30 Απρ 2010

Γ Ι Α Σ Ε Ν Α !

(If you ever need me, call me!)
Από την συλλογή που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες, με τίτλο:
"ΓΡΑΜΜΕΝΑ Μ' ΑΙΜΑ"
(Μόνο που το εξώφυλλο θα είναι διαφορετικό)
Καλό μήνα, λοιπόν, Φίλες και Φίλοι μου
ΓΙΑ ΣΕΝΑ
(στον Δημήτρη μου)
Η ψυχή μου, αθώρητη, φτερουγίζει.
Η καρδιά μου,
ιχνογραφεί τα σημάδια στο μοιρασμένο πρόσωπό μου.
Παλιά ιστορία... αρχίζει με πόνο.
Ήδη, τα χρόνια ψηλαφίζονται στους αρμούς.
Άκαμπτα συμβάλλουν στην ωδίνη.
Ξεχειλίζει η καρδιά, ξεγυμνώνει τους χτύπους.
Το αίμα νωπό.
Ζωγραφίζω λίμνες... Εφιαλτική αποτελμάτωση!
Όσα έχω λατρέψει, χάσκουν.
Σαρδόνια χαμόγελα αντικαθρεπτίζουν το πέρασμα στην " Άλλη Όχθη ".
Με τα χρόνια,
οι σοφές γέφυρες θάπρεπε να βαστούν των καιρών το βάρος.
Η Αγάπη, πέτρωσε.
Συμβαδίζει με τον καύσωνα που εκπέμπουν τα τσιμέντα, καλύπτοντας τη γη.
Τα ίχνη μας,
τσακίζουν τις φτερούγες της Νίκης.
Αποκεφαλισμένη ίσταται, αδάκρυτη.
Τα δικά μας,
ανακυκλώνουν -σε σπασμένα πυθάρια- καιρούς χαλεπούς.
Έρμαια παλιρροϊκών κυμάτων.
Κογχύλια αμίλητα στις ακτές.
Οι αλκυονίδες υπερίπτανται φαινομενικά περήφανες.
Τα πλοία, αγκομαχώντας,
ταξιδεύουν ταπείνωση.
Ο ήλιος, ερωτοτροπεί με τις σκιές.
Τα μάτια τυφλωμένα, σπαρταρούν.
Οι νεκροί φωνάζουν, μόνο που η φωνή τους
εξατμίζεται στην ασθενική ανάσα της προσφιλούς γης.
Η ψυχή, ακόμη φτερουγίζει.
Συλλέκτης Ελπίδας, αγωνίζεται για το αιώνιο
"ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ"

Σας ευχαριστώ,

πάντα με την αγάπη μου,

Υιώτα


24 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Η ψυχή μου, αθώρητη, φτερουγίζει.
Η καρδιά μου, ιχνογραφεί τα σημάδια στο μοιρασμένο πρόσωπό μου...


Πολύ όμορφα λόγια αγάπης!
Καλή επιτυχία στο νέο σου πόνημα!!!

Eva F. είπε...

Καλό Μήνα Αστοριανή μου....
Να είσαι καλά με τους αγαπημένους σου!

Ανώνυμος είπε...

Περασα απλα να ευχηθω ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΑΗ ! Και η τυχερη, επεσα πανω σε μια καταθεση ψυχης !

"Οι αλκυονίδες υπερίπτανται φαινομενικά περήφανες.
Τα πλοία, αγκομαχώντας,
ταξιδεύουν ταπείνωση.
Ο ήλιος, ερωτοτροπεί με τις σκιές.
Τα μάτια τυφλωμένα, σπαρταρούν.
Οι νεκροί φωνάζουν, μόνο που η φωνή τους
εξατμίζεται στην ασθενική ανάσα της προσφιλούς γης.
Η ψυχή, ακόμη φτερουγίζει".

Εκλεψα του το το στιχο και τον εφυλαξα μαζι με αλλους που μιλανε... ερμητικα κλειδωμενοι σε ενα παλιο τετραδιο.

Μου αρεσε τοσο που αναρωτιεμαι αν θα εχω την ευκαιρια αφου το εκδωσεις να διαβασω το συνολο!
Σε φιλω Γιωτα μου κι ευχομαι καποια στιγμη να συναντηθουμε κι απο κοντα.

Dennis Kontarinis είπε...

Καλημέρα αγαπητή μου Υιώτα.
Καλό μήνα
Είμαι σίγουρος πως γιά μιά ακόμη φορά θα μας καταπλήξεις
Περιμένουμε το βιβλίο σου.
Και ο τυχερός Δημήτρης πήρε την αφιέρωση.
Νάσαι καλά
Ντένης

Μαριάνθη είπε...

Εγώ δεν έχω λόγια.
Το διαβάζω και στέκομαι.
Δυνατό. ορμητικό, σα λόγχη που σκίζει στο ξεσπάθωμά της ακόμα και τον αγέρα που την περιβάλλει, μα...και γεμάτο πάθος και συναίσθημα. Πώς αλλιώς θα μπορούσε όμως να΄ναι αφού το έγραψες εσύ Γιώτα μας.
Φιλιά και καλό μήνα σε σένα, στο Δημήτρη και σε όσους αγαπάτε.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Καλό μήνα κορίτσι μου, μόλις γύρισα απο ..πρωτομαγιάτικη εξόρμηση και ήρθα να σου ανταποδώσω την επίσκεψη.Βλέπω οτι και οι δυό μας ..Δημήτρηδες έχουμε, καλό αυτό.Να είσαι καλά και χαίρομαι που σε γνώρισα.

τα χνάρια είπε...

Όλα αυτά τα λόγια για κείνον!
Τυχερέ Δημήτρη! Αυτό θα πει αγάπη!
Γράφε, Γιώτα, ΓΡΑΦΕ!!! Η κάθε λέξη σου ζυγίζει καντάρια και καράτια!
Χαίρομαι και συγκινούμαι μαζί!
Καλή επιτυχία! Να είστε γεροί και οι δυο και ο ένας να συμπληρώνει τον άλλον!
Χαρούμενα φιλάκια!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ:))))

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

''Με τα χρόνια,
οι σοφές γέφυρες θα πρεπε να βαστούν των καιρών το βάρος. ''

Kρατώ αυτό που με άγγιξε τόσο σε όλο τούτο το αριστούργημα αγάπης !!
υπέροχος ο λόγος σου ,ομορφη η αφιέρωσή σου !!
Σου εύχομαι καλό μήνα !!
Πολλά ανοιξιάτικα ηλιοχαμόγελα από την Αθήνα για σένα !!

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα καλό μήνα των ανθέων Μάη, με όμορφες εμπνεύσεις σαν την παρούσα, "ΓΙΑΣΕΝΑ"
ξεχειλίζει το αίσθημα και η ομοτφιά της ψυχής.


χαιρετώ

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

Στράτο μου,
Ευχαριστώ.
Έμεινα χτες αργά ν' απαντήσω, μα ίσως (?) λόγω κακοκαιρίας... το Ιντερνέτ δεν κράτησε τα δικά μου!!!
Πρόβλημα, για μένα, διότι γράφω απ' ευθείας και μετά τα χάνω...
Όσο για το πρόσωπό μου,
το μοιρασμένο...
πάνω από 20 χρόνια είχα πάθει μια μονοπληγία, δηλ. το τρίδυμο του αριστερού προσώπου έπαθε ακινησία-παράλυση...
και ξύπνησε σαν ένα κομμάτι τσιμέντο. Εδώ το λένε "Μπέλς Πώλζυ"
επαναφέρεται μα δίχως εκατό τοις εκατό επαναφορά. Κάτω από πίεση-κούραση-υγρασία... δείχνει τα "ιχνη του"...
και ΜΗ χειρότερα, που λένε.
Οι ευχές σου, ελπίζω να ευτυχήσουν.
Φίλησέ μου τις όμορφες γυναίκες του οίκου σου...
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Χίλια "ευχαριστώ", Εύα μου!
Ότι το καλύτερο, για όλους.
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα,
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Λιακάδα μου,
ζεστά τα λόγια σου.
Σύντομα θα κυκλοφορήσει, και βέβαια κι εσύ κι όποιος το ζητήσει, θα του /της το στείλω,
αγάπης ένεκεν...
Πλούσιοι δεν είμαστε κι ούτε θα γίνουμε... εκτός και μας "πέσει" το πρώτο...
Φιλιά μαγιάτικα,
Υιώτα
ΝΥ.
Υγ. -ΠΟΥ "πατάς" για τα δικά σου σχόλια?
Διάβασα το όμορφο πρωτομαγιάτικο κείμενό σου, ΔΕν εύρισκα το του σχολιασμού!!! ατσίδα, έτσι? πες μου ΠΟΥ είναι το κλειδί!

Αστοριανή είπε...

Ντένη μου, ευχαριστώ, όχι μόνο για την ...επίσκεψη, εδώ,
μα και για την πρόσκλησή σου στο δεύτερο μπλογκ σου!
Προτρέπω τους φίλους να το επισκέπτονται!
Μοιάζει μα δεν είναι μόνο πολιτική άποψη. Είναι η καρδιά του Ντένη εκεί!
πάντα μ' αγάπη,
Υιώτα
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

...Όσο για την Μαριάνθη μου?
Εκπαιδευτικός, η ίδια, πάντα μια ζεστή-καρδιακή έκρηξη...
Φίλησέ μου την ...πιτσιρικαρία σου, τον Νικόλα και σε θαυμάζω που στερείς από το χρόνο σου, να τα προφταίνεις όλα!
Φιλιά, γλυκα μου,
Υιώτα
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Αχτίδα φωτεινή
στον ιστοχώρο μου...
πόσα μου θύμησες, για τον ανέμελο χρόνο που πέρασε!
Εδώ, δεν έχουν μπουμπουκιάσει οι τριανταφυλλιές ακόμη!
Να είστε καλά, και να μας θυμάστε, πλέκοντας στεφάνια του μάη...
Φιλάκια μοσχοβολιστά,
Υιώτα
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου,
αγάπη πολυάσχολη κι υπεύθυνη σε όλα!
Πώς να μη γράψω για το Δημήτρη, αφού σχεδόν δυο χρόνια πριν "εφυγε" και ξαναγύρισε, μεσα στα χέρια μου...
κι άλλα δέκα, πιο πριν!
Δεν "μαθαίνεται" ο Χάρος που περνά και σου δίνει μια σπρωξιά κι όπου σε πάει...
Τ' αξίζει ΟΛΑ, μα τον...κακομαθαίνω κι εγώ!
Φίλησέ μου κι εσύ τον δικό σου Δημήτρη, την λεβεντιά σου.
Πάντα με την αγάπη μας,
Υιώτα-Δημήτρης
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Τζέυ-Κέυ, φίλε μου,
με το πρωτο-μαγιάτικο χαιρετισμό της αγάπης και της εκτίμησης.
Καλό μήνα και σε σένα, φίλε μου,
Υιώτα
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

...αν... ήταν κάπως διαφορετικά... μπορούσαμε να λέμε ότι είμαστε ...συνονόματες!!!

Δέσποινα,
τρυφερή ποιήτρια,
πολλά-πολλά "ευχαριστώ" για την επίσκεψη!
και...μιλάμε με άλλους "φίλους" για σένα και την διαφάνεια της δικής σου έμπνευσης... της αστείρευτης.
Να είσαι πάντα καλά,
Υιώτα
ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Κι ο Γαβρίλης?
Φίλος για τόσα χρόνια, ιδιαίτερα αγαπητός του Δημήτρη,
πάντα με την γραφή και την έμπνευση
ανοιξιάτικη!
Γρήγορα, θα "βγει"
Γαβρίλη μου.
Αυτό ΕΙΝΑΙ για την αγάπη και τη ζωή
του Δημήτρη.
Η μισή συλλογή είναι γι' αυτόν, μα κι άλλη μισή... είναι κάτω από τη ...σκέπη του!
Φίλησέ μου την Ορτανσία σου,
Υιώτα,
ΝΥ

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Μια καλημερα απο την Ελλαδα.Εξαιρετικα τα λογια σου Αστοριανη μου Γιωτα.Φερνουν στην επιφανεια συναισθηματα και εικονες που ο νους πλαθει καθημερινα,αλλα αδυνατει να αποτυπωσει με τοσο θαυμαστο τροπο.Να εισαι καλα και ευχομαι καθε επιτυχια στις εκδοσεις σου.

Γιώτα Φώτου είπε...

Πόση ευαισθησία! Ευχαριστούμε για την ανάρτηση Γιώτα.
Καλό μήνα

Αστοριανή είπε...

Γιάννα μου,
με το μάτι του ...αετού και το χέρι της σταθερότητας,
χαίρομαι για τη γραφή σου.
Θα τα πούμε, ελπίζω, σύντομα,
Υιώτα,
αστοριανή, ΝΥ

Αστοριανή είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα,
να που τώρα τα λέμε συχνότερα!
Μαθαίνω για τις επιτυχίες σου,
πάντα μ' έμπνευση!
Τα τρυφεράδια σε χρειάζονται!
Υιώτα,
αστοριανή,
ΝΥ