Tιμή για τις γυναίκες του "200-ού περιοδικού «Γυναίκα»" !!! του «Ε.Κ.», Τρίτη 2 .2016. ΑΣΤΌΡΙΑ (Λ.Ι.Σίτυ)

Tιμή για τις γυναίκες του περιοδικού «Γυναίκα» του «Ε.Κ.» (βίντεο)

ΤΕΤAΡΤΗ, ΙΟΥΝΙΟY 29, 2016 |  ΤΟΥ ΘΕΌΔΩΡΟΥ ΚΑΛΜΟΎΚΟΥ 0 ΣΧΌΛΙΟ 

(ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ από την εφημερίδα της 29ης Ιουνίου, ε.έ)

******************

Ήμουν εκεί!!!

...με την "παράνομη Πειραιώτισσα-Καλλίπολη 29"  ΕΛΙΑ μου, 

την λευκανθισμένη Πικροδάφνη μου (η ...διπλή ροζ, ήταν ακόμη

μπουμπουκιασμένη...) δώρα μας στον 101 ετών "Εθνικό Κήρυκα

Νέας Υόρκης" !!!, 

με τον Δημήτρη μου, και μερικές από τις...γνωστές σας φωτο-

συνθέσεις μου !!!

Είμαι χαρούμενη, 

ανάμεσα σε τόσες επιτυχημένες Γυναίκες της Νέας Υόρκης, και 

δεν το κρύβω!

                                                                                                                 ****************

Σχετικά

(μερική αντιγραφή από το κείμενο του κ. Καλμούκου...)

 Ειδήσεις:  (κάνετε "κλικ" για την σύνδεση)

 ή http://www.ekirikas.com/category/community/-change-remove   -------------------------------------------------------------

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Με μία σεμνή και οικογενειακή εκδήλωση που έγινε στα γραφεία του «Εθνικού Κήρυκα» στη Νέα Υόρκη τιμήθηκαν οι εκατό γυναίκες της Ομογένειας, οι οποίες κόσμησαν το μηνιαίο περιοδικό «Γυναίκα», το οποίο, ως γνωστόν είναι εξ’ ολοκλήρου αφιερωμένο στις γυναίκες.

Παρευρέθηκαν πάνω από πενήντα άτομα, πολλές τιμηθείσες γυναίκες οι οποίες είχαν έλθει με τους συζύγους και τα παιδιά τους.

Ανάμεσά τους ήταν η ομογενής εισαγγελέας του Λονγκ Αϊλαντ Νέας Υόρκης κ. Μάντλιν Σίγκα και η πολιτειακή βουλευτής Νέας Υόρκης κ.Αραβέλλα Σιμωτά. Επίσης, παρευρέθησαν η λογοτέχνης και συγγραφέας κ. Γιώτα Στρατή, η πρώην πρόεδρος της Εθνικής Φιλοπτώχου της Αρχιεπισκοπής Αμερικής κ. Αφροδίτη Σκιαδά, εκπαιδευτικοί, γιατροί, δικηγόροι, επιχειρηματίες.

...ανάμεσα στην "Ελιά" και  την "Πικροδάφνη"...

 ο ιδιοκτήτης 

του Εθνικού Κήρυκα

κ. Αντώνης Διαματάρης, δεξιά του ο κ. Καλμούκος, δίπλα η αδελφή του Αντώνη Βέτα,

η Αραβέλλα Σιμωτά, κ.ά.

Εμείς, στο βάθος, αριστερά...

 Δημήτρης, Αντώνης, Υιώτα, Θεόδωρος (Καλμούκος)

Μας πλαισιώνουν τα... συμβολικά δώρα μας στο Εθνικό Κήρυκα...

(Υγ. Οι φωτογραφίες του αγαπητού Κώστα Μπέη)

Στο τέλος της ομιλίας του κ. Διαματάρη, ο οποίος μόλις είχε

 επιστρέψει από το ταξίδι του στην Αθήνα, 

η Υιώτα Στρατή του αφιέρωσε:

"... σαν έρθεις φορτωμένος Ελλάδα

σταμάτα στο κατώφλι μου...

Μπορεί να δανειστούν λίγο γαλάζιο

τα μαύρα μάτια μου..."

και στους καλεσμένους:

" ..η Έμπνευση, είναι στο νου,

ό,τι στα χέρια η Τέχνη!"

Το συγκινημένο ακροατήριο, μαζί 

και η... ομολογία του Θεόδωρου Καλμούκου... 

και των επισκεπτών από Βοστώνη, 

έκαναν και τα δικά μου "μαύρα" μάτια να δακρύσουν...

Η δεξίωση, υπέροχη.

Οι κυρίες Βέτα, Αιμιλία, Πένυ, κ.ά. υπέροχες, ως πάντοτε.

Με το "ρόδο της καρδιάς μας"

ο Δημήτρης και η...Υιώτα

σας ευχαριστούν!

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

Σας φιλώ,

Υιώτα

...έφυγε ο Κλεάνθης Μπακάλης, ο πρώτος "ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟς ΑΠΌ...ΣΟΊ" !!!

Έφυγε ο Κλεάνθης Μπακάλης, Ελληνο-...Αστοριανός ηθοποιός,...  η φωτογραφία 

από το αρχείο πληροφορειών...

Έφυγε ο "Πατρινός" -όπως τον λέγαμε...

Απρόοπτα, κι ακόμη δεν ξέρουμε ακριβώς το ¨γιατί" 
Την περασμένη Κυριακή ήταν μια χαρά... μα η εβδομάδα του άρχισε και δεν τέλειωσε!

Η είδηση μας άφησε έκπληκτους. Είχε βέβαια κάνει εγχείρηση καρδιάς, χρόνια πρίν... μα δεν παραπονιόταν για κάτι... 
τα συνηθισμένα...
Σε ΤΙ ωφελούν οι λεπτομέρειες;

*************   **************   *****************
Σε μένα,
εκτός από... κοντοχωριανός...
ήταν και οικογενειακός φίλος...

Τον εμπιστεύτηκα
στην Πρώτη παρουσίαση του ανωτέρω έργου μου, στην Αστόρια (1987): Ένα μουσικόδραμα, βραβευμένο, πολυέξοδο (για μας...) στην νέα αίθουσα της Αρχιεπισκοπής, στον δύσκολο ρόλο του Γελωτοποιού, με το όνομα "Κυρ-Αντώνης"...

Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε...

Στο "Η Αφροδίτη και ο ...κολιός"... το 1985, στο Μποχίμιαν Χώλ, σε συνεργασία με το "Σαϊπρέκο¨", τον Κυπριακό Σύλλογο... σείστηκε η αίθουσα με 700 περίπου καθιστούς και όρθιους "νοσταλγούς"... ( κι ήταν ο καύσωνας όπως και τώρα...) 
όταν ο Κλεάνθης μπήκε στη σκηνή φορώντας δυο δεσμίδες λουκάνικα κάτω από το κασκόλ του... δώρο στην "φαγού" την Αφροδίτη...

Στον " Γελωτοποιό "  ήταν εκείνος που "έτρωγε" πιο πολύ για να δυναμώσει... η άκομψη φωνή του,
και να βγάλει τα απαιτητικά τραγούδια του ευαίσθητου γελωτοποιού... "

- ... θα τον συνοδεύτε λίγο πιο χαμηλά... να μη σαστίζει και ...ξεχνάει τις στροφές... " 
μας συμβούλευσε ο Κ. Μπεχράκης, ο πιανίστας, που μας κόστισε... τα αραιά μαλλιά του πρωταγωνιστή....
(..και ήταν, σύνολο, δέκα τέσσερα (14) τραγούδια, που συνέχισαν το έργο...)  

(...τέλειος στίχος, είχε γράψει ο Μιχάλης Σταφυλάς...

θαυμάσιος "ήχος"  είχε πει ο επιμελητής-σκηνοθέτης 
κ. Λουκάς Σκιπιτάρης...)

Φίλοι μου, ...δεν θα σας δώσω άλλα για το έργο... 
ΜΟΝΟ 
ότι κάμποσο καιρό τώρα, το αντιγράφω (!!!) να το εκδώσουμε πάλι...

Κι εδώ,
το τραγούδι του "Γελωτοποιού" 
(στην δεύτερη Πράξη:)

-Κυρ-Αντώνης:
Ο γελωτοποιός στολίστηκε, φόρεσε ρούχα γιορτινά,
φόρεσε το πλατύ καπέλο του και την παράσταση ξαναρχινά, όοο, (δις)

Χίλιες κουβέντες οι κινήσεις του! άστρα στα μάτια των παιδιών!
Στέλνει το γέλιο του στα πέρατα -λάμψη χρυσή στο φως των αστεριών. όοο, (δις)

Ποιος να μαντέψει το μαράζι του; Ποιος να σκεφτεί την μοναξιά;
Γέλιου πηγή η καρδιά του αστείρευτη! Τα δάκρυα δεν ταιριάζουν στα παιδιά, όοο, (δις)

-----------
--------
----
κι ως τελειώνει...
 μπαίνει η Μαρία που έχει προετοιμάσει τα γειτονόπουλα με ένα τραγούδι του Κυρ-Αντώνη:

"...ποιος είμαι εγώ, καλέ, ποιος είμαι εγώ, 
ποιος ήμουνα, ποιος είμαι, ούτε ξέρω...
ένα μονάχα θα σας πω, 
το γέλιο της αγάπης θα σας φέρω...

ποιος είμα εγώ, ποιος είμαι εγώ,
κατω από τα κουρέλια ποιος με ξέρει;
κάνω πως κλαιω, μα γελώ, 
και πιάνω την ελπίδα από το χέρι ... " 

 κ.λ.π. , κ.λ.π. ...
Κλεάνθη μου!!!
Δεν ήταν η...καρδιά που σου ετοίμασα! 
Ας είναι. Καρδιά με γιασεμιά είναι... 

Εκείνος, θα πάει να τα απολαμβάνει στην πατρίδα του, πατρικό έξω από την Πάτρα, όπως επιθυμούσε...
ΜΟΝΟ 
που δεν θα έχει την ...νέα έκδοση του έργου...
 Ίσως, αν καταφέρουμε να πάμε στην Πατρίδα...

Εγώ, αύριο, 
θα πάρω να δώσω τα μαντάτα σε όλη την "παρέα" του έργου...

Ελαφρύ το χώμα της αγαπημένης Πατρίδας, Κλεάνθη μου, Κλεάνθη μας, Κλεάνθη της τότε ελληνο-κρατούμενης Αστόριας και πέραν της Ομογένειας...

Αν κάποτε, συναντηθούμε, 
ο ...Γελωτοποιός, ο κυρ-Αντώνης, ελπίζω να μας προσφέρει το πλατύ του γέλιο...
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ Κυρ-Αντώνη!

Κάποτε... ένα σπουργίτι ήμουν..

(Φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016)

...Λένε ότι όσο περνούν τα χρόνια, τόσο αλλάζει και η ψυχοσύνθεσή μας.

Απ' ότι θυμάμαι...

(φωτο-σύνθεση Υιώτας. 2016. "Ο φίλος μου")

... ένα σπουργίτι ήμουν που ήθελα να μοιράζομαι το "άχαρο" τραγούδι μου  με τους άλλους.  Ένα σπουργίτι με ενισχυμένο το ένστικτο της διορατικότητας,  που ήθελε να πετάει ψηλότερα,  διότι στην πολυφίλητη ακτή θαύμαζε  το πέταγμα των γλάρων... Δεν είχα διανοηθεί καν, το πέταγμα  του αετού... Προσπαθούσα να διαβάζω  τη φυσιογνωμία των ανθρώπων,  λένε, λέει, πολλά... Να παρακολουθώ τα κινούμενα χείλη τους, από μακριά, πριν ο ήχος  των λέξεων φτάσει την ακοή μου... Και να, που έρχεται ο χρόνος  και μου επαναλαμβάνει ότι όλοι αλλάζουμε. Κι ότι όλοι  "σφιγγόμαστε... εντός"..., κι ότι όλοι θέλουμε να κρύβουμε  τα τρωτά   και να δείχνουμε μια κοινωνική εμφάνιση. Για τους άλλους...  Διότι αυτό μας καλύπτει...  Βασικά,  δεν θέλουμε να μας βλέπουν  "γυμνούς κι ευάλωτους",  ήδη το ξέρετε! Είναι η αυτοπροστασία μας.  Είναι η μερική δύναμή μας. Ταυτόχρονα, είναι η άμυνα  για τη δεδομένη καλή ή  και δύσκολη στιγμή.  ... Όσο για μένα,  ίσως, το χέρι που άπλωσα,  δεν τους έφτανε. Δεν το προσπάθησαν. Το άφησαν δίχως να το αγγίξουν.  Ίσως η αντανάκλαση να σάστισε,  να ζάλισε,  ίσως, να χτύπησε κάποια άλλη χορδή ταραγμένη  -μπορεί κι ανέτοιμη να εναρμονιστεί  με τις άλλες...  Ίσως η θάλασσα ήταν πράγματι απέραντη  για να την διασχίσω  με το ονειρικό βαρκάκι μου...  Άπειρη να αντιμετωπίσω τον άλλο κόσμο του νερού και την άγνωστης πολιτείας... Ίσως η πυξίδα μου ήταν δυσανάγνωστη με τα αρχαία σύμβολα που έδειχνε... ίσως η χρυσαλλίδα βιάστηκε... Ίσως κι η χελιδόνα λάθεψε... Ίσως... ******************************** Ελπίζω  να μη σας κούρασα,  Φίλοι αγαπημένοι....   Ευχαριστώ πολύ που με δέσατε  στο ταξίδι σας. Υιώτα

Happy Father's Day!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ

αγαπημένε μας Δημήτρη!

Μαζί σου, 

ευχές 

και σε όλους τους "πατεράδες" 

να περάσουν μια 

θαυμάσια μέρα Αγάπης με τα προσφιλή τους πρόσωπα. 

*-*

ΠΑΤΕΡΑΣ 

σημαίνει αγάπη, καθήκον, σεβασμός, δημιουργία! 

Ισάξια με εκείνη της Μητέρας, ίσως περισσότερο δυναμική.

Μαζί, η ζωή συνεχίζεται ευλογημένη. 

Δημήτρη μας

Σου αφιερώνουμε την "Δόξα του Ιουνίου"

με τα χρώματα και τα λουλούδια που αγαπάς,

                                                            (φωτο-σύνθεση Υιώτας, 2016)

δίχως να παραβλέπουμε και τους υπόλοιπους "Πατεράδες" !!!

(φωτο-σύνθεση: Υιώτας, 2016)

*-*

Με μια σκέψη και μια παράκληση:

Να ενώσουν όλοι, 

Ηγέτες του Κόσμου και μη,

την θέληση να παύσει το Μέγα Συμφέρον,

για να ειρηνεύσει η Αγάπη 

στην οικογένεια,

στην κοινωνία,

στη Γη! 

Κανένα παιδί δεν ζήτησε να γεννηθεί!

Μη του στερείτε το χαμόγελο,

την Ελπίδα για ένα ανεκτικότερο κόσμο,

την Πρόοδο, και την Προστασία

της Μάνας Γης!

Τότε, θα πάρει την ευθύνη της ζωής του,

να συνεχίσει την Αγάπη και τον Σεβασμό,

θα δημιουργήσει την Συνέχεια!

Ο Πατέρας

και η Μάνα

είναι οι δημιουργοί!

Ας τιμήσουμε την Αγάπη και την Ευθύνη!

Να είστε όλοι καλά,

Υιώτα

OUR PRIDE and LOVE ...

(φωτο-σύνθεση της ...γιαγιάς, Ιούνιος 6, 2016)

Συγχαρητήρια Έμπη μας!!!!!!! 

Καλή αρχή. Πάντα με επιτυχίες!

***

-Πόσες καρδιές μπορεί να χωράει μια καρδιά;

και... πόση περηφάνεια;

-Αν είναι της μάνας η καρδιά, χωράει 

κι ας στριμώχνονται!

Εδώ, γλυκές, στο ...άνθισμα και πιο κάτω στο πρωτο-ωρίμασμα...

Η Έμπυ μας, από σήμερα, αδειούχος Κοσμετολόγος... Μια ευχάριστη επιτυχημένη διακοπή στην αρχική της προτίμηση, στην Εγκληματολογία!!! Εύγε, αγαπημένη μας!

...και η "άλλη μας", η Άντζυ... με τα πράσινα μάτια, 

λουλουδάκι ακόμη, ακολουθεί...

Είθε όλα τα παιδιά του κόσμου να προσφέρουν την χαρά που μας δίνουν τα βλαστάρια μας...

Υγ.: ... κι ο 5-χρονος εγγονός; τέλειωσε (!!!) κι αυτός  το προ-νηπιαγωγείο, παρακαλώ,

μα δεν πήραμε ακόμη "αδεια" από τους γονείς του...

Φίλες και Φίλοι μου,

χαρές παρόμοιες και σε όλους σας,

πάντα με την Αγάπη,

Υιώτα