27 Νοε 2010

"Απόψε υπάρχω... "

ΑΠΟΨΕ ΥΠΑΡΧΩ!
Αν ξεδιάλυνες
τα σκορπισμένα πατήματα των γλάρων,
η άμμος δεν θα είχε τον καμβά των λογισμών.
Η ψυχή, ανήσυχη,
θ΄αναζητούσε σκαλοπάτια ν΄ανέβη,
να διαπιστώσει
τί άραγε υπάρχει
πίσω από το απέραντο γαλάζιο...
Όσο για μένα,
μη ξαγρυπνάς.
Απόψε υπάρχω.
Θα κοιμίσω τους ατίθασους λογισμούς.
Με την αυγή,
θα τυλιχτώ πάλι μ΄ελπίδα
για ένα καλύτερο αύριο.
(ΥΓ.#१ Από το βιβλίο: "Γραμμένα με αίμα", २०१०, Νέα Υόρκη)
(ΥΓ. # २ : ...τα βλέπετε; Τα νούμερα ένα και δύο... πάλι τα βγάζει όπως τα θέλει!!!..
και μετά μου λέτε... "...Τί το κάνεις, κύριε Πρόεδρε;;;;!!!)
Σας χαιρετώ όλους
πάντα με αγάπη
Υιώτα

14 σχόλια:

pylaros είπε...

Γιυτές τις δυο λέξεις (Απόψε υπάρχω.)
σου στέλνω τα συγχαρητήριά μου.

Κλείνουν μέσα τους έναν τεράστιο κόσμο γεμάτο όνειρα.

Αγαπητή μου Υιώτα την καλησπέρα μου,

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Τα χνάρια είπε...

Καλημέρα! Θα το πάω βόλτα σήμερα το βιβλίο σου, Γιώτα μου, να πάρει αέρα!
Πολύ ωραίο ποίημα! Εύγε!
Σου είπα, για τα κινέζικα θα γράφεις την ανάρτηση στο ΗΤΜΛ και όχι στην σύνθεση, ότι αφορά αριθμούς και Αγγλικά. Θα δουλεύεις σε δυο ταμπλό.
Θα σου εξηγήσω κάποια στιημή τηλεφωνικώς και θα τα διορθώσουμε. Μη σκας! Κι εμένα όλα τα παλιότερα, έτσι είναι! Τα έγραφα ολογράφως τα νούμερα κ.λ.π.

Απόψε υπήρξα. Τώρα υπάρχω. Σε λίγο, άγνωστον!Δε με κόλλησε και ο ύπνος, απόψε! Άμα έχω έννοια, δεν κλείνουν τ' άτιμα!
Φιλάκια σας!

Αστοριανή είπε...

...ki apo thn
"Xeimwniatikh Liakada"


"...ευχομαι κι ελπιζω ολα να πηγαινουν καλα!
της στελνω την αγαπη μου , λιγη αισιοδοξια πες της!
εγω ειχα μεινει 9 μηνες στο κρεβατι σαν εγγυος κι ολοι ελεγαν " αυτη θα το αποβαλει" ειχα μιση μητρα ...
Κι ομως ..
να εχει εμπιστοσυνη στον εαυτο της ... να αγαπαει το σωμα της.. να το ακουει ... να το προσεχει
και να εχει και πιστη οτι θα το φερει σε περας..
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ! και για τις δυο σας..."

X.L.

Μαριάνθη είπε...

"Αν ξεδιάλυνες
τα σκορπισμένα πατήματα των γλάρων,
η άμμος δεν θα είχε τον καμβά των λογισμών."
λέει τόσα πολλά!!
Πόσο απλή είναι η ζωή, σαν την άμμο την α΄φηνουμε όμως να ξεγλιστρήσει μέσα από την παλάμη μας.
Φιλιά πολλά.

Μηθυμναίος είπε...

Πανέμορφα λόγια... σαν τα λουλούδια σου!

Με τους χαιρετισμούς μου!

Αστοριανή είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αστοριανή είπε...

Κατερινάκι μου,
γεια σου!
Τί σου φταίει το βιβλιάκι μου,(!!!) να το ...περπατήσεις μέσα στη βροχή...
Έχει που έχει...κρυώσει, να πάθει και ...πνευμονία;!
Μα, αφού τώρα είναι δικό σου, κάνετο ότι θέλεις.
Έτσι μοιράζεται η... έμπνευση! με ...κρυοπαγήματα!

Όσο για το ΗΤΜΛ... καλά κρασιά!
Γράφω κατευθείαν κι όσα πάρει ο ...άνεμος!

Σε φιλώ, όμως, πάντα με αγάπη,
Υιώτα.

ΥΓ.
Γιατί τα "σχόλια" στο δικό σου, κάνουν "δέκα ώρες" να ...γεμίσει το "πράσινο φως" για να μπορώ να σου γράψω;

Αστοριανή είπε...

Λιακάδα μου, πόσο με συγκίνησες, καλή μου! Όλες οι γυναίκες κάτι "περνούν", μα μερικές, όπως έχει συμβεί κάτι τραγικό ανάμεσα στις δύο κόρες μου, άστα! Το να μοιράζεται όμως ο πόνος κι η χαρά, είναι ανθρώπινο...
Ευτυχώς, με την δευτερο-κόρη μου, πάει καλά... αν συνεχίζει έτσι, από τον άλλο μήνα θα την βλέπουν κάθε δύο εβδομάδες...
κι εγώ, η καρδούλα μου τα ξέρει...
Σε φιλώ, μάτια μου,

να είσαι καλά.
Με αγάπη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
τώρα ήρθα...
κάτι λάθος έκανα και το "σχόλιο μου" πιο πάνω, το διέγραψα!!!

Βέβαια, τώρα εσύ κοιμάσαι, μα θάθελα να σ΄ευχαριστήσω για τις σκέψεις σου.
Χαιρετισμούς,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Μαριάνθη μου γλυκιά,
εμείς κάνουμε τη ζωή πιο δύσκολη.
Μάθαμε να είμαστε τελειομανείς...
αν-ικανοποίητοι...
και πάει λέγοντας.
Φίλησέ μου τις γλύκες σου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

... έχω ΔΥΟ νυχτολούλουδα -ακόμη μικρά- από τα σποράκια σας!!!

Στράτο μου!

Όταν μεγαλώσουν κι ανθίσουν, η πρώτη φωτογραφία θα είναι της Αλεξάνδρας σου κι εσένα.

...κι έβαλες τόση αγάπη στην γραφή σου!
σ΄ευχαριστώ ιδιαίτερα,
Υιώτα

Dennis Kontarinis είπε...

Γιώτα μου
Τρομερός ο τίτλος σου Απόψε υπάρχω. Μπορείς να φανταστείς πόσα μπορεί να κρύβουν μέσα τους αυτές οι δυό λέξεις; Μια ζωή, έναν κόσμο, όλη τη γη Ίσως και μια μόνη απλή ανθρώπινη επιθυμία Απόψε υπάρχω
Πάντα καταφέρνεις να αγγίζεις τις χορδές της ευαισθησίας
Νάσαι καλά
Ντένης

Αστοριανή είπε...

...κι ένα μήνυμα, γλυκό από μια ιδιαίτερα γλυκιά κι άξια συγγραφέα, που με τιμά με την φιλία της...:


Γεια σου Γιώτα μου,
σου γράφω εδώ γιατί ήθελα να σε ευχαριστήσω πιο προσωπικά
για όλα τα όμορφα μηνύματα που μου στέλνεις στο μπλογκ και γενικότερα για το ενδιαφέρον σου.
να είσαι πάντα καλά και να συνεχίζεις να είσαι το ίδιο δημιουργική και δραστηρια όπως πάντα
με αγάπη
Πέρσα

ΥΓ.:
Να είσαι πάντα καλά, Πέρσα μου.
Χρειαζόμαστε Γυναίκες άξιες, με προσωπικότητα.
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Nτένη μου,

μέλι τα γραφόμενα εδώ, όπως και τα γραπτά σου.
Αυτό είναι, Φίλε, η ευγένεια της καρδιάς που δεν τη σταματάει ούτε ο εγωΙσμός, ούτε ο σεισμός...
Ιδιαίτερη εκτίμηση,
και την αξίζεις.
Χαιρετισμούς από το Δημήτρη,
σε όλους.
Πάντα με την αγάπη μας,
Υιώτα