18 Απρ 2011

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η, Ν.Υ. και ... Κόκκινες Καμέλιες!

Το χρώμα του "Πάθους" για όλους σας, με την αγάπη μου! Ξεκινώντας τον ..."μαραθώνιο"
Επάνω, ο Ντάνιελ Φερνάντεζ,

και κάτω, ο Τζέιμς Ντι Μαρτίνι
Εδώ; Τριών ημερών, καλοσώρισμα στο σπίτι του!!!


«Π Ρ Ο Κ Λ Η Σ Η» και Κόκκινες Καμέλιες !

Φίλες και Φίλοι αγαπημένοι, Καλή Εβδομάδα! Είθε η Ανάσταση του Θεανθρώπου να γίνει σύντομα ποθητή, θετική ενέργεια στη ζωή μας! Είθε να συμβάλλουμε κι εμείς σ’ αυτή τη διαδικασία, κοιτάζοντας νηφάλιοι στο Φως! Μιας και σας έχω αφήσει με λίγη καθυστέρηση στα νέα του … Σαββάτου, δεκαέξι του Απρίλη, και του… Λαζάρου!, στην Παρουσίαση του Πόετρυ Φόρουμ (μεγέθυνση στο μπλε Πρόγραμμα, στο προηγούμενο, θα σας βοηθήσει για την όλη εντύπωση…) πάρτε καρέκλα να τα πούμε! Η Κατερίνα μας, έτυχε κι ανέφερε ότι «ΕΧΑΣΑ» τα όσα είχα αναρτήσει την Κυριακή, με φωτογραφίες, ενθουσιασμό και …πατριωτισμό(!) πολύ, εξ αιτίας του Κομπιούτερ: Αυτό είναι που μετράει σε μας τους «έξ΄από δω» - συγγνώμη, μέρες που μ’ έπιασε το χιουμοριστικό μου!- είναι, λοιπόν, φορές που άλλα σχεδιάζεις κι άλλα έρχονται। Αν δε, κι ο άγριος καιρός συμβάλλει (!), τότε όλα παίρνουν ευνοϊκή τροπή για κείνον που είναι έτοιμος! Κι ήμουν πανέτοιμη, με τα βιβλία της δεκαετίας, με τα ποιήματα χρονομετρημένα, με άλλα στην «άκρη» σε περίπτωση που θα μου ζητούσαν περισσότερα (γίνεται κι αυτό)… βλέπετε, το ακροατήριο μερικές φορές «εντυπωσιάζεται» με το …βιογραφικό, βραβεία, διγλωσσία… και τον αδιόρθωτο ελαφρύ «αυτοσαρκασμό» που ξεπετάγεται εκεί που δεν τον περιμένεις, ειδικά όταν δεν ακολουθώ τα «χαρτιά» και μιλάω από μνήμης… Ο καιρός, ήταν με το μέρος μου, αφού από τους τέσσαρις ποιητές-μέλη του μήνα, (μισή ώρα ο καθένας μας), οι δύο ακύρωσαν! Και μείναμε δύο! Όμως ο χρόνος, χρόνος! Ένα Σάββατο κάθε μήνα, λογοτεχνική απόλαυση। Η κλασσική μουσική (δέστε το πρόγραμμα) από την Ζωρζέτ και μετά από τον Μαρκ (τον οποίο μερικά χρόνια πριν είχα καλέσει και στην Αστόρια, σε παρουσίαση έργου μου), είχαν τον καθιερωμένο δικό τους χρόνο. (επιπλέον, Στη καρδιά της Νέας Υόρκης, το παρκάρισμα είναι μεγάλη τύχη, άρα, πηγαίνεις σε γκαράζ και δεν έχεις έγνοια παρά να πληρώσεις στο τέλος. Δηλώσαμε τρεις ώρες. Με τις καθυστερήσεις κ.λ.π., τρία τέταρτα είχαν φύγει στο «πι και φι॥» , άρα…) Ο κύριος ομιλητής, Τζέιμς Ντι Μαρτίνι, καθηγητής και με τρία Πι-Ειτς-Ντι , το ένα στην Αρχαία Γλώσσα μας, παρακαλώ, έκανε διατριβή για τους Σουμέριους , για τα τρία φημισμένα ποιήματα θρησκευτικο-πολιτικού περιεχομένου από δύο επιφανείς γυναίκες-ιέρειες κ.λ.π., 4300 χρόνια πριν, συγκρίνοντας τα με σημερινές καταστάσεις…, όπου είπε: «-…όταν η ποίηση δένεται με το χρήμα, γίνεται δύναμη, γίνεται ενέργεια, γραφή, διάρκεια, ζωντανή μνήμη και αλλαγή στην ιστορία του κόσμου…!!!» Να, λοιπόν, πώς ο ॥καιρός βοήθησε εμένα και πήρα το χρόνο κάποιου απόντος… η δε ομιλία του Τζέιμς Ντι Μαρτίνι, μου άναψε τα «λαμπάκια», και τα υπόλοιπα θέαμα!!! Με παρουσίασε ο επτά-γλωσσος (!) καθηγητής Ντάνιελ Φερνάντεζ, που τώρα μαθαίνει κι αρχαία ελληνικά να εντρυφήσει στον Πλάτωνα, έχουν δε και οι δυο παρουσιάσει και θεατρικά με θέματα ελληνικής τραγωδίας σε σκηνικές παρουσιάσεις κατά το παρελθόν, διευκρίνισε ότι γεννήθηκα πλάι στον ποταμό Σελινούντα , της Αρχαίας Ελίκης, που βυθίστηκε το 373 π.Χ…., αναφέρθηκε σε μεταφράσεις μου σε ποίηση της Βιρτζίνιας Μπαγκλιόρε, Άλφρεντ Ντορν, Τζ. Μόσες, της Γιουτζίν, κ.α.) ρόδισαν τα …μαγουλά μου,… και «…ελπίζω να με θυμάστε για την εργασία μου, τους είπα, κι όχι για την… ελληνο-αγγλική» προφορά μου!!! Η ευνοϊκή ατμόσφαιρα ήταν ήδη έτοιμη…. Γενικά, είχα να διαβάσω σαν πρόλογο, ένα ποίημα για το νεογέννητο της οικογενείας μας, (για μένα η οικογένεια είναι Πρώτη) , και μετά ποίηση, : 1) για την αηδονόλαλη Σαπφώ, απόσπασμα από το θεατρικό «Σαπφώ, η Λέσβια Ιέρεια της Αγάπης», 2) για τη λαμπερή Μελίνα Μερκούρη, 3) για την Κερύνεια (Κύπρου, διότι έχουμε κι εμείς, στην επαρχία Καλαβρύτων και Αιγιαλείας…) απόσπασμα από το «Κερύνεια Δάκρυα», 4) για τον «΄Εκτο Κύκλο» (ολυμπιακοί 2004), 5) ποίημα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, κι αν είχα χρόνο (!!!) ν’ αναφερθώ στον Ελύτη κ.λ.π. Το «πατριωτικό μου» δεν είναι για τα ποιήματα, τα οποία θα σας δώσω αργότερα, Είναι για το πάθος που συνέχισα μετά από κάθε ποίημα:

Αγαπημένοι μου,

κυριολεκτικά αγωνίστηκα να κάνω αυτή την ανάρτηση! Με την "ψυχή στο στόμα" να μη τα χάσω πάλι... (ας είναι καλά ο Γαβρίλης μας, στο Πυλαρος, που μιλήσαμε στο "πώς"),

θα επανέλθω σύντομα...

Σας φιλώ

πάντα με αγάπη κι εκτίμηση,

Υιώτα

18 σχόλια:

Unknown είπε...

Σε χαίρομαι όσο δεν φαντάζεσαι.
Σου εύχομαι υγεία για να συνεχίζεις με "πάθος" να προσφέρεις εσένα σε όλους.

Να επανέλθεις σύντομα.

Την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου.

Τα χνάρια είπε...

Καλό Πάσχα, Γιώτα μου!
Εμ, αν δεν είχες πάθος, δε θα ήσουνα αυτή που είσαι!
Μόνο μη μου πεις, ότι δεν πατάς Αποθήκευση πρώτα πρόχειρη!
Και δεν μιλάς, κιόλας!
Αχ, ρε Γιώτα!
Βιαστική μεν, αλλά το βράδυ θα δω τι κάνεις!Μπαίνω μόνο όταν μου το ζητάς, αλλά εσύ μάλλον, θέλεις "παρακολούθηση", γιατί τρως άδικο χρόνο! Είδες πόσο σημαντικός είναι!
Φιλιά στα πεταχτά!

Μηθυμναίος είπε...

Όλα πολύ ωραία και μπράβο σου! Είναι ενδιαφέρουσες τέτοιες εκδηλώσεις που ανεβάζουν τους ανθρώπους ένα σκαλοπάτι ψηλότερα.

Προσπερνώ τις άλλες φωτογραφίες και μένω σ’ αυτή με το μωράκι στην αγκαλιά του παλιοπαππού. Είστε υπέροχοι! Να το χαίρεστε!

Κατά τα άλλα, έχει δίκιο η Κατερίνα… συν Αθηνά και χείρα κίνει…

Frezia είπε...

Σε θαυμάζω απεριόριστα!!!
Προσφέρεις τόσα πολλά στηνΠατρίδαμας,
Κάνεις γνωστό τον Πολιτισμό μας, στη μακρινή αυτή χώρα.
Ελπίζω στις εκδηλώσεις,αυτές να είναι παρόντες πολλοί συμπατριώτες μας, και ειδικά τα παιδιά τους.
Οταν είχα επισκεφτεί την Αμερική,
διαπήστωσα ότι πολλά Ελληνόπουλα, δεύτερης γενιάς δεν ήξεραν τη γλώσσα μας,αυτό πολύ με ξένησε.
Σε εσένα και στην οικογένεια σου,εύχομαι ,Καλό Πάσχα...

Τα χνάρια είπε...

Ευτυχώς που δεν είμαστε κοντά! Θα τ' άκουγες!
Λοιπόν, μπήκα και βγήκα στο μπλογκ σου! Έπαθα πλάκα με τις πρόχειρες αναρτήσεις σου! Αχ, ρε Γιώτα μου! Πόσο τζάμπα παιδεύεσαι και πόσο λάθος κάνω εγώ με την τιμιότητά μου, να μην επεμβαίνω στα μπλογκ φίλων, που ξέρω τους κωδικούς τους!Όσο κι αν δε θέλω να κρατάω στα χέρια μου τέτοια "κλειδιά", τόσα παραπάνω έχω! Νιώθω άσχημα όμως και μόνο στη σκέψη ότι μπορεί να ελέγχω μηνύματα κ.λ.π. Δεν τό' κανα, ούτε θα το κάνω ποτέ!
Εσύ, όμως, αν και σου εξηγώ τόσα πράγματα στο τηλέφωνο, ΝΤΕΝ καταλαβαίνεις!
Το Πάσχα ωραία μου κυρία, έχει σεμηνάριο! Θα είσαι όμως, δίπλα στον υπολογιστή! Εντάξει; Αλλιώς, θα αποκτήσεις μπικ μπράδερ, κακομοίρα μου, γιατί θεωρώ τον χρόνο σου πολύτιμο και όχι να πειραματίζεσαι και να παιδεύεσαι με τις αναρτήσεις!
Αν πατήσεις στην Επεξεργασία αναρτήσεων θα δεις ότι αποθηκεύονται όλες πρόχειρα και από μόνες τους! Άντε να μην πρόλαβε να κρατήσει μία γραμμή ή μια φωτογραφία. Τίποτα δεν χάθηκε! ¨ολα είναι εκεί! Δημοσίευσα την μία ανάρτηση, γιατί στην άλλη είχες τις ίδιες φωτογραφίες!
Αχ, ρε Γιώτα!
Σώθηκε το "κέφι σου", το οποίο όμως, ακόμα δε διάβασα!
Το δημοσίευσα και μην πεις, κουβέντα! Όλα διορθώνονται! Τι να σε κάνω; Έμπλεξα και το ξέρεις! Όλα τα πρόχειρά σου, αν τα πατήσεις δημοσίευση, υπάρχουν!
Τα ξαναλέμε, όμως, καθότι, άργησα να γυρίσω κι ακόμα δεν ξεντύθηκα!

Τα χνάρια είπε...

Φιλιά και ευχές στον Στράτο που πολύ έχω παραμελήσει, μα, φίλε μου..." Ού μπλέξεις!"

Συμφωνώ απόλυτα με την Φρέζια! Πέρα απ' όλα τα ταλέντα σου και τα βραβεία σου, σ' έχω πολύ ψηλά για το έργο που κάνεις για την Ελλάδα, Εκεί! Το έχω ξαναγράψει, μα χαίρομαι που το ακούω και από στόματα άλλων!
Αυτό σημαίνει πολλά για σένα!
Έφυγα! καπνός!
Έρχεται το Πάσχα, χωρίς να με ρωτήσει αν εγώ είμαι έτοιμη!

Αστοριανή είπε...

Ευχαριστώ, Μέγγυ μου.
Όταν οι ...καρδιές συναντούνται, χαράς ευαγγέλια!
Καλό Πάσχα, και πάλι.
Σε μια-δυο μέρες, θα επανέλθω!
Σε φιλώ,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου γλυκιά,

μεταξύ ελληνικών και αγγλικών... εμένα είναι στα αγγλικά, και κάπου "ζαλιζόμαστε"!!!
ίσως η ...κούραση... ίσως η ημιμάθεια!!!
σε "βασανίζω" ειδικά με τη διαφορά ωρών, μα πού θα πάει;
Άν και πλέον, δεν σκάζω όπως πριν...
Σε φιλώ,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Χρόνια Πολλά κι από δω,
Στράτο μου!

Σαν... νονός της ιστοσελίδας μου,
ξέρεις τις αδυναμίες μου, ιδίως μετά την αλλαγή στο Βίστα της Ντελλ!

Ευτυχώς, η Κατερίνα μ' έχει τόσο υποχρεώσει!
η Αγάπη κι η εκτίμηση που έχει δημιουργηθεί μεταξύ μας, έγινε πλέον ...ιστορική!

Φιλάκια στις όμορφες γυναίκες... σου,
Υιώτα
και Δημήτρης

Αστοριανή είπε...

Φρέζια μου,
με την ξεχωριστή ευωδιά,
ευχαριστώ!
Πιστεύω ότι οι λογοτέχνες πρέπει να συζητούν για θέματα που αφορούν την πατρίδα τους, έστω και ποιητικά...
Στην επομένη ανάρτηση, θα βάλω τα κομμάτια που διάλεξα, για να δώσω την ευκαιρία αυτή σε όλους μας εκεί!
Τα παιδιά (όχι οι κόρες μου , μα οι εγγονές μου) δεν πολυενδιαφέρονται για ...τρίτη γλώσσα(ελληνική)...
Προτιμούν να μαθαίνουν στο σχολείο ισπανικά (μεγάλα ποσοστά σοβαρών επαγγελματιών πρέπει να επικοινωνούν με τους πελάτες τους...)
και τα παιδιά μας "...αφού ξέρετε, να μιλάτε στην αγγλική," λένε!!!
Αλλά και κείνα που παρακολουθούν τα πανάκριβα σχολεία, δεν είναι στο ύψος που θα έπρεπε...

Όσο για τους... εκείνους που θα έπρεπε να παρακολουθούν παρόμοιες εκδηλώσεις!!!!!! είναι τόσο λίγοι! (και οι αποστάσεις δεν βοηθούν, πιστεψέ με)

Θα τα πούμε πάλι, καλή μου,
Καλές Εορτές,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα
ααααααααααααααααααααα!
τι να πρωτοπω και τι να πρωτο-απαντήσω!(σχόλιο ένα και δύο!)

Βρε κορίτσι μου, μια ζωή ολόκληρη... ποιος να την συμμαζέψει!
Νιώθω ανάβολα να μιλάω για μένα, αλλά το ίδιο αισθάνομαι αν και άλλοι μιλούν!
Ότι φτιάνω, από συμμετοχή σε παγκόσμιους διαγωνισμούς, σεμινάρια κ.λ.π. ... είναι "μέσα μου"... μα είναι κι ένας τρόπος να συνεχίζω αυτό που ξεκίνησα σπουδάζοντας στην Ελλάδα. Όι εδώ συνθήκες εργασίας, δεν με πήγαν στο "δασκαλίκι..." μα η αγάπη στα παιδιά και στην ελληνική σκέψη ποτέ δεν μ' εγκατέλειψε...

Άρα...

Άκουσε! εσύ έχεις πλησιάσει και βοηθήσει τόσες και τόσους...
αρκεί να το εκτιμούν!
εδώ,
"...δεν είναι λογοτεχνικό περιοδικό η εφημερίδα..." σου λένε,
ΑΡΑ ΔΕΝ έχουμε φωνή!!!!!
Στα αγγλικά, χρειάζονται κότσια!

Επί πλέον, μεμονομένες προσπάθειες... αιμορραγούσαν, έπεσαν σε μαρασμό... τίποτα δεν γίνεται!
μόνο αν πιστεύουν ότι έχεις πολλά χρήματα... τότε σε πλησιάζουν, πάλι προς ίδιο συμφέρον...
(Γαβρίλη, Ντένη,,, αν τα διαβάζετε, έχω δίκιο::::::::)

Βλέπεις; κι εδώ 1.20! Πάω για ύπνο!

Σε φιλώ, με πολλή-πολλή ειλικρίνεια,
Υιώτα

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα,
Το διάβασα είδα τα χτυποκάρδια σου στο να δημοσιεύσεις κάτι μην τυχόν και φύγει, Αχ! μου έχει συμβεί κι εμένα... αλά όλα διορθώνονται

Επίσης διάβασα και τα πρακτικά του Ποετρυ Φόρουμ
σε συγχαίρω...

καλή Ανάσταση

Γαβριήλ

Τα χνάρια είπε...

Δηλώνω "παρούσα" στην αγάπη σου, όσο και στο μπλογκ σου και στα νέα σου!
Τα λέμε, Γιώτα μου, με την πρώτη ευκαιρία. Εντάξει;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ω ψυχή μου..... η φωτογραφία με τους τρεις σας το ομορφότερο ποίημα!!!!

Φιλί παρακαλώ στο τρυφερό λαιμουδάκι

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ με ΥΓΕΙΑ, ΓΑΛΗΝΗ, AΓΑΠΗ και ΧΑΡΑ!!!

Φιλί και Γλαρένες αγκαλιές

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
Με τιμά η φιλία σου!
Τα λέμε,
και τα...γράφουμε!
Αλλιώς, δεν περνάει η μοναχή...ζωή!
Πάλι ευχές θερμές,
και με αγάπη,
Υιώτα και Δημήτρης

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου,

αν δεν επικοινωνήσουμε εμείς...
κάτι θα "πάθουμε" !!! χτύπα ξύλο, που λένε.

Ξέρω, κι εσύ, τι να πρωτο-προφτάσεις!
Όμως η αγάπη σου και για τον Τάσσο σου, να είναι λαμπερή!
Σε φιλούμε,
Υιώτα-Δημήτρης
και...παιδιά!
(αν κι ο Δημήτρης μουρμουρίζει: κι εμείς, παιδιά είμαστε!)
Φιλάκια
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

"Φύρδην-Μίγδην" μου,
μάτια όμορφα,
το πέταγμα των γλάρων ν΄ανανεώνουν τις εικόνες της ευτυχίας...
Έδωσα το φιλάκι
στην άκρη, στο λαιμάκι...
Τριών εβδομάδων κι όλας,
μας έχει τρελάνει!
Ευχές
κι Αγάπη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Φίλες και Φίλοι μου,
μεταξύ εμένα (της...ημι-'απειρης...!!!)
και της ανεπανάληπτης φίλης μας της Κατερίνας,

τα κείμενα γίνηκαν τόσα πολλά που ΜΟΝΟ τα ποιήματα να διαβάζετε! (για την γεύση, που λένε...)

Όσο για την πιο πάνω λέξη "του καλωσορίσματος του μωρού..."
συγχωρέστε μου το λάθος!
Διορθωτής δεν υπάρχει, άρα,
κάπου-κάπου ... η βιασύνη όλα τα καταφέρνει!!!!!!

Σας φιλώ,
μετα-πασχαλιάτικα,
Υιώτα
(μα πάντα με αγάπη!)