22 Νοε 2013

ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ ...




Ψυχές Αιωρούμενες

Παιδί της αστραπής, είναι ο ποιητής 
που τρέμει στο πάλλευκο της νέας σελίδας. 
Ένας πηλός, οι λέξεις οι απανωτές, που κοχλάζει, 
κι απορεί πώς θα μπουν στα εκμαγεία του νου 
για να αναστηλώσει γκρεμισμένες αξίες.
Στης πλαγιές της μνήμης, ανέμελο το θυμάρι, 
θυμιατό στο φίλημα της βροχής, σαν ροβολάει στις ακρογιαλιές της αγάπης. Η θάλασσα κρύβει τα μυστικά, ευεργετικά, μα όταν αγριεύει, δεν νοιάζεται! Εκδικείται.

Και διαλογίζεται ο ποιητής, πώς να ανασαίνουν 
οι ΨΥΧΕΣ ΟΙ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ και πώς να συνετίζεται ο νους, ο ατίθασος. 
Τάφοι πάνω σε τάφους τα ανθρώπινα κατορθώματα, φαινομενικά ισχυρής θέλησης, σίγουρα μοίρας πανίσχυρης, κι απορούμε ποία, δήθεν, ευφυολογήματα θα δικαιολογήσουν τα ανοσιουργήματα, 
και ποίες δικαιολογίες θα ξεπροβοδίσουν 
τον Μέγα Φόβο της ανυπαρξίας.

Αν τύχει ο ποιητής να σέρνεται όπως η έχιδνα κάτω από ξεραμένα πλατανόφυλλα, ίσως προφτάσει να πει:
- Εδώ Τετέλεσθαι! Ίσως προφτάσει να ζητήσει μια θέση πέραν της Ακοίμητης Φωτιάς...
Μα, αν γίνει η παραπλάνηση, με Ανοιξιάτικα θροϊσματα ή με απόηχους καλοκαιρινών συναυλιών...
άξιος της δικής του μοίρας.

Άγνωστο 
το πώς του ποιητή την καρδιά θα ξεριζώσεις, 
αφού αθέλητα γαντζώνεται -ίδιος κισσός γύρω στο δέντρο της έσωθεν αναζήτησης, 
ή στον ωκεανό της μεγάλης αλλαγής. 
Νους και καρδιά, σφιχταγκαλιασμένα πορεύνται
γι αυτό
ο ποιητής, δεν συγκατατίθεται στον επερχόμενο καβαλάρη του Σκότους.

Παιδί της Αστραπής ο Ποιητής, ο άξιος.

Αναγνωρίζει τον φόβο τον άγριο, λυγίζει 
για να μη σπάσουν οι κεραίες του, 
κι ενώ ακέραιες κρατά τις εντολές της έμπνευσής του 
-ώστε ποτέ να μην πάψει να σκέφτεται, 
ποτέ να μην πάψει να αισθάνεται-, 
διαμελίζει ό,τι ακριβό, ό,τι πολύτιμο 
πίκρες κι εμπειρίες του έδωσαν 
για να θεμελιώσει τον όρκο τον άγραφο:

Ποτέ μην υποκύψεις, ποιητή! 
Ψυχή είναι η ίδια η Ποίηση.
Κι ας είναι 
οι ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ!


Με το νωπό φεγγάρι που σώνεται αδιαμαρτύρητα,
Φίλες και Φίλοι, όλοι αγαπημένοι, 
σκέφτηκα ότι για να μειωθεί η μελαγχολία, ένα μου ποίημα
από τη συλλογή που διακρίθηκε το καλοκαίρι στο διαγωνισμό του 
ΤΕΧΝΗ, Κιλκίς,
θα ήταν ένα αντίδοτο καλόδεχτο...

Ταυτόχρονα, φωτογραφία μου με μερικά κογχύλια (από παλαιότερη επίσκεψη σε ακρογιαλιά του Κορινθιακού -που μου τον θύμησε ο συμπατριώτης ποιητής Σπύρος Δαρσινός, από το Τέννεσσί)
θα σας ψιθυρίσει όσα είναι δυνατόν να ...ειπωθούν στη μακρινή Σελήνη, κάθε φορά που της κάνω παρέα στο μοναχικό μπαλκόνι μας...
και,
προφταίνω ακόμη, να στείλω ευχές για τις Κατερίνες που είναι τόσο μακριά για μια αγκαλιά...

Να είστε όλοι καλά, πάντα με την αγάπη,
Υιώτα

25 σχόλια:

Ελένη Φλογερά είπε...

Συγχαρητήρια!
Είναι ένα υπέροχο ποίημα που με άγγιξε. Δώσατε σε κάθε λέξη άλλη διάσταση."Ψυχή είναι η ίδια η Ποίηση" λέτε, αλλά και η Ποίηση δείχνει την ψυχή του ποιητή. Δείχνει την ευαισθησία του.
Εύχομαι να πάρετε πολλά βραβεία ακόμη.

Γιάννης Τσίγκρας είπε...

Υπέροχο το ποίημά σου.Ο στοχασμός για το τί είναι ποίηση αιώνιος κι ανοιχτός.Μάλλον αποφατικά πρέπει να το δούμε:Τί δεν αποτελεί ποίηση.

Μαριάνθη είπε...

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΓΙΩΤΑ ΜΟΥ!!! ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΚΑΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΑΚΟΜΗ!!!
ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ. ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Ποτέ μην υποκύψεις, ποιητή!
Ψυχή είναι η ίδια η Ποίηση.
Κι ας είναι
οι ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ!


μαγικό είναι αυτό Υιώτα!
Τολμάς βλέπω να στιχουργείς με άλλο ύφος-και μ'αρέσει.
Εύγε!
Καλό βράδυ!

Frezia είπε...

Διαβάζω πάλι και πάλι το ποιήμα σου,και αναλογίζομαι πόσο τυχερή είμαι,που μπορώ να εντριφώ,στην
μοναδική κι ευλογημένη τέχνη της
ποίησεις σου.
Ευχομαι να είσαι καλά,να μας χαρίζεις πάντα τους καρπούς της σκέψης σου.
Πολλές διακρίσεις και βραβεία
όπως αυτό στο Κιλκίς!
Σε φιλώ με αγάπη.

magda είπε...

Θερμά συγχαρητήρια αγαπημένη μου Υιώτα!!!
Το ποίημα σου, το άξιζε με το παραπάνω το βραβείο!!!
Πολύ διεισδυτική ψυχογραφία του ποιητή!!!
Εσύ γράφεις κι εμείς καμαρώνουμε!!!
Σου στέλνω την αγάπη μου, τα φιλιά μου και τους χαιρετισμούς μου στην οικογένεια σου!

σπυρος δαρσινός είπε...

Κι άλλη μιά πανέμορφη δημιουργία σου ,αγαπητή μου συμπατριώτησα.Την διάβαζα και βλεπα,θαρρείς,τις αφές σου να αναφλέγονται και συνεχώς να αναπλάθονται στις φλόγες της ψυχής σου και στο κηροπήγιο του νου.Αυτές οι αφές-αισθήσεις-- που καθώς αναθυμιάζουν μαζί με την ψυχή σου γίνονται"αιωρούμενο" μαντείο : λατρευό και προσκυνημένο μέσα από την διορατικότητα του ύψους του.
Πάντα απολαμβάνω την ποιησή σου,γιατί πάντα ξεπετάγεται από το χώμα και αωρήται στον ουρανό.Σε συγχαίρω.

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Θεό τον έκανες τον ποιητή, Γιώτα μου!
Δεν ξέρω, αν ο θεός, ζήλεψε τον ύμνο...!
Διαβάζοντάς το, είπα: "Δε μπορεί! Αυτό είναι για βράβευση!"
...Και παρακάτω, νά 'το tο Κιλκίς! Πρόλαβε!
Μ' αρέσει και σ'αγαπώ! Έτσι απλά!
Μια Κατερίνα που διαισθάνθηκε τις αγκαλιές σου, πριν καν σε διαβάσει!
Φιλιά κι αγάπη εκεί, σ' όλο το Ελληνικό DNA!

akrat είπε...

τι ωραίο ποιήμα

και τι ωραίες οι συνθέσεις

Dennis Kontarinis είπε...

Υπέροχο το ποιήμα σου, αγαπητή μου Υιώτα.
Να επαναλάβω αυτά που έγραψε και ο Στρατής Παρέλης. Ψυχή είναι η ίδια η ποίηση.
την αγάπη μου σε σένα και τον Δημήτρη.

Αστοριανή είπε...

ΦΙΛΕς ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ

3.03' πρωί! Ο Υπνος δραπέτευσε!
Ο Δημήτρης, κοιμάται στο αριστερό του πλευρό να ...προστατεύσει τον “επιτυχημένο καταρράκτη” του...
Ο μικρός μας εγγονός τον είπε “πειρατή”! ...εγώ, Κύκλωπα!
Ο άλλος ο παππούς, αγωνίζεται να συγκρατήσει την αναπνοή του (στο νοσοκομείο του Μανχάτταν) κι εγώ “πιστεύω” ότι οι ιατροί ...πειραματίζονται...
Ξηρή, ΣΚΛΗΡΉ, κάτασπρη η νύχτα.
Ο κομήτης ΙΣΟΝ, λένε, θέλει δύο με τρεις μέρες να περάσει ή να ... διαπεράσει τον Ήλιο!

Αγαπημένοι μου,
από τις 12, μέχρι τις τρεις, τέλειωσα την “ΕΛΕΓΕΙΑ του ΣΕΛΙΝΟΥΝΤΑ!!!” αποσπάσματα, θα σας τα παρουσιάζω κατά καιρούς.
Συνεχίζω
απαντώντας στα πάντοτε
για μένα πολύτιμα σχόλιά σας.

Αστοριανή είπε...

ΕΛΈΝΗ ΜΟΥ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!

Στέλνω εργασία μου όχι για το "βραβείο"!!!
είναι ο μόνος τρόπος για να πει κάποιος ελληνικός Φορέας τη... γνώμη του για να την... δουν και να την ακούσουν κάμποσα ΕΔΩ, τελματωμένα αυτιά...
Σε φιλώ, γλυκιά μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Γιάννη μου,
γνωρίζω και αναγνωρίζω την τόση εργασία σου, μαζί και την αξία της γνώμης σου.
Ευχαριστώ,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Μαριανθάκι μου,
δυναμική μου Δασκάλα,
Ευχαριστώ.
Φιλιά κι Αγάπη, σε όλους σας,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

ΣΤΡΑΤΗ ΜΟΥ,

ΑΠΟ ΤΟΤΕ
που ο δικός μου ο ...Στρατής ΔΕΝ διαβάζει (!!!) πλέον αυτά που γράφω...
τολμώ τα...πάντα!
Η γνώμη σου,
πολύτιμη.
Χαιρετισμούς,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Φρέζια, γλυκό μου κορίτσι,
χαίρομαι που "σπαταλάς" χρόνο
με τις δικές μου
ευαισθησίες...
Μα περισσότερο, το ότι σου αρέσουν.
Είναι σημαντική αυτή η επικοινωνία.Αγαπώ να εκφράζομαι για να πλησιάζω τον αναγνώστη. Και μάλιστα τον απαιτητικό!
Ευχαριστώ πολύ,
με την αγάπη μας,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Μάγδα μου,
εσύ, καλή μου τα λες με τις θαυμάσιες φωτογραφίες σου.
Μ΄έχεις ταξιδέψει -Ελλάδα κι εξωτερικό- αμέτρητες φορές,με την ευαισθησία του ματιού σου...
Αγαπώ κι εγώ τη φωτογράφηση. Κι έχω πολλές...
Από τότε όμως που δεν ήταν εφικτό, έχω στρέψει το ενδιαφέρον στο ...'σκανάρισμα"

κι έχω βρει εκεί μοναδική διέξοδο!!!

Ευχαριστώ, Μάγδα μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Σπύρο μου!!!!

Αυτή κι αν είναι ποιητική, από καρδιάς ευαίσθητης, "απάντηση"!!!

Μα θα μου πεις, όταν ένας που λατρεύει την Ποίηση, διαβάσει κάτι το διαφορετικό και τον συγκινήσει, ΤΙ περιμένεις;

Έτσι έρχεται η άνοιξη η του νου!
Με την επικοινωνία.
Έτσι αμβλύνονται τα "άχρηστα" συναισθήματα...
κι επικρατεί η εκτίμηση
και η Αγάπη.

Ευχαριστώ,
Σπύρο μου,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ,
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και πάλι...

Διάβασε την ΠΡΩΤΗ μου..."ανακοίνωση...!!!" πριν αρχίσω να απαντώ σ' έναν-ένα σας, ξεχωριστά!!!

Μιας και τα λέμε,
θα καταλάβεις ΠΟΛΛΑ.
Από τον Αύγουστο έχουν ξεκινήσει...

Ευχαριστώ, όμως που βρήκες χρόνο και μ' επισκέφτηκες...
Πάντα με την αγάπη μου,
χαιρετισμούς σε όλους,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ακρατ;!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

Σύντομα κι ευγενικά!

Πάντα με την Αγάπη,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ντέννη μου,
Ξέρω τις ευαισθησίες σου και σ΄ευχαριστώ που συναντάς τις δικές μου...

ΥΓ.: Κάνε τον κόπο να διαβάσεις την πρώτη-πρώτη
από τις "απαντήσεις" μου, για σας.
Τα έχεις περάσει,
θα με καταλάβεις
αν σου ομολογήσω ότι έχω μείνει ΑΚΟΜΗ με το έν τρίτο
του Μυθιστορήματός σου:
ΟΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ!!!!!
Ντέννη μου,
Κάπου εκεί μέσα βλέπω στιγμές από τη ζωή του πεθερού της κόρης μου...
-ίσως, γιαυτό δεν θέλω να δω το τέλος...
κάπου, πονάει, ειδικά τώρα που είναι σε τόσο επικίνδυνη κατάσταση...
Θα τα πούμε, Φίλε μας,
Υιώτα

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ψυχή , γλυκειά μου.. ποιήτριά μου... τι όμορφο!!!!!!!!
νασαι καλά!!!!!! να μας γεμίζεις με την ποίησή σου...
καλή μου φίλη... πολλά περαστικά σε όλους!!!!
και

ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ η Κατερίνα μας...
και οι Κατερίνες του κόσμους!!!

σε γλυκοφιλώ!

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιωτα το ποίημα σου ήταν και είναι πραγματικά ένα ξέσπασμα ψυχής Επίσης είναι όπως γράφεις κι σύ (θα ήταν ένα αντίδοτο καλόδεχτο...)

χαιρετισμούς

με αγάπη

Γαβριήλ



Αστοριανή είπε...

Λαμπρίτσα μου, μελωδική,
σ' Ευχαριστώ!
Γλυκιά (με... ι, και με ει!)
Φιλιά,
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μας,
ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Να είστε καλά,
Υιώτα