30 Μαΐ 2022

 Στο ξεψύχισμα του Μάη



                                                        (με την αγαπημένη μου Λυγαριά)

         ΣΚΕΨΕΙΣ κι αποσπάσματα από το δίγλωσσο 

"ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ", Αθήνα, "Δρυμός/1986, σελ. 32, 34)

******************************

                             ***************************************

Η φωνή μου;

Ακόμη μια φωνή πίσω απ' τα χείλη ...

Πάλι καλά που αναγνωρίζουν την φωνή μου !

*******

Διέγραψα την Διαίρεση. Την παλάμη ύψωσα 

στην κατανόηση

και τα δάκτυλα γέμισαν πουλιά.

*******

... σε ταπεινούς συμβιβασμούς

ζωή μη χαραμίσεις.

*******

Αντίδωρο.

Τί είναι αυτό? Ξεχάστηκε η γεύση στο στόμα που αμέλησε

το "Ωσαννά" να ψάλλει.

*******

Τότε,

ήμουν μια καρδιά γεμάτη καρδιές .

Τώρα, μισή καρδιά, πίκρα και μέλι.

*******

Οι ποιητές, και τα παιδιά ίδιο Θεό πιστεύουν.

*******

Χρειάζεται η προσέγγιση τον τρόπο της.

Χρειάζεται η αφή την Τεχνική της ...

*******

Μετανάστες: αβοήθητοι σπορείς σε δανεική πατρίδα.

*******

... πού να νοιαστείς στην ξενητειά γι΄αστέρια της Πατρίδας.

*******

Δεν αγωνίζομαι για με. Την νύχτα πολεμάω.

Δεν είναι οι λέξεις αρκετές το μήνυμα να σπείρουν.

Μυλόπετρες χρειάζονται σ΄ακούραστο λιοτρίβι,

να στάζει ιδρώτα ο καυμός, και η ανέχεια λάδι ...  

*******

Ολημερίς μεταμορφώνομαι πέτρα ζεστή, βράχος αγέρωχος, 

για τα Παιδιά,

στην Άλλη Όχθη.

*******

Για μας, Πατρίδα απόμεινε ένα κομμάτι πόνος

στου χάρτη το περίγραμμα, και τούτη η Γη

-δική μας γη- δευτεροαγαπημένη ...

************************

                                         ****************************   

Πάντα με την αγάπη μου, Υιώτα.                    



13 σχόλια:

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...



Εκεί, στην άλλη όχθη έχεις μέσα σου τόσην αφομοιωμένη πατρίδα που θα έπρεπε εμείς να ντρεπόμαστε! Να είσαι περήφανη γι ’αυτό και για την ψυχή που κουβαλάς! Σε χαιρετώ!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...






Ααααα, ξέχασα. Τι καταπληκτική κυρία αυτή, στην εικόνα με τα λουλούδια! Να μου την προσέχεις!

Αστοριανή είπε...

#1

...μπολιαμένη η καρδιά μου, Αδελφέ του νου και της καρδιάς.
Φυτώρια οι σπόροι μας, ευδοκιμούν, δίχως διάκριση.

Η Ελλάδα όμως, πάλι ξεγυμνώθηκε! Δίχως αιδώ!

Τώρα, με τα "πολιτικά της και τις ψηφοθηρίες ..."
μας χτύπησε πισόπλατα με τούρκικο γαϊταγάνι!

ΔΕΝ είμαστε Έλληνες, απεφάνθη, για να έχουμε την τιμή να έλθουμε στην Πατρίδα ή
να ψηφίσουμε
μέσω Πρεσβείας ...

ΕΤΣΙ αφήνει εχθρικό μήνυμα και για τα παιδιά μας
που αγωνιζόμαστε να τα μάθουμε την Γλώσσα του Πνεύματος (μαζί και Θρησκεία)!

Η Ρίζα μας είναι βαθύτερη κι από της αιωνόβιας ελιάς.

Στο αίμα μας οι αμπελώνες δεν έχουν σύνορα.

Γιαυτό μεθάει η καρδιά μας.

Στα μάτια μας στραφταλίζει το χρώμα της θάλασσας.
Τα πλεούμενα μας πλέκουν ατέλειωτα δρομολόγια.
Τα πετούμενα μας ντύνουν με το γαλάζιο του Ελληνικού ουρανού.

Οι μύθοι,
βαθύ το μήνυμα για κείνους που το εννοούν.

Γιαυτό η Ποίηση στραγγίζει την ψυχή μας.

Γιαυτό, κι οι ταφόπλακες της μητριάς-πατρίδας Είναι ανάλαφρες,
για να ανασαίνουμε το οραμα επιστροφής που δεν μας ευδόκησε,
για να αναπνέουμε τον βοριά του τόπου μας
που μας έσπρωξε
σε διαφορετικό χώμα!

Κάθε δάκρυ μας,
πικραμένο ή χαρούμενο,
θρέφει τις κληματαριές για μια συμβιβαστική γεύση πατρίδας,
ποτίζει τις λυγαριές που μοσχοβολούσαν στο περίγραμμα της αυλής μας.

Γίνεται φόρτιση να μεταφέρουμε κρυφά ρίζα γιασεμιού
στην βαλίτσα που δεν είχε χώρο αρκετό
να μεταφέρει τις καλοτάξιδες ευχές,
την Αγάπη των γονιών
και τις αμφίρροπες υποσχέσεις επανόδου.

Αυτό το γλυκό-πικρο δάκρυ,
που γίνεται αιμοδοσία στο παγκόσμιο Ελληνικό Πνεύμα.

Κι ας μην αναγνωρίζεται το σφρίγος του,
κι ας μην κυλάει στα ποτάμια που στέρεψαν από αχαριστία.

Ο ουρανός, το κάνει σύννεφο ανάλαφρο
μόνο και μόνο για να επιστρέψει την Αγάπη.


Πάλι πλημμύρισε το μισάνοιχτο συρτάρι,
Αδελφέ μου Έλληνα.

Σ' ευχαριστώ
που με δέχεσαι.





Αστοριανή είπε...

#2

Όσο για " ...καταπληκτική κυρία αυτή, στην εικόνα με τα λουλούδια! "

-της αγαπημένης μου λυγαριάς-,

δεν έχω άλλη εκλογή,
Στρατή μου!

ΠΡΕΠΕΙ, όσο δύναμαι,
για να υπάρχω1

Επί πλέον,
περήφανη -λόγω ίσως Αστερισμού-

στοχεύω να μη γίνομαι βάρος κανενός ...

Πάντα με την αγάπη μου.
Χαιρετισμούς στην αγαπημένη σου σύντροφο.

Αστοριανή είπε...

Μερικά από το Φέις

Στο ξεψύχισμα του Μάη, ξεφυλλίζοντας βιβλία μου, προσφέρω μερικές ΣΚΕΨΕΙΣ κι αποσπάσματα από το δίγλωσσο :

"ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ", Αθήνα, "Δρυμός/1986, σελ. 32, 34)

******************************
… See more
Comments
Katerina Pitta
Μοναδική γραφή!!! Εξαιρετικό!!!!!!!!! Τα θερμά μου συγχαρητήρια!!!! Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι από καρδιάς!!!!👏👏👏👏👏💖💖
Reply1d
Yiota Spanou Stratis
Αντεύχομαι, πάντα με εξαιρετική εκτίμηση.

##############
########################
Reply1d

Κυκλαμίνα είπε...

Ήρθε ο Ιούνης, Γιώτα μου! ΚΑΛΟΝ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ! Υγεία, Δύναμη και πάντα με "σοφία" στις σκέψεις σου, στην ζωή σου και στα γραπτά σου!
Γενικά, ξέρω πως "χρωστάω" πολλά στις σελίδες σου, αλλά αρκεί που με καταλαβαίνεις!
Καθένας μας ζει τις προσωπικές του στιγμές, δύσκολες ή εύκολες, κι όλοι μαζί, τα παγκόσμια προβλήματα. Είναι θέμα τρεξίματος και διάθεσης, δεν μπορεί, κάποια στιγμή, θα "συναντηθούμε", αρκεί να είμαστε ΚΑΛΑ!
Ναι;
Φιλιά πολλά, σταθερή σκέψη, νοιάξιμο και αγάπη,
Κατερίνα

Αστοριανή είπε...

****************************(Διορθωμένο, στο ΓΟΥΩΡΝΤ *****)
ΚΑΡΔΙΑ ΜΠΟΛΙΑΣΜΕΝΗ
Μπολιασμένη η καρδιά μου, Αδελφέ του νου και της καρδιάς. Φυτώρια οι σπόροι μας. Ευδοκιμούν, δίχως διάκριση. Στείβουμε την ψυχή μας, αγωνιζόμενοι να εμφυτέψουμε την Συνέχεια στην Γλώσσα του Πνεύματος.
Η Ρίζα μας είναι βαθύτερη κι από εκείνη της αιωνόβιας ελιάς.
Στο αίμα μας οι αμπελώνες δεν έχουν σύνορα.
Γι ΄αυτό μεθάει η καρδιά μας.
Στα μάτια μας, στραφταλίζει το χρώμα της θάλασσας.
Τα πλεούμενα, πλέκουν ατέλειωτα δρομολόγια. Τα πετούμενα, μας ντύνουν με το γαλάζιο του Ελληνικού ουρανού. Οι μύθοι! Βαθύ το μήνυμα για κείνους που το εννοούν. Γι΄ αυτό η Ποίηση στραγγίζει την ψυχή μας.
Γι΄ αυτό, και οι ταφόπλακες της Μητριάς-Πατρίδας είναι ανάλαφρες, για να ανασαίνουμε το όραμα επιστροφής που δεν μας ευδόκησε, για να αναπνέουμε τον βοριά του Τόπου μας, που μας έσπρωξε σε διαφορετικό χώμα!
Κάθε δάκρυ μας, πικραμένο ή χαρούμενο, θρέφει τις κληματαριές για μια συμβιβαστική γεύση Πατρίδας,
ποτίζει τις λυγαριές που μοσχοβολούσαν στο περίγραμμα της αυλής μας.
Γίνεται φόρτιση της απέθαντης εικόνας όταν μεταφέραμε κρυφά ρίζα γιασεμιού στην βαλίτσα, που δεν είχε χώρο αρκετό να μεταφέρει τις καλοτάξιδες ευχές, την Αγάπη τών γονιών, και τις αμφίρροπες υποσχέσεις επανόδου.
Αυτό το γλυκό-πικρο δάκρυ, που γίνεται αιμοδοσία στο Παγκόσμιο Ελληνικό Πνεύμα. Κι ας μην αναγνωρίζεται το σφρίγος του, κι ας μην κυλάει στα ποτάμια που στέρεψαν, από αχαριστία. Ο ουρανός, το κάνει σύννεφο ανάλαφρο μόνο και μόνο για να επιστρέψει στην πατρώα Αγάπη.
Πάλι πλημμύρισε το μισάνοιχτο συρτάρι μου,
Αδελφέ μου Έλληνα. Σ' ευχαριστώ που με δέχεσαι.

*******

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου,
Σε ξέρω
από τα βάθη του νου και της καρδιάς.,
το ίδιο κι εσύ. Μην πιέζεσαι.

Φιλιά
κι ευχαριστώ
που με σκέπτεσαι...

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

"Δεν αγωνίζομαι για με. Την νύχτα πολεμάω."

-------

Τι στίχος!!!

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ.

Αστοριανή είπε...

Ευχαριστώ, Ευρυτάνα μου!

Υγ.: Είχα δυσκολίες
με την αποστολή σχολίων. Κοίταξα σήμερα παλι και δεν μου δίχνει σωστά. Θα μιλήσω με τον τεχνικό να δω τί συμβαίνει.

Θέλω να σου στείλω και μια φωτογραφία ανθισμένη την εκκλησούλα της συμεθέρας μου, θα προσπαθήσω,
μα δεν σας ξεχνώ.Χαιρετισμούς σε ΟΛΟΥΣ
Υιώτα

Αστοριανή είπε...

Στο ξεψύχισμα του Μάη, ξεφυλλίζοντας βιβλία μου, προσφέρω μερικές ΣΚΕΨΕΙΣ κι αποσπάσματα από το δίγλωσσο :

"ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ", Αθήνα, "Δρυμός/1986, σελ. 32, 34)

******************************
… See more
Comments 43

Helen Skarla

Reply5d
Yiota Spanou Stratis
Αμέτρητα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" ! Αγαπημένοι όλοι! Υιώτα "αστοριανή" ΝΥ
May be an image of flower and nature
Reply4d
Magda X Gr
Είσαι υπέροχη!!!! ❤
Reply4d
Magda X Gr
Αγαπημένη μου Υιώτα σου το έστειλα. Ένα κλικ θα κάνει. Θα χαρώ πολύ να το δει. Να δει το πατρικό σας και να νοιώσει υπερήφανη για μια σπουδαία Ελληνοπούλα, την μανούλα της! Πολλά φιλιά, με αγάπη!❤
Reply3dEdited
Lamprini Tisolmi
Γειά σου Γιώτα με την λυγαριά σου
Reply2d
Magda X Gr
Να σου ζήσουν οι κούκλες σου! 💖
Reply1d

Κυκλαμίνα είπε...

Πιέζομαι...
Χρόνος, υποχρεώσεις, καλοκαίρι, ψυχολογία, όλα παίζουν ρόλο, Γιώτα μου!
Φιλιά πολλά!
Εις το επαναλέγειν!

Αστοριανή είπε...

Να που κι εγώ,
ΤΩΡΑ σε διάβασα...!!!

΄΄΄κι εδω, σε μένα,
"ΟΛΑ παίζουν ρόλο!"

Ξερω!

Αφού τα λέμε, αγαπημένη μου!
Πάντα με την αγάπη μου