( Ο Δημήτρης, στην πρόσφατη θύελλα του Μάρτη...)
Γουέστμπερυ, Τετάρτη, απογευματάκι.
Άνοιξε, σήμερα, ο ουρανός μιαν αγκαλιά τεράστια, καλόδεκτα ζεστή,
κι έσμιξαν οι ηλιαχτίδες
σε ένα χορό ερωτικό με τα στρογγυλόσχημα λευκά σύννεφα...
Παιγνιδιάρης ο νοτιάς, απόδιωχνε την βροχή κατά την θάλασσα του Άτλαντα
που προκαλούσε με αφροστόλιστο φλοίσβο την γεύση της εύρωστης σάρκας που σεργιανούσε στην ακτή της, στο γνωστό "Μακρονήσι"...
Ηλιοστεφάνωτες ώρες.
Να λιώνει ο βρόμικος πάγος των πεζοδρομίων, να γλυστράει λαμπιρίζοντας κι από τα βουναλάκια που καμάρωναν για την συσσωρευμένη ασπράδα τους στα πάρκα...
Τί ευτυχία απρόσμενη, η σημερινή, μετά από απανωτές θύελλες που μας κλείδωσαν ανήλιαγους για καιρό...
Επιστέγασμα, αργά το βράδυ, στο κανάλι 13, η βελούδινη φωνή του τενόρου Αντρέα Μποτσέλλι, ζωντανή μετάδοση από την θεαματική ακτή του Πορτοφίνο και την μυσταγωγία των ενορχηστρωμένων χρωμάτων...
Νεανική η φωνή μου, συνώδευε μελωδίες του .50 ( ; ) του .60 ( ; )...
δεν το πίστευα ΠΩΣ τις θυμώμουν!
Μαζί μας, νυχτιάτικα, τραγουδούσε το ένα από τα δυο καναρίνια μας, δίδυμα στο χρόνο και στο χρώμα, -ποτέ δεν ξεχώρισα ποιό ήταν ποιό-
...κι όταν η σκέψη ξεφύτρωσε απρόσκλητη:
"-πότε ήμουν τόσο νέα; πότε; "
παλιρροϊκό κύμα ο λυγμός, έπνιξε την νεανική φωνή... κι ο βήχας, απομεινάδι σαραντάμερης ξεθέωσης, κατέστρεψε το ονειρικό ξέσπασμα με προσγείωση άτσαλη.
"Damn you! " ψιθύρισα στην πραγματικότητα.
Άλλαξα το κανάλι στο 7, να προφτάσω τα νέα!
Να δω ΤΙ !;
Άλλο ένα μακροβούτι στην σαπίλα της κοινωνίας...
Αχ! θάλασσα, πότε θα ξεπλύνεις τις αμαρτίες μας!
-Δημήτρη! γύρνα το στο 13!!!
Ο Ανδρέας Μποτσέλλι τραγουδούσε σαν να ονειρευόταν:
" I found my Love in Portofino... "
Η οθόνη γέμισε με την κλασσική ασπρόμαυρη φωτογραφία του Χόμφρεϋ Μπόγκαρντ και της Λορέν Μπακόλ...
Τουλάχιστον, η βελουδένια φωνή του μας χάρισε μια μελωδική "καληνύχτα"...
*************
Φίλες και Φίλοι μας, αγαπημένοι, σε άλλους Καλή νύχτα, σε άλλους Καλή μέρα...
εύχομαι να μας πάρει ο ύπνος...
Υιώτα
Γουέστμπερυ, Τετάρτη, απογευματάκι.
Άνοιξε, σήμερα, ο ουρανός μιαν αγκαλιά τεράστια, καλόδεκτα ζεστή,
κι έσμιξαν οι ηλιαχτίδες
σε ένα χορό ερωτικό με τα στρογγυλόσχημα λευκά σύννεφα...
Παιγνιδιάρης ο νοτιάς, απόδιωχνε την βροχή κατά την θάλασσα του Άτλαντα
που προκαλούσε με αφροστόλιστο φλοίσβο την γεύση της εύρωστης σάρκας που σεργιανούσε στην ακτή της, στο γνωστό "Μακρονήσι"...
Ηλιοστεφάνωτες ώρες.
Να λιώνει ο βρόμικος πάγος των πεζοδρομίων, να γλυστράει λαμπιρίζοντας κι από τα βουναλάκια που καμάρωναν για την συσσωρευμένη ασπράδα τους στα πάρκα...
Τί ευτυχία απρόσμενη, η σημερινή, μετά από απανωτές θύελλες που μας κλείδωσαν ανήλιαγους για καιρό...
Επιστέγασμα, αργά το βράδυ, στο κανάλι 13, η βελούδινη φωνή του τενόρου Αντρέα Μποτσέλλι, ζωντανή μετάδοση από την θεαματική ακτή του Πορτοφίνο και την μυσταγωγία των ενορχηστρωμένων χρωμάτων...
Νεανική η φωνή μου, συνώδευε μελωδίες του .50 ( ; ) του .60 ( ; )...
δεν το πίστευα ΠΩΣ τις θυμώμουν!
Μαζί μας, νυχτιάτικα, τραγουδούσε το ένα από τα δυο καναρίνια μας, δίδυμα στο χρόνο και στο χρώμα, -ποτέ δεν ξεχώρισα ποιό ήταν ποιό-
...κι όταν η σκέψη ξεφύτρωσε απρόσκλητη:
"-πότε ήμουν τόσο νέα; πότε; "
παλιρροϊκό κύμα ο λυγμός, έπνιξε την νεανική φωνή... κι ο βήχας, απομεινάδι σαραντάμερης ξεθέωσης, κατέστρεψε το ονειρικό ξέσπασμα με προσγείωση άτσαλη.
"Damn you! " ψιθύρισα στην πραγματικότητα.
Άλλαξα το κανάλι στο 7, να προφτάσω τα νέα!
Να δω ΤΙ !;
Άλλο ένα μακροβούτι στην σαπίλα της κοινωνίας...
Αχ! θάλασσα, πότε θα ξεπλύνεις τις αμαρτίες μας!
-Δημήτρη! γύρνα το στο 13!!!
Ο Ανδρέας Μποτσέλλι τραγουδούσε σαν να ονειρευόταν:
" I found my Love in Portofino... "
Η οθόνη γέμισε με την κλασσική ασπρόμαυρη φωτογραφία του Χόμφρεϋ Μπόγκαρντ και της Λορέν Μπακόλ...
Τουλάχιστον, η βελουδένια φωνή του μας χάρισε μια μελωδική "καληνύχτα"...
*************
Φίλες και Φίλοι μας, αγαπημένοι, σε άλλους Καλή νύχτα, σε άλλους Καλή μέρα...
εύχομαι να μας πάρει ο ύπνος...
Υιώτα
10 σχόλια:
Όμορφες στιγμές περνάς κα;λή μου φίλη.
Ηηλιόλουστη μέρα ήταν ό,τι έπρεπε μετά από τόσοι χιόνι.
Σ΄αφήνω να συνεχίσεις την απόλαυση της μουσικής.
Νάσαι καλά.
Όπου νάναι θάρθει και η άνοιξη.
ωραίο το ποίημα σου με τις συγχρονες καταστάσεις
Τον Ανδρέα Μποτσέλλι τον τυφλό τον έχω δει παντα κυνηγώ τις εμφανίσεις του κιαυτη στο πόρτο Φινο, Τραγουδά σε πολλές γλώσσες ακόμα τον έχω ακούσει στο Besame mucho Tango Argentino
Quisas, quisas, quisas to ίδιο τραγουδι που τραγουδουσε ο Nat king Kole,
Είναι ένα θαύμα να τον ακούς να τραγουδά όταν μάλιστα κάνει ντουέτο με κάποια τραγουδίστρια αυτή τον κρατά από το χέρι για να τον οδηγεί.
Είναι κάτι που εξυψώνει τον άνθρωπο ψάχνοντας να βρει την ψυχή του σε μια Θεϊκή τελειότητα,
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Σύντομα εύχομαι τα λουλούδια από χιόνι να γίνουν πραγματικά,πολύχρωμα και μυρωδάτα!
Κι εδώ ακόμα βροχές μαζί με ανθησμένα δέντρα έχουμε!
Καλά να είστε όλοι και η Ανοιξη θάρθει γρήγορα στη φύση και στις καρδιές μας!
Πολλά φιλιά........
Πολύ όμορφη γραφή αγαπημένη μου Υιώτα!!!
Είναι θαυμάσιος ο Ανδρέα, όντως!
Τι χιόνια! Και σε μας, τόση βροχή, καθημερινά...
Σας στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και πολλά φιλιά!
Ντένη μας,
Ευχαριστώ!
Να είστε καλά,
Υιώτα
Είναι κάτι που εξυψώνει τον άνθρωπο ψάχνοντας να βρει την ψυχή του σε μια Θεϊκή τελειότητα, ΓΠ
Γαβρίλη μου,
χαίρομαι που σου αρέσει.
Ναι, το τραγούδι, όπως κι άλλα γνωστά και δημοφιλή,
τα τραγούδησε και μάγεψε την ψυχή μας...
Κι η κοπελιά, είναι όντως η σύντροφός του...
Ευτυχώς που υπάρχουν στιγμές σαν κι αυτές, να μας ξαλαφρώνουν...
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
Φρέζια μου,
βλέπω στις φωτογραφίες τις ανθισμένες μυγδαλιές
και πίστεψέ με,
η ψυχή μου φωνάζει "πατρίδα"...
Δεν μου είπες, έλαβες τα σποράκια;...
Φιλί,
Υιώτα
Μάγδα μου αγαπημένη.
Ευχαριστώ για την επίσκεψη!
Πιο πολύ χάρηκα για το ότι σου άρεσε αυτό μου το κομμάτι....
Για μια στιγμή σκέφτηκα ότι είναι πολύ προσωπικό...
μα έτσι ή αλλιώς,
μοιραζόμαστε τόσα...
Φιλάκια στην όμορφή σας!
Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
Ηρθαν τα σποράκια ευχαριστώ πολύ!
Σου έγραψα στα μηνύματα του φεις
Να έχετε μία όμορφη Κυριακή!
Σε φιλώ.......
...χάρηκα!
Υιώτα
Δημοσίευση σχολίου