13 Νοε 2015

Οι "ΨΥΧΕς ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕς" στον Καναδά της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

( Σύνθεσή μου, αφιερωμένη στην " Ιέρεια της Αλήθειας", την αγαπημένη Ιουστίνη)

Η αστείρευτη γραφή της Γιώτας Στρατή

Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη //

Η ποίηση αποτέλεσε πρωταρχική ουσία στη ζωή μου και τη λογοτεχνική μου ύπαρξη, καθώς από παιδί στη Λευκάδα ζυμώθηκα με το Βαλαωρίτη και το Σικελιανό. Οι συνεχείς απαγγελίες στις σχολικές γιορτές με εξοικείωσαν με όλους τους μεγάλους ποιητές της νεότερης ελληνικής γενιάς. Ωστόσο, το δέος μου γι αυτή τη μορφή του λόγου παραμένει μεγάλο, καθώς αναγνωρίζω πως οι λέξεις κρατούν τα κλειδιά της έκφρασης, απογειώνοντας ή συνθλίβοντας τον ποιητή τους. Πιστεύω πως η ποίηση περνάει κρίση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολάκερο τον κόσμο. Οι άνθρωποι εκτεθειμένοι σε δεκάδες ερεθίσματα όλο και λιγότερο σκύβουν στα έγκατά τους να ομφαλοσκοπηθούν μέσα από τα λόγια των ποιητών.
Η ποίηση ταυτόχρονα ενέχει την παγίδα να αποτελεί την ευκολότερη φόρμα έκφρασης ατόμων, που εκδηλώνουν την ανάγκη να εκφράζονται στο γραπτό λόγο. Πολλοί ομογενείς ομοιοκαταληκτούν θεωρώντας ότι γράφουν ποίηση. Ωστόσο, τα ανάλαφρα στιχάκια τους πόρρω απέχουν του ειλικρινούς και αυθεντικού ποιητικού λόγου.
Ένα πρόσωπο του οποίου το πηγαίο ταλέντο στον ποιητικό λόγο θαυμάζω είναι η Γιώτα Στρατή, μεγάλη κυρία της Ελληνικής Λογοτεχνίας στην ομογένεια της Νέας Υόρκης.

στρ
Γιώτα Στρατή
 Η Γιώτα μου έχει χαρίσει κάποια από τα έργα της κατά καιρούς. Αρχόντισσα πραγματική στο λόγο και στη σκέψη. Μια βαθειά γνώστης των Ελληνικών Γραμμάτων, που αν ζούσε στην πατρίδα θα γνώριζε μεγάλης αποδοχής. Διάβασα τα θεατρικά της έργα «Ο καταποντισμός της Αρχαίας Ελίκης», « Σαπφώ η Λέσβια Ιέρεια της Αγάπης» , «Συριανές Αγάπες» καθώς και την ποιητική της συλλογή «Εννέα Εντολές και Μια Αγέννητη». Έμεινα εκστατική με το βάθος των γνώσεων, την υπέροχη ιστορική της διαδρομή στα αρχαιοελληνικά κείμενα, την αναψηλάφηση των συμβολισμών μέσα από τις αιώνιες ρήσεις. Κι ακόμη με το λυρισμό των ποιημάτων της, την αισιόδοξη ματιά της αλλά και το σαρκαστικό χιούμορ της στην κωμωδία «Συριανές Αγάπες». Η Γιώτα Στρατή με μια βαθειά και ουσιαστική γνώση των αρχαιοελληνικών κειμένων αλλά και της ελληνικής γλώσσας στην υψηλότερη διάστασή της με έκανε ν’ αναρωτιέμαι πώς τέτοια αληθινά ταλέντα χάνονται στη λήθη και την μακρότητα της ξένης γης. Πρόκειται για μια λογοτέχνιδα, άξια σύζυγο και μητέρα, που έκανε άξονα ζωής της συγγραφή αντλώντας τα θέματά της από τις πιο αυθεντικές στιγμές του ελληνικού πολιτισμού και της γλώσσας μας. Και το κυριότερο, μέσα από την τριβή της με την ομογένεια της Αμερικής προσπάθησε να μεταφέρει αυτή την αιώνια δάδα του ελληνικού πνεύματος στη νέα γενιά των Ελλήνων προσαρμόζοντας τα περισσότερα έργα της σε θεατρικές παραστάσεις. Έργο μεγάλο και αναξιολόγητο σε όλες του τις διαστάσεις από τις ντόπιες αρχές της ομογένειας ή από τα Ελληνικά υπουργεία Πολιτισμού και Παιδείας, είμαι σίγουρη.
Θα πρέπει να πω ότι η Γιώτα Στρατή δεν σταματάει στην πρωτογενή δημιουργία, αλλά ακάματη εργάτρια της τέχνης, στήνει θεατρικές παραστάσεις, πρωταγωνιστεί σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, οργανώνει εκθέσεις βιβλίου, στήνει ποιητικές βραδιές αναβιώνοντας την ελληνική γλώσσα και τη λογοτεχνία μας.

ioustinistrati

 Ψυχές Αιωρούμενες
Στην τελευταία της ποιητική συλλογή «Ψυχές Αιωρούμενες» η Γιώτα Στρατή ασχολείται με το αγαπημένο της θέμα, τη νοσταλγία της πατρίδας και ταυτόχρονα με θέματα που αγγίζουν το είναι της, είτε πρόκειται για τα χάδια του παππού στον εγγονό είτε για τη μαζική δολοφονία των παιδιών του σχολείου στο Κονέκτικατ είτε για τη θάλασσα που εξακολουθεί να παραμένει η αγάπη της, είτε για τον έρωτα, την αγάπη, τα αγγίγματα , όλα.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου η Γιώτα Στρατή περιγράφει με περίπου αυτοσαρκαστικό στιλ την προσωπική της ιστορία, που ξεκίνησε από το Αίγιο των πολιτικών φρονημάτων για να καταλήξει στη Νέα Υόρκη της διαρκούς περιπέτειας μέσα από το γάμο της με το Δημήτρη Στρατή.
Πέρα από τα ποιήματα της συλλογής που στάζουν το πάθος της Γιώτας για τις λέξεις, και αναδεικνύουν τη βαθειά υπαρξιακή της σχέση με τη λογοτεχνία, τούτο το βιβλίο αποπνέει την ειλικρίνεια του ταξιδιού της ζωής μιας γυναίκας που δεν έπαψε ποτέ να ελπίζει και να δημιουργεί παρά τις όποιες αντιξοότητες.

Γράφει η Γιώτα

Για τη θάλασσα:
«Χθες, ένας κόκκος στα κλειστά βλέφαρα της θάλασσας ήμουν.
Έρχομαι, είπαν, από το βυθό με λιγοστό του ήλιου φώς,
Να συνηθίσω τους καύσωνες που με περιμένουν έξω!»

Για τον παππού:
«Καθιστός, εύχαρις, με πόδια ανοιχτά, ΄
απλωμένα στο ξύλινο πάτωμα, ο εγγονός,
ορθή γωνία, δύσκαμπτη, ο άγιος της χαράς,
να προσκυνήσει τον ανθό της αθωότητας».

Εν τέλει, η Γιώτα Στρατή είναι μια πηγαία λογοτέχνις, που παίζει ανάμεσα στο πεζογράφημα, την ποίηση και το θέατρο σημαδεύοντας με τη γραφή της τη λογοτεχνία της Διασποράς. Αφήνει το χειμαρρώδη λόγο της να συνθέσει εικόνες, συναισθήματα, απορρίψεις, ελπίδα, φόβο, κούραση, αγωνία. Αρνείται να χαλιναγωγήσει τις λέξεις, που θαρρείς ξεχύνονται σαν άτια στις λευκές σελίδες.
Πρόκειται για μια εξαιρετική εργάτρια του λόγου, μια ποιήτρια με βάθος και πάθος.-
**********************
!!!
Ιουστίνη μου,
τί να προσθέσω. Ένα ακόμη "Ευχαριστώ" για την αγάπη που έδωσες στη γραφή μου, σύντομα, μεστά, για όλα αυτά τα χρόνια δημιουργίας στην Νέα Υόρκη, και για την πρόσφατη παρουσίαση του βιβλίου μου:
"ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ"
στο 18ο τεύχος του
  FRACTAL

Σου εύχομαι
πάντα άξια και εμπνευσμένη.
Χαιρετισμούς 
στον Τεντ και Καλή Τύχη στον Αλεξανδρίνο σας.

Με την αγάπη μας,
Υιώτα

18 σχόλια:

pylaros είπε...

Χαιρετώ και τις δυο σας, τεχνίτριες του λόγου!

Γαβριήλ

kerina poiimata είπε...

Καλοτάξιδα τα έργα σας, επίσης και στις δυο!
Να είστε καλά!
με εκτίμηση.

Κυκλαμίνα είπε...

Γιώτα! ¨εκπληξη η Ιουστίνη! Μπράβο της!
Δε θα έπρεπε να αναρρωτιέται όμως, πως έμεινες στην λήθη, κ.λ.π.
Σού είπα εγώ! Γούρι η νέα σελίδα!
Και στο Φράκταλ;
Τί άλλο θέλεις!
Πήρες φόρα, είναι οι μεγάλες σου στιγμές, απόλαυσέ 'τες!
Πολύ καθυστερημένο δικαίωμα και τ' αξίζεις και το ξέρεις και το ξέρουμε!
Πάω να δω και το Φράκταλ, να σε καμαρώσω!
Αυτό το βιβλίο θα πιάσει όλους τους πόλους, να το θυμάσαι!
Φιλιά σε όλους!
Πάντα χαρές, Γιώτα!
Αν μας άφηναν και τα γεγονότα να τις χαρούμε καλύτερα, καλά θα ήταν, αλλά...!

Κυκλαμίνα είπε...

Υγ. Νόμιζα και σε εφημερίδα του Καναδά! Γι' αυτό είπα για πόλους!
Τέτοια ώρα, τέτοιες μέρες, τέτοια λόγια, Γιώτα μου!
Να είσαι γερή να γράφεις! Είπαμε!
Είχα ήδη ένα κουρασμένο μυαλό, αυτές οι μέρες το τίναξαν στον αέρα. Φιλιά, ξανά!

Κυκλαμίνα είπε...

Φιώτα, ήρθα μόνο για γκουγκλ συν.
Σε σκέφτομαι, μη νομίζεις άλλα, γιατί απ' το πολύ νόμισμα (εκ του νομίζω) φτάσαμε εδώ.
Δεν προλαβαίνω πια, όσα θα ήθελα. Δεν τελειώνουν οι ειδήσεις, ούτε τα βιβλία, ούτε τα ποιήματα. Ξέρω σε ποιους "χρωστώ", με την έννοια και της αξίας τους ώς άνθρωποι, είτε είναι φίλοι μου, είτε όχι.
Η φιλία δεν σημαίνει πάντα, πολλά.
Η αξία του φίλου, στο πως φέρνεται σε φίλους και νομίσαντες "εχθρούς", έχει να κάνει.
Ακόμα κι έναν πραγματικό εχθρό, αν έχει αξίες, δεν τον παραβλέπεις.
Καληνύχτα.
Παραδίνω υπολογιστή, με κούρασαν πολύ αυτές οι μέρες.
Φιλιά σε όλους.
Έγραψα εδώ, ότι θα έγραφα και σε μέιλ, αλλά αφού δεν τα βρίσκεις εύκολα κι εκεί, δεν με πειράζει το δημόσια, καθόλου.
Να σας προσέχετε, γιατί δεν πάμε καλά.
Καθόλου καλά και χασομεράμε πολύ, για κακκιούλες...

Γράφε εσύ, βάλε με και σε κάποιο ποίημα πάλι, ξέρεις εσύ, κι ας φαίνεται πως δεν στάθηκα εκεί.
Εκεί είμαι ακόμα. Να το ξέρεις!

Κυκλαμίνα είπε...

Φιώτα;
Μια χαρά! Κοντά στα φώτα! Γράφω όρθια, ήρθε ο γιος μου, περιμένει να στρώσω τραπέζι, κι εγώ πατάω κουμπάκια! Τρέχουν κι αυτά, μαζί με την σκέψη.
Πώς αλλιώς να σε προλάβω, μη μου παραπονεθείς, κι εσύ!

Αστοριανή είπε...

Γεια σου, Γαβρίλη μου!
Συνεχίζει ο ...Νοέμβρης κι ΕΔΩ τα μικροπροβλήματα, ιδίως με το άνοιγμα-κλείσιμο του

κομπιούτερ... να ΜΗ δουλεύει το ...ποντίκι...

να τα σβήνει και να προσπαθώ να το σβήσω τελείως και να το ανοίξω...

να τηλεφωνώ στο ...Δελχί, στον τεχνικό...
φτου κι από την αρχή...

με έχει τρελάνει..

Τα ίδια απόψε.
Μέχρι στιγμής, σου γράφω ΟΚ και σε ευχαριστώ για τα Καλά σου Λόγια.
Απλά, εύχομαι οι Φίλες και Φίλοι μου,

να διαβάσουν αυτά,
διότι φοβάμαι. Βλέπεις η τεχνολογική ικανότητά μου είναι ...άτεχνη,...
Καλή σου νύχτα
και ένα ακόμη "Ευχαριστώ"!
Χαιρετισμούς στην Ορτανσία σου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

ΚΕΡΙΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ:
Αγαπητή Βαρβάρα,
Ευχαριστώ!

Δες καλή μου, το πρώτο σχόλιο, θα καταλάβεις την αργοπορία...
Βιαστικά,

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου αγαπημένη,

(Σχόλιο: 1 2 3 4 !!! ...)

Διάβασε το ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ στον Γαβρίλη μας.

Δεν αγνοώ κανέναν
και ... δεν είμαι "ανάγωγη -η λέξη δική μου-"

ώστε να μην απαντώ εγκαίρως στην έκφραση της αγάπης και φιλίας που μου προσφέρετε!!!

Και τούτη την στιγμή,
λαχταριάζω με τούτο το μηχανάκι...

Βλέπεις, και εσύ προσωπικά, ξέρεις από αυτά.

ΠΗΓΑΙΝΕ -¨οταν μπορείς-
στο πρώτο σχόλιο, στον Γαβρίλη μας
και θα καταλάβεις...

Τρέχω και στον Φυσικοθεραπευτή, για τον ώμο μου...

κόνξες κάνει και το αυτοκίνητο, άλλα τρεξίματα.

Κι εσύ όπως κι εμείς,

δεν έχουμε χρόνο!

Μη με παρεξηγήσεις,

και ΞΕΡΩ ότι κι εσύ, τρέχεις και δεν προφταίνεις....

Πρόσεξε τα παιδιά σας.

ΑΥΤΟ έχει πρωτεύοντα ρόλο.

Πάντα με την αγάπη μας,

Υιώτα,
Δημήτρης,
και όλοι μας.

magda είπε...

Αγαπημένη μου Υιώτα
Σήμερα βρήκαμε ένα διαμάντι στην θυρίδα μας! Η χαρά μου είναι απερίγραπτη και σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ για την τιμή που μου έκανες!
Πολύ σύντομα θα χαθώ στις σελίδες του.
Περαστικά σου εύχομαι και όλα να πάνε καλά!
Σας στέλνω μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη και πολλά φιλιά!

Κυκλαμίνα είπε...

"ανάγωγη -η λέξη δική μου-"
Τί είπες, τώρα!

Και μόνο που ανακατεύεσαι με τα τεχνικά και τα κουμπάκια, σημαίνει πολλά!

Γιώτα μου, όλοι τρέχουμε, εννοείται!

Προσέχουμε... Μεγάλη κουβέντα.

Τα παιδιά από μωρά, τα εμπιστευόμουνα στον Θεό. Πρώτα είναι δικά του και μετά δικά μου. Τά 'φηνα στην μάννα 70 και, μέγα το ρίσκο.
Θεός τα φύλαγε και τότε και τώρα.
Μακάρι να είναι κοντά σε ΟΛΑ τα παιδιά του κόσμου, μακάρι!
Φιλιά και μην αγχώνεσαι για το εδώ, είπαμε.
Κι εγώ προσπαθώ να το κοντρολάρω, αλλά είδωμεν!

Αστοριανή είπε...

Θεός τα φύλαγε και τότε και τώρα.
Μακάρι να είναι κοντά σε ΟΛΑ τα παιδιά του κόσμου, μακάρι! KΠ

Υψιστη Ευχή κι επιθυμία!
Φιλιά,

Υιώτα

Frezia είπε...

Προσυπογράφω το κείμενο της Ιουστίνης,
κι εύχομαι ότι καλύτερο στις δυό σας!
Καλά να είστε υγεία και ηρεμία μαζί
με τις οικογένειες σας.
Με μία ζεστή αγκαλίτσα!

Αστοριανή είπε...

Dear Frezia

Thank you so much!!!

We love you,

Yiwta and Jimmy

Paraskevi Lamprini M. είπε...

λάικ!!! καλή επιτυχία κι εδώ!!! και στο φράκταλ!!!!!!!!!!!!!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

το γκουγκλ λάικ... το έκανα κι εγώ... ξέχασα να γράψω: ΦΩΤΟ ΑΨΟΓΗ!!!!!!!!!!!!!!!!

και καλή επιτυχία και στην Ιουστίνη!

Αστοριανή είπε...

Λαμπρίτσα μου,
Ευχαριστώ!

Είσαι αγαπημένη. Μοναδική στην προσφορά της αγάπης.
Να είσαι πάντα καλά.
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

...και που πάντα με θυμάσαι!!!

Λίγο είναι αυτό;

Καμπάνα η φωνή σου στο τηλέφωνο!

Ευχαριστώ για την εντύπωσή σου από την φωτογραφία μου...
για τις... φωτογραφίες της μοναξιάς και της απόστασης.

Ευχαριστώ, Λαμπρινή μου,
Υιώτα