29 Δεκ 2012

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥς !!!

 ...αν είμαστε στην Πατρίδα, μπορεί να ερχόμαστε και στο σπίτι σας, να σας πούμε τα κάλαντα, τώρα που αρχίσαμε να ...λέμε τουλάχιστον την τελευταία λέξη στην κάθε πρόταση!!! Ο Αι¨ Βασίλης, καταλαβαίνει τα παιδάκια, εκείνα μάλιστα που αγωνίζονται να προφέρουν σωστά ό,τι τα μαθαίνουν οι γονείς τους...

... έχουν περάσει  δώδεκα μήνες από τότε, όπου εννέα μηνών, συνάντησα τον    * Ά-ι-ο Βασίλη * στην ...*νεκ-ι-σία...* και τον θυμάμαι , ...αν και με φοβίζει όταν με πλησιάζει... -όπως αρχικά, με φόβισε και ο παππούς μου, που ντύθηκε για να μου δώσει τα δώρα, την περασμένη Τρίτη... Η μαμά μου, λέει ότι μου έχει κι άλλα για την Πρωτοχρονιά, εφ΄όσον είμαι καλό παιδάκι!!!
Δεν  ξέρω πότε είναι Πρωτοχρονιά...  μα να περιμένω ξέρω!!!

Κι εμείς, από δω, ΦΙΛΕΣ και ΦΙΛΟΙ μας ,
ευχαριστούμε για τις ευχές σας και το αξεπέραστο δώρο της Αγάπης σας.
Είθε ο νέος χρόνος να είναι ελπιδοφόρος για όλους!

Πάντα με την Αγάπη μας,
Υιώτα, Δημήτρης, κι όλοι από την οικογένειά μας.

20 Δεκ 2012

Γεύσεις Γλυκές κι Ευχές Θερμές για τις ΕΟΡΤΕΣ των Χριστουγέννων


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Φίλες και Φίλοι μου!
Είθε η Εορτή της Γέννησης του Θεανθρώπου
να μας φέρει ξεχωριστή ηρεμία,
υγεία, και όσο γίνεται χαρά!

Πολλές Φίλες, και Φίλοι, μα και συγγενείς, εδώ, 
εις την ξένην, εορτάζουν, πολύ περισσότεροι στην Πατρίδα.
ΟΛΩΝ η καρδιά συγκινείται, 
κι εύχομαι να μην είναι ένα περαστικό συναίσθημα... 
τόσες φορές το λέμε, σε γιορτινές μέρες... Είθε να μην κουράζεται η καρδιά και να σκορπίζει Αγάπη κι Ελπίδα.


Οι λωτοί, στο άνοιγμα της Ιστοσελίδας μου,
Συμβολικοί για όλους μας!
Έχουν μια ιδιαίτερη γλύκα στην γεύση τους, για να παρασύρουν την σκέψη σε καιρούς παλαιούς και τότε δύσκολους ......

Δέντρο δεν έχω -μέχρι στιγμής (!) για να σας πω ότι είναι από τον κήπο μας, απ΄ όπου οι άλλες δύο πρόσφατες φωτογραφίες.

Έχουν την αγάπη μου, την σκέψη μου και την καρδιά μου.
Εύχομαι Ο,ΤΙ καλύτερο 
και θα τα πούμε πάλι για την Πρωτοχρονιά!
Χαιρετισμούς, κι Ευχές από όλη την οικογένειά μου,
Υιώτα και Δημήτρης


15 Δεκ 2012

...Α Μ Ε Ρ Ι Κ Α - Αμέρικα !!! πού πάμε ;;;;

Φίλες και Φίλοι μου, όλοι αγαπημένοι,
σας χαιρετώ
με μια θλίψη κι ένα μούδιασμα
που δεν ξέρω ΠΩΣ θα ξεπεραστεί.
Πιστεύω ότι θα μάθατε για την -κυριολεκτικά- ΄σφαγή΄
των είκοσι μικρών μαθητών 
-ως κι επτά μεγάλων, συμπεριλαμβανομένης 
της μητέρας του αυτόχειρα- 
στο δημοτικό σχολείο 
600 περίπου παιδιών, με το όνομα ΣΑΝΤΥ (!) ΜΠΡΟΥΚ, στην Νιουτάουν του Κονέκτικατ, 
όλοι θύματα ενός 20-χρονου παράφρονα, ο οποίος στο τέλος γύρισε το όπλο πάνω του...
Έτσι, δίχως αιτία, δίχως εξήγηση...

Το αναπάντητο ΓΙΑΤΙ απασχολεί μα και φοβίζει τους πάντες. Μέχρι στιγμής, ο πανικός υποχωρεί για να πάρει την θέση του 
η τραγική διαπίστωση και η απόλυτη δυστυχία του απίστευτου γεγονότος...

Χθες , την νύχτα, στον ύπνο μου περνούσαν είκοσι λευκά μικρά φέρετρα
και στ΄αυτιά μου ο ανυπόταχτος άνεμος σφύριζε
ασταμάτητα πένθιμα εμβατήρια... 

(Αφήστε που δυο βράδυα πριν είχα δει ότι 
ο πλανήτης μας είχε πνιγεί στο νερό των πάγων κι ότι ήμουν μόνη κι άφωνη αγκαλιάζοντας τον κορμό ενός δέντρου που η κορυφή του έφτανε σχεδόν μέχρι τον ουρανό...
Δεν θέλω να είμαι προληπτική, μα είναι φορές που ο ύπνος μου δεν λέει να με ξανα-πάρει και αλλάζω δωμάτιο ώσπου να συνέλθω...)
Τουλάχιστον,
Μέρες όπως αυτές,
η ζωή θάπρεπε να είναι πιο ευργετική!

Έβαλα δυο αγγελούδια
στην αρχή
να συνοδέψουν τις τρομαγμένες, αθώες ψυχούλες...
ΠΟΥ;
Όπου ο καθένας μας πιστεύει!

Καλή σας νύχτα.
Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα

8 Δεκ 2012

...ΠΩΣ Ν΄ ΑΡΝΗΘΕΙΣ τα ΟΝΕΙΡΑ...

 
                            Σχέδιο Υιώτας, Θάνκσ-γκίβινγκ, Στάφφορντ, Βιρτζίνια,Νοέμβριος .12

...πώς ν΄αρνηθείς τα όνειρα που την ζωή γητεύουν
όταν στην θάλασσα του νου σαν πλοία ταξιδεύουν...   Υ.Σ.

Σαββατόβραδο, Φίλες και Φίλοι μου. 

Ομίχλη πηκτή 
-σαν την νοστιμότατη, καλοβρασμένη σούπα με τα ξερά ...κοκκινο-φάσουλα,  με όλα τα λαχανικά: σέλερι, φενόκι, πράσινα κολοκυθάκια, κρεμμύδι ξερό, και φρέσκο, σκόρδο, κόκκινες πατάτες, μάραθο, πιπεριά λαχταριστή κατα-κόκκινη, πιπεριά χρυσο-κίτρινη, φέτες από την ώριμη κίτρινη κολοκύθα που περίσσεψε από την πίττα της Ημέρας των Ευχαριστιών..., ακόμη, φρέσκια ντομάτα, λίγο ξύδι, λίγη μουστάρδα, λίγο μέλι, αλάτι, λάδι στο τέλος... (αν ξέχασα κάτι, θα την συμπληρώσει ο ...Στρατής!!! εγώ, ... πρώτη φορά την έφτιαξα έτσι), Α! ναι, ένα ποτήρι ζωμό κοτόπουλου... μιάμιση ώρα βράσιμο για να χυλώσει  ( ...τ΄ακούς Σταύρο ΔΥΣΠΙΣΤΕ και Ράνια;;;;;;;;;; ...)

μέχρι που έμοιαζε με την ομίχλη που για λίγο χρύσισε όταν την ...ξεπαρθένεψε ένας παμπόνηρος, ερωτιάρης ήλιος πριν πάει να πλαγιάσει στον Ατλαντικό...,

κι ο άνεμος;
σιγοντάριζε με την τρέλα μας. Δυο λεωφόρους πιο πέρα, έβρεχε, σε μας σιγανοψυχάλιζε όταν ήθελε!!! έτσι για να μη βλέπουν οι οδηγοί που θέλουν να τρέχουν, για να προφτάσουν, τί;;;;;;;;;

Κι είπα
να βάλω πάλι κάτι σοβαρό (!!!)
Μα λόγω του ότι έχουμε αποκάμει με τα σοβαρά, μέχρι που κλείνουμε την τηλεόραση, πετάμε τις εφημερίδες, ελληνικές και μη... 
και ... υπομονετικά δοκιμάζουμε τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια αν ανάβουν ακόμη (βλέπετε ότι η κρίση είναι παντού...!!!)
για να στολίσουμε 
ότι έχει σωθεί από την Σούπερ Σάντυ, μαζί και την Αθηνά... (τις θύελλες εννοώ, που τον περασμένο μήνα γονάτισαν την Νέα Υόρκη μας και τα περίχωρά της, κι ακόμη τρέχουμε και... γλυστράμε από την μούχλα !!!)...

Αύριο Κυριακή,
θα πάμε  δυο παραλλήλους πιο πάνω, να παίξουμε με τον πιτσιρικά μας 
( ...είμαι πιστιρίκι, Γιαγιά...  κοίτα τα  Κίστμας Λάϊς... πολύ-πολύ !!!
εννοεί πολλά τα Κρίστμας Λάιτς...   και τόσα άλλα !!!) και να τον μάθουμε μερικές πονηριές για να νευριάζει την μαμά του, να τον μαλλώνει, και να ξανα-έρχεται σε μας για ...προστασία!!!

Καλή σας Κυριακή, λοιπόν,
κι από ΄βδομάδα δοκιμάστε να μαγειρέψετε *Φασολάδα αλλά Υιώτα* !!!!!!!!!!!!

Πάντα με την αγάπη μου,
κι ας είμαι ...πειραχτήρι!
Υιώτα

29 Νοε 2012

Α Ν Γ Ν Ω Ρ Ι Ζ Α ...

 
(σχέδιο Υιώτας, στο Στάφφορντ, Βιτρτζίνια, 21η Νοεμβρίου, .12 )

ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΑ

...αν γνώριζα, ευθύς εξ αρχής, πως 
σαν βραχόπετρα θα κυλούσα
να συναντήσω την θάλασσά μου, 
θα φρόντιζα να σμιλεύσω τις αιχμηρές γωνιές της καρδιάς
να μην τραυματίζεται τόσο εύκολα.
Αν γνώριζα
ότι το πέταγμα των πτερωτών δεν είναι 
χορός ανάλαφρος
στου ήλιου το γλέντι,
θα πρόσεχα ότι 
όταν κοιτάς ψηλά, τα φίδια έρπονται στον καλαμώνα...

...αν γνώριζα, ότι τα δάκρυα δεν ξεπλένουν  ούτε σφάλματα,
ούτε συγγνώμες,
κι ότι ο νους φορτίζεται κι αδειάζει 
με την δική του βούληση,
όπως ο ανεμόμυλος στο ύψωμα,
αν ήξερα 
ότι τα μάτια μου θα κουράζονταν να αντικρύζουν
τις λευκές σελίδες της ζωής μου,
τις ατακτοποίητες παλινδρομήσεις της αντοχής
και της κατανόησης 
ενός κόσμου που δεν αλλάζει 
μακρυά ή γύρω σου

δεν θα σου στερούσα αγάπη ολοκληρωμένη με Αγάπη,
Αγαπημένε μου Έρωτα!

Υγ.: Παραμονή, Ημέρας των Ευχαριστιών


15 Νοε 2012

Ταξιδεύοντας με τις Θύελλες: την Σάντυ και την Αθηνά!!!


Ο μπεζ φάκελος είχε σφραγίδα Ταχυδρομείου Πειραιώς: 
23η Οκτωβρίου, .12!
Ήρθε στο σπίτι μου την 14η του Νοέμβρη, το απόγευμα,
ΔΩΡΟ δικό μου στα γενέθλια της... κόρης μας Όλγας!
Μετράτε μέρες!!!
Εμ πώς! Μόνο εκείνη θα έχει δωράκια; 
Εμείς που γεννάμε, Τίποτα;
Κι όμως!!! η αγαπημένη Ιντερνετική Φίλη,
η Αντιγόνη μας,
ταχυδρόμησε το μυαλό και την καρδιά της μέσα σε μια πολυ-ταξιδιάρικη βαλίτσα με όση αγάπη χωρούσε!!!

Το ...όψιμο βλαστάρι της: 
ΟΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟΙ !
Οι καυτοί μήνες του χρόνου, οι οποίοι κατά κάποιο δραματικό τρόπο άφηναν ανεξίτηλα σημάδια στην ζωή των ανθρώπων που πλαισιώνουν τούτη την ελικοειδή ιστορία... 
Η συμπληρωματική σύντομη ...γεύση, στο πίσω φύλλο του πράγματι προσεγμένου κι εύγλωττα σχεδιασμένου βιβλίου της,
-όπως διαπιστώνετε στην παρακάτω εικόνα-, 
δεν αρκεί να καλύψει το άμμετρο ενδιαφέρον του αναγνώστη καθώς γυρίζει την μια σελίδα κατόπιν της άλλης, γοητευμένος με τον γνωστό τρόπο γραφής της Αντιγόνης, -την ατίμητη δωρεά στις ιστοσελίδες της. Η διαφορά, εκεί προσφέρει σύντομες στιγμές ευχάριστης απολαβής, ενώ εδώ, στην  θαυμάσια νουβέλα της, με τον ξεχωριστό χειρισμό της γλώσσας, και της εναλλαγής των εικόνων, εύχεσαι να μην βιαστεί να δώσει απαντήσεις στα ανομολόγητα μυστικά... 

 Υγ.: Φίλες και Φίλοι μου, να σας ευχαριστήσω ακόμη μια φορά για την υπεραντλαντική σκέψη σας σε μας, κι σε όλους τους πληγέντες από τις άγριες θύελλες, και να σας ενημερώσω ότι την Τρίτη που μας έρχεται θα πάμε για πέντε μέρες στην Βιρτζίνια, στην άλλη μας κόρη, να περάσουμε την Ημέρα των Ευχαριστιών, το γνωστό σας ΘΑΝΚΣ-ΓΚΙΒΙΝΚ, με τις δύο εγγονές μας και τους εκεί φίλους τους.
Σίγουρα στέλνω την Αγάπη μου, να είστε καλά, και σύντομα θα τα λέμε.

10 Νοε 2012

ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ Φ Ω Σ και... Θέρμανση !!!



Το φεγγάρι της ΣΑΝΤΥ!
Όταν η καρδιά χοροπηδάει από τον Μέγα Φόβο, με τα νύχια  να τρυπούν τις σφιγμένες παλάμες που δεν ενώνονται ούτε για προσευχή, ο νους ζαλισμένος επαναλαμβάνει
το πόσο αδύναμοι είμαστε ενώπιον της αγριεμένης Φύσης.
Πολλά μάθατε για την θανατηφόρα *ΣΑΝΤΥ*
πολύ περισσότερα εκείνα που δεν είπαν...
Επάνω, ένα από τα δέντρα που έκλεισαν την Λεωφόρο μας  σπάζοντας τα ηλεκτρικά καλώδια αφήνοντας και την δική μας γειτονιά για ένα δωδεκαήμερο δίχως φως και θέρμανση...
(βλέπετε, εδώ μόνο ο ακριβοπληρωμένος ηλεκτρισμός υπάρχει!)
Βοήθησαν κάπως οι πανάκριβες γεννήτριες μα πού να βρεις γκαζολίνη!!!
Στην σκέψη ότι σ΄άλλες περιοχές υπήρχαν πολύ μεγαλύτερες
δυστυχίες, μέχρι και θάνατοι... προς τι η σύγκριση!

Στης νύχτας τις ξαγρύπνιες... - όταν ρισκάριζα ν΄ανοίγω το κομπιούτερ...- αυτοσχεδίαζα, για να απομακρύνω έστω και για λίγη ώρα τον τρόμο που μας έλειωνε. Ο μικρός μας εγγονός, (πόσα Θεέ μου, καταλαβαίνουν τα μωρά)  -Φως μαμά, Λάϊτ, 
               Τι Βι, πλίζ!!! και να μη θέλει να πάει για ύπνο...

                                                ...Η σελήνη της Αθηνάς!!!
κι εκεί που λέγαμε ιστορίες για πλημμύρες του...Σελινούντα και για θύελλες δίχως όνομα... άντε πάλι, δεύτερη, απανωτά και με το όνομα ΑΘΗΝΑ΄ παρακαλώ! Τί στην ευχή, δεν εύρισκαν ένα άλλο; Ε! τα νεύρα μας κυριολεκτικά έσπασαν! 
Τόσο νωρίς με τόσο χιόνι!!!!!!!!!!! 
Να ξοδεύεις για να ανοίξεις δρόμο (νομοταγείς βλέπετε ), να φτυαρίζεις κι από πάνω, γλυστρώντας και τουρτουρίζοντας... Πάλι καλά, δυο μέρες, είπαν!!! μα ποιος το χρειαζόταν!
 Στην διπλή φωτογραφία, αριστερά, ο χιονιάς έπλεκε δαντέλες με τις αγγουριές...
στην δεξιά, το δέντρο έγυρε από το βάρος του χιονιού... ο Δημήτρης προσπαθούσε ν΄ανοίξει δρομάκι για το γκαράζ του, να πάρουμε τις έξτρα θερμάστες...
Οι γλάστρες μου;;;;;;;;;;;; Το γιασεμί, η ελίτσα, λεμονιές, νεραντζούλες, μαντζουράνα, μπουκαμβίλια... οι βασιλικοί που έδεναν σπόρο... ΜΗ!  ΜΗ με Ρωτάτε!!!! ριγμένες στο τσιμέντο, χωμένες, σχεδόν άφαντες!
 -Θα σου παραγγείλω από την Καλιφόρνια... 
με πείραζε ο άνδρας μου, που έχωσε δυο τριανταφυλλάκια που επέζησαν στο *σώμα* του χιονιά!!!
ΥΓ.:
Φίλες και Φίλοι μου, ...Ιντερνετικοί και από Τηλεφώνου, 
Χίλια ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την αγάπη και το ενδιαφέρον σας, όλο και ξεκλέβω χρόνο να σας διαβάζω... αν αργώ να σας μιλήσω, δικαιολογήστε με.
Πάντως, απόψε ο εγγονός μας κοιμήθηκε ζεστά και με ΦΩΣ!!!
Κάποια στιγμή θα βάλω κι άλλες φωτογραφίες.
Πάντα με την Αγάπη, να είστε καλά,
Υιώτα-Δημήτρης και η λοιπή οικογένειά μας




29 Οκτ 2012

...σεληνιασμένη Πανσέληνος κλυδωνίζει το μακρονήσι μου!!!

...το μακρονήσι μου(!!!) κλειδωνίζεται!!!!!!!!!!
μια... σεληνιασμένη Πανσέληνος ξεσχίζει τα... ιμάτια της, τρέμει η ...κυριαρχία της Σάντυ !!! τρέμει και το φως -κι ίσως διακόψει τούτη την ανάρτηση...- 
Βέβαια, ο πανικός δεν είναι για τώρα... θ΄αρχίσει μετά τις πέντε, απογευματινή ώρα, ( δηλαδή σε κανα-μισάωρο ), θα κορυφωθεί στις οκτώ... θα λυσσάξει  μέχρι την μία, Τρίτη ξημερώνοντας... κι αν μας πάρει λίγο ο ύπνος... θα δούμε τα χάλια μας, το πρωϊ!

Παρ΄όλες μας τις φροντίδες, σχεδόν δυο μέρες τώρα,
να δένουμε, να προστατεύουμε δενδρίλια και φυτά...
δεν άφησε τίποτα! Οι γλάστρες μου; άστα, που λένε!
Αναβοσβήνει το φως -προφανώς σήμα-!;
Τουλάχιστον να σας μιλήσω λίγο!!!!!!!!!!!
Μεταξύ μας, το μωρό μας λείπει!!!

Θα προσπαθήσω αργότερα, ή... ες αύριον τα σπουδαία!
ΥΓ.:
Το...Λονγκ Άϊλαντ, της Νέας Υόρκης, ανήκει στο νομό της Νέας Υόρκης που έχει πρωτεύουσα την Πόλη της: Νέα Υόρκη - εκεί περιμένουμε κοσμοχαλασιά...-
Έφτιαξα
ένα πρόχειρο σχέδιο νησιού -δεν εύρισκα εικόνα με ...λεπτομέρειες, κυρίως για τους μακρινούς μου φίλους... δεν μοιάζει με ...καρχαρία; ( όπως έλεγα στην αγαπημένη φίλη Κατερίνα -που μας βομβαρδίζει ανήσυχη από τα νέα, εκεί...)- εμείς, είμαστε ακριβώς στην... καρδιά του, κάτω από την λέξη Νάσσω... έχουμε τρεις κομμητείες (παρακαλώ!!! με πανάκριβους φόρους...): Κουήνς, Νάσσω, Σάφφοκ, κι είμαστε στην μέση! 
Ο Θεός να ...βάλει μυαλό στην ανήκουστη αυτή θύελλα (!!!) για να έχουμε όλοι, όσο το δυνατόν λιγότερες ζημιές.
Σας χαιρετώ, πάντα με Αγάπη, Φιλάκια σε όλους σας,
Υιώτα
και φυσικά Δημήτρης (που :- εμείς έχουμε Αγιο!!! μου λέει)
Υεια σας!

25 Οκτ 2012

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ αγάπες μου, μαζί Φίλες και Φίλοι

Ευχές,
χαρούμενες, από την καρδιά βγαλμένες
στον Δημήτρη μου,
στον μικρούλη μας εγγονό,
σε όλες και όλους εσάς που γιορτάζετε ή έχετε δικό σας πρόσωπο που γιορτάζει,
πάντα με υγεία κι όση γίνεται χαρά στην ζωή σας.


Πάντα με την αγάπη, και με φιλιά από το ... μακρονήσι μου!!!!!!!!!!!
Υιώτα

24 Οκτ 2012

Η άλικη γλώσσα των ρόδων

... με τα τελευταία τριαντάφυλλα της εποχής
ένα μεγάλο δώρο
έφτασε να μας χαρίσει στιγμές ξεχωριστές!
Τυλιγμένο προσεχτικά, συνοδευόμενο από ένα γράμμα που γέμισε την καρδιά μου συγκίνηση:

Το πορτραίτο τής αναγνώρισης-προσφοράς μου
στον ομογενειακό μας χώρο... 

... και σκέπτομαι: Αν η δική μου προσφορά έτυχε τόσο ξεχωριστής παρουσίασης, πόσο μεγάλη θα πρέπει να είναι η Τιμή για τα 97 χρόνια Συνεχούς Κυκλοφορίας του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑς ΚΗΡΥΚΑ!!!

Φίλτατε κ. Αντώνη Διαματάρη
Θερμά σας ευχαριστώ!
Υγεία και πρόοδο
σε ΟΛΟΥΣ σας,
(Αθήνα και Νέα Υόρκη)
Υιώτα Στρατή



5 Οκτ 2012

H Γοητεία των Γιασεμιών

...μια χούφτα γιασεμιά από την γλάστρα μου
και μια ντάλια που την τσάκισε ο άνεμος,
μου έδωσαν την ευκαιρία
να επικοινωνήσω μαζί σας...


           Σκαναρισμένες στιγμές, πιο σύντομες από φωτογραφημένες...
                     ανάμοικτες με σκέψεις που τριβελίζουν τον νου:

Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΩΝ ΓΙΑΣΕΜΙΩΝ


Τρέμει η άτρωτη ομορφιά μπρος στης φθοράς την σκέψη.
Λιποθυμούν τα γιασεμιά. Φιλόδοξες οι ντάλιες.
Άνοιξη και Φθινόπωρο, υπεροχή και φθόνος.

Κορμοστασιά ορθόστηθη. Οι αστραπές στο βλέμμα.
Ρόδου χροιά στις παρειές, στα χείλη παπαρούνες.
Φρεσκο-ανθισμένα γιασεμιά, ανασαιμιά στον κόρφο…

Εμπρός, ανοιχτός ορίζοντας. Ο ανήφορος τρομάζει.
Η μοναξιά της ερημιάς, θεριό στα μονοπάτια.

Άρτεμις, που τα βέλη της στοχεύουν στην καρδιά σου,
έχει στη γνώση την φθορά και το βαθύ σκοτάδι.

Στην θέρμη της υπόσχεσης στο μέλλον να ριζώσει,

βλέπει ουτοπία το Όραμα. Τα γιασεμιά χλομιάζουν, 
ως που να γίνει οδυρμός
του Φθινοπώρου η ώρα.
                                               

                                              **** --- ***

Ηλιόλουστη η σημερινή μέρα
 Κι εγώ,
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα


27 Σεπ 2012

Τα δώρα της Θάλασσας


Θάλαττα... Θάλασσα!
Καιρό είχαμε καλό, ο ήλιος προκλητικός,
μια και δυο, τολμήσαμε για την μαγευτική Ακτή του...άλσους των οπωροφόρων (πάλαι ποτέ!) δέντρων!!!! 
the Orchard Beach, 
στο Μπρονξ!
Γραφική διαδρομή, καραβάκια στις μεγάλες λίμνες, δεξιά, 
άπλετο πάρκινγκ στην ακτή, απέραντη θέα,
κόσμος λίγος. Φθινοπωρινή ατμόσφαιρα.
Φίλες και Φίλοι, ό,τι κι αν μάζεψα από την ασπρουδερή αμμουδιά... εδώ είναι! Οι φωτογραφίες; Στο ερχόμενο...

Η λευκή σελίδα στο τετράδιο 
άρχισε να συμπληρώνει εντυπώσεις...

ΘΑΛΑΤΤΑ, Θάλασσα!


Αρχή και τέλος μου.
Τα μυστικά σου χρυσός άπεφθος , απεκδύονται  αντιφωνίες.
Παλίμψηστες  υπογραφές  αντιστρατεύονται  
ερευνώντας παρελθόντα χρόνο.
Φρούδες  εικασίες.  Αντιτείνουν σύγχρονες επιτεύξεις. Οι αφροί , 
αξεδιάλυτα αντιτεχνάσματα ανύφαντων μνηστήρων.
Μοιχαλίδες της σκέψης, μολαταύτα μολυσματικές.

Ανελέητος ο βυθός.
Απαυγάζοντα κύματα στα φιλιά του Ήλιου...  συριστικό
το τραγούδι των απείθαρχων ανέμων.
Μονάρχης  μιαρός, ο Τρίτωνας, αναμοχλεύει  την αναμφίβολη αίγλη 
της Περσεφόνης.
Το βασιλικό ανάκλιντρο  αναθυμιάζει  
αναβρασμούς  αμυήτων.

Αμφισβητήσιμα, αμφίστομα τα πορίσματα.
Απένθητες οι φιλίες. Απέριττη η Αλήθεια.

Κρυφά οι απάτριδες γοργόνες  ρωτούν την γαλάζια  πανσέληνο
Αν το Φως δανείζεται. Αν το Σκότος είναι  απάνθρωπο.
Αν η Αγάπη υπάρχει μόνο για τους τυχερούς…

Σπαραγμός αντιθέσεων. Στερητικά φωνήεντα…

Η θάλασσα, κρατάει τα μυστικά της  απροσπέλαστα.

                                                 *---*
Πάντα με την αγάπη μου, Υιώτα

31 Αυγ 2012

Η Υιώτα Στρατή στο μηναίο ΓΥΝΑΙΚΑ του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΡΥΚΑ Ν. Υόρκης

Καλό Μήνα! Φίλες και Φίλοι μου!
Ο Αύγουστος, κλείνοντας, μου δώρησε μια πολύ μεγάλη χαρά!
Ο Εθνικός Κήρυκας,
Στο μηνιαίο του περιοδικό *Η ΓΥΝΑΙΚΑ* τίμησε την παρουσία μου στα Γράμματα και στην εθελοντική προσφορά μου στην Ομογένεια, σε οκτώ σελίδες .
Είναι μια κορυφαία τιμή για μένα και για την οικογένειά μου.
Οι ευχαριστίες μου, απέραντες.
Οι φωτογραφίες, είναι από τις σκαναρισμένες σελίδες... 
Μ΄ένα ...κλικ πάνω τους -για κείνους που δεν το γνωρίζουν-, θα μεγαλώσουν τα γράμματα και θα διαβάσετε ότι είναι δυνατόν... Βέβαια, πολλά απ΄αυτά, ήδη τα ξέρετε...
Μόνο που σε μερικές φωτογραφίες έχουν κοπεί... αγαπημένα πρόσωπα...
Ζητώ συγγνώμη.
Μια φίλη, έγραψε: -Υιώτα, δεν χωράς σε λίγες λέξεις...
συμπληρώνω: οι σελίδες δεν χωράνε... 
Ο φίλτατος δημοσιογράφος του Εθνικού Κήρυκα, Σταύρος Μαρμαρινός, ο οποίος άφησε την πολύβουη και πανάκριβη Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκε στη Φλόριδα, ανέκαθεν παρουσίαζε τις δραστηριότητές μου... Εκτός από ένα σύντομο βιογραφικό καταγωγής μου και καριέρας.. μέχρι το γάμο μου με το Δημήτρη και τη δημιουργία της οικογένειάς μας... συμπλήρωσε κι άλλα ενδιαφέροντα (!) από το αρχείο του...
ΟΛΑ τα παιδιά του Ε.Κ., εδώ και στην Αθήνα, είναι άξια, και θεωρώ τιμή μου ότι εργάστηκα μαζί τους, κάμποσα χρόνια πριν... Χίλιες ευχαριστίες, σε όλους σας. 
Εκείνο που με συγκίνησε περισσότερο, πιστέψτε με, είναι τα αμέτρητα συγχαρητήρια από κόσμο που νόμιζα ότι δεν με θυμόντουσαν... Όμως και εκείνα των εκλεκτών της Ομογένειας, που έβαλαν τα *ΕΥΓΕ* τους, διανθίζοντας τις σελίδες της αναφοράς τους για μένα, σε καιρούς όπου πρέπει να προσέχεται το κάθε έξοδο,  είναι ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΕΣ!
Ας μου επιτραπεί να γράψω ότι αυτό, σαν εισόδημα, βοηθάει και την συνέχεια της αγαπημένης ομογενειακής εφημερίδας μας.

Φίλες και Φίλοι μου...
Με το να σας δείξω τη χαρά μου, δικαιολογήστε αυτή μου την ανάρτηση!
ΚΑΛΟ ΣΑς ΜΗΝΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΉ ΝΑ ΠΆΝΕ ΌΛΑ ΚΑΛΎΤΕΡΑ, ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΈΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Πάντα με αγάπη, Υιώτα

20 Αυγ 2012

ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΔΩΡΟ από μια ΥΠΕΡΟΧΗ ΚΥΡΙΑ !


Φίλες και Φίλοι μου, όλοι αγαπημένοι !

Το πρώτο γιασεμάκι του Δεκαπενταύγουστου  (συγκεκριμένα στη Γιορτή μου...)
μαζί  με τα πρώτα τραγανά κερασάκια του κήπου μας, 
είναι ένα μεγάλο 
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
στην Ιουστίνη μας,
ναι, την γνωστή μας δημοσιογράφο και συγγραφέα, ΙΟΥΣΤΙΝΗ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ-ΑΡΓΥΡΗ, που μένει στον γειτονικό Καναδά!

Στο Σαββατο-Κύριακο του Εθνικού Κήρυκα της Νέας Υόρκης,  18-19 Αυγούστου , σελίδα 4,
-όπου και η εβδομαδιαία στήλη τής Ιουστίνης με τίτλο: 
Ιδιοχείρως...
ΤΙ ΒΛΕΠΩ;!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :

Η ποιητικότητα της ομογενούς λογοτέχνιδας Γιώτας Στρατή!

Η Ιουστίνη,
με την αδρή, κοφτερή γλώσσα και την βαθυστόχαστη σκέψη, 
κάνει μια σύντομη παρουσίαση για την δημιουργική μου εργασία
στη Νέα Υόρκη -όπου ζω για 42 χρόνια!
Να αντιγράψω το κείμενό της; ... ίσως τα καταφέρετε να το διαβάσετε από 
το αντίγραφο της εφημερίδας.
Εκείνο, όμως, που με συγκίνησε περισσότερο ήταν το:
Γιώτα σ΄ αγαπώ και σε θαυμάζω!

!!!

Κι είπα στο Δημήτρη: - ΕΙΝΑΙ  αυθεντική ΚΥΡΙΑ, η Ιουστίνη. 
Μαζί με την εκτίμηση
δεν παραλείπει να τονίσει και την αγάπη!

-Αυτή είναι η αυτοπεποίθηση! μου απάντησε
κι εγώ, κατασυγκινημένη, κατάφερα να αναρτήσω το κείμενό της,
μαζί με το μεγάλο μας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !


Καλή Εβδομάδα να έχετε, όλοι.
Πάντα με την Αγάπη μου,
Υιώτα

13 Αυγ 2012

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους μας...

                                            ... εμείς οι δυο, από πέρυσι γιορτάζουμε!!!!!!!!!

Φίλες και Φίλοι Αγαπημένοι,
Αυτή είναι η αληθινή ευτυχία. Όλα τα άλλα, έπονται.
Αυτό το μικρό αγοράκι που με παίρνει  από το χέρι σφιχτά (... γιαγιά, έλα, εντώ...) κι εγώ φοβάμαι μη του το λιώσω από αγάπη, αυτή λαχτάρα όταν με βλέπει, φυσικά και τον παππού του που του μοιάζει σε όλα!, -βλέπετε οι άλλοι δυο από τους γονείς του μπαμπά του είναι προσωρινά στο Κωρωπί...-,
ΑΥΤΗ η ύπαρξη, αυτή η επαφή, αυτή η τρυφερή ζεστασιά του κορμιού του, είναι η ...θεραπεία μας.

                                       ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΛΟΙΠ¨ΟΝ, ΓΙΑΓΙΑ
                                             και  Τρισαγαπημένε μας Εγγονέ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλες και όλους όσους εορτάζουν αυτές τις αγιασμένες ημέρες.

Πάντα με την αγάπη μου, Υιώτα

12 Ιουλ 2012

ΝΥΧΤΑ πίσω από τα μάτια της...


ΝΥΧΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ

Συμβαδίζοντας με το φως,
ο κόσμος μειδιούσε στην άνοιξη των ματιών της.
Στην οδό Λωτών, οι ελπίδες φτερούγιζαν, πεταλούδες ανώριμες...
Οι απαιτήσεις ασελγούσαν στου χρόνου το πεντάγραμμα.

Οι προσδοκίες ωρίμαζαν αγριοκέρασα πίσω απ΄το φράχτη
όπου ριγούσε το χρυσόλευκο αγιόκλημα.
Τρεμούλιαζε η γη στο κάθε βήμα της
απορροφώντας το μυστικό της.

Κόρη της μπακιρένιας σελήνης, 
η Φύση διαλέγει απερίσκεπτα τις εστίες της.
Εμείς, μοιάζουμε έτοιμοι 
στ΄αόρατα δύχτια της,
θύματα απροσάρμοστης αυτοπεποίθησης.

Το όραμα, κρατά το κεφάλι ψηλά.
Το επτασφράγιστο μυστικό αινιγματικά σέρνεται
στα τοξοτά χείλη.
Καλπάζει η φύση κι ας μοιάζει αργοκίνητη.

Α! κόρη, που αποφεύγεις τον ήλιο μου...
η δική μου άνοιξη με προσπέρασε αδιάφορη.

Ακόμη αποκρυπτογραφώ τις αρχαίες σκιές της.
___ ... ___



Αγαπημένοι Φίλοι μου,
...με τη νύχτα να περιγελά την ημέρα μου,  
το σπίτι στην οδό Λωτών αδειάζει...
οι ποταμοί ξεχύλισαν, εγκυμονεί ο ωκεανός, 
κι η ζωή προχωράει, μυστηριακή, ανένδοτη.

Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα