(η Αγάπη μας!)
Μοιρασμένη
Γη
Τινάχτηκα
μεσονυχτίς στης βροχής το κάλεσμα.
Το
σώμα πέτρινο, η ψυχή σ' αυγινό τοπείο.
Απόμακρα,
ακούγονταν
η ρυθμική ανάσα των πουλαριών κατά
το μήκος της ακτής που
μέ αγκάλιασε,
αφρίζοντας στα
πάθη της.
-Άναψε
μια φωτιά, διέταξε η Βροχή, να λαμπιρίσουν
τα σκότη των αμόλυντων χρόνων.
Α!
Μοιρασμένη πατρίδα
σ'
αμοίραστο όνειρο.
Ωκεανοί
εγκληματίες. Ουρανοί απόμακροι.
'Αδεια
μάτια. Κρεββάτια άψυχα.
Αδέσμευτα
Ιστιοφόρα της νοσταλγίας. Γιάλινες
στιγμές.
Υποσχέσεις
εύθραυστες.
Θολές
οι εικόνες. Η αίσθηση ημιλιπόθυμη. Δεν
είναι πλέον
η
απόσταση που σφάζει τη σάρκα στη θύμηση
της αφής σου.
Είναι
το χτύπημα τη καρδιά που νεκρώνεται μην
αντέχοντας
να
ψηλαφίζει για την ακέρια ύπαρξη της
γλώσσας μου
σε
ακρογιαλιές ξένες.
-Ψάξε
στο φως των παιδικών ματιών,
ψιθύρισε
η ξάγρυπνη νύχτα.
Εκεί
ν΄ αποθέσεις το μακρύπνοο όνειρο.
Διπλώθηκα
στη μελωδία της βροχής.
Αύριο,
θα δω τα μάτια σου.
==============
Φίλες και Φίλοι μου,
Ευχές, Υγεία και Πάντα με την Αγάπη.
Υιώτα
27 σχόλια:
Πανέμορφα τα λόγια σου Γιώτα μου!
Καλά η αγάπη σας είναι καταπληκτικό πλάσμα να του δώσεις ένα τεράστιο φιλί απο μένα και να είναι πάντα γερός και ευτυχισμένος!
Πολλά φιλιά την καλημέρα μου!
αστοριανή μου, αστέρι μου..μεγάλωσε!!!!... άψογα!!!
και... τι ομορφα που γράφεις... !!...
δεν μένω σε κάτι συγκριμένο... μου άρεσε!!!!!
καλημέρα, χαιρετίσματα.. με πιο γλυκό καιρό!!!
-Ψάξε στο φως των παιδικών ματιών,
ψιθύρισε η ξάγρυπνη νύχτα.
Εκεί ν΄ αποθέσεις το μακρύπνοο όνειρο.
Το κρατώ φυλακτό!
Την αγάπη μου από τον ηλιόλουστο Πειραιά στο γλυκό μουτράκι!!!
Γιώτα -Δημήτρη να είστε καλά!!!
Πως να μην αποθέσεις το μακρύπνοο όνειρο Υιώτα μου, σ΄αυτά τα παιδικά ματάκια;
Νάσαι καλά και την αγάπη μου.
"Αύριο θα δω τα μάτια σου!"
Και τι μάτια!!!!!!
Μέσα από αυτά μπορείς να ταξιδέψεις στο πιο όμορφο, άπιαστο όνειρο! Είναι γλύκα "η Αγάπη σας", αγαπημένη μας φίλη, Γιώτα! Κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο που γράφεις γι' αυτήν!
Πολλά φιλιά κι από εμάς σε όλους και ειδικά σ' αυτά τα αθώα, πανέξυπνα ματάκια!
Αντώνης-Πόπη
Αγαπητή μου Υιώτα!
έκτακτο, μου άρεσε προπαντός το:
(Ψάξε στο φως των παιδικών ματιών,
ψιθύρισε η ξάγρυπνη νύχτα.
Εκεί ν΄ αποθέσεις το μακρύπνοο όνειρο.)
χαιρετισμούς,
να χαίρεστε το εγγονάκι σας,
με αγάπη
Γαβριήλ
Τ' αγόρι μου! Ψυχή μου!
(Βγήκε ένας αναστεναγμός, από βάθος -πάτο, Γιώτα μου! Το θέμα είναι ότι χασμουριέμαι αγρίως! Είναι ματιασμένο το παιδί! Πάω για ξεμάτιασμα! Τφου, σκόρδα!)
Αυτό στο τέλος, "Αύριο θα δω τα μάτια σου, είναι τίτλος!)
Να ξεματιάζεις κάθε βράδυ το παιδί!
Εσείς οι ίδιοι το ματιάζετε πρώτοι! Για βάλ' του σταθερή καρβουνίτσα!
καλώς σε βρήκα.. καλώς ώρισες στο μπλογκ μου!!! μάκια πολλά!!
Τα παιδικά μάτια, η οικογένεια, που αμβλύνουν τον πόνο στον ξένο τόπο.
Και η ασφυκτική ανησυχία «για την ακέρια ύπαρξη της γλώσσας μου στις ξένες ακρογιαλιές».
Μια ακόμα ωδή στο αμοίραστο όνειρο της πατρίδας, αγαπητή μου Υιώτα.
Πλημμυρισμένοι από νοσταλγία, έξοχοι στίχοι!
Είναι τόσο δυνατή η γραφή σου αγαπημένη μου Υιώτα, που κάθε σου λέξη κραυγάζει την νοσταλγία προς την πατρίδα!!!
Έχει δίκιο η ξάγρυπνη νύχτα.
Στα υπέροχα μάτια του πανέμορφου εγγονού σου, θα βρεις την παρηγοριά.
Μέσα απ' την καρδιά μου, σου στέλνω μια ζεστή αγκαλιά, να φτάσει ως την ψυχούλα σου.
Θερμούς χαιρετισμούς σε όλη σας την οικογένεια!
...Blame the weather
...λένε δηλαδή
να... μέμφεσαι το καιρό!!!
\
Καλή μου Έλενα
πάλι καλά που ξεκλέβω λίγη ώρα για επικοινωνία...
Ευχαριστώ, γλυκιά μου,
Υιώτα
Λαμπρίτσα μου,
κρυσταλλόφωνη,
θα τους το μεταβιβάσω...
Πολλά φιλιά,
Υιώτα
Γλυκύτατη Γιαγιούλα κι εσΎ!
Αντιγόνη μου,
σ' ευχαριστούμε,
ΟΛΟΙ ΜΑΣ,
Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
Ντένηηηηη!!!!!
Πώς τα πας με τα χιόνια-βουνά!
Μας έχουν ξεπαραδιάσει οι ξεχιονιστάδες...
Φιλιά και δύναμη,
Υιώτα
Αντώνη και Πόπη μας,
με το θαυμάσιο
"Παιδικά Χαμόγελα" !!!
ΠΟΤΕ θα έρθει και η σειρά σας;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Είναι ΠΟΛΥ όμορφο να είσαι παππούς και γιαγιά!
Κι εσείς, με τη πανέμορφη κορούλα σας, φαντάζεστε;;;;;;;
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
Ευχαριστώ
Γαβρίλη μας.
Πήγες στην εκδήλωση;
Η ακόμη ξεχιονίζεις!
Ελεος, φίλε μας.
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
Κατερινάκι μου,
άντε, να ρθει η σειρά σας...
Εκεί να δεις
τι εμπνεύσεις θα έχεις...
Δεν πιστεύω στο μάτιασμα, όμως...
Σε φιλώ, Φιλιά,
Υιώτα
...
και λένε
ότι οι ξένοι, -όχι οι συγγενείς-
"ματιάζουν"
Κατερίνα μου!
Μα αυτός είναι "άπιαστος"
σ'αυτά!
Δεν τον πιάνει τίποτα.
Έχει τη ...γιαγιά του!!!
Σε γλυκο-χιονο-ασπάζομαι,
Υιώτα
Κατερίνα!!!!!!!!!!
λες να ...έχεις δίκιο;;;;;
Σου απαντούσα
και το έβγαζε δυο φορές το επάνω...
και μία το δεύτερο!!!
Άντε και να τα διαγράφω!!!
Φτου, όπως λες κι εσύ!!!
Σε φιλώ,
Υιώτα
Άρη μου!
Αυτή νοσταλγία δεν γλυκαίνεται με τίποτα.
Τα μάτια του μικρού μας,
απλά
με ταξιδεύουν
ΕΚΕΙ!
Χαθήκαμε λίγο, μα αν παρακολουθείς,
θα έχεις καταλάβει ότι από όλες τις πλευρές, τούτος ο χειμώνας
μας βγήκε πολύ ΔΥΣΚΟΛΟΣ...
Υγ. ...κι ο μικρός μας
αγαπάει τα σύννεφα, λέει,
διότι "πάνω, πιο πάνω από τα μαλακά (!)σύννεφα "φλάφι κλάουντς"
πήγε ο άλλος ο παππούς, γι' αυτό δεν τον βλέπουμε...
Και δεν είναι ακόμη 3 χρόνων...
ΥΓ.2
Έχουμε κι άλλες δύο από τη πρωτοκόρη,
μα είναι πλέον κοπελιές...
Χαιρετισμούς στη σύζυγο,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
Μαγδαλένα μου,
σου επιστρέφουμε
ολόλευκη, κατακάθαρη Αγάπη.
(έχουμε και ...περίσσευμα!!!)
Ευχαριστώ, γλυκιά μου,
η καρδιά σου με γεμίζει χαρά.
Φιλιά
ιδίως στη δική σου,
Υιώτα
Αγαπημενη μου φιλη καλημερα!
Τι να πω γι αυτη την αναρτηση!
Ειναι υπεροχη!
Ξεχυλλιζει αγαπη και στοργη!
Να μου φιλησεις τον μικρο!
Φιλακια πολλα!
Ε! συμβολικό, σε πορφυρό χρώμα,
Κική μου,
εγώ σ' ευχαριστώ για την καρδιά
και για το χρόνο σου.
Να είσαι καλά, φίλη μου,
Καλή εβδομάδα,
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου