ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ "ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΒΟΛΟΥ"!!! - HAPPY B'DAY,P.J. !!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ "ΘΕΣΣΑΛΙΑ  ΒΟΛΟΥ"!!! Χαρά και τιμή μου

να δημοσιεύσετε

στη πατρίδα της ΑΡΓΟΥΣ

το "ξενητεμένο" μου ποίημα: Ιωλκός-Κολχίδα!***

Δημιουργώντας

για σας, όλους, ένα εύλογο "Ευχαριστώ"

σας αφιερώνω 

κάτι που μπορεί να έχει 

"ίδια χρονολογία με τη φημισμένη Τριήρη" :

ένα κομμάτι απολιθωμένου δένδρου, κάπου από το μέρος σας, όταν

 "άνοιγαν δρόμους" στην εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή,

και που μου το δώρησε ο Πολιτικός Μηχανικός κ. Κολάσης, πατέρας μαθητή μου, όταν έφευγα για τη Νέα Υόρκη, το 1970!!!

(Υιώτας: Ανθισμένο κομμάτι απολιθωμένου δέντρου...!!!)

Ευχαριστώ Κατερίνα Δεστάπα-Παπαθεοδώρου, "φανατική" Βολιώτισσα ! 

ΕΚΠΛΗΞΗ, με  Ξεχωριστή χαρά κι αξία το δώρο σας, εσένα και του Δημήτρη σου, 

ΣΗΜΕΡΑ 

που γιορτάζει τα 3-χρονα γενέθλιά του ο μικρός μας τρισαγαπημένος εγγονός! 

Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ όλοι μας, για την εκτίμηση και την Αγάπη σας!!!

***

***

***

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 

αγαπημένε μας Παναγιώτη-Δημητράκη!

( φωτογραφία από τα προηγούμενα γενέθλια, με τον παππού Δημήτρη)

Αγόρι μας,

Στα μάτια σου ξημερώνει ο ήλιος,

στα χείλη σου ξυπνάει η γη.

Στη καρδούλα σου, στοιβάζουμε την αγάπη μας.

Ζωή για μας, να πλαισιώνουμε τη ζωή σου!

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!

Και πάλι

ένα μεγάλο "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" για την τιμητική αφιέρωση 

της εφημερίδας "ΘΕΣΣΑΛΙΑ" Βόλου.

Είθε το αντίγραφο-πλοίο της "Αργούς" σύντομα να ριζώσει στον τόπο που δημιουργήθηκε!

Θα σας θυμάμαι πάντα.

Από τη Νέα Υόρκη,

Ευχές κι Αγάπη

Υιώτα

ΥΓ.:

Μπορείτε να διαβάσετε τα δύο ποιήματα που αφορούν την "Αργώ"

και να δείτε τις "κρυστάλλινες" φωτογραφίες που τα συνοδεύουν,

στις προηγούμενες αναρτήσεις μου.

Λεπτομέρειες από τη δημοσίευση της "Θεσσαλίας, Βόλου"

σε επόμενη ανάρτηση.

Ευχαριστώ, δική σας, Υιώτα

Καρδιές Αγχίθεες

(συλλογή Υιώτας: Θύελλα, 8 Φεβρ, 2014, Αρλεκίνος)

Καρδιές Αγχίθεες

Είναι κάποιες καρδιές αγχίθεες, αγαλλιάσιμες.

Καρδιές ανθοφόρες, ανοιξιάτικες.

Καρδιές ανεπίπλαστες. Ανεπηρέαστες.

Όποιος κι αν είναι ο καιρός, όποια κι είναι η συμφορά.

Κρατούν ένα άστρο της αυγής, μια αγκαλιά αχτίδες,

χαμόγελο καρτερικό

και μ΄ένα τρόπο μαγικό σε πλαισιώνουν.

Έχε τη πόρτα σου ανοιχτή, δέξου την ευτυχία

που σε πλησίασε και πες:

-ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, Καρδιά μου!

( Θύελλα, 8 Φεβρ., .14,  Ευάγγελο περιστέρι)

... δέξου την ευτυχία

που σε πλησίασε και πες:

-ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, Καρδιά μου!

Φίλες και Φίλοι μου

αφιερωμένο

στη διπλή εορτή του Ελληνισμού

και

σε όλες και όλους που γιορτάζουν,

μαζί πρωτοκόρη και εγγονή!

Να είστε πάντα περήφανοι για τη Πατρίδα μας.

Με την Αγάπη μου,

Υιώτα

"Γη και Ύδωρ" ...πριν λυώσουν οι πάγοι...

Υιώτας: Παγωνιά, 8 Φεβρουαρίου, 2004. Η Δυναστεία των Πάγων. Αριστερά, η... Αργώ!

... Κι ενώ “πέρασαν ” οι φαντασμαγορικοί Ολυμπιακοί Αγώνες, τέλειωσαν και οι Παρα-Ολυμπιακοί, με αγωνία βλέπει ο κόσμος την απροσδόκητη (;) θύελλα στη Κριμαία, την Αρχαία Ταυρίδα...

Υιώτας: Αργώ, η πενηντάκωπη

Γη και ΄Υδωρ

Προετοίμαζαν με ζήλο τον πλεούμενο οίκο τους. Η Αργώ,

η πενηντάκωπος τριήρης, πανελλήνιο καύχημα στο αρχαίο λιμάνι.

Η Ιωλκός, ιχνογραφούσε στον ουρανό οράματα εύπλεα, για το ταξίδι

των εκλεγμένων αρχηγών, στη Κολχίδα.

Τα πυκνά φτερουγίσματα των αγριόκυκνων της Ταυρίδας, ήχος ασήμαντος

για τους ημίθεους ναυτικούς. Αυτοί, έβλεπαν τις παλάμες τους να γεμίζουν χρυσό, τόσο, που θόλωνε ο νους και θάμπωνε η όραση.

-Ο Ηρακλής, τους είπαν, κρατούσε σθεναρά το υνί σαν έζευξε τον Ταύρο

να οργώσει την άσπαρτη γη της Δυναστείας των πάγων... κι αυτό αρκούσε.

Γέμιζαν τα αμπάρια της Αργούς με σπόρους ξανθούς

και ό,τι άλλο άνθιζε και κάρπιζε.

Με καρδιά πυρωμένη, ύφαιναν νέα παράδοση, φύτευαν νέα γενεά γιγάντων

στα αφίλητα χείλη της Μαύρης θάλασσας.

Συχνά τιμωρημένοι για ανθρώπινες ασέβειες, έπλευσαν 

τον Ελλήσποντο, πέρασαν τη θάλασσα του Μαρμαρά, μα οδήγησαν 

την Γνώση, την Τόλμη και τις πολύτιμες επμειρίες της άψογης Τέχνης 

του τόπου τους, στη παρθένα γη της Ταυρίδας.

Η αιθάλη των υγρόβαλτων μούχλιαζε τα ξύλινα ξόανα της πίστης. 

Πόλεις όμως,

που έχτιζαν με θεϊκή ευλογία, διατηρούν μέχρι σήμερα τα ένδοξά τους ονόματα:

Μαριούπολη, Χρυσούπολη, Σεβαστούπολη, ... Οδησσός, Χερσόνησος, Ταυρίδα...

Άμωμες νύμφες των ποταμών, χόρευαν με τις νύμφες των θαλασσών

σκορπίζοντας την γοητεία του χρυσού ονείρου σε άγνωστους ορίζοντες.

Και οι θεόσταλτοι, καλλιεργώντας, χτίζοντας, πλάθοντας ελληνοπρεπείς

επεκτάσεις, άφηναν ίχνη ανεξίτηλα.

Με την αντοχή του γυμνασμένου σώματος, με την δύναμη 

του θεόθρεφτου πνεύματος, λάτρεψαν τον πυροδότη Προμηθέα, 

την αγνή Αρτέμιδα, την απαράμιλλη Αφροδίτη. 

Αφιερώθηκαν στην Δήμητρα, γέμισαν ανθώνες για την Περσεφόνη, άπλωσαν στη γη το χρυσάφι των σιταριών, 

τίμησαν το Ελληνικό Σθένος.

Αν, τώρα, 

σε κρύβουν στην ασυνείδητη αιθάλη του Παγωμένου παρελθόντος,

Πατρίδα μου, 

οι Αθάνατοι, σείουν 

επίγειες και ουράνιες δυνάμεις,

παγκόσμια να λάμπει αναίμακτο το “ΓΗ και Ύδωρ”.

======================================================

Φίλες και Φίλοι μου,

Καλή σας εβδομάδα.

Σας σκέπτομαι,

πάντα με την Αγάπη,

Υιώτα