ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥς !!!

 ...αν είμαστε στην Πατρίδα, μπορεί να ερχόμαστε και στο σπίτι σας, να σας πούμε τα κάλαντα, τώρα που αρχίσαμε να ...λέμε τουλάχιστον την τελευταία λέξη στην κάθε πρόταση!!! Ο Αι¨ Βασίλης, καταλαβαίνει τα παιδάκια, εκείνα μάλιστα που αγωνίζονται να προφέρουν σωστά ό,τι τα μαθαίνουν οι γονείς τους...

... έχουν περάσει  δώδεκα μήνες από τότε, όπου εννέα μηνών, συνάντησα τον    * Ά-ι-ο Βασίλη * στην ...*νεκ-ι-σία...* και τον θυμάμαι , ...αν και με φοβίζει όταν με πλησιάζει... -όπως αρχικά, με φόβισε και ο παππούς μου, που ντύθηκε για να μου δώσει τα δώρα, την περασμένη Τρίτη... Η μαμά μου, λέει ότι μου έχει κι άλλα για την Πρωτοχρονιά, εφ΄όσον είμαι καλό παιδάκι!!!
Δεν  ξέρω πότε είναι Πρωτοχρονιά...  μα να περιμένω ξέρω!!!

Κι εμείς, από δω, ΦΙΛΕΣ και ΦΙΛΟΙ μας ,
ευχαριστούμε για τις ευχές σας και το αξεπέραστο δώρο της Αγάπης σας.
Είθε ο νέος χρόνος να είναι ελπιδοφόρος για όλους!

Πάντα με την Αγάπη μας,
Υιώτα, Δημήτρης, κι όλοι από την οικογένειά μας.

Γεύσεις Γλυκές κι Ευχές Θερμές για τις ΕΟΡΤΕΣ των Χριστουγέννων

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Φίλες και Φίλοι μου!

Είθε η Εορτή της Γέννησης του Θεανθρώπου

να μας φέρει ξεχωριστή ηρεμία,

υγεία, και όσο γίνεται χαρά!

Πολλές Φίλες, και Φίλοι, μα και συγγενείς, εδώ, 

εις την ξένην, εορτάζουν, πολύ περισσότεροι στην Πατρίδα.

ΟΛΩΝ η καρδιά συγκινείται, 

κι εύχομαι να μην είναι ένα περαστικό συναίσθημα... 

τόσες φορές το λέμε, σε γιορτινές μέρες... Είθε να μην κουράζεται η καρδιά και να σκορπίζει Αγάπη κι Ελπίδα.

Οι λωτοί, στο άνοιγμα της Ιστοσελίδας μου,

Συμβολικοί για όλους μας!

Έχουν μια ιδιαίτερη γλύκα στην γεύση τους, για να παρασύρουν την σκέψη σε καιρούς παλαιούς και τότε δύσκολους ......

Δέντρο δεν έχω -μέχρι στιγμής (!) για να σας πω ότι είναι από τον κήπο μας, απ΄ όπου οι άλλες δύο πρόσφατες φωτογραφίες.

Έχουν την αγάπη μου, την σκέψη μου και την καρδιά μου.

Εύχομαι Ο,ΤΙ καλύτερο 

και θα τα πούμε πάλι για την Πρωτοχρονιά!

Χαιρετισμούς, κι Ευχές από όλη την οικογένειά μου,

Υιώτα και Δημήτρης

...Α Μ Ε Ρ Ι Κ Α - Αμέρικα !!! πού πάμε ;;;;

Φίλες και Φίλοι μου, όλοι αγαπημένοι,

σας χαιρετώ

με μια θλίψη κι ένα μούδιασμα

που δεν ξέρω ΠΩΣ θα ξεπεραστεί.

Πιστεύω ότι θα μάθατε για την -κυριολεκτικά- ΄σφαγή΄

των είκοσι μικρών μαθητών 

-ως κι επτά μεγάλων, συμπεριλαμβανομένης 

της μητέρας του αυτόχειρα- 

στο δημοτικό σχολείο 

600 περίπου παιδιών, με το όνομα ΣΑΝΤΥ (!) ΜΠΡΟΥΚ, στην Νιουτάουν του Κονέκτικατ, 

όλοι θύματα ενός 20-χρονου παράφρονα, ο οποίος στο τέλος γύρισε το όπλο πάνω του...

Έτσι, δίχως αιτία, δίχως εξήγηση...

Το αναπάντητο ΓΙΑΤΙ απασχολεί μα και φοβίζει τους πάντες. Μέχρι στιγμής, ο πανικός υποχωρεί για να πάρει την θέση του 

η τραγική διαπίστωση και η απόλυτη δυστυχία του απίστευτου γεγονότος...

Χθες , την νύχτα, στον ύπνο μου περνούσαν είκοσι λευκά μικρά φέρετρα

και στ΄αυτιά μου ο ανυπόταχτος άνεμος σφύριζε

ασταμάτητα πένθιμα εμβατήρια... 

(Αφήστε που δυο βράδυα πριν είχα δει ότι 

ο πλανήτης μας είχε πνιγεί στο νερό των πάγων κι ότι ήμουν μόνη κι άφωνη αγκαλιάζοντας τον κορμό ενός δέντρου που η κορυφή του έφτανε σχεδόν μέχρι τον ουρανό...

Δεν θέλω να είμαι προληπτική, μα είναι φορές που ο ύπνος μου δεν λέει να με ξανα-πάρει και αλλάζω δωμάτιο ώσπου να συνέλθω...)

Τουλάχιστον,

Μέρες όπως αυτές,

η ζωή θάπρεπε να είναι πιο ευργετική!

Έβαλα δυο αγγελούδια

στην αρχή

να συνοδέψουν τις τρομαγμένες, αθώες ψυχούλες...

ΠΟΥ;

Όπου ο καθένας μας πιστεύει!

Καλή σας νύχτα.

Πάντα με την Αγάπη,

Υιώτα

...ΠΩΣ Ν΄ ΑΡΝΗΘΕΙΣ τα ΟΝΕΙΡΑ...

 
                            Σχέδιο Υιώτας, Θάνκσ-γκίβινγκ, Στάφφορντ, Βιρτζίνια,Νοέμβριος .12

...πώς ν΄αρνηθείς τα όνειρα που την ζωή γητεύουν

όταν στην θάλασσα του νου σαν πλοία ταξιδεύουν...   Υ.Σ.

Σαββατόβραδο, Φίλες και Φίλοι μου. 

Ομίχλη πηκτή 

-σαν την νοστιμότατη, καλοβρασμένη σούπα με τα ξερά ...κοκκινο-φάσουλα,  με όλα τα λαχανικά: σέλερι, φενόκι, πράσινα κολοκυθάκια, κρεμμύδι ξερό, και φρέσκο, σκόρδο, κόκκινες πατάτες, μάραθο, πιπεριά λαχταριστή κατα-κόκκινη, πιπεριά χρυσο-κίτρινη, φέτες από την ώριμη κίτρινη κολοκύθα που περίσσεψε από την πίττα της Ημέρας των Ευχαριστιών..., ακόμη, φρέσκια ντομάτα, λίγο ξύδι, λίγη μουστάρδα, λίγο μέλι, αλάτι, λάδι στο τέλος... (αν ξέχασα κάτι, θα την συμπληρώσει ο ...Στρατής!!! εγώ, ... πρώτη φορά την έφτιαξα έτσι), Α! ναι, ένα ποτήρι ζωμό κοτόπουλου... μιάμιση ώρα βράσιμο για να χυλώσει  ( ...τ΄ακούς Σταύρο ΔΥΣΠΙΣΤΕ και Ράνια;;;;;;;;;; ...)

μέχρι που έμοιαζε με την ομίχλη που για λίγο χρύσισε όταν την ...ξεπαρθένεψε ένας παμπόνηρος, ερωτιάρης ήλιος πριν πάει να πλαγιάσει στον Ατλαντικό...,

κι ο άνεμος;

σιγοντάριζε με την τρέλα μας. Δυο λεωφόρους πιο πέρα, έβρεχε, σε μας σιγανοψυχάλιζε όταν ήθελε!!! έτσι για να μη βλέπουν οι οδηγοί που θέλουν να τρέχουν, για να προφτάσουν, τί;;;;;;;;;

Κι είπα

να βάλω πάλι κάτι σοβαρό (!!!)

Μα λόγω του ότι έχουμε αποκάμει με τα σοβαρά, μέχρι που κλείνουμε την τηλεόραση, πετάμε τις εφημερίδες, ελληνικές και μη... 

και ... υπομονετικά δοκιμάζουμε τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια αν ανάβουν ακόμη (βλέπετε ότι η κρίση είναι παντού...!!!)

για να στολίσουμε 

ότι έχει σωθεί από την Σούπερ Σάντυ, μαζί και την Αθηνά... (τις θύελλες εννοώ, που τον περασμένο μήνα γονάτισαν την Νέα Υόρκη μας και τα περίχωρά της, κι ακόμη τρέχουμε και... γλυστράμε από την μούχλα !!!)...

Αύριο Κυριακή,

θα πάμε  δυο παραλλήλους πιο πάνω, να παίξουμε με τον πιτσιρικά μας 

( ...είμαι πιστιρίκι, Γιαγιά...  κοίτα τα  Κίστμας Λάϊς... πολύ-πολύ !!!

εννοεί πολλά τα Κρίστμας Λάιτς...   και τόσα άλλα !!!) και να τον μάθουμε μερικές πονηριές για να νευριάζει την μαμά του, να τον μαλλώνει, και να ξανα-έρχεται σε μας για ...προστασία!!!

Καλή σας Κυριακή, λοιπόν,

κι από ΄βδομάδα δοκιμάστε να μαγειρέψετε *Φασολάδα αλλά Υιώτα* !!!!!!!!!!!!

Πάντα με την αγάπη μου,

κι ας είμαι ...πειραχτήρι!

Υιώτα