(If you ever need me, call me!)
Από την συλλογή που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες, με τίτλο:
"ΓΡΑΜΜΕΝΑ Μ' ΑΙΜΑ"
(Μόνο που το εξώφυλλο θα είναι διαφορετικό)
Καλό μήνα, λοιπόν, Φίλες και Φίλοι μου
ΓΙΑ ΣΕΝΑ
(στον Δημήτρη μου)
Η ψυχή μου, αθώρητη, φτερουγίζει.
Η καρδιά μου,
ιχνογραφεί τα σημάδια στο μοιρασμένο πρόσωπό μου.
Παλιά ιστορία... αρχίζει με πόνο.
Ήδη, τα χρόνια ψηλαφίζονται στους αρμούς.
Άκαμπτα συμβάλλουν στην ωδίνη.
Ξεχειλίζει η καρδιά, ξεγυμνώνει τους χτύπους.
Το αίμα νωπό.
Ζωγραφίζω λίμνες... Εφιαλτική αποτελμάτωση!
Όσα έχω λατρέψει, χάσκουν.
Σαρδόνια χαμόγελα αντικαθρεπτίζουν το πέρασμα στην " Άλλη Όχθη ".
Με τα χρόνια,
οι σοφές γέφυρες θάπρεπε να βαστούν των καιρών το βάρος.
Η Αγάπη, πέτρωσε.
Συμβαδίζει με τον καύσωνα που εκπέμπουν τα τσιμέντα, καλύπτοντας τη γη.
Τα ίχνη μας,
τσακίζουν τις φτερούγες της Νίκης.
Αποκεφαλισμένη ίσταται, αδάκρυτη.
Τα δικά μας,
ανακυκλώνουν -σε σπασμένα πυθάρια- καιρούς χαλεπούς.
Έρμαια παλιρροϊκών κυμάτων.
Κογχύλια αμίλητα στις ακτές.
Οι αλκυονίδες υπερίπτανται φαινομενικά περήφανες.
Τα πλοία, αγκομαχώντας,
ταξιδεύουν ταπείνωση.
Ο ήλιος, ερωτοτροπεί με τις σκιές.
Τα μάτια τυφλωμένα, σπαρταρούν.
Οι νεκροί φωνάζουν, μόνο που η φωνή τους
εξατμίζεται στην ασθενική ανάσα της προσφιλούς γης.
Η ψυχή, ακόμη φτερουγίζει.
Συλλέκτης Ελπίδας, αγωνίζεται για το αιώνιο
"ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ"
Σας ευχαριστώ,
πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα