Ο ΜΙΣΕΜΟΣ
Αφιέρωμα στην Μάνα
(Φωτο-σύνθεση Υιώτας, 05-11-19)
Ακόμη μια χρονιά δεμένη με αναμνήσεις ανεξίτηλες.
Μάταια ψάχνουν τα μάτια στις ξεθωριασμένες σελίδες να διαπιστώσουν αν κάτι έχει μειωθεί,
αν κάτι έχει ξεχαστεί.
Δεν καταφέρνουν να συγκρατήσουν τα καυτά,
τ' άχρωμα δάκρυα που κυλούν μέχρι το στήθος.
"..δυό εκκλησιές -η μια σε με κρυφά να προσκυνάω"
Φυλλομετρώ το "ΑΝΕΜΟΣΠΑΡΤΟΙ"
(Έκδοση 1980, σελίδα 47)
Το μόνο που μπορώ να κάνω αυτήν την ώρα, είναι
να αντιγράψω τον
"ΜΙΣΕΜΟ"
Μάνα μου, πάλι ο μισεμός σε πίκρανε, σ' ακούω.
Σφιγομετρώ τη θλίψη σου στους ήχους της καρδιάς μου.
Άπλω' το χέρι κι άγγιξε όπου αφήσαμ' ίχνη. Βιολέττες, τριανταφυλλιές, γαρυφαλλιές, λεβάντα... κι άλεσε φρεσκοσίταρο. Χωριάτικο πληγούρι.
Ετοίμασε φούρνο, κάρβουνα
απ' την κληματαριά μας. Ψήσε κατσίκι, μάζεψε αγριόχορτα του κάμπου,
οι μυρωδιές να απλωθούν,
στην ξένη Γη να φτάσουν,
να αναταράξουν την καρδιά,
τα στήθη να σπαράξουν
μήπως και 'ρθούμε πιο νωρίς
στη γνώριμη αγκαλιά σου...
...κι άργησα, Μάνα, να σε δω! Διπλά
να σ΄αγκαλιάσω...
Σκελετωμένο το κορμί. Τα χείλη, μ' αγωνία"Καλό Ταξίδι, ψέλλισαν, Γράψτε μου, σαν θα φτάσ'τε..."
Κι άργησα, Μάνα, αργήσαμε!
Μόνο του το ταξίδι δεν έφτανε
να καρτεράς, δεν άντεχες να μείνεις...
Μένουμε τώρα ως την στιγμή
που θα ανταμωθούμε.
(Φωτοσύνθεση Υιώτας. Μάης 2019)
Αγάπη, Σεβασμός, Υπομονή, Ελπίδα .
Σε όλες τις Μητέρες του Κόσμου.
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
