ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ; !

Φίλες και Φίλοι,

της... Άνοιξης, του Καλοκαιριού... του Φθινοπώρου... του Χειμώνα...

(αν και όπως το πάει, δεν θα έχουμε τέσσαρες εποχές, ίσως δύο και κάτι εκπλήξεις-μικρο-αλλαγές... στα ενδιάμεσα)

Κάπως, απόψε ξενυχτώ, και ύπνος δεν με πιάνει... (κι ας μην έχει...πανσέληνο...

κι ας είχα μια μέρα μαζεύοντας μεταξένια κολοκυθολούλουδα και φτιάχνοντας τα "ντολμαδάκια γεμιστά" στο φούρνο..., πεντανόστιμα και δίχως κρέας, μάλιστα)

Απόψε ανακάλυψα ότι κάπου, μέσα σ' αυτά τα αόρατα κύματα, υπάρχει κι άλλη μια "ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ" το νούμερο 2!!!

κλωνοποιημένη (!!!) από μια ΦΙΛΗ των ιστοσελίδων:

το αγαπημένο "Κυκλάμινο του βουνού" (λατρεία και των δυο μας για τα κυκλάμινα!) που για κάμποσο καιρό έχει ξανα-βαφτιστεί ως: "ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΕ.ΣΤΑ.ΠΑ."!!!

Η Κατερίνα, λοιπόν, με την πελώρια καρδιά της, -κάπως συγγενεύει με την δική μου-

ετοίμασε μια δεύτερη "Αστοριανή",

την http://astoriani2.blogspot.com/

"ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ" !!!

"ΦΙΛΙΑΣ ΕΝΕΚΕΝ" και μάλιστα ανιδιοτελούς φιλίας, συμπληρώνω.

Τί ομορφιά και τί ανάρτηση!

Τί πλούσιο εσωτερικό κόσμο έχει αυτή η κοπέλα, την οποία στο πρόσφατο σύντομο ταξίδι μας στην Ελλάδα δεν κατάφερα να την γνωρίσω, κι ας μας περίμενε...

Πώς να την ανταποδώσω;

Με τίποτα δεν ανταμείβεται!

Ένα λουλούδι από κείνα που αγαπώ, που αγαπούμε κι οι δυο μας, θα είναι το δικό μου "ΦΙΛΙΑΣ ΕΝΕΚΕΝ"...

Απλά, μαζί με το "Ευχαριστώ" μου, θα είναι κάτι που ελπίζω να το δεχτεί μ' αγάπη.
..."Δεν... στάπα, Κατερίνα μου, μα... σου τα στέλνω απόψε, με την καρδιά μου..."

Βαφτιστική σου..., και φίλη σου,

Υιώτα

Αστοριανή (λουλούδι του ...Ηλίανθου, όπως με λέει κι Κατερίνα μας)

...όταν οι ...αποδείξεις χάνονται...

...έτσι, δια του λόγου το Αληθές...

που έλεγε κι ο πατέρας μου...

Υιώτα

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ... ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΡΟΣΙΕΣ

Ένας μικρός ηλίανθος άνθισε για μένα, μεσοστρατίς του καλοκαιριού.
Μια κρυφή διαίσθηση με κρατούσε σε υπερένταση από την Άνοιξη...
Τον Μάη, έστειλα το κείμενο στο Μπουένος Άϋρες, Αργετινή, κι έμεινα με το να περιμένω... (Φαίνεται πως "κακόμαθα στην επιτυχία", παρόλο που ξέρω συνήθως ότι η συμμετοχή είναι μεγάλη κι οι πιθανότητες διάκρισης ελάχιστες... αφού μάλιστα είχε αθλοθετηθεί βραβείο από το Υπουργείο Εξωτερικών, την Ελληνική Πρεσβεία, και το Λογοτεχνικό Σύλλογο "Νόστος", σύνολον 1.000.00 Ευρ(ά)ώ, ... και ποιος δεν θα το ήθελε!)
Όμως, σ' αυτό το θέμα : "Ο Μέγας Αλέξανδρος, Παρελθόν, Παρόν, και Μέλλον" (σε διήγημα ή σε ποίηση) ήταν μία από τις εργασίες που μου πήρε πάρα πολύ έρευνα. Άλλο το να γράφεις μία διατριβή ή ένα ποίημα, κι άλλο να παρου-σιάζεις σαν διήγημα ένα θέμα ιστορικό και ταυτόχρονα καυτό, κι όπου ΔΕΝ πρέπει να ξεπεράσεις τις 10 σελίδες!
"-Να είμαι -τουλάχιστον- μέσα στους εξι πρώτους, ευχόμουν..."
Σήμερα, λοιπόν, το συζητούσα με την μικρή εγγονή μου, και οποία η απάντηση:
"-Καλά να πάθεις, γιαγιά.. αφού δεν έκανες προσευχή για να βγεις πρώτη!
Έτσι δεν μας λες κι εμάς!"
Σε μια διεθνή συμμετοχή με πάνω από 200 έργα, (στην Ελληνική ή και στην Ισπανική,) από την Ελλάδα, Αργετινή, Κολομβία, Χιλή, Ουρουγουάη, Κύπρο, Ιταλία, Ρωσία, Γερμανία, Αμερική, Μεξικό και Ισπανία,...
με την πρόθεση να βάλουν τα 10 πρώτα σε τιμητική Ανθολογία...
Καλός κι ο Έπαινος!
(τώρα, αν κάποιος ...ξαναπεί ότι "..κάποιος άλλος θα έπρεπε να το ...αναγγείλει..."
Φίλες και Φίλοι μου, δεν μπορώ να βάζω "άλλους" ιδίως τώρα με τέτοια ζέστη!!!
Καλές δροσιές, λοιπόν,
Με όλη μου την αγάπη,
Υιώτα