8 Ιουν 2015

ΘΕΑΝΩ ΜΑΡΓΑΡΗ, 24 χρόνια πέρασαν...

Καλή εβδομάδα, Φίλες και Φίλοι μου! 
Ψάχνοντας σε συρτάρια και κιβώτια... θεέ μου τί ανακάλυψα!
Είμαι πολύ συγκινημένη με τις ανανεωμένες θύμησες... που θα μου επιτρέψετε να τις βάλω σε μεγένθυση ώστε να τις διαβάσετε δίχως να επαναλαμβάνομαι...:


*Δημοσιεύθηκε στον Εθνικό Κήρυκα Νέας

 Υόρκης (Σάββατο-Κυριακή 

2-3  Νοεμβρίου 1991, σελίδα 8, πλαισιωμένο

 με το κείμενο-επικήδειο του Δρος ΦΩΤΙΟΥ

 Κ. ΛΙΤΣΑ, Καθηγητή Πανεπιστημίου,

ΣΙΚΑΓΟ. Έγραφε για την Θεανώ που

 γνώριζε πολύ κλειστά: «Σεμνή, 

παραδομένη 

μέσα στον κόσμο του μετανάστη και 

 της ξενητιάς του Σικάγου που και η ίδια 

έζησε,

 η Θεανώ Μάργαρη ήταν ίσως η καλύτερη

 επωδός του δράματος και του μεγαλείου

 του ξεριζωμού. Τραγούδησε με το λόγο της

 τον πόνο, το διχασμό και την έξαρση που

 νιώθει κάθε Έλληνας στα

 ξένα»… 


 Προσωπικά, δεν γνώρισα την Θεανώ

 Μάργαρη. Τελευταία μιλούσαμε στο

 τηλέφωνο, με την άνεση και την

 αυτοπεποίθηση της τεράστιας πείρας της: 

«-...έχω γράψει κι εγώ θεατρικά, χρόνια πριν

 ανεβάσαμε ένα, τίποτα, χαμένος κόπος…

 Ποίηση, δεν έγραψα…» κ.α. μου έλεγε...

 Θησαυρός μου:

 από τα ελάχιστα του πρώτου βιβλίου της

 «Η Ευτυχία και άλλα διηγήματα»,1939,

 όπου κιβώτια γεμάτα έμεναν αζήτητα, «- τα

 πέταξα στο φούρνο, να μη τα βλέπω…

 ελάχιστα βρέθηκαν ξεχασμένα στο

 πατάρι…σου στέλνω ένα, να με θυμάσαι. 

Και… να γράφεις,

                    για σένα, άσε τους άλλους…

 αυτή θα είναι η

 δική σου ευτυχία».


Δυο χρόνια μετά, στο

 διαγωνισμό διηγήματος "Τέχνης και 

Λόγου" 

 Σικάγου,

 στην μνήμη της Θεανώς Μάργαρη, κέρδισα

 £1,000.00, άνευ συναγωνισμού, με

 πρόσκληση στο Σικάγο. 

Τίτλος: "Ο Αη-Βασίλης της Αγάπης", που 

το 

παρουσίασα 

 μετέπειτα και

 θεατρικό.


Η μεγαλύτερή μου συγκίνηση ήταν όταν στο κείμενο που της αφιέρωσε ο καθηγητής 
κ. Φώτης Λίτσας, που ποτέ δεν γνώρισα ( μετά από την Θεανώ, ΕΦΥΓΕ κι ο κ. Λίτσας)
ήταν κι ένα δικό μου ποίημα, στην Μνήμη της!
Στην συχνή αλληλογραφία που είχε με τον Δημοσιογράφο Γιώργο Αγγελίδη, (κι αυτός θα τα "λέει" μαζί τους, εκεί ψηλά...) μου διάβασε ο Γιώργος: "... μακάρι να είχαμε κι άλλους σαν την Γιώτα... "     Θυμάμαι, δεν πρόφτασα να την ευχαριστήσω και γιαυτά της τα λόγια που -ελπίζω- κάποια μέρα, όταν συνατηθούμε, να της τα πω από κοντά...
Το ποίημά μου, ξεχωριστά, για σας.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ (στην Θεανώ Παπάζογλου-Μάργαρη, 2-3/11/1991)*

Ελεύθερη, σαν τον άνεμο, η ψυχή σου θα φτερουγίζει.

Τώρα δεν θα φοβάσαι το εκτυφλωτικό φως, το πηχτό σκοτάδι, τις αποστάσεις ανάμεσα στους χώρους και τους ανθρώπους που αγάπησες. 

Οι φωτιές της Σμύρνης, τα γκρεμισμένα αγάλματα, η αλλοφροσύνη του ξεριζωμού 
δεν θα πονούν πια τα μάτια σου.

Το πνεύμα σου θα επισκεφθεί με αγάπη ό,τι γήινο γνώρισες κι όσα καλέσματα θα σου κάνουν 
αυτοί που σε γνώρισαν. 

Ανεξίκακη θα αιωρείσαι, όσες χαρές κι αν σου στέρησαν. 

Στη μεταβατική εποχή τού Φθινοπώρου, με τις αλκυονίδες μέρες και τα ινδικά καλοκαίρια
 -όπου της Άνοιξης τα λούλουδα θαρρείς ανέβηκαν στα δέντρα τα φύλλα βάφοντας 
σε χρωματικό πανηγύρι
η ψυχή σου θα ευφραίνεται.

Με ένα κόκκινο μαντήλι δεμένο σε γραφίδα ευαίσθητη, θα γράφεις στην ποίηση που δεν έγραψες 
και θα ανεμίζεις ευχές σε όσους μέστωσαν 
την ζήση σου, σε όσους γέμισαν τις ώρες 
της περισυλλογής σου.

Στο αιθέριο ταξίδι σου, να αγγίξεις τα σύννεφα.

Στο λευκό και πιο ανάλαφρο 
θα σε περιμένει η σκέψη μας

για το «Καλό Κατευόδιο».


Υιώτα



12 σχόλια:

pylaros είπε...

Τότε μια εποχή γεμάτη όνειρα που ζητούσαμε μια καλυτέρευση μια πρόοδο στον γραπτό Ελληνικό λόγο εδώ στα ξένα.
Αυτοί οι δυο τους ήταν ένας φάρος που μας έστερνε το φως του από μακριά κι εμείς προσαθούσαμε, να υπερβάλουμε τον εαυτόν μας να σμίξουμε τις προσδοκίες μας ώστε να φτιάξουμε μια Ελληνική γραπτή ομογενειακή κουλτούρα βασισμένη σε βιωματικές μεταναστευτικές περιπέτειες.

Θυμάμαι που διάβαζα την σελίδα της Θεανώ-Παπάζογλου- Μάργαρη απ το Σικάγο
τα χρόνια εκείνα τα παλιά τα πολύ παλιά, νομίζω ήταν κάθε weekend Επίσης διαβασα κι ένα της βιβλίο,
καθώς αι με τον Φ. Λίτσα μίλησα τηλεφωνικός όταν προσπαθούσα να εκδώσω ένα μου βιβλίο δεκαετία 90

Όσο για εσένα σε γνώρισα προσωπικα μια και μένουμε κοντά

Σήμερα όλα ατόνισαν μείναμε με αχ! Βαχ!

χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Η Θεανώ ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο για τα ελληνικά γράμματα της ξενητιάς. Ανεπανάληπτη.
Έχω δυο τρία από τα βιβλία της. Συχνά τα ξεφυλλίζω και απολαμβάνω το μεγαλείο των λόγων της.
Νάσαι καλά για την αναφορά που της αξίζει.

Paraskevi Lamprini M. είπε...

παντα είναι ενδιαφέρον να γνωρίζεις ανθρώπους που έχουν φύγει
ο Θεός να την αναπαύσει... χαίρομαι που προσέφερε στην Ελλάδα...
άψογο το ποιημα , φίλη μου καλή!

καλό καλοκαίρι!!
με αγάπη!!!
Λαμπρινή....

και πολλά χαιρετίσματα!

Unknown είπε...


thank you

سعودي اوتو


Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
πολλοί έχουν "φύγει΅
και το "κακό" είναι ότι τους ξεχνάμε...
Πιστεύω ότι πολύ ονειρευόμαστε στον... ξύπνιο μας και στον ύπνο μας...
ας είναι..
Να είσαι καλά,
χθες αργά γυρίσαμε από την Βιτζίνια, κι έχω μείνει ... αργοπορημένη!

Φιλιά,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ντένη μου, Δεν σε ξέχασα!
Είχαμε πάει στην πρωτοκόρη, την Πέμπτη, στην Βιρτζίνια και γυρίσαμε χθες αργά...
Ευχαριστώ για την Φιλία σου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

ΛΑΜΠΡΙΤΣΑ μου! Χρόνια σου Πολλά κι ευτυχισμένα!
Να που έμαθα για τα γενέθλιά σου... και δεν σου ευχήθηκα στην... μέρα τους.
Να σε χαιρόμαστε!

Ευχαριστώ που με σκέπτεσαι
και με... επισκεφτεσαι...
Φιλιά κι ευχές κι από τον Δημήτρη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Dear Uouo Uo,

Thank you, too.

Greetings

Yiota

Frezia είπε...

Μαθαίνουμέ πολλά από σένα,για άτομα ξεχωριστά και γεγονότα
διάφορα,πολλά από αυτά μετά απο την... αναχώρηση αυτών των ανθρώπων!
Εύχομαι μία γεμάτη και χαρούμενη καλημέρα!φιλιά πολλά!
Υ.Γ.θυμάμαι τότε σαν αυτές της ημέρες που πήραμε ένα μικρό
κληματιστικό,και τοποθετήσαμε σε ένα παράθυρο της Αστόρια!

Αστοριανή είπε...

Φρεζια, γλυκειά μου!!!
Δεν σε ξέχασα!

Πνιγμένη από...πολλά, ξέρεις εσύ,
σε ευχαριστώ για τις αναμνήσεις που μοιράζεσαι μαζί μου...

Τι κάνουν οι...καμπανούλες "μου;;;"

Τα λέμε όμως και στο φέις, για να μη...ξεχνιώμαστε

Ευχές, για την Εορτή του Πατέρα΅!

Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Α.. καπου το αφησα... και δεν σχολιασα, ενω το ειδα!! Ποτε δεν ειναι αργα!
Ευχαριστω πολυ! Σου ευχομσι τα καλυτερα, καλη μου φιλη!! Ευχαριστω και τον συζυγο!! Χρονια του πολλα κι εδω... λογω του fαther' s day!!
Μακια!!!

Αστοριανή είπε...

Ευχαριστούμε, αστέρι μας...Φιλιά,
Υιώτα