31 Ιαν 2013


ΠΟΙΗΣΗ, ΑΓΝΩΣΤΟΥ. 
Στην Φωτογραφία: 
Ο Παναγιώτης-Δημήτρης μας, 18 μηνών.

Φίλες και Φίλοι μου,
Κάποτε, κάποιος έγραψε ένα ποίημα. 
Του το δημοσίευσαν σε μια ... σελίδα δέντρου. 
Από τότε, υπάρχει σχεδόν παντού. 
Πέρυσι, τον Δεκαπεταύγουστο, έλαβα μια κάρτα από τον μικρό μας, με την φωτογραφία του και το παραπάνω ποίημα. 
Και οι δύο, πήραν την θέση τους στην Αγάπη.

                                        *-*
Μου αρέσει να περπατώ με την Γιαγιά μου. Τα βήματά της είναι μικρά, σαν τα δικά μου.
Η Γιαγιά, δεν μου λέει  " -Περπάτα βιαστικά "  
διότι πάντα απολαμβάνει τον χρόνο της.

Πολλοί άνθρωποι που πρέπει να βιαστούν, δεν σταματάνε για να δουν.

Είμαι χαρούμενος που ο Θεούλης έφτιαξε 
την Γιαγιά 
να μη βιάζεται, νέα, όπως κι εγώ να περπατά.
                                                                 *-*
Χαμογελαστή, σας τους χαρίζω, με την αγάπη μου. Σας εύχομαι ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!
 Υιώτα


12 σχόλια:

Effie's Sweet Home Designs είπε...

Καλό μήνα!!!!!!
Πολύ τρυφερή ανάρτηση!!!!!!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

τι γλυκό!!!.... α... τυχεροί οι εγγονοί που έχουν γιαγιές!!...
μπραβο Αστοριανή μου... (καλό μήνα επί τη ευκαιρία! )

Dennis Kontarinis είπε...

Yιώτα μου καλό μήνα σε σένα, τον Δημήτρη και σε όλα τα αγαπημένα σου πρόσωπα.
Χαίρομαι που απολαμβάνεις κι΄εσύ τα εγγόνια σαν και μένα.
Νάσαι καλά

pylaros είπε...

I like to walk with Yaya...
καλό σας μήνα αγαπητή μου Υιώτα.


Αχ! αυτή η τρυφερή ηλικία τα λόγια αποστηθίζονται και μένουν στης καρδιάς μας το περιβόλι.
Αυτό που λουλούδια είναι τα εγγόνια μας προπαντός όσο είναι μικρά..

να τα χαίρεσε

χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

Γεια σου, Έφη μου.
Αυτά μας ...κάνει ο μικρός και η μαμά του.
Μαζί και η κρυσταλιασμένη μοναξιά...
Σε φιλώ με τις ευχαριστίες μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Καλό μήνα,
Λαμπρινή μου. Για να δούμε...

Σ΄ευχαριστώ που με θυμάσαι, καλή μου,
Φιλάκια-παγάκια...
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ντένη μου, αυτές είναι οι χαρές που μας δίνει ο Θεός, απλόχερα.
Τα άλλα;
Ευχή να είμαστε καλά.
Καλό μήνα και σε σας,
Υιώτα και Δημήτρης

Αστοριανή είπε...

...όσο είναι μικρά,
Γαβρίλη μου,...
μικρά παιδιά, μικρά καράβια.
Μεγάλα παιδιά!...
Υποβρύχια... θα έλεγα!

Σας φιλώ,
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, σε συνάντησα στο φεις και είπα, κάτσε να δω, αν βγήκε βόλτα!
Μα, τι βόλτα είναι αυτή!!!
Ευτυχώς που "περπατάτε" αργά και σάς προλαβαίνω!
Συγκινητικότατη, Γιώτα μου, όπως πάντα!
Τα πολλά λόγια περισσεύουν!
Φιλιά σε όλους σας!
Δε μπορεί! θα φρενάρω κι εγώ!...

Υγ. Κι εκείνο με τα μικρά και τα μεγάλα καράβια σου, μ' άρεσε...

χρυσάνθη είπε...

Στην πιο γλυκειά γιαγιά στέλνω την αγάπη μου και μια μεγάλη αγκαλιά!!!Νάσαι καλά φίλη μου και να απολαμβάνεις τος χαρές της ζωής , μία εκ των οποίων , ίσως η γλυκύτερη , είναι η αγάπη των μικρών απογόνων μας!!!!!!!
Με εκτίμηση
η φίλη σου Χρυσάνθη

magda είπε...

Πολύ τρυφερή ανάρτηση Υιώτα μου και πολύ γλυκός ο εγγονός σου!
Τι όμορφα λόγια λέει το ποίημα!
Να είσαι, να είστε γεροί και να απολαμβάνετε τα παιδιά των παιδιών σας!
Πολλά φιλάκια

Αστοριανή είπε...

Μάγδα μου! Περίμενε να μεγαλώσει ακόμη λίγο
και τότε θα δεις την γλύκα της αθωότητας.
Σε φιλώ, που με σκέπτεσαι,
χαιρετισμούς,
Υιώτα