15 Ιουν 2009

Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η. * * * 4η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, 2009


ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ
''ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Σ . ΩΝΑΣΗΣ''

κ. ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ


Αξιότιμε κύριε Παπαδημητρίου,
στον Χαιρετισμό σας, στην Ανθολογία #4, της Ε.Ε.Λ.Σ.Π.Η., Θεσσαλονίκη 2009,
σελίδα 5η, παράγραφος πρώτη,
αρχίζετε με τους δικαιολογημένους "κάποιους ενδοιασμούς σας" για την χορήγηση
της έκδοσης της εν λόγω Ανθολογίας,
για να δικαιολογήσετε επαρκώς την τιμητική απόφασή σας
στις μετέπειτα παραγράφους του χαιρετισμού σας.


Στην Ανθολογία αυτή,
συνυπάρχω στη σελίδα 482, και θέλησα να σας ευχαριστήσω με τα ειλικρινέστερα συναισθήματά μου.
Διαπίστωσα
ότι ό,τι κι αν έγραφα, θα ήταν ελάχιστο μπροστά στα λόγια και σκέψεις
ενός Γίγαντα των Γραμμάτων, του οποίου τα έχω αποστηθήσει σαν προσευχή:


"... Απ' όλες τούτες τις γενεές, απ' όλες τις δυστυχίες και τις χαρές, από τους έρωτες,
από τους πολέμους, από τις Ιδέες, αναδίνεται μια φωνή αγνή και γαλήνια,
αγνή και γαλήνια,
γιατί περιέχει όλες τις αμαρτίες και τις ανησυχίες του αγωνιζόμενου ανθρώπου
και τις ξεπερνάει κι ανεβαίνει...
...
Δεν είναι τούτη η καρδιά που πηδάει και χτυπάει μέσα στο αίμα.
Είναι η Γης ολάκερη.
Στρέφεται πίσω της και ξαναζεί το φοβερό ανηφόρισμα στο χάος.
Τώρα η Γης ολάκερη, πιάστηκε πάνω σου,
έγινε κορμί σου...
...
Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη.
Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενεά στην άλλη,
παρά να πηδάς,
να καίγεσαι μαζί της...
...
Ό,τι ζεις στην έκσταση ποτέ δεν θα μπορέσεις να το στερεώσεις σε λόγο.
Όμως μάχου ακατάπαυστα να το στερεώσεις σε λόγο.
Πολέμα με μύθους, με παρομοιώσεις, με αλληγορίες, με κοινές και σπάνιες λέξεις,
με κραυγές και με ρίμες να του δώσεις σάρκα, να στερεώσει!
Όμοια κάνει κι ο Θεός,
ο Μέγας Εκστατικός. Μιλάει, μάχεται να μιλήσει, με θάλασσες και με φωτιές,
με φτερά, με χρώματα, με κέρατα, με νύχια,
με αστερισμούς και πεταλούδες, με ανθρώπους,
όπως μπορεί, για να στερεώσει την έκστασή του... "
...
Σεμνή Παράκλησίς μου:
ΜΗ σταματήσετε εδώ, κύριε Παπαδημητρίου!
"... αυτή η αμφίδρομη σχέση ανάμεσα στους Έλληνες που έφυγαν από την πατρίδα,
αυτούς που γεννήθηκαν έξω, αυτούς που έμειναν και αυτούς που γύρισαν
είναι η δύναμη του Ελληνισμού..."

όπως αναφέρεστε στον επίλογο του χαιρετισμού σας.

Εμείς,
σμιλεύοντας τον λόγο, παθιασμένοι με το Ελληνικό Φως,
πάντα θα δικαιώνουμε ευλογημένες αποφάσεις.
Επιτρέψτε μου, παρακαλώ,
το κλαδί της καρπισμένης δάφνης
που "πέρασα" από την άλλη όχθη του Ωκεανού,
να κοσμίσει τον Χαιρετισμό σας.

Ευχαριστούμε!

Υιώτα Στρατή
"Αστοριανή"
Νέα Υόρκη


23 σχόλια:

Μαριάνθη είπε...

Συγχαρητήρια Γιώτα για την ξεχωριστή αυτή ανάρτηση.
Ιδιαίτερα ποιοτική.
Γιώτα θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι με εντυπωσίασε η τακτική σου κατά την οποία επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη(τη βάση σου) έδωσες προτεραιότητα στην επικοινωνία σου μεσω των mail και blog με τους φίλους σου και μετά ασχολήθηκες με την ανάρτησή σου.
Περισσότερους συλλογισμούς επ΄αυτού θα τους κρατήσω στη σκέψη μου.
Σας φιλώ και σένα και το Δημήτρη σου.

pylaros είπε...

Αγαπητή Υιώτα,
Very original, οι ευχαριστίες σου αναμιγνύοντε με την ποίηση και βγάνει αυτό το ωραίο σου κείμενο το οποίο κατα κάποιον τρόπο τιμά όλα τα μέλη της εελσπη...

Συγχαρητήρια
Γαβριήλ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γεια σου ρε,
(με τόση εκτίμηση αυτό το ρε!)
Γιώτα μου!
Εσύ έπρεπε να είσαι εδώ, στην Ελλάδα!
Συγχαρητήρια ξανά, τόσο για τα ταλέντα σου, τις αξίες σου, όσο και για τις επιλογές σου!
Τα ποιήματα που διάλεξες, πόση σοφία και αλήθεια!
Θα κλέψω μόνο το λιγκ της ανάρτησης προς το παρόν, γιατί δεν προλαβαίνω. Έπρεπε ήδη να είχα φύγει!
Τα λέμε!Φιλιά!

Αστοριανή είπε...

Φίλες μου και Φίλοι εκλεκτοί,
Μαριάνθη,
Κατερίνα,
Γαβρίλη,

Λίγο-λίγο, ξανάρχομαι στους ρυθμούς μου...

Όμως
εκείνη η ακρογιαλιά στα Βαλιμήτικα, που φιδοσέρνεται στην προσφιλή αγκαλιά της Αρχαίας Ελίκης, κάτω από μια εκρηκτική, θεώρατη πανσέληνο όπου αρνιώταν να ξεκολλήσει από τον μελανιασμένο ορίζοντα...
σ'εκείνο τον ταλαιπωρημένο
από σεισμούς και παλιρροϊκά κύματα τόπο μου,
είναι μία από τις εικόνες που πυροτέχνησε στην εξαντλημένη από συγκινήσεις καρδιά μου...
Μαγεμένη από την Νεο-Υορκέζικη πανσέληνο, είπα:
-Ε Ρ Χ Ο Μ Α Ι !
να δω τη Σελάνα ακόμη μια φορά στην αγκαλιά του Αιγιώτικου κόλπου...
διαπιστώνοντας πάλι ότι είναι το ίδιο φεγγάρι -που τώρα, στον γυρισμό, κρυβώταν πίσω από το βαρυφορτωμένο φράχτη με τ' αγιόκλημα σε πλήρη ανθοφορία- κι είχε πέσει σε λήθαργο από την εκπληκτική ευωδιά των λεπτεπίλεπτων λευκο-κίτρινων
λαρυγγιών...
και,
εκεί κοντά, κάτω από την υγρή γύρη και την ομίχλη που με καλοδέχτηκε, άφησα τον κρουνό ανοιχτό ν' αδειάσει από δάκρυα, επέτρεψα στον λυγμό των δεκαπέντε ημερών που κόχλαζε, συνδαυλισμένος από παλιές αναμνήσεις και νέες εντυπώσεις, να ξεπηδήσει σαν ρόγχος μέσα στη νύχτα, πριν ξυπνήσουν τ' αγαπημένα καναρίνια μου και τρομάξουν...

Προσφιλής η γης που άφησα τα καινούρια ίχνη μου.
Το ίδιο ακριβή και τούτη που σημάδεψε δημιουργηκά
το μεγαλύτερο, μέχρι στιγμής, μέρος της ζωής μου.
Εκεί,
ημιτελής υποχρέωση,
ένας τάφος που δεν πρόφτασα να λιβανίσω,
ακόμη,
μια φίλη της σκέψης και της καρδιάς, που δεν πρόφτασα να δω τη θωριά της, να διασταυρώσουμε την ανάσα μας...

ένας Ισθμός,
που μόλις πρόφτασε και δεν βούλιαξε η καρδιά...

Καλή μέρα,
Νέα Υόρκη,
Καλημέρα!

Υιώτα,
του χαμογελαστού Αστοριανού Ηλίανθου...

Αστοριανή είπε...

Υστερόγραφο:
Στη βιάση μου, και με το "κακό μου" συνήθειο να γράφω απ' ευθείας στο χαρτί...
συγχωρέστε μου εκείνο το "η" στη λέξη "δημιουργικά"...
τουλάχιστον να μην πηγαίνουν χαμένα τα χρόνια που μας δίδασκαν...ορθογραφία.
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Υστερόγραφο #2

Άντε, κι άλλο ένα, που μόλις είδα!

Στο κυρίως κείμενο της ανάρτησης, η λέξη "αποστηθήσει" (!!!) θέλει "ι" !!!
(ίσως... δύο "ι" έκαναν ένα "η"!
=παραπλανητικό αστείο...)
Υιώτα,
(ίσως ακόμη "νυσταγμένη"...)

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Γιώτα μου,
γύρισα.
Θα στο πω κι από δω.Είναι κρίμα που βρέθηκες τόσο κοντά και δεν ανταμώσαμε.Το είδα στο blog του Στράτου που ανεβήκατε όλοι στην συμπρωτεύουσα.
Ημουν με τα δικά μου αλλά θα ερχόμουν να σας συναντήσω αν το΄ξερα.
Η ανάρτησή σου πολύ δυνατή.
Πολλά φιλιά.

Αστοριανή είπε...

Ιππολύτη μου,
Εύχομαι όλη αυτή η αποχή να κάρπισε επιτυχίες!
Ευχαριστώ για την "επανα-παρουσία σου", με τιμάς και χαίρομαι.
Θα ήταν πράγματι ευχής έργο να συναντιώμαστε στη Θεσσαλονίκη. Ποιος ξέρει? ίσως του χρόνου...
Πάντως, ε-μαιλ ή Ιστοσελίδα, θα "βλεπώμαστε"...
Με αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή!

Μηθυμναίος είπε...

Πώς μπορώ να σχολιάσω αυτή την ανάρτηση;

Η 4η Ανθολογία, χάρισε άπλετα χαρά σε όλους μας. Η παρουσίαση πήρε μια απρόσμενη διάσταση κι αυτό μας άφησε με πολλές υποχρεώσεις ώστε να αποδείξουμε πως υπάρχουμε και πως οι στόχοι από ‘δω κι εμπρός θα πρέπει να τεθούν ψηλότερα.

Συναντηθήκαμε, κάναμε φίλους, μαζέψαμε πολλά και θετικά σχόλια κι αφήσαμε νομίζω ανεξίτηλα σημάδια στο σωστό χώρο (επιμένω πως αυτός ο χώρος είναι ο δικός μας) σ’ αυτόν θα πρέπει να υπάρχουμε. Εισπράξαμε θαυμασμό, ζέστα, εκτίμηση κι αγάπη. Κι αυτό είναι ο πιο μεγάλος μας θησαυρός.

Ας μην επαναπαυθούμε σ’ αυτή την επιτυχία, σ’ αυτό το όνειρο που έγινε πραγματικότητα, ας κάνουμε τους ανθρώπους που πίστεψαν σε μας να νιώθουν περήφανοι και να συνεχίσουν να νιώθουν έτσι…

Η ομορφιά στη ζωή κρατάει λίγο. Συνέχισε να κουβαλάς και να μεταδίδεις τον υπέροχο λόγο σου... με τον ηλίανθό σου!

Ανώνυμος είπε...

Τώρα το διάβασα! Κρίμα να μη βρεθούμε στα Βαλιμήτικα :(

Την επόμενη, ίσως,
με αγάπη,
Συμπολιτεία

ΥΓ. Συγχαρητήρια και για το 482! Καλοτάξιδο! Πάντα δημιουργική!

Αστοριανή είπε...

Στράτο μας,
Χάρηκα για τις σκέψεις σου και για τα καλά σου λόγια.
Πήγα και στο ΕΜΠΡΟΣ για το άρθρο σου, όπου σαν χειρουργός του λόγου μας δίνεις τα εσώτερα μ' επιτυχία!
Φίλησέ μου (μας) όλους εκείνους που σ' αγαπούν,
Πάλι να έχεις-τε μια όμορφη κι αγαπημένη Μέρα στη Γιορτή του Πατέρα.
Υιώτα και Δημήτρης

Αστοριανή είπε...

Βιαστική... κι αγαπημένη Αιγιώτισσα,
αλήθεια, τι όμορφο που θα ήταν να τα πούμε από κοντά...
Να ευχηθούμε για επομένη φορά.
Κι από μένα νοσταλγία και αγάπη,
Υιώτα

mareld είπε...

Ωραία μου Αιγιώτισσα!
Συγχαρητήρια!

'Αξιο παιδί του όμορφού σου τόπου!

Πάντα να σκορπάς ηλιανθάκια στις καρδιές μας!
Πάντα να γελάς στα νοσταλγικά σου όνειρα!

Φεύγω για Ισπανία..επιστρέφω Αύγουστο..
Με πολλά φιλάκια σου εύχομαι Καλό καλοκαίρι!

Αστοριανή είπε...

Αγαπημένη Φίλη,
Γλυκόπιοτες οι σκέψεις σου.

Καλοτάξιδη να είσαι. Η Ισπανία έχει τόσα και τόσα να δεις και να θαυμάσεις. Δεν έχω πάει, μα έχω τόσα ταξιδιωτικά και ντοκυμαντέρς... άσε κάτι οβάλ ελαιογραφίες σε ξύλο...
Κάπου θα ήθελα να είμαι μαζί σου, εσύ που ξέρεις και τη γλώσσα τους!!! είμαι σίγουρη ότι θα παράσεις ωραία.
Εν τω μεταξύ, εγώ θα περι...διαβαίνω στα μπλογκσ σου...
σαν να μη λείπεις...
Αγάπη κι ευχές,
Υιώτα,
του... αστοριανού ηλίανθου

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Αχ, τι μου κάνεις με την μουσική σου! Τους ξύπνησα όλους απόψε! Την είχα ξεχάσει ανοιχτή!
Πολλά πολλά φιλάκια, Γιώτα μου!
Ελπίζω να το βρω το βιβλίο στην Έκθεση Βιβλίου, Γιώτα μου, γιατί στα βιβλιοπωλεία θέλει παραγγελιά!
Και πάλι ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!
Εγώ... καπνός!

Αστοριανή είπε...

... Φίλη καλή κι αγαπημένη,Katerina,
μη στενοχωριέσαι για τίποτα.
Τα πάντα επιτυγχάνονται ΟΤΑΝ μπορούμε.
Τα "υπόλοιπα",
"τίκι-τικι-τέλα..."
που λέει και η...μουσική της Μαριάνθης!!!
Σε βροχο-...ασπάζομαι,
Υιώτα

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή μου Δασκάλα, δέξου κι από μένα τα θερμά συγχαρητήρια για το σχόλιό σου προς το Ωνάσειο.
Δεν σου έγραψα ενωρίτερα λόγου πολλών, ευθυνών, ασχολιών και απουσιών από την έδρα μου.
Ωστόσο με την πρώτη ευκαιρία επισκέπτομαι το μπλοκ σου όπως και άλλων φίλων που διαθέτουν.
Για διάφορους λόγους δε συμμετέχω στα μπλοκ παρά μόνο σαν παρατηρητής όπου και σαν παρατηρητής μαθαίνεις πολλά.
Προτιμώ την προσωπική αλληλογραφία, όταν αυτή δίνει την ευκαιρία, χωρίς βέβαια να υποτιμώ τις καλές παρέες και την ανταλλαγή απόψεών τους.
Αυτά με τις καλλίτερες ευχές σε εσένα, στο Δημήτρη σου και στην εκλεκτή παρέα σου για ένα καλό καλοκαίρι.
Βάιος Φασούλας
29-06-2009 Καβάλα

Αστοριανή είπε...

Αγαπητέ μας Πρόεδρε,
και καλέ μου Φίλε Βάιε,
Ποτέ δεν υπήρξα απαιτητική,
από κανέναν!
Μόνο από τον εαυτό μου!
Γνωρίζω πολύ καλά τις πολλές ευθύνες σου, προσωπικές και μη.
Γνωρίζω όμως ότι "σαν επί κεφαλής" μιας ιδιότυπης εταιρείας όπως η ΕΕΛΣΠΗ, έχεις -σαν τον Καπετάνιο- πολλές πρόσθετες υποχρεώσεις.

Κι εκείνο που ανέφερα είναι ότι μέσω της κ. Γραμματέως, θα έπρεπε να είχαν σταλεί "Ευχαριστήρια Γράμματα" στον Πρόεδρο του Ωνάσειου, με κοινοποίηση και στα δύο Κέντρα, Ελλάδος και Αμερικής,
για την μοναδική χορήγηση που ενεκρίθη ποτέ για την Εταιρία
των 5 Ηπείρων,
στον εξαίρετο κ. Ταμβάκη,
ως και αντίγραφα να γνωστοποιηθούν, όχι μόνο στα μέλη του Συμβουλίου, μα και σε ΟΛΑ τα μέλη της Εταιρίας.
Γνωρίζω ότι
σε κάθε ευκαιρία με τον τύπο ή άλλως πως, γύρω απ' αυτό το θέμα, πάντα αναφέρεσε με επαίνους,
μα κ. Πρόεδρέ μου,
εμείς είμαστε σκορπισμένοι στα 4 σημεία του Ορίζοντα...
και δεν τ' ακούμε ή τα διαβάζουμε πάντα,
κι επειδή "τα γραπτά μένουν..."
απλά, είπα να μην παραμεληθεί αυτή η δίκαιη υποχρέωση.
Το πρωτόκολλο πρωτόκολλο,
και η φιλία φιλία...
-την δική μου, σίγουρα την έχεις!
Και, για να τελειώσω,
"τα στερνά τιμούν τα πρώτα..."
κι εσύ, τελικά, κατάφερες τα ανεπανάληπτα, και σου αξίζει ακόμη ένα Εύγε!!!
Καλό Καλοκαίρι, λοιπόν,
με την απέραντη ...υπερατλαντική εκτίμησή μου και την "ηλιανθόφορη" φιλία μου,
Υιώτα
Αστοριανή,
Νέα Υόρκη

pylaros είπε...

Χαιρετισμο'υς από Την ΠΥΛΑΡΟ,
καιρός κρύο βροχή,
Σήμερα πρώτη μέρα πήγα θαλασσα,

Χαιρετώ
Γαβριήλ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, γλυκιά κι αγαπημένη, όσο και ξενητεμένη! είχα μέρες να ρθω και νόμιζα πως έχω χάσει πολλές αναρτήσεις!
Τι έγινε; Το βαρέθηκες κιόλας το μπλοκινγκ;
Μια και σε πέτυχα όμως εδώ, αυτό το βιβλίο που μπορεί κάποιος να το βρει;
Εδώ στα βιβλιοπωλεία του Βόλου, μόνο με παραγγελιά βρίσκεις αυτό που θέλεις!
Αυτό φαντάζομαι πάει από χέρι σε χέρι. Ε;
Φιλάκια πολλά!

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου,
καλοκαίρι... κι οι θερμόαιμοι πάνε για δροσιές...
Όπως έχει "καταντήσει" το μπλογκινγ... θέλει χρόνο πολύ και πίστεψέ με δεν τον έχω!
Όσο για το βιβλίο,
την Ανθολογία,
από δω, "περνάει" συχνά
ο πρόεδρος της εταιρείας,
ο κ. Φασούλας,
(μένει στα Τρίκαλα)...
κι εύχομαι να το δει.
Αυτός,
είναι πιο κοντά σου,
κι έχει, πιστεύω να σου δώσει.

ΒΑΙΕ:
θα βρεις την Κατερίνα στο
"ΔΕ. ΣΤΑ. ΠΑ."
Αξίζει!

Σας φιλώ και τους δύο,
Υιώτα,
ΝΥ

Μηθυμναίος είπε...

Μόλις πριν λίγες ώρες έκανα σύνδεση με ίντερνετ. Σχεδόν δυο εβδομάδες δίχως, μου φάνηκαν δυο αιώνες.
Θα ήθελα να πω στην Κατερίνα (θα της γράψω προσωπικά να μου στείλει τη διεύθυνσή της) πως εγώ θα της στείλω ένα βιβλίο της Ανθολογίας, ας μη νοιάζεται...

Καλό καλοκαίρι!

Ανώνυμος είπε...

Ωραία πολύ ωραία πρόλαβε ο Στράτος.
Κυρία Κατερίνα συγχαρητήρια για το ενδιαφέρον σας.
Είναι πράγματι μια πάρα πολύ καλή Ανθολογία 42 συγγραφέων της διασποράς.
Με το καλό να τη δεχτείτε, να την απολαύσετε και να συγκινηθείτε.
Η πάντα αγαπητή μου δασκάλα «μαρτύρησε» που μένω.
Γι’ αυτή τη μαρτυρία της την ευχαριστώ πολύ.
Το σπίτι μου πάντα ανοιχτό. Να περνάτε όλοι σας καλά
Βάιος Φασούλας

«Οι ελπίδες για την διαφύλαξη του απανταχού ελληνισμού
και του πολιτισμού δεν πρέπει να χάνονται, όσο λίγες κι αν είναι,
όταν σκοπός της γίνεται:
Η μεταμόρφωσή μας σε τσοπαναραίους και δραγάτες·
και για τα πρόβατά μας και για τα χωράφια μας…Β Φ.»
Vaios Fasoulas
Ethniki odos kalampakas 134
42100 TRIKALA
TEL. 0030 24310/ 72132
FAX: 0030 24310/ 72132
mailto:pelasgos@fasoulas.de
http:\\www.fasoulas.de