ΔΥΟ Θαυμάσια Δώρα!!!

Δύο θαυμάσια δώρα από δύο θαυμάσιους Ιντερνετικούς Φίλους μου!

Του ΑΡΗ ΑΛΜΠΗ! και 

του ΣΤΡΑΤΗ ΠΑΡΕΛΗ!

(Φωτ. Υιώτας)

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ θερμά!

(άτιτλο)

Ένα από τα δημιουργήματα του Άρη, που μου έστειλε, μαζί 

με άλλα παρόμοιας Τεχνικής, σχέδια διαφορετικά, 

απίστευτης λεπτομέρειας και ΥΠΟΜΟΝΗΣ (!) 

με σινική μελάνη, 

που μου έκοψαν την ανάσα!!! ( Άλλωστε, βλέπετε εδώ!!!) 

 Άρη μου, ΕΥΓΕ!

Βέβαια, σαν δεν έφταναν αυτά, τα συνόδευαν δύο από τα βιβλία του, έναν ΄Υμνο -θα έλεγα- κυρίως στην ιδιαίτερή του Πατρίδα. 

Οι φωτογραφίες, εκεί, μοναδικές, της συζύγου του, αξιολογούν την  ποίησή του, και για τα οποία θα παρουσιάσω με λεπτομέρειες, και

περισσότερα από τα μοναδικά του σχέδια,

 αργότερα...

******************************

********************************************************************************

Ο γνωστός μας 

ξεχωριστός Φίλος-Ποιητής, 

που έχει τιμήσει κι άλλες φορές την σελίδα μου: 

με την αμοιβαία Εκτίμηση και Αγάπη!

Ο αστείρευτος ΣΤΡΑΤΗΣ!

(Όχι ο ... δικός μου ο Δημήτρης Στρατής,)

ο Στρατής Παρέλης!

Με το νέο του βιβλίο:

όπου σκηνοθετεί γραμμές, ιστορίες, όνειρα...

Στρατή μου,

ένα μικρό κομματάκι, από μια σύνθεσή σου, παρμένο από την ομώνυμη ιστοσελίδα σου...

" ... ...Τα λόγια σου είναι η θλίψη μου, είναι η μελαγχολία

 του πικραμένου μου λόγου.

Τα φέρνεις κοντά μου όπως ο λίγος αέρας τα φέρνει, 

τα πυροδοτείς, τα γεμίζεις

μπαρούτι των άστρων και μέσα στην νύχτα μου σκάζουν

σαν όμορφα βεγγαλικά που με κάνουν να απορώ
  
πώς δεν τελειώνει ποτέ αυτή η ώριμη νύχτα..  ... "

***

Φίλε μου ξεχωριστέ, θα επανέλθω!

Ακόμη μια φορά, σας ευχαριστώ και τους δυο.

Καλή εβδομάδα.
Ο Θεός να είναι μαζί μας!

Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα

ΑΝΟΙΞΗ ! του νου και της καρδιάς!

(Φωτ. Υιώτας: Παππού κι εγγονός)

ΑΝΟΙΞΗ

Άνοιξη! Νύχτες εύχυμες. Προθέρμανση της Φύσης. Περήφανος στον χρυσοπράσινο μανδύα του 

ο σκαραβαίος, τρεμάμενο το νιόβγαλτο, το αιμοβόρο κουνούπι, σε υποδέχονται, ευγενικά.

Στην ρήγισσα αμυγδαλιά, το ταπεινό μερμήγκι σκαρφαλώνει. 

Κλείνει τα μάτια ζηλόφθονα η ροδακινιά δευτερώνοντας την γοητεία της μυγδαλίτσας.

Οι κρόκοι, γενναία σκορπίζουν την ατίμητη γύρη τους στο λαρύγγι της ηλιόχρωμης τρομπέτας, οι νάρκισσοι ζαλίζονται μέσα στο δικό τους άρωμα.

Σε ένα λιβάδι με άγρια κυκλάμινα, σαν Θεός με αγκάλιασες. Χαραγμένη στο τόξο των χειλιών η αίσθηση του φιλιού σου.

Άνοιξη του ανεμοστρόβιλου! Άνοιξη της ομορφιάς! Άνοιξη του πειρασμού! Άνοιξη της επανάστασης, Άνοιξη του ωκεανού, του χελιδονιού, του δελφινιού, της Αλκυόνας, εγκυμονείς τους πόνους και 

την ασίγαστη πρόθεση της αλλαγής.

Είσαι της Γης το ξύπνημα. Του ανθρώπου το σφιχτό δέσιμο στην πολύχρωμη αγκάλη σου.

Είσαι ανάλαφρα πατήματα δημιουργίας, ανεξέλεγκτα δρομολόγια του Έρωτα, ευθύγραμμη τροχιά του βέλους, στοχεύοντας στην καρδιά του ατέλειωτου κύκλου...

(Φωτ. Υιώτας: Τοκετός)

Άνοιξη! Των εφήβων σύμμαχος. Άνοιξη

του νου και της καρδιάς!

Ω! Άνοιξη!

****************************************************

Πάντα με την αγάπη μου,

Υιώτα

ΠΟΙΗΣΗ : Ε λ ε ύ θ ε ρ η ! στην Θεανώ Παπάζογλου-Μάργαρη

(φωτογραφία Υιώτας)

ΕΛΕΥΘΕΡΗ

(στην Θεανώ Παπάζογλου-Μάργαρη, Σικάγο,  2-3/11/1991)*

Ελεύθερη, σαν τον άνεμο, 

η ψυχή σου θα φτερουγίζει.

Τώρα δεν θα φοβάσαι το εκτυφλωτικό 

φως, το πηχτό σκοτάδι, τις αποστάσεις

 ανάμεσα στους χώρους, και τους

 ανθρώπους που αγάπησες. 

Οι φωτιές της Σμύρνης, τα γκρεμισμένα αγάλματα, η αλλοφροσύνη του ξεριζωμού, δεν θα πονούν πια τα μάτια σου.

Το πνεύμα σου θα επισκεφθεί με αγάπη

 ό,τι γήινο γνώρισες κι όσα καλέσματα

 θα σου κάνουν αυτοί που σε γνώρισαν.

 Ανεξίκακη θα αιωρείσαι, 

όσες χαρές κι

 αν σου στέρησαν. 

Στη μεταβατική

 εποχή τού Φθινοπώρου, με τις

 αλκυονίδες μέρες 

και τα ινδικά

 καλοκαίρια -όπου της Άνοιξης τα

 λούλουδα θαρρείς ανέβηκαν στα 

δέντρα τα φύλλα βάφοντας σε χρωματικό πανηγύρι- 

η ψυχή σου ευφραίνεται. 

Με

 ένα κόκκινο μαντήλι δεμένο σε γραφίδα

 ευαίσθητη, θα γράφεις στην ποίηση που

 δεν έγραψες και θα ανεμίζεις ευχές σε

 όσους μέστωσαν την ζήση σου, σε

 όσους γέμισαν τις ώρες 

της περισυλλογής σου.

Στο αιθέριο ταξίδι σου, να αγγίξεις 

τα σύννεφα. 

        Στο λευκό και πιο ανάλαφρο,          θα σε περιμένει η σκέψη μας 

για το «Καλό Κατευόδιο».

(Φωτογραφία: Υιώτας)

*Το ποίημα, δημοσιεύθηκε στον Εθνικό Κήρυκα Νέας Υόρκης (Σάββατο-Κυριακή 2-3 Νοεμβρίου1991, σελίδα 8, πλαισιωμένο με το κείμενο-επικήδειο του Δρος ΦΩΤΙΟΥ Κ. ΛΙΤΣΑ, Καθηγητή Πανεπιστημίου, ΣΙΚΑΓΟ. 

Έγραφε: 

«Σεμνή, παραδομένη μέσα στον κόσμο 

του μετανάστη και της ξενητιάς του Σικάγου που και η ίδια έζησε, η Θεανώ Μάργαρη ήταν ίσως η καλύτερη επωδός του δράματος και του μεγαλείου του ξεριζωμού. 

Τραγούδησε με το λόγο της τον πόνο, το διχασμό και την έξαρση που νιώθει κάθε Έλληνας στα ξένα»…

Προσωπικά, δεν γνώρισα τη Θεανώ Μάργαρη. 
Παλαιότερα είχε παρουσιάσει τα πρώτα βιβλία μου, συγκρίνοντας τα με την αυτοβιογραφική ροή που είχε αρχίσει στην Ελλάδα. Τελευταία μιλούσαμε στο τηλέφωνο, με την άνεση και την αυτοπεποίθηση της τεράστιας πείρας της: ... «έχω γράψει κι εγώ θεατρικά, μου είχε πει, ...πολλά χρόνια πριν ανεβάσαμε ένα, στην Βενεζουέλα... τίποτα, χαμένος κόπος… Ποίηση, δεν έγραψα…» έλεγε, κ.α.

Θησαυρός μου (από τα ελάχιστα του πρώτου βιβλίου της, με χονδρό εξώφυλλο) «Η Ευτυχία και άλλα διηγήματα»,1939 (!), όπου κιβώτια γεμάτα έμεναν αζήτητα, «-τα πέταξα στο φούρνο, και τα έκαψα, να μη τα βλέπω… ελάχιστα βρέθηκαν ξεχασμένα στο πατάρι… σου στέλνω ένα να με θυμάσαι. Και…: Να γράφεις, να γράφεις για σένα, άσε τους άλλους… Αυτή θα είναι η δική σου Ευτυχία».
Η Θεανώ, έφυγε, γράφοντας το τελευταίο της κείμενο στην παλιά γραφομηχανή της...

Δυο χρόνια μετά, 
στον παναμερικανικό διαγωνισμό διηγήματος του Συλλόγου: "Τέχνη και Λόγος, Σικάγου", στην μνήμη της Θεανώς Μάργαρη, (ας σημειώσω ότι "έφυγε" και ο κ, Λίτσας) κέρδισα $1,000.00, άνευ συναγωνισμού, και με πρόσκληση για την τιμητική γιορτή που έγινε στο Σικάγο. Με δυο μεγάλες κούτες φρέσκα μυγδαλωτά από το "ΟΜΟΝΟΙΑ" στην Αστόρια, γνωρίσαμε με τον Δημήτρη, και την Πόλη των Ανέμων με τους θαυμάσιους ομογενείς....
Τίτλος του διηγήματος: 
«Ο Αη-Βασίλης της Αγάπης», το οποίο δημοσίευσε ο "Εθνικός Κήρυκας Νέας Υόρκης" μαζί με τα τρία άλλα διηγήματα  το οποίο μετέτρεψα και παρουσίασα μετέπειτα ως θεατρικό, στην αίθουσα "ΤΙΤΑΝ". Αργότερα, δημοσιεύτηκε και στην Ιστοσελίδα της "Αστοριανής" ...

                                                                                                              

  Σελ. 39.- Από το πρόσφατο «ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ» Υιώτας Στρατή

«astoriani.blogspot.com» 516 833-59-42 

 yiotas@optonline.net

*****************************************************

Φίλες και Φίλοι μου,

ευχαριστώ που με διαβάσατε.

Υιώτα

...έχω άδικο;;;

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας: Σημαίες περήφανες... 2016)

Φίλες και Φίλοι μου, Καλή Σαρακοστή.

Διαβάζω, διαβάζω και τί δεν ...διαβάζω, εφημερίδες στην Αγγλική, στην Ελληνική, μέχρι και κάμποσα άλλα άρθρα στις ιστοσελίδες... Θέματα παγκόσμια, σύγχρονα και μη, σκάνδαλα εθνικά... Προσπάθειες, λένε, προσπάθειες(!), ταξίδια, συζητήσεις, γεύματα, ψεύτικα χαμόγελα με "σημασία", μαγικές λύσεις των: "θα, ίσως, ..." 

Φταίνε τα... σύνορα, φταίει η λάσπη, φταίει η παράνομη ονομασία των Σκοπίων... φταίει η "Γιούζα", φταίει η παγετωνία (!), φταίει ο μαύρος χρυσός, φταίει το " άνωθεν σπρέι",   ... φταίει το κούφιο μας κεφάλι (:!)

...Σίγουρα ΚΑΤΙ ΦΤΑΙΕΙ αφού ΛΥΣΗ δεν υπάρχει! Αποτέλεσμα δεν υπάρχει!

************************************************

Προ εβδομάδος,

είχαμε επέτειο για τους ήρωες του 1940.
Τόλμησα να γράψω την άποψή μου κι ας γνώριζα τον "πόλεμο" που θα ακολουθούσε από ...ξερόλες και ξεροκέφαλους...

 Δεν πειράζει!
 Δίχως μάχη δεν κερδίζεται τίποτα.

Δείτε, παρακαλώ, την επιστολή μου και πιστέψτε με θα επιθυμούσα να διαβάσω, εδώ, και δική σας άποψη:
(αντιγράφω:)


"Αλβανικό Έπος" (;;;!!!)


"...δεν μας ταιριάζουν οι τιμές και παρελάσεις, όταν οι ήρωές μας μένουν άταφοι" Γ. Σούρλας" ...


Φίλτατη Εφημερίδα, 
θερμά συγχαρητήρια για όλες τις άξιες αναγνωρίσεις κι επιτεύξεις.

Γνωρίζω την καθημερινή πίεση να προφταστούν σοβαρά θέματα εθνικά και κοινωνικά, και κατανοώ τυχόν παροράματα. 

Η στήλη στην πρωτοσέλιδη τής 10ης Μαρτίου ε.έ.: "Άταφοι οι ήρωες του Αλβανικού Έπους" με ξένισε!

...και -"ΤΙ με νοιάζει"; σκέφτηκα στα γρήγορα, μα μια δεύτερη ματιά στην συνέχεια, κατάλαβα ΠΟΥ ήταν η αντίδραση μου.

Κύριε Διευθυντά, χρόνια πριν προσπαθούσαμε, τουλάχιστον πολλοί από μας, να αμβλύνουμε την επανάληψη της έκφρασης:

 "αλβανικό έπος(!!!)" 

που "συμβολίζει" την θυσία των 15.000 περίπου ελλήνων στρατιωτών μας, οι οποίοι σκοτώθηκαν στα ελληνικά χώματα της Βορείου Ηπείρου, κατά τον πόλεμο του .40! 

Είναι ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟ ΕΠΟΣ, κύριε 

Διευθυντά! 

Οι πεσόντες ήταν Έλληνες και τα σκορπισμένα κοκκαλά τους είναι ελληνικά, άταφα, σε δικό μας έδαφος!

Συγχαίρω τον κ. Γεώργιο Σούρλα για την επισήμανσή του. Παρακαλώ, ας ΜΗΝ αναφερόμαστε σε ένα τόσο σημαντικό και σημαδιακό γεγονός με ελαφρά την 
καρδία. Οι ήρωές μας, έπεσαν  στα χώματά μας! 

Με την αδιαμφισβήτητη Ιστορία μας, απαιτείται η σωστή τοποθέτηση.

Τουλάχιστον από εμάς.

Καλή σας Άνοιξη. Καλό σας Πάσχα. 
Υιώτα Στρατή, Westbury, LI, NY. 

(και στην ιστοσελίδα: "astoriani.blogspot.com")

(Φωτο-σύνθεση: Υιώτας, Σημαίες σκορπισμένες... 2016)

Οι μέρες φεύγουν. Οι εβδομάδες τρέχουν. Τα 

χρόνια ειρωνεύονται τις "προσπάθειες..."  των 

χορτασμένων ηγετών και των ...πονόψυχων.

Κι ο κόσμος, λες και ζει σε υπνηλία, τους 

ακολουθεί

κι ας υποφέρει...

***********************

Πάντα με την Αγάπη,

Υιώτα

Λείο λιθάρι...

(Σχέδιο Υιώτας. Κολάζ, 2015)

ΛΕΙΟ ΛΙΘΑΡΙ

Καλοπλασμένο το λιθάρι που στοχεύουμε

στην ήρεμη επιφάνεια του νερού. Λυγίζουμε

το σώμα σαν κλαδί καταπιεσμένο από τους αγέρηδες,

-ίσως κι από το ίδιο του το βάρος,-

τινάζουμε το χέρι να το εξακοντίσει, να φτερουγίσει

προκλητική η ευεξία στην υγρή επαφή, σχεδιάζοντας

κύκλους χαριτωμένους,

που απλώνουν, κι ανοίγουν, σε θαυμασμό,

ως που να βρει το βάρος του, 

το λείο λιθάρι,

να καταποντιστεί στην δική του άβυσσο...

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας, 2016)

΄Αβουλο λιθάρι είμαστε. Λειαίνουμε

παντιοτρόπως την επιφάνεια για να γλυστράμε.

Εφήμερες πεταλούδες. Άσκοπες περιπέτειες.

Αίλουροι στις αντιξοότητες.

Λησμονούμε την αρχή της εκκίνησης.

Ευαγγελιζόμαστε με σκαμπανεβάσματα,

ξεπλένουμε την αρμυράδα των δακρύων

με την ευεργετική βροχή. 

(Φωτο-σχέδιο Υιώτας. 2016)

Συνδέουμε την αγριάδα

της θάλασσας με τα μαύρα σύννεφα της αμαρτίας.

Με σχισμένα πανιά και σπασμένα κατάρτια 

πνιγόμαστε

σε ρηχό ή βαθύ ωκεανό. Αρνούμαστε 

την έσω αναθεώρηση. Την έσω βάπτιση.

Την έσω αναγέννηση. Οι αρτηρίες μας, δύσκαμπτες

από την τροφοδότηση εφήμερης ευχαρίστησης.

Διαδρομές αστόχαστες. 

Σύντομα θα μας μιλήσει

πολύβουη, πολύχρωμη, ακατάληπτη,

η ορμή της Άνοιξης. Φωνές αταίριαστες.

Φόβοι ασχημάτιστοι στο βάθος του είναι.

Γύπες σαρκοβόροι, για τρυφερές σάρκες.

Για αζύμωτα μυαλά.

( Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2015)

Η Άνοιξη, ευφραίνει. Προγραμματίζει. Απαιτεί.

Συγχωρεί τους αδαείς. Διδάσκει. 

Η Άνοιξη γνωρίζει την αναλγησία του θανάτου.

Αγκαλιάζει την Αγάπη.

Μισεί την εσκεμμένη προδοσία της αθωότητας.

Του κεκρυμμένου μίσους. Κουράζεται

στην ανώφελη επανάληψη του λάθους.

Σε ανοιχτή παλάμη δεν κρατιέται το ζείδωρο ύδωρ.

Η Άνοιξη εκδικείται.

******************************************

Καλή εβδομάδα, αγαπημένοι μου,

Υιώτα

ΔΙΧΩΣ ΛΟΓΙΑ, από πανέμορφη Πατρίδα

      ΓΕΡΟΣ  Ο  ΚΟΡΜΟΣ  ΣΟΥ, Πατρίδα μου! ΑΝΤΕΧΕΙΣ! Αιώνια!

Στου Βόλου την αγκαλιά, ΟΛΕΣ, 
από το επαγγελματικό "μάτι" της Κατερίνας μας.

ΓΙΩΤΑ ΣΤΡΑΤΗ

ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ

ΠΟΙΗΣΗ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ 2015

                       ΔΥΣΤΡΟΠΗ ΜΑΝΑ

Δύστροπη Μάνα, γη της Επαγγελίας!

Κάθε που τεμαχίζω το κορμί σου, ανατριχίλα.

Η αίσθηση αναταράζει την γητεύτρα θάλασσά μου.

Δύναμη αναπνέω. Ανανέωση. Μεθύσι, και 

δηλητήριο

όταν απομακρύνομαι.

Στις σκοτεινές ώρες μου αναβιώνω.

Εντυπώσεις στιγμιαίες. Μνήμες πολύχρονες,

φυλαγμένες

σε απόκρυφη της καρδιάς άκρη.

Όπως η μάνα,

 

σε τυλίγω με το γαλάζιο της απεραντοσύνης.

Σαν ξένη, σε λούζω με βαθύσκιωτα, 

ωκεάνια δάκρυα.

Χορεύω τις νύχτες σε χώρο απρόσιτο, εκεί 

όπου η μουσική ευλογεί 

τα λαρύγγια των πτερωτών και δροσίζει 

τους κάλυκες

των λουλουδιών

να ψάλλουν ευχαριστίες το Φως.

 

Αφήνω τον ίσκιο μου προστασία,

καρδιάς ερέθισμα. 

Σκέψεις φλεγόμενες.

                                                 (Σελ. 40)

*** Παρακαλώ, κάνετε την σκίαση (χάιλάιτ) για να το διαβάσετε! Προσπάθησα, μα οι "δικές μου γνώσεις" δεν με βοηθούν...

Μαργαρίτες και ανθισμένες αμυγδαλιές, από Ελλάδα, (Βόλος), με αγάπη!

Μαργαρίτες και ανθισμένες αμυγδαλιές, από 

Ελλάδα, (Βόλος), με αγάπη!   

Κατερίνα μου,  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ 

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Υι'ωτα