ΑΠΟΡΙΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ
(από το "Εννέα Εντολές και μία... αγέννητη" εκδ. ΝΥ, 2004, σελίδα 44)
(από το "Εννέα Εντολές και μία... αγέννητη" εκδ. ΝΥ, 2004, σελίδα 44)
(σχέδιο Υιώτας. 01-10-20)
Πλώρια, μαύρα σύννεφα στα παιδικά τα μάτια
που ακόμη δεν συνήθισαν στις ασχημιές του κόσμου. Φτεροκοπάνε οι καρδιές,
ο ύπνος δεν τα παίρνει.
Τα ερωτήματα, καυτά στα τρυφερά τους χείλη:
- Γιατί, μαμά, γιατί παππού, σκοτώνουν τα παιδάκια; ΠΩΣ επιτρέπει ο Θεός;
και ποιοί τις βόμβες ρίχνουν στις εκκλησιές και στα σχολειά;
Γράμματα πώς θα μάθουν;
Δεν είναι αυτά καλά παιδιά;
Πώς ξετυλίγεται η αρχή;
Το τέλος πώς τελειώνει,
που οργώνουν Γη και σώματα;
Ποιός θα θερίσει αγάπη;
Πότε αρχίζει η ενοχή; Ποιος έμεινε αθώος;
Ποιός θα γενεί εκτελεστής, και ποιά η τιμωρία;
όταν ο φταίχτης είσαι εσύ, κι εγώ, κι αυτός, κι ο άλλος,
όλοι μαζί! Υπεύθυνοι! 'Ολος ο κόσμος, φταίχτης;
Ω! Υποκρισία έντεχνη!
Ιδού το μέγα χάσμα!
Φιλόδοξοι, σαρκόφιλοι, άριστοι μασκοφόροι, του Νόμου οι υπονομευτές.
Έμβλημα; το Συμφέρον.
...Και παροτρύνουν, με σοφούς:
-Να εκπαιδευτούν οι νέοι,
τα λάθη από το παρελθόν,
να μην επαναλάβουν!
Να χτίζουν με ιδανικά, έναν ωραίο κόσμο!
Κι όμως! Αγρίεψε η ζωή.
Θρήνος αντί τραγούδι.
Το φτεροκόπι των πουλιών, ψυχές των σκοτωμένων
σε όσες χαράδρες έμειναν
πτώματα να γεμίζουν.
Δίχως σταυρούς. Δίχως ψαλμούς.
Η θύμιση; Εφιάλτες.
Κι ενώ το Πνεύμα, άταφο, αντανακλά
την φρίκη όπου βυθίζεται η ψυχή,
την φρίκη όπου βυθίζεται η ψυχή,
ασφυκτιά στον τρόμο!
Κι η Γη;
ΠΟΥ πήγε η μνήμη της;
Πώς καταπίνει αίμα;
Δεν γέμισαν τα σπλάχνα της
στο διάβα των αιώνων;
Αν είναι ο κόσμος κόλαση,
η Ομορφιά πού είναι;
Κλείστε τα αυτάκια των παιδιών
στους ήχους του θανάτου!
Κλείστε τα αθώα μάτια τους
στην όψη του πολέμου!
Δέστε με συρματόσκοινο
τα τρυφερά τους χέρια,
πριν να μας σφίξουν στο λαιμό!
Σφραγίστε τους το στόμα,
πριν ξεπηδήσει
πριν ξεπηδήσει
-Γίγαντας-
η ερώτηση στα χείλη:
η ερώτηση στα χείλη:
Πώς κατακρεουργήσατε,
Κύριοι,
**********************************************
...δίχως ηλεκτρισμό μας άφησε για μέρες ο ..."Ησαϊας..."
...έχουμε μάθει να χορεύουμε..., όπως και να είναι...!
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
...δίχως ηλεκτρισμό μας άφησε για μέρες ο ..."Ησαϊας..."
...έχουμε μάθει να χορεύουμε..., όπως και να είναι...!
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα