14 Οκτ 2009

Της Κυριακής (11 Οκτ. 2009) τα ... 5 Έψιλον !!!!!


Εδώ είμαστε, λοιπόν, αρχίζοντας με το "Λεύκωμα" και το Πρόγραμμα
του Συλλόγου Αθηναίων, Νέας Υόρκης:

Όλοι, ικανοποιημένοι από την μεγάλη επιτυχία της Εορτής,
και ... με την σειρά, αρχίζοντας από πάνω, μπροστά στην Αίθουσα του Πολιτιστικού
της Αρχιεπισκοπής: Σταύρος Μαρμαρινός, Δημοσιογράφος του Ε.Κήρυκα,
ο Γενικός Πρόξενος Κύπρου, Ανδρέας Παναγιώτου, ο παλαίμαχος τραγουδιστής Παπαιωάννου, η δραστήρια Πρόεδρος του Συλλόγου Αθηναίων Ν.Υ., Χριστίνα Κωστάκη,
ο Δημήτρης Στρατής, η ηθοποιός-σκηνοθέτρια Μάρθα Τομπουλίδου, η Υιώτα Στρατή
-(συγγραφέας-σκηνοθέτις- κ.λ.π. ... του έργου), ο νέος Πρόξενος Ελλάδος Ευάγγελος Κυριακόπουλος, ο κύριος ομιλητής Παναγιώτης Κρεκούκης, η όμορφη Μάρθα Τομπουλίδου, και οι αξιαγάπητες πλέον ηθοποιοί του μονόπρακτου " ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΘΥΣΙΑ"
με την μοναδική απόδοση των χαρακτήρων του έργου,
Ηλέκτρα Μαμινάκη και Ιωάννα Χαστά!

Στην επάνω φωτογραφία, η θαυμάσια Γενική Πρόξενος Νέας Υόρκης, κ. Άγη Μπαλτά,
και κάτω, μια αναμνηστική με την ... γράφουσα, Γιώτα Στρατή...

Να οι δύο αγαπημένες μας ηθοποιοί:
η Ηλέκτρα, στο ρόλο της "Κυρίας" ...

και
η νεαρή ταλαντούχος Ιωάννα,
στο ρόλο της "φοιτήτριας" ...
Οι: Ηλέκτρα Μαμινάκη και η Ιωάννα Χαστά, στο κλείσιμο του έργου,
όπου έκαναν το κοινό να συγκινηθεί και να βουρκώσουν μάτια...
Το άλικο κρίνο,
έφερε ..."τύχη" ! από την προηγούμενη μέρα στην προσπάθειά μου (μιας και δεν είναι παρά ανοιξιάτικο) και μαζί με άλλα λούλουδα του κήπου μου συμπλήρωσαν τις δύο ανθοδέσμες που χάρηκαν οι ηθοποιοί μας...
ο Πάνος Κρεκούκης, και πλάι η Χριστίνα Κωστάκη,
όπως παρουσίασε ο μοναδικός Εθνικός Κήρυκας, με τον Σταύρο Μαρμαρινό...
Κάτω, στην πρώτη σειρά οι προαναφερθέντες Επίσημοι, μαζί κι ο Επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Ντένης Συντήλας (Κύριος εμπνευστής της γνωστής πλέον Πλατείας Αθηνών, στο
Long Island City (Astoria) NY., με την σύζυγό του, Δασκάλα, κ. Ρίτα.
Στην δεύτερη σειρά, ακουμπισμένη στον τοίχο (!), η δεύτερη κόρη μας Όλγα,
κι αυτή Δασκάλα, και... κάπου στην μέση, το ζεύγος... Στρατή,
σε κάποια στιγμή, στην αρχή της εκδήλωσης ...




Αυτή ήταν, λοιπόν, η ...Κυριακή των 5 Έψιλον:
Υπήρχε: Ε-νέργεια, Έ-κπληξη, Ε-παγγελματισμός, Ε-πιτυχία, και ... στο τέλος Έ-ρωτας!!!
(Πιστεύω, θα θέλατε ν' αρχίσω από το ...τελευταίο "Ε", μα θα ήταν κάπως εγωϊστικό... εκτός του ...προσωπικό!!! άλλωστε, είχα το ... μερδικό μου σε όλα.)
Ο Σύλλογος Αθηναίων -είμαστε Φίλοι και Μέλη για κάμποσα χρόνια- είναι ένας από τους παλαιότερους Συλλόγους. Τα "σκαμπανεβάσματα" στα 8Ο τόσα χρόνια του, ουκ ολίγα, όμως τα τελευταία χρόνια, ιδίως υπό την προεδρία της κ. Χριστίνας Κωστάκη, σημειώνονται εξαιρετικές επιτεύξεις. Σε μία επαίτειο που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, είναι δύσκολο να έχεις διαφορετική παρουσίαση ενώ χειρίζεσαι το ίδιο θέμα:
της τελικής απομάκρυνσης του Γερμανικού εχθρού από την Αθήνα και γενικά της Ελλάδας...
Θυμάμαι την μητέρα μου -που εργαζόταν στην τότε ΣΠΑΠ, να διηγείται για τις ολονύχτιες διαδρομές των φορτηγών τραίνων, όπου τα βαγόνια ερμητικά κλειδωμένα με τις σιδερένιες μπάρες και τις πελώριες κλειδαριές, πηγαινο-έρχονταν Καλάβρυτα-Διακοφτό-Αίγιο-Πάτρα- σταματούσαν πολλές φορές -λόγω διασταύρωσης στο σταθμό Βαλιμητίκων- κι ο Θεός ξέρει από πού και πώς διοχέτευαν τα μεγάλα κιβώτια με τους ατίμητους θησαυρούς του Μεγάλου Σπηλαίου, της Αγίας Λαύρας, και άλλων μοναστηριών της Επαρχίας Καλαβρύτων κι Αιγιαλείας...
Αχ! Αυτοί οι πόλεμοι! που... τους ξεχνάμε
(για χατήρι τίνος; και... πάλι "φτου κι απ' την αρχή;!!!")
Μετά από τις αξιοπρόσεχτες και σύντομες (!) ομιλίες, η εκδήλωση έκλεισε με το αναμενόμενο ενδιαφέρον στο βραβευμένο θεατρικό: "ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΘΥΣΙΑ" , αναφορικά για την ηρωική απόφαση του εύζωνα-φρουρού Κωνσταντίνου Κουκίδη, ο οποίος, είμαι σίγουρη (!), θα... δάκρυσε μαζί μας αυτό το βράδυ της Κυριακής: 11 Οκτωβρίου, 2009...
Θέμα του έργου: Στοιχεία της ιστορίας και συναίσθημα αποδίδει μια κυρία των 80-82 ετών, συμμαθήτρια του Κώστα Κουκίδη, φίλη της καρδιάς των τρυφερών χρόνων, όπου έφερε στην επιφάνεια τα μεγαλειώδη συναισθήματα αυτού του λεβέντη ήρωα από τα μαθητικά του χρόνια, για να τα παρουσιάσει σε παρόμοια επαίτειο, μέσω του μοναδικού κειμηλίου που κατέχει: ένα γράμμα-έκθεση από το σχολείο τους, όπως και την σημαία όπου κρατούσε σαν αριστούχος σημαιοφόρος, στις τότε παρελάσεις...
Η κυρία Ηλέκτρα Μαμινάκη, στον δύσκολο ρόλο της 80-χρονης κι ακόμα ερωτευμένης με τον Κώστα Κουκίδη, στηρίχθηκε στο ασημί μπαστούνι της για να υψώσει κορμί και όραμα, να ενώσει παρελθόν και μέλλον, κατασυγκινώντας το κοινό, σ' ένα ευτυχισμένο "πάντρεμα" με την λεπτεπίλεπτη πτυχιούχο της υποκριτικής Ιωάννα Χαστά, στο ρόλο της φοιτήτριας, και να γεμίσει υπερηφάνεια την γράφουσα για την ευτυχισμένη στιγμή της πετυχημένης απόδοσης του έργου.
Δεν είναι μόνο να γράφεις. Είναι και να βλέπεις τα λόγια σου να παίρνουν σάρκα και οστά...
να τυπώνουν μια σελίδα μνήμης στο μυαλό των ανθρώπων... να σε κάνουν να προχωρείς στο σκοτεινό διάδρομο της σκέψης μ' ένα κερί ως που να πλησιάσεις και πάλι το φως...
Ήδη, γνωρίζετε ότι αγαπώ και τα λουλούδια...
Το άλικο φθινοπωριάτικο κρίνο, πάρα-πάνω, είναι το φιλί που σας αφιερώνω σε όλους, μα όλους που ακόμη μ' έχετε Φίλη σας.
Γεια σας, προς το παρόν,
Υιώτα
του ... ευτυχισμένου Ηλίανθου,
Αστοριανή
Ν.Υ.

Το μονόπρακτο "ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΘΥΣΙΑ" θα το βρείτε εδώ:

35 σχόλια:

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

ΩΩΩΩ! Γεια σου Γιώτα με τα 5 Ε!
Ευχαριστώ για το πλούσιο υλικό! Τώρα ήρθα και πριν πάω να τηγανίσω γαλέο, είδα τα μηνυματάκια μου!
Συγχαρητήρια και πάλι! Θα τα δω λεπτομερώς αργότερα! Φιλάκια, να σε χαιρόμαστε! Πάντα 5 Ε και βάλε!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Α, ρε Γιώτα! Να ήταν μόνο πέντε τα Ε!
Για μέτρα:
Εύγε! σε σένα!
Εύγε! σε όλους!
Επίτημος, επίσημοι, Επέτειος, ΕΛΛΑΔΑ, Εθνικός Κήρυκας, Ελευθερία, Έπαινος, Ε, άσε με και με κατασυγκίνησες!!!
Γιατί να μη μπορώ να είμαι εκεί, να δω, ν' ακούσω, να αισθανθώ, να συγκινηθώ, να κλάψω για σένα από χαρά;
Αχ! ρε Γιώτα μου, πάντα πολλά "Ε" δίπλα σου, εκτός από εχθρούς!
Κι εκείνο το "ακόμη σ' έχουν φίλη", τι θέλει να πει η ποιήτρια; Σε είχαν πριν και τώρα που πρέπει να χαρούν και να καμαρώσουν για σένα, δεν σ' έχουν;
Δεν νομίζω!(Στις χαρές πάντα υπάρχει κόσμος δίπλα μας! Στα ζόρια, κανένας!)
Μήπως εννοείς ότι χαθήκαμε γενικώς λίγο όλοι μας; Τι να κάνουμε, ρε Γιώτα μου! Τα φεγγάρια! Είπαμε!
Τι να πρωτοσχολιάσω, βρε κορίτσι μου;
Σ' αφήνω να αναπολείς τις ξεχωριστές ωραίες στιγμές σου, τώρα που είναι ακόμα φρέσκιες!

Και δε μου λες κυρά μου! Αυτό το βιβλίο γιατί δεν μου το έστειλες;

Να σε χαίρεται η οικογένειά σου, Γιώτα μου!
Φαντάζομαι συγκίνηση όλοι τους!
Καλά ο Δημήτρης...
Η κόρη; Οι κόρες; Τα εγγόνια;
Αυτά είναι τα ωραία, Γιώτα μου!
Συν το όταν παίρνουν σάρκα και οστά τα γραμμένα λόγια σου!
Αυτό πάντα το θαύμαζα: Θέατρο και τραγούδι, γιατί ζωντανεύουν! Δεν είναι σαν τα βιβλία...
Φιλάκια! Πολλά είπα! Έχω και δουλειά! Σε κλέβω και φεύγω!Έτσι, εν ψυχρώ!

pylaros είπε...

Είχα πιάσει λοιπόν το προτελευταίο κάθισμα κι από εκεί παρακολουθούσα τα γεγονότα.
Στην αρχή τα καθίσματα ήταν άδεια μια και ήμουν στην προτελευταία σειρά
Μετά ήρθε κόσμος γέμισαν, συνάντησα φίλους γνωστούς, παρακολούθησα τις ομιλίες, μου άρεσε και η εξευγενισμένη μουσική Πιάνο με την νεαρά Αφροδίτη Ντάνιελς να τραγουδά. Δύσκολο να το συναντήσεις εκεί όπου συχνάζουν έλληνες "εννοώ το πιάνο" Το θεατρικό της κ. Υιώτας έβαλε την σφραγίδα της επετείου απελευθέρωσης της Αθήνας, είδα και ανθοδέσμες, πολλά χαμόγελα και χειραψίες. Συγχαρητήρια.
Σκέφτηκα μια και πάω στην εκδήλωση θα πρέπει να υπάρχουν φίλοι του βιβλίου, έτσι πήρα μαζί μου αρκετά σε μια πράσινη τσάντα κρεμασμένη στον ώμο μου. Ε! όχι για να τα πουλήσω, αλλά να δωρίσω, έβαλα λοιπόν την τσάντα κάτω απ' το κάθισμα, όταν σηκώθηκα να περάσει να καθίσει στο επόμενο κάθισμα μια κυρία κάπως ηλικωμένη. Είναι από αυτά τα καθίματα που όταν σηκώνεσαι σηκώνουνται κι αυτά σε μια κάθετη θέση. Στο σκοτάδι λοιπόν σκόνταψε στην τσάντα τι είναι αυτό μου λέει, άστα κυρά μου είναι τα λεφτά μου λέω, τα κουβαλώ όπου πάω. Με κύταξε κάπως παράξενα πριν τελειώσει η παράσταση σηκώθηκε κι έφυγε.

Χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Νέα Υόρκη

Μαριάνθη είπε...

Συγχαρητήρια για άλλη μια φορά Γιώτα. Συμμερίζομαι τη χαρά σου-σας.
Θα πρέπει ναταν μια ξεχωριστή εκδήλωση απ' ότι μπορώ να καταλάβω από φωτο και κείμενο.
Φιλιά και χαιρετισμούς πολλούς.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Πολύ ευρηματικός και πετυχημένος ο τίτλος σου τα 5 Εψιλον Γιώτα.
Χαίρομαι που τόσο συχνά στις όμορφες εκδηλώσεις των ελληνικών συλλόγων επιστρατεύονται τα βιβλία σου για να δώσουν ζεστασιά και ψυχή στις συνάξεις των ελληνικών κοινοτήτων! Να είστε όλοι καλά και να έχετε πάντα στέρεη υγεία και εσωτερική πληρότητα.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟΣ Ο ΤΙΤΛΟΣ.
ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.

Justine's Blog είπε...

Συγχαρητήρια αγαπημένη μου,
Για την πολύφυση εκδήλωσή σας, που είχε τα πέντε Ε. Πάντα απο τέτοια υπέροχα θαυμαστά, που αναζωογονούν την ομογένεια και ενθαρρύνουν τα παιδιά μας.
Νάμουν απο μια μεριά να σας καμαρώσω!
Φιλιά

Αστοριανή είπε...

Μαριάνθη μου,
πάντα...παρούσα!
Ευχαριστώ, καλή μου!
Να είστε κι εσεις πάντα καλά, και με δημιουργιες.
Χαιρετισμούς στον Νικ και τ' αγγελούδια σου,
δική σου,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Φαίδωνά μου,
ευχαριστώ, Φίλε μου.
Ήταν πράγματι, μια θαυμάσια εκδήλωση.
Κι η πρόεδρος του συλλογου Αθηναίων χαίρει εκτίμησης, με τον κ. Κρεκουκη, μελος τους, και το ντουετο Ντανιελς, αλλά και μαζι τους δεν ...υστερεί η φίλη σας η... Γιώτα...
Ήταν μία πλήρης εκδήλωση.
Ευχές και σε σας, όλους τους "γραφιάδες"... το χρειαζόμαστε.
Πάντα φίλη,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Αγαπητέ "Τζέι-Κέι"...
ευχαριστώ που μ' επισκεύτηκες γεμάτος καλά λόγια!
Το εκτιμώ πολύ,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Ιουστίνη μου,
κι έλεγα να σου τηλεφωνήσω, μα από χθες δεν λειτουργούσε η γραμμή...
Ες αύριον... λένε οι τεχνικοί.....

Χίλιες ευχές και σε σένα, για το νέο σου βιβλίο, περιμένω να το ανακοινώσει ο Ε. Κήρυκας, όποτε θα μιλήσουμε και γι' αυτό.
"Καλοτάξιδο" που λένε...
Με την αγάπη μου,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Μηθυμναίος είπε...

Τι να πρωτοθαυμάσω, επιτυχίες, γελαστά πρόσωπα αλλά κι αυτές τις προσπάθειες που όσο να 'ναι δίνουν ζωή στων Ελλήνων τις Κοινότητες.
Συγχαρητήρια, Υιώτα, σε σένα που τα λόγια σου "πήραν σάρκα και οστά" κι άφησαν φωτεινά σημάδια.

Μπράβο και πάλι μπράβο!!!

Dennis Kontarinis είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα.
Απ΄ό,τι διάβασα ήταν μιά μεγάλη επιτυχία η γιορτή των Αθηναίων.
Φυσικά και η δικη σου συμμετοχή με το έργο σου έκανε την επιτυχία ακόμη πιό μεγάλη.
Κρίμα που δεν μπόρεσα να είμαι εκεί. Όπως σου είχα γράψει υπήρχε προγραμματισμένο ταξλιδι γιά το Νιού Χαμσάιρ.
Νάσαι καλά και πάντα επιτυχίες.
Ντένης

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή μου Δασκάλα επί τη ευκαιρία της επιτυχημένης εκδήλωσης που είχανε τα πέντε Έψιλον, να σε συγχαρώ θερμά και από καρδιάς. Διάβασα, είδα τις φωτογραφίες και καμάρωσα -πάντα καμαρώνω τις πολιτιστικές σου δραστηριότητες που αφήνουν τη ρηξικέλευθη σφραγίδα της Γιώτα Στρατή και αποτελούν πολιτιστική παρακαταθήκη για τις επόμενε γενιές.
Τα δικά μου μπράβο και εύγε και άξια και συγχαρητήρια θα σε συνοδεύουν πάντα και παντού.
Πάντα με φιλικά αισθήματα
Βάιος Φασούλας
Τρίκαλα, Οκτώβριος 19 2009 pelasgos@fasoulas.de
www.fasoulas.de

Eleni Tsamadou είπε...

Πάντα με συγκινεί και θαυμάζω όλους εσάς που μακριά από την Πατρίδα, δεν τη ξεχνάτε και κρατάτε ψηλά τη δάδα της μνήμης και της Ιστορίας. Μπράβο σας και πάλι μπράβο σας.

Αστοριανή είπε...

Στράτο μου,
πάντα τον "καλό λόγο" από τα χείλη και την καρδιά σου.
Χαιρετισμούς,
Ευχαριστώ,
Υιώτα
(αστοριανή, του χρυσοκίτρινου ηλίανθου, θυμάσαι πώς ξεκίνησε!...)
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Αγαπητέ μας Ντένη,
"κοντο...πατριώτη, θάλεγα!!!
αφού η μισή... "πατρίδα σου" πίνει νερό από τον...Σελινούντα μου!!!
σ' ευχαριστώ θερμά.
Ήταν από τις ευτυχισμένες στιγμές ενός "γραφιά" που βλέπει την συγκίνηση στα μάτια και στην ανταπόκριση των θεατών.
Καλή επιτυχία δε, και στην "πολιτικο... παρουσίαση", το
2 ο μπλογκ σου, εννοώ!
χαιρετισμούς,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
μεταξύ του δικού σου και του...δικού μου μπλογκ, ...
σου απάντησα εκεί,
κι όχι να σ' ευχαριστήσω από δω...
Χάρηκα φίλε μας, που ήσουν παρών, κι ας... μη πήρε η "κυρία" βιβλίο σου.
Το ξέρεις ήδη, ότι οι "απόδημοι έλληνες" ΔΕΝ διαβάζουν!!!!!!!!!!!!!
Ο Ε.Κ. έχει βιβλία μας και ...ξεκουράζονται στο υπόγειό του!
Θα τα πούμε, φίλε μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

΄...Έλα Τρικαλινέ μου Πρόεδρε...
Γύρισες στην Τρίκκη σου!
Πάντα γενναιόδωρος, σαν την... κλώσσα με τα κοτοπουλάκια της...
Ευχαριστώ, για τα καρδιακά σου λόγια,
φίλησέ μου τη Μαριώ σου και το αγγελόμορφο εγγονάκι σου...
Επι πλέον, πάντα τα άρθρα σου στο η-μέιλ βρίσκουν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον μου.
Πάντα με εκτίμηση κι αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Ελένη μου
όμορφη ψυχή, όπως και κατά κοινή ομολογία ο γραπτός σου λόγος...
Ευχαριστώ καλή μου.
Πράγματι, το "Υπέρτατη Θυσία" για τον Κ. Κουκίδη, είναι μία από κείνες τις αστραπές που σε ζαλίζουν και δεν προφταίνεις να καταχωρήσεις τις σκέψεις σου...
Ξέρεις, εσύ, τι λέω...
κι όχι τίποτε άλλο,
έλαβα τόσα τηλέφωνα που μου ζήτησαν να το κάνω ανάρτηση... και κάπως "το γλυκαίνω" στη σκέψη.
Είναι όμως 7 σελίδες,
και δεν θέλω να κουράζω τους φίλους μου, όλους εσάς...
Κάπως θα το σκεφτώ...
Ευχαριτώ για την "επίσκεψη",
θα τα πούμε,
χαιρετισμούς στον ...κυπαρισσένιο σύζυγο σου,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

...Κι εσένα, Κατερίνα μου,
που τα λέμε τόσο από τα προσωπικά μας E-MAILS,
με την αγάπη στο μοναχογιό σου έκδηλη, -αφού μας έχεις τον... φανταρίσιο σβέρκο του για "έμβλημά σου"...
πώς θα ξε-υποχρεωθώ για όσα απλόχερα
έχεις κάνει για μένα!!!!!!!!!!!!!
...Και να σκεφτεί πάποιος, ότι ήρθα έξω από τον... κύκλο σου και ΔΕΝ σε συνάντησα!!!!!!!
Νομίζω, θα πρέπει να κάνεις προσευχή στον Άγιό σου, -όπως όταν σε γλυτωσε όταν γλύστρησες από το μηχανάκι σου!!!!!!!!! και να κάνω ένα ταξίδι Βολιώτικο... να μαζέψουμε αγκαλιές κυκλάμινα και καλαθιές... μήλα!!!!!!!!

Αχ! Κατερίνα μου! Αυτή η απόσταση...
Εσύ, τί λες? να βάλω το μονόπρακτο για νέα ανάρτηση ή 'οχι?
Σε φιλώ,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα
η φίλη του Ήλιου
ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου γλυκιά, εγώ η "καλή" η φίλη διαπίστωσα τα ξημερώματα ότι δεν είχα στην πυξίδα μου το αστοριανή2! Κουφάθηκα!
Έμπλεξα ρε Γιώτα μου, σόρυ! Από έλλειψη χρόνου, βιαστκή πάντα να προλάβω πολλά πράγματα, μου έκοψε τα χέρια ο έξτρα σκληρός μου δίσκος που κάηκε και αναγκάζομαι να σώζω τις φώτο μου στα γρήγορα με βιντεάκια και μου ξεφεύγουν σημαντικά πράγματα! Ποτέ όμως από πρόθεση!
Από βιασύνη και τώρα δεν πήγα στα μέιλ! Πρέπει να φύγω για δουλειά!

ΡΩΤΑΣ, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ; ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΜΕΝΑ; ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΕΙΣ!!! ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΨΕΙΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ! ΕΛΕΟΣ!
Εγώ στον αέρα γράφω και άντε να διορθώσω και κάτι χοντρό!Τι να λέει; Μπλογκ είναι εδώ! Δεν είναι διαγωνισμός λογοτεχνίας!Έννοια σου και δεν θα παρεξηγηθείς αν μια εικόνα η λέξη είναι με κενά! Η ουσία μετράει και εσύ "μετράς" και το ξέρεις καλά!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Πάμε τώρα στην αγάπη μας!
Αμοιβαία τα αισθήματα!
Ξέχασες την κόρη μου, καλέ!
Τον Άγιό μου δεν του ζητάω πολλά τελευταίως, γιατί τον κούρασα!Ξέρει όμως εκείνος τι θέλει η ψυχή μου και αν είμαι "καλό" παιδάκι, θα μου το κάνει!Θα σε φέρει κι εσένα! Δεν μπορεί!
Όσο για τον κύκλο μου... είναι πολύ μικρός, απλός και φτωχικός, Γιώτα μου!Φαντάζομαι όμως ότι σε ΧΩΡΑΕΙ!
Γιώτα, αφού δεν το ανέβασες ακόμα εδώ και το σκέφτεσαι που είναι 7σέλιδο, θα το βάλουμε στο αστοριανή δύο και θα παραπέμπεις εκεί. Το βράδυ όμως! Όκευ; Φιλάκια να φύγω, γιατί θα με απολύσει το αφεντικό μου... ο άντρας μου! Τελευταίως κάνω πολλές κοπάνες!

Αστοριανή είπε...

Ο.Κ., κούκλα μου!
Θα τα πούμε.
...και μη ξεχνάς ότι για μένα, είσαι μια γνήσια ελληνική ψυχή, που εκτιμώ και αγαπώ.
Όσο για τον "κύκλο σου"... ήθελα να πω τον... περιφεριακό, εκτός κυρίας οδού και πρόσβασης από Θεσσαλονίκη-Αθήνα... εκτός του ότι ο φίλτατος Παντελής ήταν αρκετά κουρασμένος για να κάνει τον "κύκλο"...
Θα τα πούμε αργότερα,
Υιώτα
αστοριανή ...και...#2!
ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Αρκεί που μίλησαν οι καρδιές μας... Γιώτα μου! Τα λόγια είναι περριτά!

Σπύρος Δαρσινός είπε...

Περίμενα να μου έρθει ο Ε.Κ.
γιά να διαβασω περισσότερα από τον κ.Μαρμαρινό για την όμορφη αυτή θεατρική βραδιά[Δυστυχώς, τα μικρά γράμματα της εφημερίδας στην ανάρτηση είναι δύσκολο να τα διαβάσουν τα αδύναμα μάτια μου]
Η εφημεριδα ομως δεν μου ήρθε ποτέ[ή ακόμη]
Γι αυτό,έστω και αργά,θέλω να συγχαρώ όλους που συμμετήχαν,με τον ,άλφα ή βήτα τρόπο,σε αυτή την όμορφη εκδήλωση και ιδιαιτέρως την ποιήτρια και θεατρικό συγραφέα Γιώτα Στρατή .
Εύχομαι ,εκδηλώσεις σαν αυτές να επαναλαμβάνονται.

Σπύρος Δαρσινός είπε...

Περίμενα να μου έρθει ο Ε.Κ.
γιά να διαβασω περισσότερα από τον κ.Μαρμαρινό για την όμορφη αυτή θεατρική βραδιά[Δυστυχώς, τα μικρά γράμματα της εφημερίδας στην ανάρτηση είναι δύσκολο να τα διαβάσουν τα αδύναμα μάτια μου]
Η εφημεριδα ομως δεν μου ήρθε ποτέ[ή ακόμη]
Γι αυτό,έστω και αργά,θέλω να συγχαρώ όλους που συμμετήχαν,με τον ,άλφα ή βήτα τρόπο,σε αυτή την όμορφη εκδήλωση και ιδιαιτέρως την ποιήτρια και θεατρικό συγραφέα Γιώτα Στρατή .
Εύχομαι ,εκδηλώσεις σαν αυτές να επαναλαμβάνονται.

Αστοριανή είπε...

Σπύρο μου,
σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!
Τώρα,
αν δεν ήρθε της Τρίτης (13 του Οκτ.) θα δεις και στης Τετάρτης την ανάλυση του Μαρμαρινού, στη δεύτερη σελίδα...δεξιά, στη μέση.

Όσο για τα "εδώ" ψηλά γράμματα...
κάνεις ένα "κλικ" πάνω στο κείμενο που θέλεις και σου τα μεγαλώνει...
και για τα δικά σου τα μάτια , τ' ακριβοθώρητα, μα και για ...άλλων...

Χαίρομαι για τις ευχές, φίλε μου,
Φίλησέ μου τις Σοφίες σου, ιδίως την "δική" σου...
Σας φιλώ,
Υιώτα
Αστοριανή
ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιωτάκι, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Να χαίρεσαι τον Δημήτρη σου! Να είναι γερός και πάντα ευτυχισμένος δίπλα σου!
Φιλάκια, Καλά να περάσετε!

mareld είπε...

Ηλιανθάκι αγαπημένο!

Συγχαρητήρια!

Ήρθα να σου αφήσω ένα φιλί γλυκό
και μια αγκαλιά χρυσάνθεμα..

Η ζωή σας μια ατέλειωτη γιορτή!

Να χαίρεσαι το Δημήτρη σου!

Χρόνια πολλά!

Σπύρος είπε...

ΓΙΩΤΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ

Αστοριανή είπε...

Φίλες και Φίλοι,
αγαπημένοι

Κατερίνα,
Μαρέλντ,
Μαριάνθη,
Στέλλα,
Γαβρίλη,
Ντένη,
Στράτο,
Βάιε,
Χριστίνα,
Άννα,
Δημήτρη,
Κώστα,
Χριστίνα,
Ράνια,
κι ακόμη εκείνοι με το τηλέφωνο...

Χαρήκαμε για τις ευχές σας,
αντευχόμαστε να είστε όλοι καλά, και με τις οικογένειές σας.
Υγεία, και Αγάπη,
Υιώτα
Αστοριανή,
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Spyro mou, efxaristoume therma.
Na eiste kala,
Yiwta-Dimitris



Efxes, louloudia, xrysan8ema...

efxaristw sas, pera gia pera

Yiwta

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΓΙΩΤΑ,
ΝΑ ΞΕΡΕΣ ΠΟΣΟ ΧΑΡΗΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΙΝΗ ΜΟΥ ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΑΚΙ ΣΟΥ..

ΤΟ ΘΕΜΑ, ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ,Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ,Η ΧΑΡΑΣΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ, ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΗΤΑΝ,ΕΚΔΗΛΗ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΣΩΝ ΦΙΛΩΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ...

ΚΑΙ ΔΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΗ...
ΕΧΑ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΒΑΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ"ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ" ΤΟΥ ΕΝΙΟ ΜΟΡΙΚΟΝΕ

ΜΕ ΣΥΝΟΔΕΨΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΑ
ΣΤΟ ΝΟΗΤΙΚΟ ΜΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΕΚΕΙ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ...ΕΝΤΥΣΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ...ΣΤΟΛΙΣΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΟΣΟ ΠΡΟΧΩΡΟΥΣΑ ΤΟΣΟ ΓΛΥΚΑΙΝΕ, ΜΕΓΑΛΩΝΕ...

ΓΙΩΤΑ ΜΟΥ,ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΕ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ
ΕΧΕΙΣ ΤΟΣΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ,ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΤΟ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΛΗ ΜΟΥ...
ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ...
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΟΥ...
ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ,ΟΠΩΣΚΑΙ ΕΙΧΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ,
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΟΥ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙΣ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΑΡΓΟΠΟΡΙΑ...

ΣΤΕΛΝΩ ΤΙΣ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ
ΝΑ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ...

ΕΝΑ ΚΛΑΔΑΚΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΠΟΥ ΚΟΝΤΕΥΕΙ...
ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ...
ΚΟΙΤΟΥΝ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ...
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΑΠΩ...

ΑΓΚΑΛΙΑ...
ΦΙΛΙΑ...
ΠΑΝΤΑ...

Αστοριανή είπε...

Αμαζόνα μας γλυκιά
Χρόνια Πολλά και στο γιο σας μα και ευτυχισμένα Γενέθλια και σε σένα!!!!!!!!!!!!!!
Πάντα με υγεία, για όλους, καλή μου.
Ξέρω,
στην "μικρή ξενητιά" που ήρθες
η απόσταση δεν είναι
όση είναι, για τόσα χρόνια
η δική μου...
Δεν παύει, όμως, να είναι, εκεί,
και να προμηθεύει τ' αγκάθια της καρδιάς...
Με τις καλλίτερές μας ευχές,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ

ΥΓ.
...σαν έχεις λίγο καιρό, πήγαινε στο www.diasporic.net

Είναι νέο, μα πολύ ενδιαφέρον...
Το διαχειρίζεται ο Ιάκωβος Γαριβαλδης,
δες το και μετά, αν χρειαστεί, μου λες,
Γεια σου,
Γιώτα