοι οι εορτάζοντες να είναι καλά κι ευτυχισμένοι.
Φιλιά

Αστοριανή είπε...

Η φιλία και η αγάπη, δε θέλουν πάντα αποδείξεις.
ΞΑΝΑ: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ! Κ.

Είπαμε
και πόσα ...ξεχάσαμε να πούμε!!!

Ευχαριστώ
κι αντεύχομαι
για τους δικούς σου.

σε φιλώ

Αστοριανή είπε...

καλές σου επιτυχίες!!!! φιλιά!!!!!!!!

Λαμπρίτσα μου,
Ευχαριστώ!

Βλέπω και θαυμ'αζω τις δικές σου τρυφερές εικονογραφημένες δημιουργίες
ιδίως όταν συνοδεύονται με την μουσική -πράγμα ξεχωριστής παρουσίασης...

Φιλιά και στην Μαμά σου,
από ΝΥ

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Διεισδυτικός και αιχμηρός ο γραπτός σου λόγος Γιώτα.
Καλό μήνα με υγεία και έμπνευση.

Αστοριανή είπε...

Ευχαριστώ θερμά, Ευρυτάνα

Ξεχωριστέ μου Φίλε!

Γνωρίζω από την δημοφιλή Ιστοσελίδα σου "Ευρυτάνας Ιχνηλάτης"
-με τα μοναδικά κείμενα και τις ανυπέρβλητες φωτογραφίες σου-
το τί αγώνα κάνετε για να διατηρήσετε το φυσικό μεγαλείο του τόπου σας,
σας συγχαίρω και σας εύχομαι Καλή Τύχη!