30 Μαρ 2010
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ... ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
27 Μαρ 2010
23 Μαρ 2010
ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ....ΧΑΡΑ
Η Άνοιξη γενναιόδωρη, να ξεχειλίζει καλούδια...
Αρκεί να υπάρχουν μάτια να την θωρούν, κι αισθήσεις να απολαμβάνουν την ομορφιά της...
(Αυτή τη ανάρτηση, την υποσχέθηκα σε μια νέα, άγνωστη φίλη:
"τη Χειμωνιάτικη Λιακάδα".
Δεν μου είπε ποια είναι, δεν πειράζει, μα το χαμόγελο τής καρδιάς της, έγινε
"λιακάδα" στον χειμώνα που ...ξεψυχούσε και μεταμορφώθηκε σε Άνοιξη!
Είναι το γελαστό ¨Ευχαριστώ" μου )
Η ΛΕΥ'ΚΑ
Τί να υμνήσω για τη λεύκα που στέκεται υψιτενής, δεσπόζουσα,
μεγαλόπρεπα στον περιγυρό της και πέρα...
πέρα απ' τον ορίζοντα
όπου τα μάτια μας αντέχουν το φως να ενδύονται δίχως να διεισδύουν το ατέρμονο βάθος...
Είναι το φως εκείνο,
όπου έκαστο φύλλο έχει αφομοιώσει την προσμονή,
όπου κάθε κλαδί έχει απομυζίσει κάθε περηφάνεια,
κάθε θρύλο, αληθινό και μη...
Εκείνο το ύψος,
το ταπεινό, το ευλύγιστο,
που στέκει εκεί και λικνίζεται, συνομιλώντας με άγριους αγέρηδες,
με δροσερούς μαϊστρους,
όπου συνδιαλέγεται μ' όλα τα πτερωτά που αγγίζουν το εύρος του,
κι εκείνα -τα πιο τυχερά- που χτίζουν φωλιά διαιώνισης στα πελώρια δάχτυλά της...
Είναι η λεύκα με τον ψηφιδωτό κορμό,
με τα δαχτυλίδια των εποχών στα σπλάχνα της,
με τα σημαδεμένα χνάρια στις ρίζες της,
με τ' απαράμιλλα έργα Τέχνης στο ιστορικό της...
Η λεύκα,
το δέντρο που ψηλώνει κι αντέχει σε κάθε θύελλα,
υπόχρεο να διηγηθεί, κάτω απ' το φλογερό χαμόγελο του Ήλιου ότι
το δέντρο της φυλής μας δεν έχει τέλος,
αφού είναι ο ίδιος ό Ήλιος!
Υιώτα
Καλή Άνοιξη, λοιπόν,
κι από τώρα, σε ΟΛΟΥΣ: Καλή Ανάσταση!
Υιώτα και Δημήτρης
10 Μαρ 2010
O ΕΡΧΟΜΟΣ ΣΟΥ !!!
9 Μαρ 2010
Α Φ Ι Ε Ρ Ω Σ Η Α Γ Α Π Η Σ
SINCE YOU CAME