15 Μαρ 2015

Ο θάνατος του καναρινιού

(Φωτο-σχέδιο Υιώτας)


Ο θάνατος του καναρινιού

(03-14-15)



Με το ρόδο την καρδιά αναχώρησε

μοναχική η ψυχούλα.

Αθόρυβη, αδύναμη. Ούτε φιλί στο μάγουλο.


          Ούτε ευγενικό καλωσόρισμα

      στην Άνοιξη  που μόλις άρχιζε.



               Κάπου θα εστιάζονται οι

                     φευγάτες ψυχές.


Στις τριανταφυλλιές, στα νούφαρα,

μπορεί στα αφροκύματα, ή και 

στα μαύρα σύννεφα όταν δεν 

συγκρατούν

τα δάκριά τους…


Τώρα η θλίψη του δίδυμου 

αδελφού

Τραγούδι θα γίνει 

εξαίσιο, να δικαιώσει


την μοναξιά που δίνει καλλίφωνες μελωδίες.

*******************
                 ***************** 
                                 *****************

Καλή εβδομάδα,



Υιώτα





16 σχόλια:

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ευαίσθητο αβρό δράμα!
τα φιλιά μου!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Υιότα μου... θαυμάσιο....

να πω ότι δεν μπορώ να πεθαμένα πουλιά....
να πω ότι δεν μπορώ να ... νεκρά παιδιά...

θλίψη μας διακατέχει... Πού πάμε;;;

pylaros είπε...

Παρατήρησα καλά την Φωτογραφία, διάβασα το ποίημα σου,
Το καναρίνι όπως και το κόκκινο μπουμπούκι τριαντάφυλλου μου και τα πράσινα φύλλα μου φάνηκαν αληθινά.
Έστω αν και το καναρίνι είχε κλειστά τα μάτια του, σημείων μη αναπνοής
το Ποίημα σου τα εγκώμια, όλα όμορφα με την σειρά.
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Frezia είπε...

Αχ το πουλάκι,κι εγώ έχασα δυο μαυτόν τον τρόπο πληγώθηκα και μετά δεν ξαναπήρα άλλο.
Εσένα σου ενέπνευσαν και ποιήμα!!!
Τά σποράκια μπήκαν στο χώμα...
Ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου Γιώτα!!!

Dennis Kontarinis είπε...

Το ποιήμα σου λέει πολλά. Υπέροχο.
Λυπάμαι για το καναρινάκι.
Κι' ήταν τόσο όμορφο.
Νάσαι καλά καλή μου φίλη

Κυκλαμίνα είπε...

Αθάνατο,Γιώτα, χάρη σε σένα!
Πεταχτή και φιλιά!

Αστοριανή είπε...

...με μια ομορφιά που δεν κρατάει, ένα απαλό χιόνι ήδη δυο δάχτυλα...
σήμερα κατάφερα να απαντήσω
σε σας, Φίλες και Φίλοι μου.

Στρατή μου, γεννήθηκε αδυνατούλι... κράτησε περίπου 3 χρόνια! λυποθήμησε 2 φορές με την ζέστη του περυσινού καλοκαιριού, το βούτηξα απότομα στο νερό τους,,, τίναξε το κεφαλάκι, συνήλθε... και λ.π.

Ήταν συντροφιούλα....

Φιλιά,
κι ευχαριστώ,

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Λαμπρίτσα μου,
Κορίτσι μου ευαίσθητο,
κι εγώ,
μα ήταν μια ευκαιρία
να "γράψω" κάτι...
μας πνίγει η αδικία, παντού...
Φιλιά στην μαμά σου,
και... μια κόκκινη τουλίπα!!!

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου συγχαρητήρια για τα της ΕΕΛΣΠΗ.!
Ευχαριστώ για τον χρόνο σου.
Χάρηκα που έδωσες περισσότερη προσοχή στην φωτογραφία.
Ευκαιρία
για... μικροδημιουργία...

Χαιρετισμούς,
Φιλιά,
Υιώτα και Δημήτρης

Αστοριανή είπε...

Φρέζια μου! Τώρα τα κατάφερα να σου απαντήσω!

Έχω κάπου 20 χρόνια που όλο και αγοράζω...
Το 2001,11 του Σεπτ., η αποφράδα μέρα με τους δίδυμους Πύργους... είχα δυο κατακίτρινα!
Πρωί-πρωί... Φτερουγίσματα, αναστάτωση... λες και καταλάβαιναν ότι κάτι θα συμβεί!!!Μετά από ένα δυο μήνες, το ένα έβγαλε έναν όγκο στην κοιλίτσα του, τρόμαξα
σκέφτηκα το τί θα μπορούσε να είναι εκεί...
πήρα το ψαλιδάκι του κεντήματος,
ΑΝΟΙΞΑ προσεκτικά την κοιλίτσα του, κι έβγαλα ένα κομμάτι κίτρινο σαν ένα μικρό κροκό αυγού!!!!!!!!
το καθάρισα με οινόπνευμα,
έσφιξα το κρεας του, το τύλιξα με τέιπ υφασμάτινο... έκλεισε, παρακαλώ, κι έζησε ακόμη δυο χρόνια...

Το άλλο,
το πιο τραγουδιάρικο,
ίδια κατάσταση και με τα ποδαράκια του να έχουν κάτι σαν σπυράκια ξεραμένα...
καθάρισα τα πόδια του,
ΕΦΤΙΑΞΑ και την κοιλιά του, όπως και στο άλλο...
κι έζησε μέχρι το 2010!!!!!!!
Όταν έφυγαν, κάθε φορά τους έβγαζα τρελές φωτογραφίες στο έξω τραπέζι....τρέλα, Κούκλα μου!

Πάντα ήθελα να γράψω για αυτήν την εμπειρία...

Μετά, όταν ήρθαμε σε τούτο το σπίτι, ο Ιταλός είχε, δεν τα πρόσεχε, δούλευε ο άνθρωπος... του ψοφάγανε, του είχα δώσει το κιτρινάκι μου για φωλιασμα... κι αυτός μου έδωσε τρία αυγά και βγήκαν τα δυο καναρινάκια...
Τώρα, πράγματι ο μοναχογιος... τραγουδάει πιο καλά από πρώτα!!!

Α! και τί να λέμε... άν φύγει και τούτο, ΤΕΡΜΑ! αν και τον αγαπάει ο εγγονός μας, τον ποτίζει... κ.λ.π.

...

Εδώ, πάλι χιόνι. Πέφτει απαλά, σήμερα, δίχως άνεμο... όλα άνθισαν!

Σε φιλώ, Ελίζαμπεθ μου,
Υιώτα


Αστοριανή είπε...

Ντένη μου, άργησα!
Μα εσύ, καταλαβαίνεις από τα εδώ...
Κάτι ετοιμάζω κι από πάνω...
Ρίξε μια ματιά στης ΦΡΕΖΙΑΣ
να δεις για τα... ξανθά καναρίνια μου!

Σε φιλώ, πα΄λι με απαλό χιονι,

Υι΄ωτα

Αστοριανή είπε...

Κατερινάκι μου,
σε πεθύμησα!!!
Αρκεί να είσαι καλά, μάτια μου. Έμαθα και για την γυναίκα του Γιάννη...

Ξέρω, όχι απλώς βιαστική, μα άνεμος...
κι όμως, το χάρηκα.
Δες πιο πάνω, όταν μπορέσεις τί ανέφερα στην ΦΡΕΖΙΑ...
αναμνήσεις... για ποιούς;;;

Φιλιά, σε όλους,

Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Ο Vaios Fasoulas κοινοποίησε μια δημοσίευση στο δικό σας Χρονολόγιο.
13 ώρες ·
Φωτογραφία του Vaios Fasoulas.
Φωτογραφία του Vaios Fasoulas.
Φωτογραφία του Vaios Fasoulas.
Ο Vaios Fasoulas πρόσθεσε 3 νέες φωτογραφίες — μαζί με Γιώτα Σπανού- Στρατή.
Ο θάνατος του καναρινιού
(Γιώτα Στρατή-ΗΠΑ 03-14-15)

Με το ρόδο την καρδιά αναχώρησε

μοναχική η ψυχούλα.

Αθόρυβη, αδύναμη. Ούτε φιλί στο μάγουλο.

Ούτε ευγενικό καλωσόρισμα

στην Άνοιξη που μόλις άρχιζε.

Κάπου θα εστιάζονται οι

φευγάτες ψυχές.

Στις τριανταφυλλιές, στα νούφαρα,

μπορεί στα αφροκύματα, ή και

στα μαύρα σύννεφα όταν δεν

συγκρατούν

τα δάκριά τους…

Τώρα η θλίψη του δίδυμου

αδελφού

Τραγούδι θα γίνει

εξαίσιο, να δικαιώσει

την μοναξιά που δίνει καλλίφωνες μελωδίες.

Αστοριανή είπε...

Ευχαριστώ!!!
Βάιε!

Τιμή μου. Φίλε μας.

ΥΓ.:
Ρίξε μια ματιά, πιο πάνω, στης ΦΡΕΖΙΑΣ,
να διαβάσεις κάτι μικρές... λεπτομεριες
από την καναριο-θητεία μου!!!!!!!!

Φιλί πασπαλισμένο με αφρατόχιονο
στην Μαρίνα σου και Μαρία μας,
Υιώτα και Δημήτρης

magda είπε...

Πολύ τρυφερός αποχαιρετισμός στο νεκρό καναρίνι, αγαπημένη μου φίλη!!!
Γράφεις πολύ όμορφα, απλά και περίσσεια αγάπη στις λέξεις!!!
Ελπίζω ο καιρός να καλμάρισε λίγο. Σε μας βρέχει αδιάκοπα και κάνει κρύο.
Μ΄απασχολεί μια έντονη αλλεργία στα μάτια, που με κουράζει απίστευτα.
Πηγαινοέρχομαι στον γιατρό και ασχολούμαι με σταγόνες, κομπρέσες με χαμόμηλο κλπ.
Συνέπειες της Άνοιξης :))
Πολλά φιλιά σε όλους σας!

Αστοριανή είπε...

Καλημέρα
Μάγδα μου!
Μια τα μάτια... μια τα δόντια, μια ο ...Γιάν(ν)ης δεν μπορεί, μια ο... πισινός πονεί...
-είδες ότι τα θυμάμαι, έστω κι αν λείπω 44 χρόνια!
Υπάρχουν κι ορισμένα αλλεργικά χάπια,
διάβαζε τις παρενέργιες και δοκίμασέ τα... δεν θα ήθελα να σου συστήσω από δω... μα πρόσεξέ το, καλή μου.
Σε υπέρΕυχαριστώ για την φιλία σου.
Είθε να καταφέρω να έρθουμε για λίγο αργά το καλοκαιράκι... μα και του Δημήτρη η υγεία δεν είναι για μεγάλα ταξίδια...
Ο Θεός, Μάγδα μου!
Με την αγάπη μου πάντα,
Φιλιά, Υιώτα