5 Ιαν 2009

Τα στολίδια μου...


Φίλες και φίλοι μου,

Μπήκε ήδη η Νέα Χρονιά!
Τα καλά και τα όχι... καλά της προηγούμενης... τι να κάνουμε;
Να τα διαγράψουμε;
Βασικά, σχεδόν, τίποτε δεν αλλάζει... Η γη διψάει...
Γυρίζουμε το «κουμπί» και προχωράμε.
Θεώρησα ότι μια μικρή έκπληξη από το χθες, το πολύ κοντινό κι... εργατικό μου «Χθες», ίσως χαρίσει μερικές οπτικές ευχαριστήσεις σε σας που με τιμάτε με την αγάπη σας.
Ένα «κολλάζ» λοιπόν, από φωτογραφίες σε διάφορες στιγμές ανθοφορίας του μπροστινού κήπου μας, στο Westbury, Long Island, NY. :
# 1: «Τα στολίδια μου». Ο γραφικός μου λαμπερός Ηλίανθος, η ...αριστοκρατική μου ντάλια σε δαμασκηνί χρώμα, η φλέγουσα προκλητική «αδελφή» της και η έκπληξη της περιοχής, οι κατακίτρινοι κατιφέδες (οι ψηλόκορμες τσετσεκιές, της Αιγιάλειας ή ματούδες της Θεσσαλονίκης (!!!), να δείχνουν την ομορφιά τους δίχως συστολή!
# 2: Στο δεύτερο συνδυασμό, "σταυρωτά", ένα μοναδικό δείγμα της... καρποφορίας του κήπου στο πίσω μέρος του σπιτιού:
Επάνω: Μια ρίζα κολοκυθιάς, (με πανέμορφα λούλουδα που τα’ αφήνω για άλλη ώρα) έκανε ΔΥΟ κολοκύθια (θυμάται κανείς το παιγνίδι με την κολοκυθιά!!!;;;) Τα πράσινα, είναι αγγούρια!!! Τ' αγόρασα για «καλαβρέζικα» μα φαίνεται το χώμα δεν τα ...ευνόησε!
Τα σπόρια (!) διότι σπόρια είναι, ήταν μέσα σε δυο μεγάλες κίτρινες πιπεριές που είχαν κτίσει δικό τους κόσμο...
Όσο για τη γιαγια-ντομάτα ! Μη μου πείτε! Πιστέψτε με, έγινε αιτία να γελάσουμε τόσο που στο τέλος έγραψα ένα μικρό «φυτικό» σκετς...
Η δε κόκκινη, καυτερή πιπεριά, πρώτα γέννησε το «αυτί της» για ν' ακούει το τι μου «ψέλνει» ο Δημήτριος... και μετά δυο ακόμη πεντάμορφες!

Μια άλλη έκπληξη, (για άλλη φορά) αν τα καταφέρω θα την εμφανίσω, είναι το «ραδίκι».
Ένα και μοναδικό, δηλαδή μία ρίζα, που μάζεψα τρεις φορές φύλλα κι έκανα βραστή σαλάτα. Ψηλό σαν καλαμιά, πέρασε το ύψος της πρόσοψης του σπιτιού και, ήταν σαν δυο σκουπόξυλα μαζί! Οι γείτονες δεν πίστευαν στα μάτια τους. Μ' έκαναν να βγάλω φωτογραφίες για το βιβλίο Γκίνεςς!

Είδατε! Ο κόσμος καίγεται... και τούτη η ανάρτηση κομπάζει!
Είπαμε: Να ξεφύγουμε λίγο από τα τραγικά και να πάμε στα «... αριστο-τεχνικά» της φύσης.
Περιμένω εντυπώσεις...
Σας φιλώ γι' απόψε,

Υιώτα

Αστοριανή

29 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραία τα "στολίδια"σου Γιώτα
Μαι πιό πολύ από όλα είναι η
η ενασχόλησή σου ,η αγάπη σου να πέρνεις το σποράκι και το κάνεις όχι μόνο στολίδι αλλά και να βγάζεις έξω την χρησιμότητά του .Ολα έχουν μιά αξία που πρέπει να καλλιεργήται γιά να εκδηλωθεί.Μου άρεσε επίσης που ανάπτυξες το θέμα σου με απλότητα και τρυφερότητα.Αν πέρναγε αυτό σε όλες τις φάσεις της ζωής μας θα γέμιζαν οι "ποδιές" μας καρπούς

Μηθυμναίος είπε...

Ω, Υιώτα πολύ όμορφα τα "μεταγιορτινά" δώρα που μας στέλνεις σήμερα με τούτα τα στολίδια της φύσης σου

Αυτά, σίγουρα, είναι που σου χαρίζουν αυτή την ευχάριστη διάθεση που εκπέμπεις.
Σε φαντάζομαι ν' ανοίγεις την πόρτα σου και να σε υποδέχεται αυτή η πανδαισία χρωμάτων. Κι αν είναι και δική σου δημιουργία ακόμα πιο έντονη θα είναι η θετικότητα που θα αισθάνεσαι καμαρώνοντάς τα.
Αυτή την ευχάριστη διάθεση, που λέω, μας την μεταφέρεις, όπως εσύ ξέρεις και μέσα από το κείμενό σου που συνοδεύει τα "στολίδια σου"!!!
Και είναι τότε που μας πλημμυρίζει κι εμάς η χαρά της ψυχής σου που καθρεφτίζεται στο χαμόγελό μας!!!

Θα περιμένω τη συνέχεια...

Καλημέρα, από Βοστόνη... ακόμη...

pylaros είπε...

Αγαπητή μας Υιώτα, είδα, τα προϊόντα σου, αλλά είμαι λιγάκι εκλεκτικός, έτσι προτιμώ τα φιόρα, αυτά με ταξιδεύουν σε άπιαστα όνειρα του νου, όπου πετώ στα σύνεφα κι απο εκεί καμαρώνω τα του κήπου σου τα λαχανικά.

Χαιρετώ

Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΕΝΕΚΑ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΒΙΑΣ,

ΑΠΟ ΤΙΣ 5 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΣ 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΩ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ. ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2009
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΤΟΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΝΑ ΕΦΤΑΣΑΝ ΚΑΛΑ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΥΙΩΤΑ.
Υ.Γ.
ΣΤΟΝ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Justine's Blog είπε...

Αγαπημένη Γιώτα,
Τί όμορφα τα λουλούδια και οι καρποί του κήπου σου! Σαν τα γραπτά σου!
Καλή Χρονιά, γεμάτη υγεία, ευτυχία και δημιουργίες.
Φιλιά
Ιουστίνη

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Όταν αγγιζουμε τη γήινη ομορφιά Γιώτα μου, τότε αντανακλά στο πνεύμα μας και το ισορροπεί. Ωραία τα στολίδια σου και σαν υπάρξεις και σαν χρωματική αίσθηση.

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Τρυφερή μου Γιώτα,
Ελπίζω οι λόγοι που σε πήραν μακρυά να είναι για καλό...
Ελπίζω να είσαι καλά , εσύ και όσοι αγαπάς...
Με άγγιξε η ανάρτησή σου.
Η απλότητά σου.Και η ανάλαφρη διάθεση που είναι εμποτισμένη και μας ταξιδεύει...

Πολλά φιλιά
και ένα χάδι απαλό να σε συντροφεύει...

Αστοριανή είπε...

... Ap' ths korhs mou to spiti,
mpainw "ths kardias spourgiti"
na sas pw dyo lekseis mono:
dixws blogspot...
"svinw, liwnw!"

Ma den ginetai! 8a pw
gia mia filh p' agapw
dyo-treis lekseis parapanw:
-Ioustinh! shkw 'panw

rikse dyo gyrovolies!
Lefkathitikes palies
kantathitses syntrofevoun
thn xara sou kai gyrevoun

na sou efxh8oun oi filoi
me xamogelo sta xeilh:

Kalo-dixrono mwro!
...ki... ekato! na se xarw!


YG.:Ioustinh,Ippolyth,Marinetta,
Elpitha, Despoina kai Katerina,
Strato, Spyro, Gabrihl,
Faidwna, Dionysh, (ki enas kapoios ap' to...xaos!!!???)

sas ekshghsa to logo:
ki isws... m' ena astrologo
na sas pw pote 8a grapsw
pali sthn Ellhnikh
-prin na ginw ysterikh...

Panta filh sas
Yiwta

Μηθυμναίος είπε...

Υπομονή διαθέτουμε, αστρολόγος δεν χρειάζεται, οπότε τι μας κοστίζει να περιμένουμε; Και θα περιμένουμε...
Το μόνο που δεν θέλουμε (τουλάχιστον, εγώ δεν θέλω) είναι να "σβήνεις και να λιώνεις"! Όχι, προς Θεού!!!
Καλημέρα και περαστικά στον υπολογιστή σου!

pylaros είπε...

Αχ! μια μέρα ακόμα, σήμερα τρίτη αύριο τετάρτη οπότε σύμφωνα με τις προβλέψεις σου θα είνα έτοιμος ο υπολογιστής σου.
Οπότε θα σε έχουμε ανάμεσα μας.
,
Πρωινό καφεδάκι, τώρα προπαντός με το κρύο του χειμώνα κι αντίς εφημερίδα διαβάζεις την Μπλοκογειτονιά.
Χαιρετω
Γαβριηλ

Justine's Blog είπε...

Σ΄ευχαριστώ καλή μου για το ωραίο ποηματάκι που σκάρωσες. Το αντέγραψα ελληνιστί για να θεραπεύσω την αγωνία σου έστω και προς στιγμήν.
Φιλιά παγωμένα αλλά με ζεστη καρδιά

Αστοριανή είπε...

H... anamonh
prepei na einai kryo piato...

" ...8a perimenw..."
pou leei ki h Ellh Kokkinou,
afou den exw allh eklogh!

Yiwta, NY

Ανώνυμος είπε...

Γιώτα, είδες τι όμορφη συντροφιά που είναι η αίσθηση των λουλουδιών τριγύρω;
Μια αθώα, ντελικάτη επαφή που φτάνει και ακουμπά τα μύχια της ψυχής μας και την μεταμορφώνει.
Μας βγάζει στην επιφάνεια, ό,τι πιο ωραίο..κλέψαμε από την Δημιουργία!
Να είσαι πάντα καλά και να τα φροντίζεις.
Βάνα.

Αστοριανή είπε...

...Mporei n' agw, elpizontas sthn
"8eia" dynamh ths DELL...
ma EDW eimai.

Sas entopizw mesa apo ta blogs tou Stratou h kai ths Ioustinhs.

Bana mou, den kserw an eixes kairo na deis kai tis kinoumenes fwtografies katw apo thn arxikh anarthsh...
Ekeines oi roz trompetes,
o an8ismenos efkalyptos, (kyriws) den sou 8ymizoun idiaiterh ...patrida?

Akomh se anamonh!
Xairetismous kai ston Antriko sou,
Me agaph, Yiwta

Μηθυμναίος είπε...

Βρε Υιώτα,
Αναμφίβολα τα στολίδια σου είναι θαυμάσια, αλλά εκεί θα μείνεις;
Βάλε τις φωνές να τελειώνουν με την ανακατασκευή του υπολογιστή σου.
Αναμένουμε...

Ας ακούσουν το νέο σου τραγούδι μήπως και φιλοτιμηθούν!

Κατερίνα Δε.Στα.Πα. είπε...

Πολύ ωραία τα στολίδια σου, αστοριανή μου!
Ένα τραγούδι που λέει:
Φύτεψα ντομάτες, βγήκαν πιπεριές, το ξέρεις;
Φιλάκια!

Αστοριανή είπε...

Strato mou,
oses fwnes kai na vallw sth Dell, aftoi me to paso tous...

Oso gia to "...fytepsa nomates kai vghkan piperies...." den to exw akousei
Kyklaminaki mou. Grapse mou to!

Kai
gia na sas efxaristhsw, 8a sas vallw sthn agglikh to tragoudi pou "xorepsan" oi O-mpama"

At Last

At last, my love has come along
My lonely days are over and life is like a song
At last, the skies above are blue
my heart was wrapped up in clover

The night I looked at you

I found a dream that I can speak to
A dream that I can call my own

I found a thrill to press my cheek to
A thrill I've never known

You smiled and then the spell was cast
and here we are in heaven
For you are mine
at last

(mousikh apo ton Harry Warren, oi stixoi apo ton Mack Gordon, 1941.
To parousiasan o Nat King Kooul, to 1942, meta h ETTA James kai prosfata, h Byonce'-pou epaikse thn Etta sto "Cadillac...",
to tragoudise sthn orkomwsia tou Obama...

Otan vallw thn ellhnikh, 8a sas to grapsw sthn metafrash pou exw etoimh.
Kalh serenata, loipon,
panta me agaph, Yiwta, NY

YG.: A! phga sthn Astoria, shmera... gia na fame kalamarakia...

Unknown είπε...

αστοριανή! καλημέρα, πρώτη φορά μπαίνω στο μπλογκ σου!
το κείμενό σου και οι φωτογραφίες σου, μου θύμισαν τον αγαπημένο μας χατζηδάκη και τα τραγούδια της φρουτοπίας...
ξέρεις, φέτος είναι δεκαπέντε χρόνια από το θάνατό του, και στο σχολείο του σεραφείμ θα κάνουμε παρουσίαση του έργου του, την ημέρα ποίησης που έχουμε καθιερώσει!
καλή χρονιά!
στη νέα υόρκη ήρθα τον ιούνιο του 2005. επισκεφθήκαμε και την αστόρια, και κάποια νησάκια της νέας υόρκης! λες να περάσαμε έξω από τον ωραίο σου κήπο;
:)

Αστοριανή είπε...

Ela pou... se katalava!!! agaphth mou ksenyxtissa!

To na perases mprosta apo ton khpo mou, mporei,
alla ti omorfa 8a htan na eixame synanth8ei.
8a glytwname ena... ksenyxti pou omws to agaphsa!
Isws, otan ksanar8eis, na pame gia ...zwxia ki agrioradika! To fantazesai!
Geia sou koukla mou,
Yiwta

iakovos είπε...

Τα δικά σου στολίδια Γιώτα δεν είναι άλλο από στολίδια ψυχής, στολίδια καρδιάς και ανθρωπιάς που σαν ντάλιες, σαν πιπεριές και σαν ραδίκια ανθίζουν στη φύση και πρασινίζουν το περιβάλλον, και ομορφαίνουν την Αιγιάλιες ζωές μας. Όλα αυτά τα βλέπουμε, μέσα από τα δικά σου μάτια κι εμείς που βρισκόμαστε δεκάδες χιλιάδες μίλια μακριά.
Νάναι καλά η πένα σου αγαπητή μας φίλη
Ιάκωβος

Αστοριανή είπε...

ΤΟ ΕΦΤΙΑΞΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
(Μάλλον, ένας Ινδός τεχνικός, από τηλεφώνου!!!!!!!! Το κατάφερε, από εκείνα που υπήρχαν στον εξωτερικό δίσκο! κι οι άλλοι μου έλεγαν ότι πρέπει να παραγγείλω απ' την αρχή...) Ζήτω η Ελληνική!

Με φαντάζεστε, από τις 5 του Γενάρη, μ' εκείνη την πεθαμένη Λατινική... να προσπαθώ!!!!

Ομως, εκεί, μη μου πείτε! Δεν σας ξέχναγα, έτσι;

Και να, τώρα που απαντώ και δέχομαι την θερινή ανθοδέσμη από τον "Μελβουρνιώτη" Θεσσαλονικιό Φίλο μου, τον Ιάκωβο!
Εγώ έχω και απολαμβάνω την 12-τομη
δημιουργία σου "ΑΘΗΝΑ" -καμάρι στη βιβλιοθήκη μου, φίλε μου.
Όπως και το πόνημά σου για κομπιούτερς: Μιλάτε "Γουώρντ"...
Βλέπεις, η εκτίμηση δεν είναι μονόπλευρη!

Αγαπημένοι φίλοι, ΟΛΟΙ πέρα για πέρα,
είναι το πρώτο βράδυ που θα κοιμηθώ πιο ήσυχη! Έχω Ελληνικά,
κι από αύριο, ακάθεκτη.
Υιώτα, ΝΥ

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Αστοριανή
Γιώτα μου τέλος καλό όλα καλά. Χαίρομαι που όλα βρήκαν ξανά τη θέση τους. Πρέπει να σου πω ότι εγώ πέρυσι στη Μήθυμνα της Λέσβου είχα δυσκολίες στη λειτουργία του υπολογιστή λόγω ιών. Το σύστημα που είχα (SYMANTEC) δεν μπόρεσε να λύσει το πρόβλημα από μόνο του. Συνδέθηκα λοιπόν ιντερνετικά με Σικάγο και την εταιρεία SYMANTEC, μίλησα με τον τεχνικό που ήταν Ινδός, μου είπε καθήστε και παρακολουθήστε τι θα κάνω. Σε 45' θα είμαστε έτοιμοι. Αφού λοιπόν έβλεπα το βελάκι του να πηγαίνει πέρα-δώθε, πράγματι σε 45' είμασταν έτοιμοι. Ήταν πιο εύκολο να επισκευαστεί από το Σικάγο, παρά από τον πολυάσχολο τεχνικό της Μήθυμνας που ήταν κοντά μου.. Καλή δύναμη λοιπόν, με πολλά κέφια.

Άστρια είπε...

Έρχομαι για πρώτη φορά και με προϋπαντούν λουλούδια και τραγούδι του Bob Dylan. Κι όλα τα αγαθά του πίσω κήπου να προσφέρονται.
Πολύ φιλόξενη είναι αυτή η γωνιά σου Αστοριανή, γεμμάτη Ελλάδα.

Βρήκα καθυστερημένα το σχόλιό σου και σου απάντησα πριν από λίγο.
Μια καλή μέρα να έχεις και καλή εβδομάδα.

απάγγειο είπε...

Αγαπάω Ινδούς και ποιητές της ζωής που παίζουν με τις λέξεις!

Αστοριανή είπε...

...Γενικά, είμαι πολύ τυπική και κρατώ τις υποσχέσεις μου (έστω αν κάποτε γυρίζουν εναντίον μου...)
Υποσχέθηκα πιο πάνω,
όταν "βάλω" πάλι την Ελληνική μου (!) να σας δώσω το τραγούδι των Ομπάμα σε μετάφραση.
Προσπάθησα να αποδώσω και τον "ήχο-ρυθμό" των λέξεων
ακόμα και τραγουδώντας το...
Αχ! αυτή η Ελληνική.
Κανείς δεν την φτάνει!
Τηρώντας την υπόσχεση, λοιπόν,
για την... τιμή των όπλων,
εδώ είναι: το
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
(Μετάφραση Γιώτας Στρατή)

Επιτέλους, ήρθε η αγάπη μου. Τελείωσαν οι μέρες της μοναξιάς κι η ζωή μου μοιάζει μ’ ένα τραγούδι.
Επιτέλους γαλάζιος ουρανός.
Η καρδιά μου τυλίχτηκε σε (τυχερό) τριφύλλι.
Την νύχτα που σ’ αντίκρυσα
βρήκα τ’όνειρο που θα μπορούσα
να του μιλάω,
τ’ όνειρο που μπορώ να το λογαριάζω
δικό μου.
Βρήκα κάτι που λαχταρούσα
ν’ ακουμπήσω επάνω το μάγουλό μου.
Κάτι λαχταριστό όπου ποτέ μου
δεν φαντάστηκα.
Χαμογέλασες κι από τότε γοητεύτηκα.
Κι εδώ είμαστε
πετώντας στον ουρανό
γιατί εσύ είσαι δικό/ή/ς μου, επιτέλους.

Τρυφερά λόγια
που θα μπορούσα να τα φέρω από ...άλλη γωνία,
να τα ταυτίσω με τούτη την Ιστοσελίδα, να σας πω ότι
κι εγώ έχω τυλιχτεί στο "γούρικο", το τυχερό τριφύλλι, ότι κυριολεκτικά πετώ στους ουρανούς για να σας "αγγίξω" και να σας επαναλάβω τα ανωτέρω λόγια,
Φίλες και Φίλοι μου :
Στράτο-Αλεξάνδρα-Αλεξ, Μαρέλντ, Ιουστίνη-Τεντ, Ιππολύτη, Χριστίνα, Χριστίνα- Γιάννη, Γαβρίλη-Ορτασια, Σπύρο-Σοφία, Βάιε-Μαρία,Βάνα-Ανδρέα,Διονύση, Φαίδωνα-Εφη, Χρυσούλα-Αντρέα, Ιάκωβε-Άντρια,Τζίνα, Δέσποινα,'Αστρια,
Κυκλαμινάκι, Κατερίνα, Απάγγειο, Τάσο, ΠΚ, *.* ,Μαίρη, κι εκείνοι που αυτή τη στιγμή λίγο ζαλισμένη ξεχνώ - μα σίγουρα αγαπώ για το χρόνο που μου προσφέρουν κι ας μη γράφουν... 4 μηνών "μωρό" με... πάνω από 850 επισκέψεις...
Θα συνεχίσω
με λίγα "Αστοριανά Κυριακάτικα νέα" λοιπόν, μα στην επομένη σελίδα!!! (σας το έγραψα!)
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Δυο χρόνια πριν,
Μάιος ήταν, είχα δώσει μια διάλεξη από καρδιάς, για την Σαπφώ, στο Σπίτι των Μυτιληναίων ή Λεσβιακή Στέγη,
33-07 31 Λεωφ., στην Αστόρια.
Μ' ένα γκρουπ εκείνης της στιγμής που μπορούσαν να διαβάζουν καθαρά ελληνικά, -για να κλείσουμε μ' ενδιαφέρον-
κάναμε μια πρόβα τζενεράλε στο μονόπρακτό μου:
"Σαπφώ, η Ιέρεια της Αγάπης."
Ευχαριστημένη, λοιπόν, το "χτένισα", το τύπωσα... και σήμερα, καλεσμένη στην πίττα τους,
(πλήρωσα... είσοδο)
τους παρουσίασα το βραβευμένο ήδη ενόραμα, χαρήκαμε, κ.λ.π., πήραν βιβλία, θα στείλουν και στη Λέσβο, κ.λ.π.
Μίλησα με δύο από τα Μήθυμνα, ΛΕΟ και Μάικ, τους είπα και για τους φίλους που έχω στην ιστοσελίδα, είπαν θα γράψουν...
Χαρές ευγενικές και λόγια εύηχα!
(Α! ο πρόεδρος... λαλίστατος, εισηγήθηκε ότι η Σαπφώ ήταν και... αντάρτισσα (!) και πλούσια -άρα Ρεμπουπλικάνα(!)που από τη ζήλεια τους την έκαναν κι έφυγε από το νησί...
κι ότι
και η ...Υιώτα
είναι κι αυτή από ένα μεγαλύτερο νησί που λέγεται Πελοποννήσι, και θα σας εξηγήσει για το βιβλίο της..
Χαρά εγώ! και χαμόγελο!

Όμως, είναι καλύτερα να ΜΙΛΑΝΕ στην Ελληνική κι ας κάνουν και ...λαθάκια, παρά να μιλάνε στην Ελληνο-αμερικάνικη και να τα λένε και ...θεόστραβα! )
Σας καλυνυχτίζω για τώρα, θα τα πούμε πάλι,
Υιώτα (Αστοριανή ...ανανεωμένη!)

ΥΓ.: Κάτι άλλο, όμως, που είναι στα...σκαριά, αργότερα...
να μη τα λέμε μονορούφι.

Αστοριανή είπε...

Ο/Η - (γαλαζια ...παυλιτσα)
...και νόμισα ότι ήταν μια φίλη που ξενυχτάει, και τα λεμε!
Όμως, "γαλάζια παυλίτσα μου" δεν μπορώ παρά να σ' ευχαριστήσω ξεχωριστά και να σου πω ότι πάντα είσαι καλόδεκτη, εδώ.
Να τα λέμε, λοιπόν, Ο.Κ.?
Υιώτα, ΝΥ

Αστοριανή είπε...

¨Ενα ακόμη "καλώς ήλθες"...
΄Αστριά μου, θα σου πω ένα πράγμα:
Το βορεινό μου παράθυρο που βλέπει πίσω στο "δασάκι" μου... όταν εχει καθαρή νύχτα, μοιάζει με το "σήμα" σου...
Είδες λοιπόν, ότι κάπως έπρεπε να βρεθούμε;

Να έρχεσαι, όποτε μπορείς, ένας χαρούμενος ηλίανθος θα σε περιμένει.
Υιώτα, ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Ιουστίνη μου,

Γεια σου.

Αναγκάζομαι, καλή μου να σου γράψω από δω διότι το "γκούγκλ" μου ζητάει λογαριασμό και εγώ δεν έχω.... μαζί τους. Δεν τα κρατάει τα "σχόλια μου", γράφω κι από άλλου ιστοσελίδα, μήπως, το ίδιο!!!

Η ανάρτηση
του παιδικού βιβλίου, θαυμάσια!!! Σχέδια και χρώματα!
Πιστεύω και το περιεχόμενο, επίσης.
Θα ήθελα να το έχω, πες μου πώς!
Έχω κι εγώ και στα ελληνικά και στα αγγλικά, με φωτογραφίες δικές μου, μα πού τύχη! ο απόδημος λογοτέχνης, ξεχασμένη υπόθεση! Τα έχουμε πει και γράψει,,,
¨οσο για τα βιβλία,
Ευχές και καλοτάξιδα...

Περιμένοντας τον... χιονιά,
με την αγάπη μου,
Υιώτα