28 Ιαν 2022
17 Ιαν 2022
Ύπνος ανάλγητος
(Φωτο-σύνθεση Υιώτας.2021)
Ύπνος ανάλγητος
Με το φεγγάρι παραμάσχαλα κι ένα ζευγάρι άπτερα σανδάλια, ανηφορίζω στου ουρανού τα σύννεφα
να συναντήσω το ξεκίνημα της νύχτας.
Δίχως ανάσα κι η καρδιά.
Το στοργικό κρεββάτι, κρύα αγκαλιά, ανέραστη.
Ο ύπνος, εχθρός ανάλγητος στις θύμησες.
Πέτρα ασήκωτη η φυγή. Οι δρόμοι έκλεισαν.
Ο ωκεανός τόσο κοντά και τόσο μακριά μου.
Η όχθη αδιαπέραστη.
(Φωτο. από τον πλάτανο που ξεράθηκε, 2016)
Χρώματα οδηγούνε μια ταραγμένη άνοιξη.
Η νιότη, αδιάκριτα ζει τον δικό της κώδικα.
Λιθοβολεί τον ήλιο.
Αιμορραγούν τα οράματα.
Φθονώ την άγνοια της.
Σφίγγει ο πόνος στην ψυχή.
Στεγνώσανε τα μάτια.
Άνυδροι δρόμοι οι ποταμοί.
Τα όρη, μαραμένα. Στέρφη η πηγή.
Βογγάει η Γη.
Τρελό χαρτί στην δίνη του αγέρα.
Φέρτε μου λυγερόκορμες, άλικες παπαρούνες.
Να είναι το όπιο πολύ. Να λιγοστέψει η θλίψη.
*****************************************
Φίλες και Φίλοι μου,
Σας φιλώ πάντα με Αγάπη.
Υιώτα
9 Ιαν 2022
Η νύχτα των βεγγαλικών
Η Νύχτα των βεγγαλικών
7 Ιαν 2022
ΛΕΥΚΗ ΘΥΕΛΛΑ
ΛΕΥΚΗ ΘΥΕΛΛΑ
Γενάρης, 6, .22(Σχέδιο με σπάθες πάγου. Υιώτα)
ΛΕΥΚΗ ΘΥΕΛΛΑ
Κάτασπρη η νύχτα του χιονιά. Θύελλα μαστιγώνει άτακτες σκέψεις.. Άνυδρες.. Μισόκλειστο το βλέφαρο, -κρύβεται η Σελήνη, καγχάζοντας στους οδυρμούς ψυχών τε κολασμένων.
Σείεται η Γη, αδιάφορη, αγνοώντας
προσευχές εσώτερες.
Έχει ξεχωριστό Θεό, αυτή. Γι’ αυτό κι αλλάζει εσθήτες.
Η θάλασσα, ακούραστη, υφαίνει και ξ'υφαίνει προικιά
νερένια, άσωστα. Ολημερίς κι ολονυκτίς, μια πλέκει, μια ξεπλέκει τις μακριές δαντέλες της,
πάντοτε δίχως σχέδιο. Λυσίκομη τραντάζεται -η χαίτη λευκής φοράδας, όταν την
αγνοήσουνε άτια ξετρελαμένα στην κορυφή του οίστρου της...
Τρέμουν ποτάμια αδέσποτα στις εκβολές να σμίξουν με τα κογχύλια στις ακτές, άνοστο το φιλί τους, σειόμενη κι η άμμος, αδέσμευτη, αναίσχυντη, τα πάντα καταπίνει..
Τα έγκατα, κατάμαυρα, Μέδουσες οι σκιές τους. ΄Εύθραυστα
δρομολόγια πάνω σε Γη αχόρταγη, συνέχεια
πεινασμένη. Κι η θάλασσα; Απύθμενη. Άγνωστος,
ξένος κόσμος.
Ω! τα αναρίθμητα, τα απαίσια μυστικά τους!
Ο δε, Ουρανός; Ποτέ, ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι αυτός είναι ΄Ενας. Άλλωστε,
αλλού χειμάζουν οι Ψυχές, αλλού τρέμουν τα αστέρια.
Κι εμείς; Τοξότες δίχως θήραμα, Λέοντες που γρυλίζουν
να μας ακούσει ο Θεός, να φοβηθεί ο Ήλιος.
Ζούμε σε ώρες άστεγες, στοχεύοντας στην αίγλη. Είναι η ψυχή μας άυλη, είν΄ η καρδιά από λάσπη.
Με το σκοτάδι ανήμπορο να απορροφήσει ΉΛΙΟ,
μένουμε κόκκοι στην ακτή, με μάτια τυφλωμένα, Επαίτες στο ερώτημα που απάντηση
δεν έχει…
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ,
αγαπημένοι μου.
Πάντα με την Αγάπη μου,
Υιώτα
4 Ιαν 2022
ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ,
01/03/.22
Όπως οι τυφλοί ψηλαφίζω του
κορμιού σου την γνώση,
εξαλείφοντας κολασμένες υποψίες
εικόνων σε ταξίδια άγνωστα.
Ακατάστατοι της καρδιάς σου οι χτύποι αγωνίζονται να
δραπετεύσουν μέσα από τα χείλη που σφραγίζουν την
αιωνιότητα… Αποκλείεται η αυγή να μαρτυρήσει ότι ο
πληγωμένος εγωισμός μου σε κρατάει δέσμιο.
Μου ανήκεις, κι ας γνωρίζω της καρδιάς σου το μόσχευμα
είναι νυστέρι στην δική μου.
Αθόρυβα κυκλοφορούν οι νοσοκόμες -νυχτερίδες της νύχτας,
αγνοώντας τον μύχιο τρόμο που δεν μοιράζεσαι μαζί μου.
Ένα καλώδιο μετακινήθηκε από το
ανήσυχο χέρι της καρδιάς
κι εσύ, άφοβα, με τον δείχτη σου έγραψες
την πιο γλυκιά μας λέξη: "ΑΓΑΠΗ" !
Τούτη την λέξη συνάντησα, απόψε,
σημάδι στα χνώτα του Καινούριου Χρόνου,
υπογραφή ανεξίτηλη στον υπόλοιπο δικό μου χρόνο αναμονής,
ώσπου να σε αγκαλιάσω, λευκοντυμένη.
Α! Με ξέρεις. Αργά ή γρήγορα,
κρατώ τις υποσχέσεις μου.
- Χρόνια Πολλά, Αγάπη μου. Θα σε δω, αύριο, στου Αγίου Μιχαήλ, αν ο χιονιάς το επιτρέψει.