Anastasia Neroli : "ΜΟΝΑΧΙΚΕ ΜΟΥ ΛΥΚΕ"

 

Anastasia Neroli.

"ΜΟΝΑΧΙΚΕ ΜΟΥ ΛΥΚΕ"

                       *

 Μια Τιμητική Παρουσίαση της "Αστοριανής                                  *

Anastasia Neroli.

"ΜΟΝΑΧΙΚΕ ΜΟΥ ΛΥΚΕ"

Κάτω από ημίφως πράας λήθης, σέρνω κουρέλια

εξαθλίωσης, οικεία αποστάγματα ζωής μου.

Κρύοι χειμώνες πάγωσαν ελπίδες ζοφερές, μέσα

σε ευήλιες χαραυγές.

Τερπνές στιγμές απανθρακώθηκαν, με στάχτες

ευτυχίας σε κενά αέρος. Αναζωπυρωμένη, μια

σκιά, μέσα σε σμήνη πυγολαμπίδων λαμπερών.

Ω! φλέγουσα ψυχή μου, πως καταπίπτεις κάτω

από κραδασμούς αποτεφρωμένων

υπολειμμάτων; 

Ω! λιμέ καρδιάς μου, ως πότε θ' ατενίζεις

τεθλιμμένες αστροφεγγιές μες στο ζόφο; 

Ωστόσο,

μια σπιθαμή φωτός, αρκεί να λαμπυρίσει 

τους αμυδρούς μαιάνδρους στοχασμών μου, και

μες στην αγριότητα παρθενικής πλάσης,

εναντιωμένη στη μικρή "συντέλεια" τού

κοσμικού ιστού της ζωής μου, άκαμπτη, εκεί

σε αναζητώ: τα χνάρια σου ιχνηλατώ, 

τους βρυχηθμούς σου νιώθω.

Ω! μοναχικέ μου λύκε, πυγμή αιώνιων

μαχητών και σφυρηλάτη των παθών,

πού σεργιανίζεις ;

Ξαγρύπνησα ολάκερη ζωή για να σε συναντήσω

και στο κατώφλι πορφυρού λυκόφωτος να σε

ξανα-υμνήσω.

Σε ακολουθώ. Σε ακολουθώ. 

Μαζί σου δε φοβάμαι! Τυμπανόκρουστες οι

ψυχές, αναφωνούν χίλιες ευχές, με σμίλη 

το φύσημα πνοής σου.

Μαζί με εσέ, μπροστά θωρώ: 

Η προσταγή ζωής μου! Σαν δύο ποιμένες

λευτεριάς, στο ΦΩΣ, να κυριαρχούμε

και όλα τα δεινά βάσανα, εκεί να υποταχτούνε:

Σ' ένα βωμό λατρείας ζωής που εγώ κι εσύ,

μοναχική ψυχή δική μου, παλέψαμε να μπούμε.

Είναι το τίμημα βαρύ, μα και συνάμα επιγραφή:

               "Σθένος ψυχής δικής μας."

Είν' τούτος νόμος συμπαντικός και άλλο τόσο υπαρξιακός: 

             Το ευτύχημα τρανό, Ω! ζωή μας! (c)

Anastasia Neroli 

(Το παρόν ποίημα,  παρουσιάστηκε και στο ΦέϊσΜπουκ από την ποιήτρια)

Χαρά μου να παρουσιάσω και το σύντομο

Βιογραφικό της, που μου έστειλε η κ. Νερολή.

"Αποτελεί τιμή για εμένα, η ανάρτηση της γραφής μου στην Αστοριανή. Ύψιστη, θα'λεγα Γιώτα μου.. Γεννήθηκα 27 Σεπτεμβρίου 1970 στη Λάρισα.. Κλίση στις γλώσσες, μελέτησα 4 με τα ελληνικά (αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά) και με λατρεία για την τέχνη, κλασσικό μπαλέτο 5 χρόνια.. Στα 19 χρόνια αρχή ιατρικών σπουδων στην Ιταλία , και σπουδές εν αρχή ακόμη στην ψυχολογία, με στόχο την κλινική ψυχολογία. Απώτερος σκοπός: ως μεγάλη ανθρωπίστρια, το λειτούργημα προς την ανθρώπινη υγεία και Θείο δώρο ζωής... Μεγάλη αγάπη για την ποίηση,κυρίως λογοτεχνίας ιταλικών μονοπατιών: Ada Negri, Alda Merini, Salvatore Quasimodo, Grazia Deledda, Βαυdelaire, Neruda, ως και Έλληνες μεγάλοι όπως, Καβάφης, Σεφέρης, Ελύτης... Ενασχόληση με μεταφράσεις... Τούτα προς το παρόν.. Και ότι άλλο μπορώ, θα σου το δώσω. Μα και για εσένα, αν επιδρά ευεργετικά επάνω σου!!!! Με την αγάπη μου!!!

***************************************************

Φίλες και Φίλοι μου,

Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι άλλο. Το μόνο, ότι απόλαυσα τούτο το ποίημά της, περισσότερο από τα άλλα, ίσως διότι έχω μία ιδιαίτερη αγάπη για το Λύκο, το υπέροχο αυτό ζώο της ερημιάς...

Μοιράζοντας τούτη την νύχτα (3.30 ώρα Νέας Υόρκης, με την Ποίηση, σας καλημερίζω στην Πατρίδα,

κι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ θερμά την μελίρρητη Αναστασία,

Φίλη πλέον του νου και της καρδιάς.

Πάντα με την Αγάπη μου,

Υιώτα

Λέτε να είναι ο Σάντα;

Λέτε να είναι ο Σάντα;

                                                                    (ο ...μικρούλης μας, τότε...")
 **********************************************************************************

ΛΕΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο  Σ Α Ν Τ Α ?

(Φωτογραφία και μετάφραση: Γιώτας Στρατή. Δεκέμβρης, 5, 2021)

COULD IT REALLY BE SANTA?

Up in the sky a million stars shine bright

And the magic they bring seems to gleam tonight.

The wind makes a sound like “HO-Ho-Ho”

Is it him? Is it Santa with his sleigh in town?

 

I sit in the window with a doll in my knee

And list the gifts I wish Santa’d bring for me.

I try to stay awake and hear noises I don’t know.

Now is that Santa? With his sleigh in tow?*

 

I leave some Oreo Cookies and take a few for me.

A glass of milk next to them beneath the lighted tree.

I write a note for him and wrap it in a bright red bow.

Wait, did I hear Santa with his sleigh in tow?

 

But then I feel my eyes closing staring out into the sky.

I can’t stay awake, no matter how hard I try.

My eyes open in the morning to a bright, warm glow.

Oh, no, I missed him! I missed Santa with his sleigh in tow!*

But I find a note for me with crumbs of cookie near.

It says “Merry Christmas, child, may it be full of cheer,”

It’s a note I’ll keep forever because I love it so.

Santa showed up, indeed, with his sleigh full of toys in tow!*

***************************************

******************************************************* 

Unlock the Magic with OREO, 1995

This beautiful, limited edition canister 

contains one pound of OREO Chocolate Sandwich Cookies

 Nabisco, East Hanover, NJ 07936-#44000 03768

(Αυθεντική αντιγραφή από την

 κάτοψη του "παλαιού τενεκεδένιου 

 κουτιού", που βρήκα στο συρτάρι του

 Δημήτρη μου...)

... και

η μετάφραση, φυσικά, δική μου) :

************************************************************

Λέτε να είναι ο Σάντα?

Ψηλά, στον ουρανό, ένα εκατομμύριο άστρα λαμποκοπούν

και ακτινοβολεί η μαγεία που φέρνουν, απόψε.

Ο άνεμος κάνει έναν ήχο σαν το "ΧΩ-χω-χώ", λες να είναι Αυτός; Να είναι ο Σάντα με το έλκηθρό του στην πόλη;

Κάθομαι στο παράθυρο με μια κούκλα στα γόνατά μου

και γράφω τα δώρα που θάθελα να μου φέρει ο Σάντα.

Προσπαθώ να μη με πάρει ο ύπνος, κι ακούω θορύβους

που δεν γνωρίζω. Τώρα, να είναι ο Σάντα με το έλκηθρό του, στην πόλη;

Αφήνω λίγους OREO κουραμπιέδες και κρατώ λίγους και για μένα. Ένα ποτήρι γάλα, πλάι τους κάτω από το αναμμένο δέντρο. Του γράφω ένα σημείωμα, τυλίγοντάς το με ένα κόκκινο φιόγκο. Περίμενε! Άκουσα τον Σάντα με το έλκηθρό του, στην πόλη?

Μα πάλι, αισθάνομαι τα μάτια μου να κλείνουν, σαν κοιτάζω έξω, πάνω στον ουρανό. Δεν μπορώ να κρατηθώ ξύπνια, όσο κι αν προσπαθώ επίμονα. Τα μάτια μου ανοίγουν το πρωί σε μια φωτεινή, ζεστή λάμψη. Ω! όχι! Έχασα τον Σάντα με το έλκηθρό του, στην πόλη!

Όμως, βρήκα ένα σημείωμα για μένα, δίπλα στα τρίμματα ενός κουραμπιέ που γράφει: "Χαρούμενα Χριστούγεννα", παιδί, να είναι γεμάτα μεγάλες χαρές". Είναι ένα σημείωμα που θα φυλάω για πάντα, γιατί το αγαπώ πολύ. Πράγματι, ο Σάντα εμφανίστηκε με το έλκηθρό του γεμάτο δώρα, στην πόλη.

( Ξεκλείδωσε την Μαγεία με ORIO. 1995. Αυτό το όμορφο, μα περιορισμένης παραγωγής κουτί, περιέχει ένα pound ORIO σοκολατένια sandwich cookies!

Nabisco, East Hanover, N.J. 07936#44000.03768)

*************************************

Αγαπημένοι μου,

σκέφτηκα να σας το παρουσιάσω. Να ξεφύγω, λίγο, από την θλίψη που μου δημιουργούν οι Γιορτές δίχως τον αγαπημένο μου σύντροφο.

ΕΙΘΕ όλοι να είστε γεροί, με αποθέματα Αγάπης, Ανθρωπισμού, και Πίστης.

Όλοι οι άνθρωποι σε τούτη εδώ την Γη, 

χρειαζόμαστε Κατανόηση, Υπομονή, Καθαρή

σκέψη,Υπομονετική καρδιά!

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Πάντα με την αγάπη μου,

Υιώτα

 "ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ" (Β' Έκδοση)

                                                                                                 στον ΒΟΛΟ!!!. 

 

Φωτογραφία της Κατερίνας=Κυκλάμινο του βουνού.11-30-21

     Περισσότερες, με 2 ποιήματα στο ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ, στην Ιστοσελίδα της "ΑΣΤΟΡΙΑΝΗΣ" !!!

Ακάματη, παρ΄όλες τις υπόχρεώσεις της η Κατερίνα! Δεν σταματάει να παρουσιάζει κομμάτια-Βιβλία από τις δημιουργίες μου, να τις φωτογραφίζει, διαλέγοντας τις πιο όμορφες στιγμές των εποχών.

Δεν κουράζεται να "συντηρεί" το ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ  που πρωτάρχισε στην ιστοσελίδα μου χρόνια τώρα, και να κρατάει μια επαγγελματικότητα που εγώ δεν κατάφερα να μάθω...

 Όχι ότι δεν έχει και την δική της "Παραγωγή" -κυρίως σε μυθιστόρημα, η Κατερίνα. Πέντε μέχρι στιγμής, και πάμπολλα άρθρα... Εκεί, στο ΑΓΑΝΤΑ της, που υπάρχει από παλιά, στην ιστοσελίδα μου, απολαμβάνεις τόσα πολλά, γνωρίζοντάς την σε ευρύτερες αποχρώσεις.

Την ΦΙΛΙΑ ΜΑΣ τιμάει η Κατερίνα. Που με τα χρόνια μετετράπει σε οικογενειακή. Ένα από τα "καλά" που μας πρόσφερε η νέα τεχνολογία.

Τα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" από μέρους μου, προφορικά και καταχωρημένα, είναι αμέτρητα. 

Καταφέρνει να με τυλίγει με μια αγάπη που, πιστέψτε με, έχει μια ξεχωριστή χροιά. 

Ακόμη ένα Μεγάλο "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" γεμάτο Αγάπη, και 

που είμαι σίγουρη ότι θα με μαλώσει!

Όμως, όταν η αγάπη ξεχειλίζει, δεν κρύβεται! 

Και της αφιερώνω το ποίημα που ακολουθεί (σελίδα 6η:)

Ψυχές Αιωρούμενες.

(Απόσπασμα)

Χθες, ένας κόκκος στα κλειστά βλέφαρα τής θάλασσας ήμουν. Έρχομαι, είπαν, από τον βυθό

με λιγοστό του ήλιου φως, να συνηθίσω στους καύσωνες που με περιμένουν, έξω.

Γαλουχήθηκα με ένα θρύλο σκοτεινό, ανήλιαγο.

Σύντομες, μα αξιόλογες οι αναφορές για μια εύκαρπη πολιτεία των αρχαίων καιρών. 

Η Αρχόντισσα Ελίκη, του Ίωνα, με τα πελώρια καλοσυνάτα μάτια -Ομηρικά τα είπαν αργότερα, άφησε σημάδια στο σώμα και στην ψυχή μου.

Κι ο ποταμός, ο Μέγας Σελινούς, με την δική του την Αιγιάλεια, ειρωνικά κάγχαζε τα καλοκαίρια για τον χειμώνα που θα ερχόταν, πνίγοντάς μας κυριοκεκτικά, τρομάζοντας την βασίλισσα των σεισμών...  

Αυτή, σαν πρώϊμη Τροία, έχτιζε την μια πόλη πάνω στην άλλη, με το όνομα απαράλλαχτο, μέχρι σήμερα.

Στα γυμνά μου πέλματα, ο Αιγιαλός φλερτάριζε μπολιάζοντας πρωταρχικές ανατριχίλες.

Πολύλαλα τα κύματα, ξεμάκραιναν τα σύνορα. 

Ο βοριάς χάραζε νιοφούσκωτα μυστκά που σάστιζαν.

Από τότε μελετούσα τα όνειρα,

όσαν μπορούσαν να χωρέσουν στο άδειο σακούλι.

......................................................

..................................................................(σελίδα 6)

Η θάλασσα, κλαίει για τις παρωδίες.

Η αρχαία ομορφιά, άραγε πού να κρύφτηκε;

Μοιάζει το Χθες τόσο βαθύ 

στο πέρασμα των χρόνων, κι είναι Εδώ!

Το αγγίζω,

και πονάει!

*********************

Αυτά για σήμερα, Φίλοι μου.

Καλό Γιορτινό Μήνα.

Πάντα με την αγάπη μου