Ο ήλιος της Βεργίνας, στη καρδιά, στο νου, και στη Πατρίδα!
... θυμωμένη η ξεστρατισμένη σελήνη!
μας ακολούθει έχοντας βάλει μια γκρίζα πλερέζα... ίδιο χρώμα με τη διάθεση της Τετάρτης!
-Θάχουμε πολύ αέρα, είπαν, σήμερα... ίσως δεν θάπρεπε να πάμε στην Αστόρια...
Δεν πρόφτασα να τελειώσω τη διαμαρτυρία μου και ... - μα δεν ακούς! αυτός ο θόρυβος του μόφλερ, παίρνει τικέτο! ήταν η εκνευρισμένη απάντηση του Δημήτρη.
Συνεχίζαμε αμίλητοι. Όταν οδηγεί δεν ...επιτρέπει δύσκολες ερωτήσεις.
Δέκα μέρες τώρα, από φίλο μηχανικό σε... φίλο (!!! η ... εμπιστοσύνη, βλέπεις!) μαζί κι ένα τσεκ-απ εκ ...βαθέων, το Φορντάκι μας υποτίθεται ότι έγινε στα καλύτερά του!
Αμ δε!
Το φωτάκι που σου αναβο-σβήνει δηλώνοντας ότι η μηχανή χρειάζεται σέρβις, μετά από τόσο ακριβοπληρωμένο έλεγχο, δεν έλεγε να ...σκάσει! Τώρα, μας βομβαρδίζει και η... εξάτμηση!
Ως που να φτάσουμε στον Κώστα και Τόνυ... να το βάλει στο λιφτ! η εξάτμιση είχε ξεσηκώσει τους οδηγούς που μας έκαναν διάφορα κωμικά, θάλεγα νοήματα για να το προσέξουμε!
-Κουφαμάρα έχουμε!!! μου ΄ρχόταν να βάλω μια ταμπέλα...
-Θα σου κοστίσει 6 με εφτά κατοστάρικα, σε μας, ... καλύτερα να πάτε στο Φλάσινγ, απένατι από το Στάδιο... θα κοστίσει τα μισά... δεν θα χρειαστεί να τους εξηγήσετε!!!
θα σε πλησιάσουν μόνοι τους και θα σε οδηγήσουν στη κατάλληλη ανοιχτή είσοδο!
Πάλι καλά, Φίλοι είναι. Δώσαμε κάτι λίγο, και πίσω... ολοταχώς!
Γι΄αλλού ξεκινάς, κι αλλού σε στέλνουν!
Κι έτσι έγινε, όπως μας είπαν οι Αστοριανοί παλιοί Φίλοι.
Ο Δημήτρης, δεν πρόφτασε να πει δυο λέξεις... το αυτοκίνητο ήταν ήδη ψηλά, έβλεπες τ΄απόκρυφά του από...κάτω..., κι εγώ, για να μην είμαι στα πόδια τους, μαζεύτηκα σε μια παιδική καρεκλίτσα που ήταν στη γωνία του ...κουρελομάγαζου με τη σωστή επαγγελματική φήμη, και χάζευα τα δυο περιστέρια που έψαχναν στη ρίζα της αναποδογυρισμένης ταμπέλας για κάτι που θα γέμιζε το άδειο στομάχι τους...
-...ο αέρας είναι κρέϊζυ! μου είπε ένας μαυροκαψαλισμένος ψηλός κύριος, με καφέ παντελόνι και καφετί χονδρό πουλόβερ. Θα σε γυρίσει ανάποδα! η γωνία είναι πολύ κακή όταν φυσάει...
Τα μαύρα μεγάλα γυαλιά που φορούσε με ξένισαν.
-Ιτ΄ς Ο.Κ. είπα και συνέχισα να κοιτάζω τα σκούρα περιστέρια με τις βαθυγάλαζες αναλαμπές...
-Από πού είσαι; με ρώτησε.
- ...από την Ελλάδα, απάντησα ξερά, περιμένοντας μια συνηθισμένη υποτιμητική ερώτηση για τα χάλια της Πατρίδας μου.
Λες και του έδωσες βιτσιά :
- κι εγώ Μασεντόνιαν!!!!!!! ξέρεις τη Μασεντόνια;
- Ναι, τα Σκόπια! είπα κι εγώ στο ίδιο ύφος!
- ναι, αλλά εγώ είμαι πρωτο-ξάδερφος με το Μεγαλέξανδρο, είμαι πρωτοξάδερφος με το Σωκράτη...
-ω! μ΄εκείνο τον μαυριδερό (μαύρο-μπρούτζινο άγαλμα)...που έχουν βάλει στη βαθιά γωνία, στη πλατεία Αθηνών, στην Αστόρια;
-Νοοοοοοοοοο! με τον πρωτο-ξάδερφό μου τον Σωκράτη, με τον πρωτο-ξάδελφό μου τον Ισο- σο-Ισοκράτη... με τον πρωτο-ξάδελφό μου τον Πλάθωνα... νο Πλάτωνα εννοώ!
-...έχεις πιστοποιητικά γεννήσεως ;;; ( μωρέ μεγάλη η έμπνευση μου!)...
-ΕΧΩ! μου είπε, μα βιάστηκε να πάει μέσα, να ελέγξει τους μουτζουρομένους μηχανικούς που δούλευαν λες και πήγαιναν περίπατο...
- ...αυτός που μιλήσατε είναι ο ...αφεντικός!!! μου λέει ο Δημήτρης. Πώς τα πάει από Αγγλικά;...
- είναι πρωτοξάδελφος με τον Μέγα Αλέξανδρο... του είπα και...
-Α! Τζίμη, αυτή είναι γυναίκα σου;;;;;;;;;; ρώτησε ο μπόσης (αφεντικό)... ξέρεις ΤΙ μου είπε;!!! αν έχω πιστοποιητικά γεννήσεως... οφ κόρς έχω! ΕΙΧΑ, μα μου τα πήραν(!!!) για να με κάνουν Αμέρικαν Σίτιζεν (αμερικανό πολίτη)... εγώ είμαι 25 χρόνια εδώ! έχω δικές μου μπίζνες, εδώ, και είμαι πρωτοξάδερφος με το Μεγαλέξανδρο, είμαι πρωτοξάδερφος με τον Σωκράτη..., είμαι πρωτοξάδερφος με το Περικλή, με τον Ιπποκράτη... τον Αριστοτέλη, τον Ισοκράτη... με όλους!με όλους!!!!!!!!!!!!! εγώ είμαι καλός άνθρωπος... είμαι Μασεντόνια! όλοι είμαστε Μασεντόνια! Καλοί άνθρωποι!!!!!
Δαγκώθηκα!
-...όλοι οι Βαλκάνιοι είναι καλοί άνθρωποι είπα... (σίγουρα δεν ήξερα τί να συνεχίσω!)
Δεν ξέρω αν τα μάτια μου έβγαζαν σπίθες πιο ζωηρές από κείνες που λαμπίριζαν και τσίριζαν όταν γινόταν η οξυγονοκόλληση...
-ναι, είστε κ α λ ο ί του απάντησε ο Δημήτρης.
Εκείνος ήρθε τελείως απεναντί μου:
-Είμαστε καλοί! μου επανέλαβε με στόμφο!
Δίπλωσα το κασκόλ άλλο ένα γύρο... κάνοντας μια κίνηση ενόχλησης για τον αγέρα που με... ξεμάλλιαζε!
-Πόσο κάνει το σέρβις; ρώτησα το Δημήτρη.
-Πενήντα-πέντε και εικοσιπέντε... πόσο κάνουν;
-Ογδόντα! απάντησε αυτός!
-...οοογδόντααα; ψέλλισα, με το στόμα πίσω από το κασκόλ! Ογδόντα;
... Ανασηκώθηκα. Το αυτοκίνητο ήταν ήδη στην έξοδο, έτοιμο!
-Πλήρωσες; ρώτησα το Δημήτρη.
-Ναι, ένα κατοστάρικο... κι άφησα και λίγο μπουρμπουάρ στα παιδιά που έβαλαν ένα έξτρα στήριγμα για να σηκώσουν πιο ψηλά την εξάτμιση... δεν με χρέωσαν...
Γύρισα προς το ...αφεντικό:
- Πρωτοξάδερφε του Μεγαλέξανδρου..., Γεια σας, είστε ΚΑΛΟΙ άνθρωποι! Εδώ, όλοι είναι... καλοί άνθρωποι!
Ας έκανα κι αλλιώς! Γι΄αλλού ξεκινήσαμε, αλλού βρεθήκαμε... άλλα μας έτυχαν... τα διορθώσαμε.... πάλι καλά!
Ανάσανα ανάσα βαθιά... θα ΄ρχόταν από τα έγκατα της γης... !!!
_Τί σε νοιάζει; μου λέει ο Δημήτρης! Ήσουν ...εκεί, για να ...ξέρεις;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Εσύ είσαι η χαζή που ερευνείς... και γράφεις... και ξαναγράφεις για να αποδείξεις ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική! Λες κι εμείς δεν το ξέρουμε!
Φίλες αγαπημένες και Φίλοι ξεχωριστοί,
ΟΧΙ! δεν ...ήμουν εκεί! μα πώς να το κάνουμε! ΠΟΝΑΕΙ!
Η ημέρα μου χάραξε μια πρόσφατη ουλή πάνω από την παλιά!
Εκείνη της Μασεντόνια...
που είναι σχεδόν γεγονός...
και το πιστεύουν ΟΛΑ τα πρωτοξάδερφα του Μεγαλέξανδρου, του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Ιπποκράτη... του Αριστοτέλη... του Ισοκράτη!!!
Άντε μου, Καλό Σαββατο-Κύριακο!
Υιώτα