Από την Ιωλκό στην Κολχίδα (ΣΟΤΣΙ !!!)

                                          Από τη συλλογή: Κρυστάλλινα Όνειρα.   Υιώτα

( Τριήρης του πάγου (!!!) από τη θύελλα της 8ης του Φλεβάρη, .14)

                                                             ====  ++++++  ====

Ιωλκός-Κολχίδα(Σότσι) = Όλβιες Ώρες

Ξεκίνησαν

οι Έλληνες του τότε κόσμου, από τη Γη των Αθανάτων,

στοχεύοντας την Εύδιο Ακτή της Δυναστείας των Πάγων.

Τύφλωναν οι ασπίδες τους τον υπερόπτη Ήλιο.

Προσκαλούσαν κάθε νύχτα την ανοχή της Σελήνης.

Πενήντα αγέρωχες Τριήρεις,

με κουπιά που ανάσαιναν ικμάδα, ανακάτωναν

τα σωθικά του Αιγαίου.

Προκαλούσαν τον Ποσειδώνα. Θυσίαζαν

τη ψυχή τους στην εύνοια των Θεών. Προχωρούσαν

για το υπερπόντιο ταξίδι της αιωνιότητας, ακάθεκτοι.

Με ούριους ανέμους, με μίση και θεϊκές υποσχέσεις,

αποχαιρέτησαν την Ιωλκό, διάβηκαν τον πόντο της Έλλης,

πλεύρισαν στις ανάσες της Μαύρης Θάλασσας κι ακούμπησαν

την Ελπίδα πάνω στην αχόρταγη λαχτάρα της κυριαρχίας

του Χρυσόμαλλου Δέρατος.

Η θρυλική πλέον Κολχίδα, έδωσε ακόμη μία μάχη

για να λούζεται στο φως της Ιστορίας.

Θεϊκές εύνοιες μαζί κι αντιζηλίες, ήρωες αδιάφανοι ή και ημίθεοι,

Μύθοι αιμάσσοντες, κερήθρες αιώνιες της παγκόσμιας Δόξας μας,

αναστήθηκαν σε ουρανομήκη αναβίωση

στην Κολχίδα, το εύμνημο Σότσι του σύγχρονου κόσμου.

Τυχερή να ζω την Τέχνη στην τελειοποίηση των αθλημάτων,

την αγωνία των αθλητών, στην μαγεία των Θεσμών

της γείτονος Ήλιδας, όπου αναβιώνουν δραματικά στην αγκάλη

της αρχαίας Κολχίδας.

====  ====

Φίλες και Φίλοι,

Καλή εβδομάδα.

Σας σκέπτομαι, στην ομιχλώδη μοναξιά μου,

Υιώτα