8 Ιαν 2014

...κάτω από τον ευκάλυπτο, ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ...

( Westbury Bev., Straub, F., Oct. .14)
"...Κάτω από το φλύαρο φύλλωμα
τoυ ευκάλυπτου, σταματώ του νου το ζύγισμα
στο σμιλευμένο θαλασσόβραχο..." 

Ήταν αρκετή μια φωτογραφία με κλαδάκια ευκαλύπτου, να ανασύρει ένα νεανικότερο ποίημά μου... 
Ο τεράστιος, ίσως 350-χρονος ευκάλυπτος, στη μέση της πλατείας του σταθμού, δεν υπάρχει πιά. "Ενοχλούσε" τα ανοιχτά παράθυρα των τρένων, ενοχλούσε και τον "Γιωργάκη" που έπρεπε να σκουπίζει μέρα-παραμέρα την αυλή του καφενείου του, ενοχλούσε και τις απένατι δυο γεροντοκόρες, διότι τα αμέτρητα σπουργίτια που παιγνίδιζαν στη σκια των μπράτσων του δεν τις άφηναν να κοιμηθούν τα μεσημέρια!...
Αχ! Βάσω, Ευδοξία, Αγγελικώ... πού να είστε τώρα!!!

Σε σκέπτομαι

Στροβιλίζονται οι σκέψεις, ζαλισμένες πυγολαμπίδες.
Πουλιά ταξιδιάρικα, φτερούγες ξεριζωμένες, φωλιάζουν 
σ΄αγκαλιές εποχικές.

Στα δέντρα, τα χρώματα παραβγαίνουν
με τους ανθούς της Άνοιξης, υπερτερώντας.
Εύνομες ώρες συντελούν στη μαγεία
και στα φυλλο-σκεπάσματα της γης.

Σε σκέπτομαι. Κάτω από το φλύαρο φύλλωμα
τoυ ευκάλυπτου, σταματώ του νου το ζύγισμα
στο σμιλευμένο θαλασσόβραχο.
Επιφανειακώς, τα κοράκια χάθηκαν... μαζί και τα σπουργίτια.
Στο βάθος, τα κύματα σταμάτησαν το χορό
με τα αφρωτά τους πέπλα.
Ακροβατούν οι στίχοι.
Το βλέμμα στο κενό, αδιαπέραστο. Η σκέψη δύσβατη.
Η θλίψη, δραπέτης βαρύθυμου ουρανού,
αγγίζει τη σιωπή. Νοτισμένα τα φτερουγίσματα.
Οι αναπολήσεις βαριανασαίνουν στους Σιβυλλικούς
ρυθμούς του Νοέμβρη...
Χαμήλωσε ο ουρανός από το βάρος των ονείρων.
Υπέρβαρη η πραγματικότητα
στους κουρασμένους ώμους.
Η καρδιά σφραγίζει τη δική της υπογραφή.

Κάποια παιδιά παίζουν ανύποπτα στην ακτή.
Καλύψτε με αγάπη το αθώο βλέμμα τους.
Τα παιδιά, απ΄την αρχή, ακούν, και βλέπουν τα πάντα.


(...με μια ακόμη δική μου "σύνθεση" από τις ώρες της μοναξιάς στη "μακρόνησο" του Λονγκ Άϊλαντ)
Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα

30 σχόλια:

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ποιήτρια και στην ανθοδέσμη ποιήτρια και στους στίχους!
Φιλί κυρία μου και να προσέχεις το κρύο..

Αστοριανή είπε...

...Εκεί είσαι!!! Φίλε μου!!!

Να που συναντιούμαστε, στον "αέρα"
και χαμογελούν
τα μάτια!

Ευχαριστώ, Στρατή μου.

Όσο για το κρύο... ο πάγος είναι χειρότερος!!!!!!

Σ' ευχαριστώ θερμά,
Υιώτα

Μαριάνθη είπε...

ΣΚΕΤΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΩΤΑ ΜΟΥ. ΣΕ ΦΙΛΩ.

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Γιώτα μου γνωρίζεις την τέχνη να στέλνεις τη ζέστα της γραφής σου!!
Και εμείς οι τυχεροί να σε απολαμβάνουμε!

Να προσέχεις..
Σας σκέπτομαι όσο βλέπω την επιδρομή του αγριεμένου χειμώνα...

Και στους δυο σας ευχές!

Frezia είπε...

Επιτέλους έγιανε αυτό το εργαλίο,κάτι είχε και δεν έστελνε τα μηνύματα στους μπλόγκερ φίλους.Το ποιήμα σου με αποζημίωσε για την απόχή τόσων ημερών.Καλή χρονιά σε όλους σας.

Frezia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Frezia είπε...

Mόλις διάβασα στις ειδήσεις ότι στις ΗΠΑ βρίσκουν παγωμένους Ανθρώπους σε δρόμους και πάρκα σοκαρίστηκα,ελπίζω να μην είναι αλήθεια.

χρυσάνθη είπε...

Η γλυκύτητα , τρφερότητα και ευαισθησία σου με άγγιξαν!!Φιλάκια μαζί με την αγάπη μου σε όλους!!!

Ελενα Λ. είπε...

Μου άφησε μια γλύκα απίστευτη το ποίημα σου Γιώτα μου!
Φιλιά πολλά και υπομονή με το κρύο!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ακόμα και πιο παληά... έγραφες όμορφα Υιωτα μου!!!.. τι να πω;.. μου άρεσε πολύ ο τίτλος...θα μείνω σε αυτόν!!!...
Όσο για το ότι ενοχλούσε ο ευκάλυπτος... τι να πεις;... μεσα στην παραζάλη της ζωής... κόβεις ένα δέντρο και... τίποτε μετά!!!
καλά νασαι!!!
χαιρετίσματα!!! (τώρα που γίναμε γνωστοί!!! χαχαχα... )
τα λεμε!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

νασαι καλά!!!

Dennis Kontarinis είπε...

Μια λέξη μόνο αγαπητή μου Υιώτα.
Υπέροχο.
Νάσαι πάντα καλά.

magda είπε...

Αγαπημένη μου Υιώτα
Όσο βλέπω στην τηλεόραση τα νέα για την Αμερική, ο νους μου είναι σε σένα, σε σας.
Όσο μπορείτε προσέχετε, την παγωμένη γη φοβάμαι.
Πολύ όμορφο το νεανικό σου ποίημα, γεμάτο όμορφες εικόνες!
Σου στέλνω μια ζεστή αγκαλιά και μεγάλη!!!
Χαιρετισμούς στην οικογένεια σου, στον μικρό σου κούκλο, σε όλους σας!
Πολλά φιλιά

Αστοριανή είπε...

EΥχαριστώ,

ΔΑΣΚΑΛΙΤΣΑ μοΥ!
...κι εγώ, τη βόλτα σου με το Παναγιωτάκη, -πόσο θα έχει ψηλώσει τώρα!!!
Φιλιά και τους Γιωργάκη, Ρηνούλα, Νικόλα.
Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Αντιγόνη μου,
Ευχαριστώ.

Τώρα που σου γράφω, έχουν λιώσει τα χιόνια,
μα η ...βροχούλα που έρριχνε σήμερα, πάγωνε
στα κλαδάκια και τα φύλλα τους
και
γέμιζε διαμάντια στα μάτια των ονειροπόλων σαν κι εμένα...
Είναι κι αυτή μια ...διέξοδος
στο άγχος...
Σε φιλώ,
εξ ίσου διαλεχτή στο νου και τη καρδιά, φίλη μας Πειραιώτισσα...
Υιώτα και Δημήτρης

Αστοριανή είπε...

Μοσχομυριστή μας Φίλη,

Καλώς επανήλθες στα γνωστά μας λημέρια.
Όταν μπορώ,
σας επισκέπτομαι στο Φ/Μ, με τις ξεχωριστές σας φωτογραφίες,
μα σας απολαμβάνω περισσότερο εδώ!!!

Είναι θαυμάσιο να συντιόμαστε
-που χρόνια πριν ούτε που υποψιαζόμστε
η μια την ύπαρξη της άλλης.

Φιλιά κι από το Δημήτρη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Χρυσανθένια μου, Ευχαριστώ!

Κι εγώ, νιώθω ζεστασιά με τη θύμηση της πανέμορφης κουβερτούλας από το δικό σου Μπλογκ,
για το γλυκούλι σας!!!
Τώρα, είσαι ΣΙΓΟΥΡΑ αγαπημένη γιαγιά!!!!
Σε φιλώ,
Καλή μου,

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Καλή Φίλη,
Έλενα!

Πώς να μη σ' ευχαριστήσω που δίνεις λίγο χρόνο σε μένα
από το κουραστικό πρόγραμμά σου!
Θα μου πεις ότι είσαι πολύ πιο νέα... από μένα!
Θα σου απαντήσω:
είθε να είμαστε νέοι στη καρδιά και το νου, πάντα.

Να είσαι καλά, μάτια μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Φρέζια μου,
μοσχομυριστή!!!!
είναι γεγονός! Μας εχει "κατα-παγώσει" τούτη η χρονιά,
χειρότερη από πέρυσι!!!

Η Νέα Υόρκη;;;
Πανέμορφη στη ...παγωμάρα της
μα απαίσια στις δυσκολίες της. Βλέπεις, ο πληθυσμός της πόλης: Νέα Υόρκη,
είναι όσος περίπου και της Πατρίδας, ... δεν ξέρω, βέβαια, πόσοι είναι και οι... παραπανίσιοι,
μετρημένοι και ...αμέτρητοι!!!
Γίναμε πολλοί!!! παντού!!!!
Η γη δεν μας αντέχει, ούτε και μας χωράει...

Σε φιλώ, γλυκιά μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Λαμπρίτσα μου,
ή να έχεις το...μικρόβιο
ή να μη το έχεις!!!!!!!!

Φιλιά στη μαμά σου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

...και βέβαια, θα τα "λέμε"
κι από δω
κι από...κει!!!

Λαμπρινή Λαμπρίτσα μου,
Ευχαριστούμε!

Υιώτα-Δημήτρης

Αστοριανή είπε...

Ντένη μας,
φίλτατε,
ευχαριστώ!Εσύ, τα καταλαβαίνεις όλα!

Ξέρω, βιαστικός, ακριβολόγος, και φίλος!

Να είστε όλοι καλά,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Μαγδαλένα μου,
Ευχαριστώ για τις σκέψεις και τα αισθήματα σου!

...είναι άλλο να βλέπεις στις φωτογραφίες

κι άλλο να μη μπορείς να ξεμυτίσεις!!!

Όσο για το κούκλο μας,
περίμενα να πάρω ...άδεια από τους γονείς του για να σας τον εμφανίσω...!!!
Χαζογιαγιά, νωρίτερα από σας!!!
να μη σας βάζω και σε ...λίγη αγωνία;;;!!!
Χθες, τον είχαμε όλη τη μέρα, -η μαμά του, έπρεπε να πάει στη πόλη:Νέα Υόρκη,(διότι έχουμε και τον νομό: Νέα Υόρκη, ...) διότι ο πεθερός της είχε τα γενέθλιά του, μα είναι στην εντατική!!!
Συνδιασμός: οδήγηση-τρένο-περπάτημα για το νοσοκομείο ... πάνω από δυο ώρες,
κι άλλο τόσο η επιστροφή...

έχεις δίκιο να σκέπτεσαι... μα σ' ευχαριστώ διπλά-τριπλά
για την έγνοια σου,

Διχως να ξεχνώ
και των υπολοίπων που μας είτε τηλεφωνούν είτε μας γράφουν!!!

Πάντα με την αγάπη μου, Φίλη μου,

Υιώτα

pylaros είπε...

Αναμνησεις που μυριζουν ευκάλυπτο,
Κάποτε την πέτρινη εποχή είχα κι εγώ έναν ευκάλυπτο, βράζαμε τα φύλλα κι αναπνέαμε για να μας φύγει το κρυωμα ,

Σήμερα όλα χάθηκαν δεν υπάρχει τίποτα λες και ήταν η εποχή του Νώε!
¨ομως ήταν μόλις Χθες

χαιρετισμούς αγαπητή μου Υιωτα


με αγάπη
Γαβριήλ

magda είπε...

Αγαπημένη μου Υιώτα
Να και η γνήσια Τσέχικη συνταγή για το κέικ-σούβλι όπως εύστοχα ονόμασες!
http://www.food.com/recipe/trdelnik-slovak-czech-sweet-pastry-165166

Πολλά φιλάκια

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, όαση η σελίδα σου απ' όλες τις πλευρές!
Ακόμα και τα σχόλια, ολοκληρωμένος πίνακας!
Τι να πω; Όλα ειπωμένα, εκτός απ' το να προσέχετε περισσότερο!
Και στον παππού Παναγιώτη, περαστικά του!
φιλάκια σε όλους σας!

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου!!!
Συχνά μας "θεράπευε" και η δική μας μάνα
και πολλές φορές δεν τα...πιστεύαμε
αυτά τα φυσικά γιατροσόφια.

Μα φέτος, για πρώτη φορά στη ζωή μας,
περάσαμε τη γρίππη, μαζί, σχεδόν δυο μήνες!!! Τρομερά αηδιαστική στο βήξιμο κ.λ.π.!
Αδύνατον να πας κάπου και να μη ντρέπεσαι...

Πάει, πέρασε, και ποτέ να μην έλθει!!!
Να είστε όλοι καλά,
Φίλε μου, αυτό έχει τεράστια σημασία.
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Μάγδα μου!
Για τη... συνταγή,
αστεία το έγραψα! Και να που ΥΠΑΡΧΕΙ! και μάλιστα
αν μπεις,
χάνεσαι σε τόσες άλλες!!!

Ευχαριστώ πολύ! (δύσκολο να την φτιάξω! εκτός και σκεφτώ κάτι για το ...φούρνο!)

Σε φιλώ,
με όλη μου την αγάπη, χαιρετισμούς,
ΥΓ.: ΕΛΕΙΩΣΑΝ τα χιόνια μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Φιλάκια,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Η ψυχή σου,

Κατερίνα μου,

αξίζει όλο το χρυσάφι του κόσμου!!!

Τί άλλο να σου πω!

Ειδικά για την ευχή σου, για τον άλλο το παππού (72 χρονών...), θα τη μεταβιβάσω, καλή μας φίλη!
Ακόμη στην εντατική, ...!!!

Δεν ξέρω, πλέον, τι να σκεφτώ.

ΥΓΕΙΑ σε όλους,
Κατερίνα μου,

έχεις και συ δοκιμάσει κάμποσα, τελευταία,
μα όπως λένε: αυτά έχει η ζωή...
Έλα, όμως, που δεν αντέχεται!!!

Σε αγαπούμε, φιλιά στο Δημήτρη
και στα καμάρια σου,
Υιώτα

© Piedade Araújo Sol (Pity) είπε...

thanks for the comment.
kiss