29 Οκτ 2010

Φθινοπωρινή Ομορφιά στη Νέα Υόρκη!

...Όταν τα σύννεφα μεταμορφώνονται...
όμως
... πίσω από το σπίτι, τα δίδυμα πεύκα έπεσαν ...αερικώς μαχόμενα!!
!
...το πορτοκαλί χρώμα, κυριαρχεί στις ανεμοδαρμένες πλάτες του μπαλκονιού...

...κι εγώ, ψάχνοντας να εντοπίσω την ομορφιά κοντά και γύρω μου,
φθινοπωρινή... φυλλο-συλλέκτρια,
μάζεψα μια αγκαλιά πριν τη βροχή...
και μετά, στο πρίντερ μου।

...ένα από τα τελευταία ηλιανθάκια γέρνει γι΄αγάπη!

κι εμείς,
πεσμένοι, σαν τα φύλλα κάτω από το περήφανο πλάτανο της επιβίωσης,
προσδοκούμε το νέο βλαστάρι μας
κατά την Άνοιξη!
Είναι κι αυτό, χαρά απροσδόκητη, για να διαβούμε το Χειμώνα!
Πάντα με την αγάπη μας,
Υιώτα
και
Δημήτρης





12 σχόλια:

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Το φθινόπωρο έχει ομορφιά μόνο για φωτογράφηση.
Στην πραγματικότητα μου προκαλεί κατάθλιψη, με την σκέψη του χειμώνα, που έρχεται.
Αλλά, που θα πάει, η Άνοιξη και το Καλοκαίρι, μπροστά είναι! Έρχονται!
Καλό ΣαββατοΚύριακο!

pylaros είπε...

Αγαπητοί μου Υιώτα,
Σαν τα πεσμένα φύλλα του Πλάτανου, έτσι είμαστε όλοι το φθινόπωρο, η αρχή της χειμερινής μας κλεισούρας στο σπίτι ένεκα καιρού.
Αλλά που θα πάει θάρθει και η Άνοιξη!

Καλώς να το δεχθήτε α το βλαστάρι σας της ¨ανοιξη.

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΓΧΟΣ.
ΑΝ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ ΣΟΥ ΑΦΗΝΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΟΥ.ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΣ.

Αστοριανή είπε...

Σταύρο μου,
κάπου έχεις δίκιο...
μα όταν στερείσαι ομορφιές που σε γαλούχησαν,
κοιτάζεις γύρω σου να τις... ανα...νεώσεις!
Καλό μήνα κι εύγευστο!
Επ΄ευκαιρία,
ούτε κι εδώ είχε καλές ντομάτες, φέτος... ο καιρός, άστα!
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
αστοριανή

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
μικρές και σύντομες χαρές...
τα φύλλα επανέρχονται,
τα χρόνια φεύγουν...
Η Άνοιξη!
αυτή η ελπίδα!

Καλό μήνα, λέει κι ο Δημήτρης,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Φίλε μας
Δημήτρη,

κι από δω ευχές,
για το όνομα και για το μήνα!!!

...και, ξέρεις πόσο το εκτιμώ,
Χαιρετισμούς,
Υιώτα

Μηθυμναίος είπε...

Μάτια και νους ευφραίνονται μ’ αυτά τα γήινα χρώματα του φθινοπώρου, που με τη δημιουργική σου έμπνευση μας έκανες να θαυμάζουμε…

Μαριάνθη είπε...

Ένα ευχαριστώ Γιώτα μου ευαίσθητη για τη φθινοπωρινή ομορφιά που μοιράζεσαι μαζί μας.
Με το καλό και η ξεχωριστή για σας φετινή Άνοιξη.

Αστοριανή είπε...

Στράτο μου,
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Μέλι, τα γραφόμενά σου, απαραίτητο για τη... συνέχεια!
Βλέπεις, όταν ένας φίλος τυγχάνει να είναι και αποδεδειγμένα "μαιτρ" της φωτογραφίας, είναι διπλή ικανοποίηση!

Να είστε καλά, Φίλε μας,
να μας φιλήσεις τις.. όμορφες
-μικρούλες και "μεγαλύτερες"... χαιρετισμούς στον Αλέξανδρο,
κι από το Δημήτρη.
Πάντα με αγάπη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Mαριανθάκι μου,
Καλό σας μήνα!
Ξέχνα τις... βροχές και πάρε την πιτσιρικαρία σου (!) για μια βόλτα στο πάρκο!

Χθες, μας τρέλαναν δεκάδες πιτσιρίκια, ντυμένα -και μερικά πολύ-πολύ όμορφα τα ...κοστούμια τους, προφανώς φαντασία και των γονέων... όχι και τόσο εύπορων !!!- και η σοκολατο-διανομή άναψε!

Ας είναι καλά, τα παιδάκια του κόσμου. Ευτυχώς, μεγάλοι ΔΕΝ πέρασαν... κι είναι να φοβάσαι, μέρες σαν κι αυτές ακόμη και τη σκια τους!

Χαιρετισμούς στο Νίκο σας, πάντα με αγάπη,
Υιώτα
και Δημήτρης, Ν.Υ.

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, γράψε μια μεγάλη απουσία!!! Δικαιολογημένη όμως! Ναι; Ήταν η Ζαγορά, ήταν η σφίγκα, ήταν πολλά. Άντε με το καλό, να έρθει η Άνοιξη και το νέο μας μωρό, ν' ανθίσουν νέες ελπίδες! Με το καλό! Με το καλό!
Τι ωραία λελούδια και λόγια! Αχ, ρε Γιώτα! Ούτε που την είχα πάρει είδηση αυτή την ανάρτηση! Ευτυχώς που δε με μετράς έτσι!
Φιλάκια στον Δημητρό, στα κορίτσια, στα μικρούλια και στον Νίκο Καρά! Ετοιμάστείτε μια μέρα, να συντονιστούμε, ε; Να τα πούμε στον αέρα!
Φιλούσκια!"Σ' αγαπάω! Μ' ακούς!;" Αφιερωμένο, εξαιρετικά!

Αστοριανή είπε...

Ευαίσθητη Φίλη Κατερίνα,
θάπρεπε ήδη να γνωρίζεις ότι δεν μετρώ την Αγάπη
με...ώρες ή μέρες ...ιντερνετικής απουσίας,
αλλά με τη σκέψη.
...με την ανθρωπιά.
...με τη συμμετοχή στον πόνο.
...με την επικοινωνία του μυαλού
και τους χτύπους της καρδιάς για
-ίσως μικροπράγματα, για πολλούς, μα το ίδιο σημαντικά για άλλους.
Άλλωστε έχουμε όλοι, τόσες υποχρεώσεις που ο χρόνος δεν μας φτάνει... κι είναι πράγματι σημαντικό που διαθέτουμε κάμποσο για να επικοινωνήσουμε, να ... δηλώσουμε ότι "υπάρχουμε"...

Αυτός είναι κι ο λόγος που έχω γίνει κάπως "αποστασιο...ποιημένη" σε περιπτώσεις που μ΄αναστατώνουν πέρα του διαθέσιμου χρόνου μου...

Γράφε, ό,ποτε θέλεις και μπορείς, Φίλη μου, μάλλον Φίλη μας!

Προσωπικά, τόσο εγώ όσο κι ο Δημήτρης, σε αγαπάμε όπως είσαι!!!

Χαιρετισμούς ...βροχερούς... και
...τρεχάτους
-διότι τα ευαίσθητα λουλούδια που διατηρώ στις γλάστρες, ΠΡΕΠΕΙ να μεταφερθούν εντός κι επι τα...αυτά!
Φίλοι σου,
Υιώτα
και Δημήτρης