ΔΥΟ ΝΕΚΡΟΙ, ΣΤΗΝ ΓΗ ΤΟΥ ΤΙΓΡΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΦΡΑΤΗ!...

(Φωτο-σχέδιο Υιώτας, 2015)

ΔΥΟ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΗΝ ΓΗ 

ΤΟΥ ΤΙΓΡΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΦΡΑΤΗ
(Γράμμα σ' ένα μισθωτό στρατιώτη, στο Ιράκ, βραβείο Πειραϊκού Συνδέσμου)

Με τα χείλη διψασμένα, όπως τη Γη που πατάς
και φλογισμένη την σκιά σου ανέχεται
-τη γη του Τίγρη και του Ευφράτη όπου πλημμύρες εγκυμονεί
και ποτέ δεν σε δέχεται,

έρημος άκαρπη η δική μου αγκαλιά τώρα μένει
και σε προσμένει.

Με τα χέρια ανοιγμένα σαν σε σταυρό αθώρητο,
θωρώ έναν ήλιο καυτό, ανελέητο,
έναν ήλιο ασυγχώρητο,
να σφυροκοπάει τις άνυδρες μέρες μου
και να σε λιώνει στις πνιγηρές νύχτες,
όπου οι σκέψεις γυρνούν ακατάπαυστα, ωσάν τρελοί ανεμοδείχτες.

Στο λίγο θρόισμα του βοριά, την πόρτα τρέχω ν' ανοίξω,
στο κάθε σύννεφο του νοτιά αμίλητη τους λυγμούς μου θα πνίξω.
Κι ενώ πεθαίνω στο βάρος του χωρισμού, και 

λίγο ανασταίνομαι
στο μακρινό της φωνής σου άκουσμα 

"... κάνε κουράγιο, έρχομαι..."

για σε, που συνεστιάζεσαι με τον Θάνατο,

συνομιλείς με το Θάνατο,
που λες κλείνεις τα μάτια και με ονειρεύεσαι, 

ξεγελώντας τον Θάνατο,

εγώ, που αρνούμαι ν' ακούσω πως, δήθεν, ερωτοτροπείς με τον Θάνατο,
πες μου, 

πώς θα κοιτάξω τα μάτια σου π' ολημερίς εκείνος ταλάνιζε;
πώς θ' αγκαλιάζω το σώμα σου που μόνο εκείνος αγκάλιαζε;

Πώς θα διώξω τις εικόνες φρίκης από του νου σου τα βάθη;

Στις πτυχές της καρδιάς σου, πως θα σβήσω τα λάθη;

Πώς θα δέσω το είναι μου με σένα που έμεινες πίσω;
Πώς, όταν βρίσκεσαι πλάι μου, ήδη νεκρός, θα σε θρηνήσω;

Κι ας αλώβητος γύρισες, 

του Τίγρη τ' άγριο μάτι
με τα φαντάσματα του εύφορου, του ματωμένου Ευφράτη,
θα στοιχειώνουν τη μνήμη μας, 

θα ρουφούν την ψυχή μας,
θα κυοφορούν την Εκδίκηση στη σαθρή ύπαρξη μας...

Πες μου, πως διορθώνεται λογική ισοπεδωμένη
αφού η Πίστη αλλαξοπίστησε και μόνο ο Πόλεμος μένει;

Μα κι αν θάρθεις ζωντανός-νεκρός, μη τρομάξεις, καρδιά μου!

Κοιμητήρι απάνεμο θα σε δεχτεί η αγκαλιά μου.

(Φωτο-σχέδιο Γιώτας, 2015)

**********************************
                                                     ****************************************************

Φίλες και Φίλοι μου,
φορτωμένη κρύο... μέχρι τους βρόγχους...... σας στέλνω την αγάπη μου με δυο σχέδια κι ένα ακόμη επίκαιρο ποίημά μου...
Υιώτα