13 Νοε 2013

Ευτυχώς που υπάρχουν χαρές!


...ήταν ένα γλυκός Νοέμβρης, τότε, στο άλλο μας σπίτι, στην Αστόρια. Στην πίσω αυλή, οι τριανταφυλλιές ακόμη άνθιζαν. Στην αριστερή πλευρά, δυο αζαλέες, ζαλισμένες από κάποιες παγωμένες μέρες του Οκτώβρη -όπως και το χθεσινό διήμερο που μας πάγωσε και χιόνισε, και τούτη τη στιγμή χαρά θεού...!- άνοιξαν κόκκινα και λευκά μπουμπούκια, χαμογελώντας για τα παράξενα της εποχής...
Πήρα το φτυάρι κι άρχισα να ξεριζώνω τη λευκή για να τη μεταφυτέψω στη δεξιά πλευρά, κοντά στη γαλάζια ορτανσία... Η Mrs. Margaret, η αριστερή μας γειτόνισσα, έβαλε τις φωνές.
-Πήγαινε μέσα να ξεκουράσεις τη μέση σου! Θα σου βγει το μωρό μέσα στο κήπο!

Έμεναν τρεις εβδομάδες ως τη γέννα... Χαμογέλασα. -Είμαι εν τάξει, της είπα ισιώνοντας το χώμα... και πήγα να ρίξω νερό στην άσπρη αζαλέα που -άν πραγματικά ακούνε τα φυτά- άνοιξε μερικά μπουμπούκια της, ίσως να μ' ευχαριστήσει για τη νέα της τοποθεσία.

Κατά τα ξημερώματα, κούραση, με μικρά πονάκια με ανησύχησαν. 
"Θα περάσει", σκέφτηκα.
 Άλλωστε, στη Τζόυ, η περίπτωση ήταν τελείως διαφορετική: την προηγουμένη, είχα πάει σ' ένα ανθοπωλείο, Στάινγουέι και τριάντα, ν΄αγοράσω μια γλάστρα ψιλό βασιλικό, που τέτοια εποχή τον ζήλεψα... πάτησα σ' ένα πεσμένο φύλλο, μέσα στο κατάστημα, γλύστρησα, κάπως ισορρόπησα, μα τελικά, στάθηκα όρθια, μπροστά στην έκπληκτη ταμία του καταστήματος... 
Τότε ήμουν μία εβδομάδα μετά τον έβδομο μήνα,
τώρα είχα μπει στον έννατο, άρα -κατά την απειρία μου- ήμουν εντάξει!

Η κούραση κράτησε μέχρι το απόγευμα. Η ανησυχία μου ήταν αλλού! Οι γυναικολόγοι μου, Μπρουκάτο εντ Πελετιέρι, δεν συμπαθούσαν το Νοσοκομείο "Αστόρια Τζένεραλ" -εκεί που είχε γεννηθεί η Τζόυ μας- λόγω μειωμένης φροντίδας και ατασθαλιών, όπως ο κόσμος έλεγε, στο δε Μπούλεβαρντ, που ήταν πιο πάνω από το σπίτι μας, δεν ήταν συμβεβλημένοι...
Σκεπτόμουν να βαστήξω ώσπου να έρθει η Τζόυ από το σχολείο και να με πάει ο Δημήτρης στο Φλάσινγκ, κάπου 25-30 λεπτά μακρύτερα, άν δεν είχε κίνηση...
Φοβισμένη από την ενδιάμεση τρομακτική εμπειρία μιας αποβολής στον έκτο μήνα, κάπου είχα χάσει το χρόνο. 'Επλενα τα πόδια μου στη μπανιέρα λες και είχα να τα πλύνω μήνες!!!
Ο Δημήτρης, μουδιασμένος με την επιμονή μου, μουρμούριζε, μόνο η Τζόυ φώναζε: -Μαμά, θα κάνεις το μωρό μέσα στο μπάνιο! Έλα έξω! Πάμε! Τώρα!!!!

Δύο ώρες αργότερα, η μικρή μας Ολγάνθη (Όλγα-Ανθή επακριβώς) είδε το φως της 14ης Νοεμβρίου!   
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ, κόρη μας αγαπημένη.

"..περπατώ εις το ...δάσος όταν ο λύκος δεν είναι εδώ...  "  πού το θυμήθηκα μετά από τόσα χρόνια!
...μη μου πείτε ότι ο γιος της δεν της μοιάζει!!!
...από μια παρέλαση της 25ης Μαρτίου στη Πέμπτη Λεωφόρο, στο Μανχάτταν, ΝΥ, με στολές που είχε φτιάξει η ... πολυτεχνίτρα μαμά τους!  και μου λέτε για ...αγάπη για την Ελλάδα! Τί άλλο να πω!
Η Όλγα μας, τραγουδάει στο μουσικό έργο της μαμάς της, "Γελωτοποιός από...Σόι", και η Τζόυ μας
στο πιάνο, (στην πολιτιστική αίθουσα της Αρχιεπισκοπής, Αστόρια,) συνοδεύει τη μαμά της...

Κάμποσα χρόνια από τότε... 
Και οι δυο έγιναν μανούλες, η ζωή προχωράει κι εμείς, υγεία να έχουμε για να καμαρώνουμε τα παιδιά των παιδιών μας.
Φίλες και φίλοι μου, πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα




24 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

























online music - go to site























descargar musica

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Αυτές οι στιγμές είναι κυρίαρχες αγαπημένη μας Γιώτα!
Κατακλύζουν το μέσα μας και όσοι έχουμε την χαρά και την ευτυχία να τις ζήσουμε είμαστε ευλογημένοι!
Να την χαίρεστε!
Υγεία δύναμη καλή στράτα να έχουν παιδιά και εγγόνια!
Γιώτα και Δημήτρη να μας στέλνετε πάντα χαρές να χαμογελάμε παρέα!

Την αγάπη μου!

Αστοριανή είπε...

Αντιγόνη μου Γλυκιά,
που δεν σου ξεφεύγει τίποτα!
Ευχαριστώ καλή μου,
μα...
δεν μπορώ να "κατεβάσω" τη μουσική.
Ευχαριστώ, φυσικα, θερμα.

Φιλάκια,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

"...Υγεία δύναμη καλή στράτα να έχουν παιδιά και εγγόνια! Α. "

Τώρα που ξέρειςτην γλύκα, με το μικρούλι σας... σίγουρα με καταλαβαίνεις!
Πιστεύω να μη το... λειώνεις από τα φιλάκια που του παίρνεις...!!!

Ευλογημένοι, πράγματι, όσοι ζουν παρόμοιες χαρές. Έστω και δύσκολες!
Η συνέχεια της ζωής
ποτέ δεν ήταν εύκολη...

Σε φιλούμε, αγαπημένη μας Αντιγόνη
μαζί και όλους όσους σε περιβάλλουν με αγάπη.
Χαιρετισμούς σε όλους,
Υιώτα-Δημήτρης

https://sioutisonia.blogspot.com/ είπε...

Συγχαρητήρια!!!

Dennis Kontarinis είπε...

Μια υπέροχη αναδρομή σ΄αυτό το όμορφο παρελθόν μας. Ο ερχομός των παιδιών μας που γέμισαν το σπίτι μας χαρά.
Οι φωτογραφίες σου είναι ένα όνειρο.
Να είσαστε καλά και να χαιρόσαστε παιδιά και εγγόνια.
Την αγάπη μου.

Αστοριανή είπε...

Σόνια μου! Ευχαριστώ! Ό,τι επιθυμείς.

Υγ.: Πήγα στο μπλογκ σου!
Από εβδομάδα θα το... μελετήσω, σίγουρα θα βρω πολλά που έχουν τροποποιηθεί στα 40 χρόνια που λείπω!
Μόνο που δεν ...'άνοιγε" ή μάλλον δεν το κατάφερνα!
Να είσαι καλά, κούκλα μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ντένη μου,
Ευχαριστώ. Πάρα πολύ!

Υγ.: Αρχίζει η ...εβδομάδα των... παθών... ξέρεις, τα έχεις περάσει.
Ο Δημήτρης σου στέλνει χαιρετισμούς,
Υιώτα

pylaros είπε...

Το παρελθόν ξαναζεί, έκτακτες οι φωτογραφίες μαζί και η αθωότητα, μου άρεσε αυτό: (*ήταν ένα γλυκός Νοέμβρης, τότε,)

Ο Νοέμβρης πάντοε είναι ένας από τους καλύτερος μήνες.

Αγαπητή μου Υώτα

Χαιρετισμους
Γαβριήλ

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ (Αντώνης Κρασάκης) είπε...

Υιώτα μας, αγαπημένη,
χαρά μας να επισκεπτόμαστε την "Αστοριανή"! Η περιγραφή που μας έκανες ήταν τόσο αληθινή και οι φωτογραφίες σου τόσο όμορφες και ζωντανές! Σαν μια ταινία, πέρασαν όλα μπρος από τα μάτια μας! Και νιώσαμε κι εμείς εδώ τη συγκίνηση και τη χαρά σου ως μάνας!

Να χαίρεστε, λοιπόν, την κορούλα σας Ολγάνθη (αλήθεια, πόσο ασυνήθιστο και όμορφο όνομα!), να την καμαρώνετε πάντα, και να παίρνετε χαρές απ' τις δικές της! Πολύχρονη κι ευτυχισμένη να είναι! Πράγματι, είναι φτυστή ο Δημητράκης σας!

Να δώσεις την αγάπη μας στον σύζυγό σου Δημήτρη και τις ευχές μας σε όλους!

Ευτυχώς, που υπάρχουν χαρές, καλή μας Υιώτα και γλυκαίνουν τις μέρες μας!!!
Πολλά φιλιά και μια μεγάλη αγκαλιά, Αντώνης-Πόπη

magda είπε...

Πωπωω αγαπημένη μου Υιώτα
Με κατασυγκίνησες πάλι!
Ευλογημένη να είναι η πανέμορφη οικογένεια σου, να είστε γεροί και χαρούμενοι!
Χρόνια πολλά, να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου, να είστε όλοι ευτυχισμένοι!
Είσαι απίστευτο ταλέντο!
Σε καμαρώνω από την καρδιά μου!
Φιλιά και αγάπη σε όλους σας!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Υγεία να έχετε, Γιώτα μου, όλοι σας!
Πολύχρονη κι ευτυχισμένη η Όλγα - Ανθή!!!
Πώς τα καταφέρνεις και με συγκινείς με τις λέξεις σου, δεν ξέρω!
Θέλει ψυχανάλυση το θέμα!
Φιλιά σε όλους σας και ευχές, μόνο για χαρές!
Λέει 11 σχόλια, αλλά δεν δείχνει κανένα. Γιατί;

kerina poiimata είπε...

τόσο όμορφη η ανάρτηση, μόνο ευχές και συγκίνηση περιέχουν οι λεξεις μου!χρόνια πολλά!

σπυρος δαρσινός είπε...

Γιωτα ,σου ευχομαι να ειναι πάντα καλά και πάντα όμορφα τα λουλουδια του κηπου και της μήτρα σου.

Στρωτή,καλογραμμένη και με ωραίες εικὀνες βιωματική ιστορία.

Paraskevi Lamprini M. είπε...

τι όμορφη ανάρτηση... να σου ζήσει η κορούλα... να αξιωθεί κι αυτή να δει εγγόνια... να σου ζήσει και η άλλη κορούλα , βεβαίως...
χάρηκα τόσο πολύ!! νασαι καλά, φίλη μου!

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μας,
...κάπως χαθήκαμε.
Πάλι καλά που έχουμε κι αυτή την επικοινωνία...
Ευχαριστώ, Φίλε μας.
Χαιρετισμούς,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Φίλοι μου
-και όχι μόνον δικοί μου!!!
Αντώνη και Πόπη,

Πράγματι, τούτο τον καιρό έχουν συμβεί τόσα μικρά, μέτρια και... βάλε!!! γεγονότα
που αν τα αναλογιστώ, ζαλίζομαι...
Από καρδιάς σας ευχαριστούμε
και αντευχόμαστε ό,τι το καλύτερο για σας και για όσους μας περιβάλλουν με αγάπη.
Σας φιλώ,
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Μάγδα μου,
Πάλι σ' ευχαριστώ, καλή μου για το άνοιγμα της καρδιάς σου
που με περιβάλλει
λες και έχουμε ειδωθεί από κοντά...

Χίλια "Ευχαριστώ" μάτια μου.
Φιλιά στην οικογένεια,
Με την δική μου χαρά και αγάπη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου,
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και πάλι, από τούτη τη γωνιά...

Ευχαριστώ, αγαπημένη Φίλη.

Το ότι έχω καθυστερήσει

να απαντήσω σε πράγματι αγαπημένους φίλους,
το ξέρω και στενοχωριέμαι...

Όμως, ας αναφέρω τουλάχιστον ΕΝΑ
από τα περαστικά-ευτυχώς- γεγονότα
που μας τρέλαναν...

Πολλές, μα πολλές! εξετάσεις για του Δημήτρη
την εγχείρηση
στο αριστερό μάτι, για καταρράχτη!!!

Ξέρω, τώρα, κι απο φίλους και γνωστούς, ότι ..."...δεν είναι τίποτα..."

μα η δική του περίπτωση, με χαμηλά αιμοπετάλια
σ'ιγουρα είναι διαφορετική...

Ελπίζω, και κάποιοι άλλοι ΦΙΛΟΙ να το διαβάσουν
και να με συγχωρέσουν.

ΠΟΤΕ, μα ποτέ, δεν έχω αγνοήσει κανένα,
πόσο μάλλον εκείνους που με τιμούν και με αγαπούν.

Αυτά τα .....λίγα,
Κατερινάκι μου.
Να είσαι καλά,
χαιρετισμούς,

Υιώτα,
Δημήτρης
και παιδιά

Αστοριανή είπε...

Φίλοι μου
από τα ΚΕΡΙΝΑ
Ευχαριστώ!

Αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε
πιο πάνω τα της...Κατερίνας μας,

ελπίζω να με δικαιολογήσετε, κάπως.

...και πάλι σας ευχαριστώ,
να είστε καλά,

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

"Λαμπρίτσα μου"

κι εσύ, Φίλη γλυκιά, που με κάνεις να χαίρομαι ειδικά όταν ακούω τη φωνή σου...
εύχομαι να μη με παραξηγήσεις
για ...αμέλεια!

Εξήγησα στην Κατερίνα μας,
πιο πάνω,
διότι έχει δίκιο!!!

Μα το μεγάλο μας "μωρό"
ο Δημήτρη μας,
μαζί με όλα τα υπόλοιπα,πολύ κοντινών προσώπων ασθένειες που τις παλεύουν,
μας έχουν βγάλει από την σειρά μας
και από τον ύπνο μας...

Υγεία,
Λαμπρινίτσα μου,
αυτή είναι το σπουδαιότερο στη ζωή...

Φιλιά στη μαμά σου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

ΣΠΥΡΟ μου,
αν είναι κάποιος
που ξέρει
τί είναι η ΦΙΛΙ΄Α,
η εκτίμηση,
η Αγάπη,
μαζί και
η γεύση από το ...νερό

πιο κάτω από τον ...Ισθμό,...
είσαι ΕΣΥ!

Σ΄ευχαριστώ, συμπατριώτη!
Φίλησέ μου τις όμορφες: Σοφία,
και την εγγονούλα σου Σοφία,
πάντα με αγάπη,
Υιώτα και Δημήτρης

σπυρος δαρσινός είπε...

Συμπατριώτισα ,να περάσετε ωραία την ημέρα των ευχαριστιών μαζί με την οικογένειά σου.Εδωσα στις Σοφίες μου τα φιλιά σου και σου στέλνουν τα δικά τους.
Ο Κορινθιακός είναι γαλάζια φλέβα που περνάει μέσα από τα κορμιά μας να κάνει την ψυχή μας γαλέρα και το νου πηδάλιο γιά αναζητήσεις σε ανοιχτά πελάγη.

Αστοριανή είπε...

" ...Ο Κορινθιακός είναι γαλάζια φλέβα που περνάει μέσα από τα κορμιά μας να κάνει την ψυχή μας γαλέρα και το νου πηδάλιο γιά αναζητήσεις σε ανοιχτά πελάγη. ΣΔ "

Α! Σπύρο μου!
Αυτός ο Κορινθιακός!!! ο α-σύνορος!
Πώς καταφέρνει να γεμίζει τα μάτια δάκρυα και να μη τα αγκαλιάζει...
-μα, θα μου πεις,
αν το κάνει, θα... πνιγούν όλοι, εκεί κάτω...
Σας φιλώ, ευχές κι αγάπη,
Υιώτα