ΤΟ ΑΝΕΠΙΔΟΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΥ
(Νοητό Αφήγημα)
(Σχέδιο Υιώτας. Οκτ. 2015)
ΤΟ ΑΝΕΠΙΔΟΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
ΤΟΥ ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΥ
«…Φίλτατε αδελφέ, Αισχύλε,
Αυτήν την ώρα
τολμώ να ασεβήσω στην αγάπη που
σου έχω και
στον θαυμασμό που με
κατέχει για το θεϊκό σου πνεύμα
με το
να ψάχνω για λέξεις
σωστές που να μη
βαραίνουν σαν άψυχα κορμιά στο
βάθος της θάλασσας που
περιβάλλει
την αγαπημένη μας Σαλαμίνα.
Με βασανίζει
που δεν είχαμε χρόνο να υμνήσω την
ανδρεία
σου, όταν πολεμούσες σαν
λιοντάρι τους Πέρσες, ούτε για τον
τρόμο που πήρα σαν
έπεσες κατάχαμα,
πληγωμένος…
Τόση ήταν η
οργή που με κυρίευσε που
ξέσπασα σ’ έναν αφηνιασμένο
μακρυμάλλη τοξότη και
τον ξάπλωσα
αιμόφυρτο μόνο με δυο
χτυπήματα! Ακόμη κι όταν τα μάτια του
είχαν βασιλέψει, τα
πόδια μου,
ενεργώντας σαν να είχαν δικό τους
νου, τον κλότσαγαν μέχρι που να
γυρίσει ανάσκελα!
Τέτοια αγριάδα δεν είχα φανταστεί ποτέ
μου ότι κατοικούσε εντός μου, αγαπητέ μου αδελφέ, μα εκείνο το ρηθέν του «Μεγάλου Βασιλιά τους»
ότι μας ζήτησε «γην και ύδωρ»
πριν επιτεθούν, είχε καρφωθεί μέσα μου κι
έτρωγε νυχθημερόν τα σωθικά μου.
Δεν ζητούσε «γην και ύδωρ» αδελφέ μου!
Ζητούσε την
πατρίδα μας και την
θάλασσά μας! Όταν έκαναν «γέφυρα»
τα πλοία τους για να
περάσουν στην
πολύτιμη γη μας, Αυτό εννοούσαν!
Όταν ειρωνικά φοβέριζαν ότι τα
βέλη
τους θα σκοτεινιάσουν τον ήλιο μας,
Αυτό εννοούσαν! Οι εντολές τους ήταν
νόμος. Οι στρατηγοί τους αδίστακτοι!
(σχέδιο Υιώτας)
Η ψυχή μου και το αίμα μου βράζουν στην όψη της αδικίας
κι όταν ο βρασμός είναι για την πατρίδα, τίποτα δεν τον μετριάζει!
Αδελφέ μου, εσύ, αναμειγνύεσαι με τα
κοινά και τους
νομοθέτες.
Η ιστορία θα μνημονεύσει τα ονόματα και τα κατορθώματά τους.
Μα η γη
θέλει αίμα για να ποτιστεί, για να φυτρώσουν ήρωες!
Η γη μας, θέλει τον ήλιο
της καθαρό για να λάμψει, κι η θάλασσά μας θέλει τραγούδια των γλάρων πάνω από
τα κατάρτια των πλοίων της
για να μπορεί να μοιράζεται το χρώμα και τα χαμόγελα
του ουρανού.
είναι Ιερή η αιμοδοσία.
Αν γκρεμίσω ένα εχθρικό πλοίο στην κοιλιά της θάλασσας, δεν θα είμαι
μόνος μου!
Θα έχω την θεά Αθηνά και
τον παμμέγιστο Δία να μ’ επιβλέπουν και να με καθοδηγούν…
(σχέδιο Υιώτας. 2015)
Αδελφέ μου Αισχύλε, εύχομαι να
μπορέσω να σου δώσω τούτη
την
έκρηξη της ψυχής μου, που με πνίγει.
Ανέκαθεν μ’ εντυπωσίαζε η λαμπρότητα
του μυαλού σου μα
και με δείλιαζε!
Βάζω αυτήν την επιστολή κάτω από την
ασπίδα, στο μέρος της
καρδιάς και
προσεύχομαι πρώτα για την Πατρίδα,
μετά για τον πατέρα μας
τον Ευφορίωνα και μετά για σένα.
Εύχομαι οι
θεοί να μου δωρίσουν έναν τιμημένο θάνατο…..»
…κι έτσι έγινε!
Οι ουρανοί ήταν ανοιχτοί και η
παράκληση
του Κυναίγειρου
εισακούσθηκε!
Φιλόπατρις, ήλιος φλεγόμενος,
κυνήγησε με άλλους
Αθηναίους τους
Πέρσες στρατιώτες που πάσχιζαν να
μπουν στα αραγμένα πλοία τους
για να
διαφύγουν και να σωθούν από το κύμα
της δίκης που τίποτα δεν το
πισωγύριζε!
(σχέδιο Υιώτας)
Ο μύθος «λέει» πως
ο
Κυναίγειρος πρόσεξε ότι το
κοντινό του πλοίο ανήκε στον
στρατηγό Δάτι
κι ότι το μυαλό του θόλωσε!
Τα μάτια του
έγιναν πελώρια,
το κορμί του ατσαλώθηκε,
ίδιο κοφτερό διαμάντι πάνω σε γυαλί…
Ο Κυναίγειρος, άπλωσε
το στιβαρό του χέρι να κρατήσει
το Περσικό πλοίο που προσπαθούσε
να ξεφύγει από τον θανατερό κλοιό…
κι ένας, από ψηλά, του
το έκοψε
μ’ ένα τσεκούρι!
Τ’ αρπάζει το άλλο του χέρι, ο
γενναίος Κυναίγειρος, η ίδια τύχη
τον περίμενε!
Μόνον τα γερά του δόντια
τού έμεναν να καθυστερήσει το
εχθρικό πλοίο για να καταστραφεί…
(σχέδιο Υιώτας)
Όμως, ο χαλκέντερος,
ο παθιασμένος φιλόπατρις
Όμως, ο χαλκέντερος,
ο παθιασμένος φιλόπατρις
Κυναίγειρος,
ακέφαλος πλέον, σπαρτάριζε στην
αγκαλιά της θάλασσας, έχοντας το γράμμα που δεν αξιώθηκε να δώσει στον αδελφό
του, ματωμένο να πλέει δίπλα του…
ΤΕΛΟΣ
νοητό αφήγημα
που έλαβε διάκριση στο Διαγωνισμό; «Μάχη της Σαλαμίνας»
από την Δημαρχεία Σαλαμίνας.
Υπεβλήθη με το ψευδώνυμο: «Θαλασσένια» )
Φίλες και Φίλοι μου,
με ένα ακόμη σχέδιό μου
σας εύχομαι Καλοτάξιδα όνειρα.
Ο Οκτώβριος έχει ακόμη πολλές μέρες Δόξας
κι ο ήλιος μας πολλές μέρες γλυκές.
Να είστε όλοι καλά,
Υιώτα
Υιώτα Στρατή
915 Mirabelle Avenue, Westbury, NY,
11590, NY
Τηλ. : 516-833-59 42
