"ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ" (Β' Έκδοση)
στον ΒΟΛΟ!!!.
Περισσότερες, με 2 ποιήματα στο ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ, στην Ιστοσελίδα της "ΑΣΤΟΡΙΑΝΗΣ" !!!
Ακάματη, παρ΄όλες τις υπόχρεώσεις της η Κατερίνα! Δεν σταματάει να παρουσιάζει κομμάτια-Βιβλία από τις δημιουργίες μου, να τις φωτογραφίζει, διαλέγοντας τις πιο όμορφες στιγμές των εποχών.
Δεν κουράζεται να "συντηρεί" το ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ που πρωτάρχισε στην ιστοσελίδα μου χρόνια τώρα, και να κρατάει μια επαγγελματικότητα που εγώ δεν κατάφερα να μάθω...
Όχι ότι δεν έχει και την δική της "Παραγωγή" -κυρίως σε μυθιστόρημα, η Κατερίνα. Πέντε μέχρι στιγμής, και πάμπολλα άρθρα... Εκεί, στο ΑΓΑΝΤΑ της, που υπάρχει από παλιά, στην ιστοσελίδα μου, απολαμβάνεις τόσα πολλά, γνωρίζοντάς την σε ευρύτερες αποχρώσεις.
Την ΦΙΛΙΑ ΜΑΣ τιμάει η Κατερίνα. Που με τα χρόνια μετετράπει σε οικογενειακή. Ένα από τα "καλά" που μας πρόσφερε η νέα τεχνολογία.
Τα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" από μέρους μου, προφορικά και καταχωρημένα, είναι αμέτρητα.
Καταφέρνει να με τυλίγει με μια αγάπη που, πιστέψτε με, έχει μια ξεχωριστή χροιά.
Ακόμη ένα Μεγάλο "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" γεμάτο Αγάπη, και
που είμαι σίγουρη ότι θα με μαλώσει!
Όμως, όταν η αγάπη ξεχειλίζει, δεν κρύβεται!
Και της αφιερώνω το ποίημα που ακολουθεί (σελίδα 6η:)
Ψυχές Αιωρούμενες.
(Απόσπασμα)
Χθες, ένας κόκκος στα κλειστά βλέφαρα τής θάλασσας ήμουν. Έρχομαι, είπαν, από τον βυθό
με λιγοστό του ήλιου φως, να συνηθίσω στους καύσωνες που με περιμένουν, έξω.
Γαλουχήθηκα με ένα θρύλο σκοτεινό, ανήλιαγο.
Σύντομες, μα αξιόλογες οι αναφορές για μια εύκαρπη πολιτεία των αρχαίων καιρών.
Η Αρχόντισσα Ελίκη, του Ίωνα, με τα πελώρια καλοσυνάτα μάτια -Ομηρικά τα είπαν αργότερα, άφησε σημάδια στο σώμα και στην ψυχή μου.
Κι ο ποταμός, ο Μέγας Σελινούς, με την δική του την Αιγιάλεια, ειρωνικά κάγχαζε τα καλοκαίρια για τον χειμώνα που θα ερχόταν, πνίγοντάς μας κυριοκεκτικά, τρομάζοντας την βασίλισσα των σεισμών...
Αυτή, σαν πρώϊμη Τροία, έχτιζε την μια πόλη πάνω στην άλλη, με το όνομα απαράλλαχτο, μέχρι σήμερα.
Στα γυμνά μου πέλματα, ο Αιγιαλός φλερτάριζε μπολιάζοντας πρωταρχικές ανατριχίλες.
Πολύλαλα τα κύματα, ξεμάκραιναν τα σύνορα.
Ο βοριάς χάραζε νιοφούσκωτα μυστκά που σάστιζαν.
Από τότε μελετούσα τα όνειρα,
όσαν μπορούσαν να χωρέσουν στο άδειο σακούλι.
......................................................
..................................................................(σελίδα 6)
Η θάλασσα, κλαίει για τις παρωδίες.
Η αρχαία ομορφιά, άραγε πού να κρύφτηκε;
Μοιάζει το Χθες τόσο βαθύ
στο πέρασμα των χρόνων, κι είναι Εδώ!
Το αγγίζω,
και πονάει!
*********************
Αυτά για σήμερα, Φίλοι μου.
Καλό Γιορτινό Μήνα.
Πάντα με την αγάπη μου
4 σχόλια:
ΚΑΛΟΝ ΜΗΝΑ, Γιώτα μου!
"Τον περπατάω και πονάει". Παραλλαγή στην φράση του ποιήματος.
...Και να σε μαλώσω, μυαλό δεν πρόκειται να βάλεις. Οπότε, συγχωρεμένη, λόγω αγάπης.
Μια διόρθωση. Έξι τα "εγκλήματα", κι αν υπάρξει έβδομο, ουί κι αλίμονο!
Φιλιά και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για τα γενέθλιά σου! Να είσαι γερή και δυναμική, όπως πάντα!
"Ακάματη, παρ΄όλες τις υπόχρεώσεις της η Κατερίνα! "
οπως τα λες!!! συγχαρητήρια σε σένα, μπράβο στην ακάματη φίλη μας
φιλιά και καλό και Γιορτινο μηνα, με υγεία παντα...
Kατερίνα μου!
Της ...νύχτας τα γραψίματα, τα βλέπει η μέρα και γελάει... Καιρός είναι να μου στείλεις και το έβδομο, και να γίνει το ...7 ο =θαύμα του κόσμου...
Χαιρετισμούς, Σε φιλώ
Λαμπρίτσα μου,
ζεστά "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"
στο ξεκίνημα του ΠΑΓΕΡΟΥ γιορτινού Δεκέμβρη.
Χαιρετισμούς στην Μαμά σου,
πάντα με την την Αγάπη μου
Δημοσίευση σχολίου