9 Ιουν 2014

... το Δέντρο που δεν άντεξε τις θύελλες.


Ήταν στο τρελλό ξεκίνημα τουΜάη! Η Φίλη του κήπου μας,
άβοφη, αδιάφορη για το χιόνι, Μάνα! Ετοίμαζε την φαμίλια της,
δίχως να υπολογίζει το κρύο ή τον πάγο..., έμπειρη, όσο την έχει κάνει δυνατή η ίδια η Φύση.


Το ΔΕΝΤΡΟ,
ένα εβδομηνταπεντάχρονο 'λιόπουρνο, 
το "Χόλλυ Τρι" όπως το λένε εδώ, 
λυγερόκορμο, ύψους τριών περίπου μέτρων, δεν μιλούσε. 
Λαβωμένο από τις άγριες θύελλες της τελευταίας διετίας, έκρυβε στην κάτω όψη των αγκαθωτών φύλλων του την απρόσμενη κατάρα που του έφεραν οι κρύες-ζεστές, κρύες-ζεστές εναλλαγές του καιρού, μια πάθηση λευκή σαν σκόνη που ξαπλώθηκε και με κανένα φάρμακο δεν έλεγε να υποχωρήσει... άσε που οι άνεμοι και οι βροχές δεν βοηθούσαν...
Τα φύλλα που έπεφταν στη βάση του, μαύριζαν, κολλούσαν, σχέτη απελπισία για μας... μέχρι και τα πρώτα σαλιγκαράκια είχαν ανέβει να φάνε...!!! 
Πήρα σβάρνα έρευνες στο Γκούγκλ..., πήγαμε, ρωτήσαμε... τελικά πήραμε την μεγάλη απόφαση να φέρουμε ειδικό και να το κόψουμε! (ένα διακοσάρι, παρακαλώ, το ...κόψιμο με την μεταφορά...) ήδη είχαν αρχίσει και οι κοντινοί αγριο-υβίσκοι 
(το ρόδο της Σάρον, τα λένε) να παρουσιάζουν άρρωστα φύλλα...

Η "κοκκινοκοιλιά" -όπως χαϊδευτικά λέμε την Φίλη μας την κορυδαλλίνα, τραγουδούσε ευτυχισμένη. Τα πουλάκια της μάθαινα να τσιμπούν τα "σταφύλια" της πασχαλιάς που είχαν ξαπλώσει στην δεξιά πλευρά του ΔΕΝΤΡΟΥ, η ασπρόμαυρη γάτα του Ιταλιάνου γείτονα να τα λιγουρεύεται... ο αληταράς ο σκιούρος το ίδιο... Εμείς, να τα χαιρόμαστε, ώσπου ήρθε η ασύλληπτη ώρα.

 (διακρίνονται τα κλαδάκια της πασχαλιάς που ... γράφουν ιστορίες αγνώστου προελεύσεως...)

Η στενοχώρια μας, ανείπωτη!
Το Δέντρο αυτό μεγαλώνει τόσο αργά και για την εποχή των Χριστουγέννων έχει ξεχωριστή ομορφιά!
Κάναμε προσεκτικά - λόγω των αγκαθωτών-γυαλιστερών φύλλων του, στεφανάκια, τα κόκκινα φρουτάκια του σαν μικρές ανθοδέσμες τόνιζαν το χρώμα των εορτών...  και με το πρώτο χιόνι, ντυμένο στα ολόλευκα, ήταν η ζωγραφιά του πίσω κήπου...
Το Δέντρο έφυγε!
Θα ψάξω για φωτογραφίες μου να το κρατήσω στην μνήμη.
Τα πουλάκια;
Ψάχνουν για τροφή στο χώμα...
Μα η Μάνα τους; 
Να έχει θυμώσει μαζί μου;
Πηγαίνει και κόβει τα κερασάκια που μόλις ρόδισαν, τα βάζει στο γρασίδι και τα απολαμβάνει λίγο-λίγο...
Αυτή όμως είναι μια άλλη συνέχεια, για τις ώρες της φιλικής μας επικοινωνίας.

Φίλες και Φίλοι μου,
μια ο κήπος, μια ο πολύ-περίεργος (!!!) εγγονός μας που μας ξετρελλαίνει, συν και ό,τι παραπανίσιο προκύψει(!!!)
μοιάζει να σας έχω εγκαταλείψει...
Σας σκέπτομαι περισσότερο, γνωρίζετε ήδη παρόμοιες ενοχές...
Μα θα τα λέμε, έστω κι ένα "γεια" στο "φατσο-βιβλίο" που λέει και μια άλλη καλή Φίλη...
Καλή συνέχεια στον όμορφο μήνα της Πατρίδας,
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα





18 σχόλια:

Ελενα Λ. είπε...

Καλημέρα Γιώτα μου!
Ετσι χάνονται κάποια πράγματα και δεν μπορούμε να το χωνέψουμε γιατί θεωρούμε ότι θα έιναι πάντα εκεί δεν θα τα χάσουμε ποτέ!
Πολλά φιλία εδώ θα είμαστε μην ανησυχείς!

akrat είπε...

σνιφ...

και εμένα μου έτυχε ανάλογο πράγμα

φώναξε συγγενής να κόψει δέντρο έσπασε το συνεργείο τα διπλανά λέλουδα ένα δέντρο στον δρόμο και μια εξώπορτααααα....!!!!

150 ευρά και καταστροφή....

τι να πω...

Paraskevi Lamprini M. είπε...

καλή μου τι κακό!! πολύ με στενοχωρούν τα κομμενα δέντρα... !!...
ααα.. κουράγιο!!!!
μακια στον μικρό... !!
ωραία η φωτο με τα λιλά άνθη... και...
τι να πεις;;...
Α, ελπίζω τα πουλάκια να βρουν άλλο σπιτι...
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ!!!

Dennis Kontarinis είπε...

Υιώτα μου καλή σου μέρα
Δεν είσαι μόνη. Κι΄ο δικός μας; κήπος πολύ τραυματισμένος.
Να είμαστε καλά θα τα ξαναφτιάξουμε.
Την αγάπη μου σε όλους σας.

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, το έκοψες τελικά; Κι είχα ρωτήσει γεωπόνο και μου είχε δώσει δοσολογίες! Ερχόμουνα να σου τις γράψω...
Χαιρετίσματα!
Μη στεναχωριέσαι, είναι εφτάψυχο και θα τινάξει παράριζα, πολύ γρήγορα!
Στεναχωρέθηκα, μελαγχόλησα γιατί μου θύμισες πολλά, σχετικά με το κόψιμο δέντρων, ας είμαστε καλά να τα θυμόμαστε και να δούμε να μεγαλώνουν τα νέα.
Δώσε φιλιά σε όλους, ιδιαίτερα στον μικρό και στον μεγάλο!

Αστοριανή είπε...

Αγαπητή μου Έλενα,
Καλημέρα,
έστω και βροχερή...

Άδειος τόπος,
άδεια καρδιά,
άδειες φωλίτσες...

Χρόνια Πολλά
για την εορτή του Πατέρα.

Φιλί,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

...εκατό "ευρά"!!!

Ακρατ μου,
παντού τα ίδια και χειρότερα να μην έρχονται,
μα...


Χρόνια Πολλά για την εορτή του Πατέρα,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Λαμπρίτσα μου,
τα πουλάκια μετακόμισαν...
απλά
μας επισκέπτονται από συνήθεια...

Φιλάκια
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Χρόνια Πολλά
Ντένη μου,
Για τη γιορτή του Πατέρα...


Άνθρωποι φεύγουν,
κενό μεγάλο...

Υγεία, Φίλε μας,

Υγεία.

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Κατερινάκι μου,
Χρόνια Πολλά για τη γιορτή του Πατέρα.
Να είστε καλά.

Όσο για το δέντρο;...
"Ξεβράκωτη" γωνιά...
Κι οι οδηγίες;
χρειάζονται...
αν και πήγα σε ειδικό -με τις διαμαρτυρίες του Δημητρίου, του οδηγού, καλή μου...-
διότι
και η μικρή αχλαδιά, έβγαλε κηλίδες σκουριάς...
Έκανε 5-6 αχλαδάκια,
-έτσι και πέρυσι, που μας τα έκοψαν άγουρα, "ξένοι" όταν
λείψαμε---
μα ΒΡΕΧΕΙ και δεν σταματάει, φίλη μου!!!!!!
μετά, υγρασία και καύσωνα, ή απότομο ψύχος...

Μα ΤΙ στην ευχή κάνουν κι έχει γίνει τόσο ξετρελαμένος ο καιρός...

Ευχές κι Αγάπη, σε όλους σας,
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Χρόνια Πολλά, Γιώτα μου, για τον πατέρα!
Να χαίρεσαι τον πατέρα των παιδιών σου, να ζεις να θυμάσαι τον δικό σου!
Άλλη στιγμή, να βρω το χαρτάκι, να σου γράψω τι μου είπε ο γεωπόνος εδώ.
Μας ραντίζουν! Τι νόμιζες; Αθώο είναι;
Φιλιά σε όλους εκεί και αγάντα στα όποια δύσκολα, που δυστυχώς, δε λείπουν!

Αστοριανή είπε...

...αν και σου τα έγραψα
ΕΥΧΕΣ Υγεια και Αγαπη,

Κατερίνα μου,

δεν με κουράζει να τα λέω, πάλι και πάλι....

Ευχαριστώ για την έγνοια σου,
Φιλιά
καλοκαιρινά, σήμερα... αύριο, βροχή!

Φιλιά,
Υιώτα

pylaros είπε...

Τούτη δω η γη μέσα σε μερικές μέρες πρασινίζει τα δένδρα τα φυτά στη σιγαλιά της νύχτας πρέπει να ακούγεται ο ψίθυρος του διογκώματος της σάρκας ώστε όλα τρέχουν να προλάβουν, μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα τρέχουν να ανθίσουν να καρποφορήσουν, να λογκόσουν πριν έρθει ο παγωμένος Χειμώνας με τους πολλούς πάγους
όπου θα ξεγυμνώσει τα δένδρα θα σκοτώσει τα λουλούδια, κι εμάς τους θνητούς θα μας κλείσει, κάτω απ' την σκεπή.

Happy father's day to all of you
Gabriel

Αστοριανή είπε...

...αν μπορούσα να αφουγκραστώ
την ανάσα της Φύσης,

Γαβρίλη μου,

θα προσπαθούσα να την ...εξευμενίσω
να μη... μας "βασανίζει" τόσο!!!

Χάρηκα την έμπνευσή σου,
ειδικά εκείνο το "λογκόσουν"...
που βέβαια, για τους φίλους, θα έπρεπε να έχει
"γ" αντί του "κ" και με "ω"
για να το ...καταλάβουν,
αφού μετέτρεψες
τον "λόγγο" = δάσος με θάμνους,
σε ρήμα!
Εγώ, όμως, σε διαβάζω μέσα-έξω!!!
και είχα ένα μακρύ, ευχάριστο χαμόγελο...

Να είσαι καλά,
Υιώτα

pylaros είπε...

Καλημέρα αγαπητή μου Υιώτα

Το νόημα στο τι θέλω να πω βγαίνει, όμως η λέξη λόγκος είναι ορθώς γραμμένη το έψαξα έτσι από περιέργεια αν αυτά που μου μάθανε στο χωριό μου 1940-6 είναι ορθά.
αν όχι φταίνε οι δάσκαλοι, ή η καινούργια ελληνική γενιά που άλλαξε το μακρόν προ βραχέου περισπάτε
Το λεξικό Τεγόπουλος Φυτράκης στην σελίδα 510 εξηγεί Λόγκος= Θαμνότοπος, ή δάσος

Κατά τα άλλα όλα καλά,
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου!!!!

μοιάζει σαν το ...παλιό και νέο Εορτολόγιο!!!!!!!!!

Μη τρέξεις να μου πεις
για παλαιο...ημερολογίτικα και τα τοιαύτα... ουκ έστιν τέλος...

μα ΑΝ η ελληνική
μας έχει γίνει ΑΓΝΩΣΤΗ γραφή -και γλώσσα,
σίγουρα δεν φταίμε εμείς!

Εκτιμώ πάρα πολύ την διάθεση και το χρόνο να μαθαίνουμε!!!

Χαιρετισμούς πολλούς,

Υιώτα

magda είπε...

Αγαπημένη μου Υιώτα,
Συγχώρα με, αλλά με τα παιδιά και την εγγονή να με τραβάει από το χέρι όλη την ημέρα, είναι δύσκολο να ανοίξω το κομπιούτερ :)
Τώρα κοιμάται, μετά από ένα χορταστικό μπάνιο στην θάλασσα. Μόλις ξυπνήσει, γιαγιά φωνάζει και εγώ τρελαίνομαι, χαχααα.
Τα κερασάκια σας, οι φραουλίτσες για τον κούκλο σας και όλες οι φωτογραφίες σου, είναι υπέροχες!
Όσο για το δέντρο,κρίμα...
Να είστε εσείς καλά, όλη η οικογένεια σου!
Να έχετε ένα όμορφο καλοκαίρι, με υγεία και χαρά!
Πολλά φιλιά καλοκαιρινά σε όλους σας!
Με αγάπη

Αστοριανή είπε...

Μάγδα μου,
συμπληρ'ωνω στο επόμενο!!!
Φιλι,
Υιώτα